Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 860

ตอนที่ 860

บทที่ 860 ผมก็ไม่จำเป็นต้องการคุณ

“บันทึกอะไร?”ฉินหว่านถามอย่างสงสัย

หซู่หนานยิ้มอย่างมีความสุขมากขึ้น“ตอนนี้พวกเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแล้ว หลังจากเธอบันทึกเสร็จก็พูดกับผม เนื่องจากเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้แล้ว”

“แต่ผมโบกมือ บอกกับเธอ ที่จริงผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ”

“ฉินซีหุบยิ้ม มองผมอยู่นาน แล้วก็พยักหน้าทันที”

“เธอก็ตอบตกลงคุณเหรอ?”ฉินหว่านถามกลับ ความเย็นชาในดวงตาเปล่งประกายขึ้น

“ไม่”หซู่หนานส่ายหน้า เธอพูดว่า“บางทีพวกเราอาจจะเป็นมากกว่าเพื่อนกัน ในอนาคตก็ได้”

หซู่หนานก้มหน้าลงต่ำ“หลังจากที่เป็นเพื่อนกันมานาน ในที่สุดก็เปลี่ยนสถานะเป็นคู่รัก”

ในขณะที่หซู่หนานกำลังพูด รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ค่อยๆ หายไป แล้วจิบกระป๋องเบียร์ของตัวเอง“ผมคิดว่า พวกเราจะไปได้ไกลกว่านี้ แต่ก็ไม่คาดคิดว่าพวกเราที่อยู่ด้วยกัน จะผ่านไปแค่เดือนเดียว”

ฉินหว่านยกแขนขึ้น และตบไหล่ของเขาเบาๆ“เป็นฉินซีที่ไม่ดี”

หซู่หนานกลับไม่พูดอะไร เพียงแค่ดื่มเบียร์

ฉินหว่านที่ดื่มเก่ง เธอตั้งใจควบคุมมัน ตั้งแต่ตอนที่เธอเดินเข้ามาแล้ว ดังนั้นในตอนนี้เธอจึงยังมีสติอยู่ เมื่อมองไปที่ท่าทางบึ้งตึงของหซู่หนาน เธอก็กระซิบเสียงเบาว่า“น้องสาวของฉันคนนี้ ตั้งแต่เด็กอยากได้อะไรก็ต้องได้ ดังนั้นจึงไม่รู้การรักษามัน”

เมื่อเธอพูดหนึ่งประโยค หซู่หนานก็ดื่มเบียร์อีกหนึ่งกระป๋องจนหมด ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาอีก

ฉินหว่านยกมือขึ้น เพื่อหยุดเขา“คุณดื่มเยอะแล้ว หซู่หนาน พอได้แล้ว”

หซู่หนานโบกมือ“ผมไม่เป็นอะไร อย่ายุ่งกับผม”

ฉินหว่านยังยืนยัน“หซู่หนาน ถ้ายังดื่มอีก มันจะไม่ดีต่อสุขภาพนะ”

หซู่หนานที่เมามากในขณะนี้ เขาปัดแขนของฉินหว่านออก อย่างหยาบคาย“ผมบอกแล้ว!อย่ายุ่งกับผม!”

“หซู่หนาน!”ฉินหว่านที่เริ่มกังวล ก็ลุกขึ้น แล้วยกถึงเบียร์ขึ้นสูง“ไม่ต้องดื่มแล้ว!”

หซู่หนานเมื่อเห็นถุงเบียร์ถูกยกขึ้น ก็ลุกขึ้นในทันที แต่เพราะเขาดื่มมาก จึงทำให้ทรงตัวไม่อยู่ ยื่นมือออกไปดึงฉินหว่าน ฉินหว่านที่ไม่สามารถรับน้ำหนักของเขาได้ ทันใดนั้นก็ไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคง หลังจากที่เซไปเซมาอยู่ครู่หนึ่ง ทั้งสองคนก็ล้มลงบนโซฟาด้วยกัน

ฉินหว่านที่อยู่ด้านล่าง หซู่หนานที่กดร่างกายของเธอไว้ แม้ว่าจะเมาแค่ไหน แต่เขาก็วางมือไว้ใต้ศีรษะของฉินหว่านโดยสัญชาตญาณ เพราะกลัวว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บ

ทันใดนั้นหัวใจของฉินหว่านก็อ่อนยวบ

เมื่อตระกูลฉินที่ได้พบกับหซู่หนาน เธอเป็นคนที่เริ่มกล่าวทักทายหซู่หนาน ด้วยความคิดที่อยากจะขโมยของมีค่าทุกอย่างของฉินซี

แต่หลังจากนั้นไม่นาน การแสดงความรักของหซู่หนานที่มีต่อฉินซี ทำให้เธอค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาผู้ชายคนนี้

สัญชาตญาณการปกป้องในตัวเขา ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงยิ่งขึ้น

ฉินหว่านพึมพำออกมาเบาๆ“หซู่หนาน……”

ห้องนั่งเล่นที่มีแสงไฟสลัวๆ หซู่หนานที่ตอนนี้ก็เริ่มเมา ในตอนนี้เขามองไปที่ใบหน้าของฉินหว่านที่คล้ายกับฉินซี เขาสับสนเล็กน้อย และถามอย่างคลุมเครือว่า“ฉินซี?ใช่ฉินซีไหม?คุณกลับมาแล้วเหรอ?”

ฉินหว่านหยุดนิ่งไปชั่วครู่ โดยไม่พูดอะไร

หซู่หนานรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย และจับที่ใบหน้าของเธอ“ฉินซี คุณพูดสิ!ผม……ผมกำลังฝันถึงคุณอยู่เหรอ?”

ในที่สุดฉินหว่านก็ตัดสินใจ เธอก้มหัวลงสัมผัสกับหน้าผากของหซู่หนานเบาๆ โดยไม่ยอมรับว่าเธอเป็นใคร เพียงแค่กระซิบเสียงเบาว่า“หซู่หนาน”

หซู่หนานที่ดูเหมือนจะได้รับการกระตุ้น ก็เข้าไปหาฉินหว่านทันที แล้วกัดไปที่ริมฝีปากของฉินหว่าน แล้วพูดอย่างคลุมเครือว่า“เป็นคุณจริงๆ……ผมรู้ดี คุณจะไม่จากผมไปไหนอีกแล้ว……”

ฉินหว่านถูกกัดด้วยความเจ็บปวด และต้องการที่จะหยุด หซู่หนานดูเหมือนจะสังเกตเห็นถึงความตั้งใจของเธอ และจับใบหน้าของเธอไว้แน่น“ฉินซี!คุณอย่าไป คุณอย่าไปไหน……”

ฉินหว่านทำได้เพียงแค่ปลอบใจ“ฉันไม่ไป ไม่ไป”

หซู่หนานจูบอีกครั้ง อย่างเร่าร้อน“ฉินซี……”

……

หซู่หนานลุกขึ้นจากเตียงในวันรุ่งขึ้น พร้อมกับอาการปวดหัว

เขารู้อยู่เสมอว่า เขาดื่มไม่ค่อยเก่ง และมักจะไม่ดื่มเมื่อต้องออกไปข้างนอก เมื่อคืนเขาปล่อยตัว ถึงได้ดื่มเยอะ

เมื่อคืน……

ความทรงจำของเขา กระจัดกระจายอยู่เล็กน้อย เขาจำได้เพียงว่า เขาและฉินหว่านกำลังดื่มกัน หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ก็จำไม่ได้แล้ว……

เขาลูบขมับ เตรียมที่จะลุกขึ้น เพียงแค่หันหน้าไป ก็ต้องพบกับความประหลาดใจ

ยังมีอีกคน อยู่บนเตียงของเขา

เขาก้าวถอยหลังในทันที

ใคร!

การเคลื่อนไหวของเขาเสียงดังเกินไป และทำให้อีกฝ่ายค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น

ในขณะที่พวกเขาสบตากัน หัวของหซู่หนานก็วิงเวียนขึ้นมาในทันที

ที่แท้……ก็คือฉินหว่าน

ฉินหว่านที่ดูเหนื่อยล้าเช่นกัน เธอพยายามลุกขึ้นนั่ง และใช้มือลูบหน้าผากของเธอ

“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมฉัน——”

เธอยังไม่ทันจะพูดจบ ก็หยุดไปชั่วคราว

สีหน้าของหซู่หนานก็ไม่น่าดู

ฉินหว่าน……ที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า

และตัวเขา……ก็ไม่มีเหมือนกัน

ผู้ใหญ่สองคน ตื่นขึ้นมาบนเตียงเดียวกัน หลังจากดื่มจนเมา

ไม่ต้องพูดมากกว่านี้ ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น

ในตอนแรกเขาคิดว่าตัวเองดื่มหนักจนเกินไป จึงทำให้ตอนนี้ร่างกายของเขาปวดมาก แต่แท้ที่จริงแล้ว……

สีหน้าของฉินหว่านเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ในที่สุดราวกับว่า เธอไม่สามารถทนต่อบรรยากาศแบบนี้ได้ เธอห่อตัวเองด้วยผ้าปูที่นอน แล้วรีบลุกขึ้น

เพราะความเร่งรีบ เมื่อเธอลุกขึ้นจากเตียง เธอก็เกือบล้ม

“ฉินหว่าน……”หซู่หนานยื่นมือออกไปเพื่อจับเธอ แต่ฉินหว่านกลับหลบหนีไปได้

เธอก้มหน้าลง สวมเสื้อผ้าเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ

หซู่หนานกระโดดลงจากเตียง และรีบใส่เสื้อผ้า เพื่อขวางทางไม่ให้เธอหนี“ฉินหว่าน ผมขอโทษ ผม……”

“ไม่ต้องขอโทษหรอก”น้ำเสียงของฉินหว่านราวกับบอกใบ้ “เมื่อคืนพวกเราก็ดื่มกันหนักทั้งคู่ ไม่ใช่ความผิดของคุณ”

หซู่หนานที่ดูหัวเสีย“ไม่ใช่นะ สาเหตุก็เพราะคุณมาหาผม คุณตั้งใจมาดูผม แต่กลับ……”

ฉินหว่านเงยหน้าขึ้นมองเขา“พวกเราก็โตกันแล้ว อย่าพูดอะไรโง่ๆ ให้ทำเหมือนว่าเมื่อคืนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือทำให้เหมือนกับเป็น one night stand ก็ได้”

หซู่หนานกลับส่ายหัว“ไม่ได้!ผมต้องรับผิดชอบ ให้ผมรับผิดชอบคุณ”

เมื่อถามใจตัวเอง หซู่หนานไม่ได้มีศักดินาดั้งเดิมมากนัก แต่เขาเป็นคนที่ไม่หลบเลี่ยงความรับผิดชอบมาโดยตลอด ดังนั้นจึงยังไม่ทันจะได้สวมกางเกง ก็ทำให้เรื่องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ฉินหว่านเงยหน้าขึ้น แล้วยิ้มอ่อน“แต่ว่าคุณชอบน้องสาวของฉัน แล้วคุณจะรับผิดชอบฉันยังไง?”

เมื่อพูดถึงฉินซี หัวใจของหซู่หนานก็ยังคงเจ็บปวด

แต่เมื่อเขานึกขึ้นได้ เขาก็จำสิ่งที่ฉินซีทำกับเขาได้

จากไปโดยไม่บอกลา และทิ้งเขาไปเหมือนขยะ

“ผม……ผมจะลืมฉินซี ผมจะพยายามทำดีกับคุณ”

ฉินหว่านยังคงส่ายหน้าอย่างแน่วแน่“คุณไม่จำเป็นต้องรับผิดสำหรับเรื่องนี้”

เธอผลักแขนของหซู่หนานออก แล้วออกจากบ้านของหซู่หนานไปอย่างรวดเร็ว

หซู่หนานเมื่อได้ยินเสียงปิดประตู ก็รู้สึกมึนงง

เขาและฉินซีตกลงคบกันมาหนึ่งเดือน การสัมผัสทางกายภาพของเขา ถูกจำกัดไว้ที่ได้แค่ การกอดและการจูบ เขาไม่เคยคิดที่จะทำสิ่งนี้ตั้งแต่ตอนแรก

แต่เมื่อได้ทำไปแล้ว……หซู่หนานก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรกับตัวเองมากนัก

ความรู้สึกที่คลุมเครือ เขารู้สึกว่าได้แก้แค้นอยู่ภายในใจ

ฉินซี คุณทิ้งผมไป ผมก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคุณ

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท