Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 1105

ตอนที่ 1105

บทที่ 1105 ความทรงจำที่เลวร้าย

ตลอดทั้งปีมานี้หลินหยังคอยช่วยลู่เซิ่นจัดการเรื่องยุ่งยากมาทุกรูปแบบ โดยคิดว่าตัวเองนั้นได้ถูกฝึกฝนความอดทนในขั้นสูงสำเร็จแล้ว

แต่ว่าคำพูดตรงๆของลู่เซิ่นนี้ กลับทำให้เขาหน้าถอดสี

เขาใช้ความเป็นมืออาชีพของเขาที่มีทั้งหมดในการบังคับความสงสัยของตัวเองเอาไว้ และไม่ได้ทำการถามต่ออีก

ดูเหมือนว่าลู่เซิ่นเองก็มีทีท่าไม่อยากจะพูดต่อ เขาเพียงแค่ยกมือขึ้นแล้วพูด: “ที่ผมบอกคุณเรื่องนี้ ก็แค่ไม่อยากให้คุณข้องใจ ไม่ต้องสงสัยอีก”

หลินหยังพยักหน้าแล้วก็เดินจากไปพร้อมกับเอกสาร

เขาเข้าใจความหมายของลู่เซิ่น ถ้าเขายังสงสัยเรื่องที่ลู่เซิ่นทำ อาจจะส่งผมต่อประสิทธิภาพการทำงานของเขา

และสิ่งที่ลู่เซิ่นรับไม่ได้ก็คือ การทำงานที่มีประสิทธิภาพต่ำ

เขากำลังฉีดวัคซีนป้องกันให้กับตัวเอง ซึ่งหลินหยังเข้าใจเป็นอย่างดี

……

แต่ว่าผ่านไปเพียงไม่นาน ตอนที่โทรศัพท์ลู่เซิ่นดังขึ้นนั้น เขาก็รู้ว่ามีเรื่องที่ยุ่งยากมาให้เผชิญหน้าอีกแล้ว

——ผู้ที่โทรมาไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นสูหยิง

ลู่เซิ่นหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะรับสาย :“ครับแม่”

น้ำเสียงของสูหยิงนั้นกำลังโกรธ ต่อว่ามาเป็นชุดๆ : “ลู่เซิ่นฉันได้ยินเรื่องเน่าๆจากอารองของเจ้า เจ้าจะอธิบายว่าอย่างไร”

น้ำเสียงลู่เซิ่นที่ทำไรไม่ถูก : “แม่…..”

ทำให้ระดับน้ำเสียงของสูหยิงยิ่งสูงขึ้นอีกขั้น : “ทางที่ดีแกควรหาคำมาอธิบายให้สมเหตุสมผล ไม่เช่นนั้นฉันจะกลับไปเมืองหนานตอนนี้เดี๋ยวนี้ แล้วเวินจิ้งอะไรของแก ไม่จำเป็นต้องขึ้นโรงถึงศาลหรอก พรุ่งนี้เธอก็จะหายไปต่อหน้าต่อตาแก”

ท่าทีที่แข็งกร้าวของเธอทำให้ลู่เซิ่นนั้นถึงกับขมวดคิ้ว

ความทรงจำที่เลวร้ายมากมายได้ผุดขึ้นอยู่ตรงหน้า

โรงพยาบาล ห้องผู้ป่วย สูหยิงก็ใช้วิธีตะคอกใส่ฉินซี จากนั้นฉินซีก็เป็นคนที่เอ่ยปากเองว่าต้องการจะหย่ากับเขา…..

เมื่อนึกมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงของลู่เซิ่นก็เริ่มเย็นชา : “ถ้าแม่ยังตะคอกใส่ผมอีก ผมจะวางสายตอนนี้เลย”

“แก!” สูหญิงถึงกับสำลัก แต่เธอก็รู้นิสัยลูกชายตัวเองเป็นอย่างดี เมื่อเขาพูดเช่นนี้ กล้าพูดก็กล้าทำได้

ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่อดกลั้นแล้วลดระดับเสียงลง : “เอาเถอะ ไหนแกลองเล่ามาสิ”

ลู่เซิ่นก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังสูหยิง จึงพูดไปอย่างตรงไปตรงว่า : “ผมไม่ได้ต้องการที่จะขอเวินจิ้งแต่งงานจริงๆ”

“แกไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับเวินจิ้งจริงเหรอ” สูหยิงพูดย้ำขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่งุนงง ระดับน้ำเสียงก็สูงขึ้นอีกครั้ง “แล้วนี่แกจะคิดทำไร” อย่าบอกนะว่าแกแค่ต้องการจะปั่นเหล่าลุงๆเล่นเฉยๆ เรื่องแบบนี้มันใช่เรื่องที่จะมาล้อกันเล่นเสียที่ไหน!

“แม่” น้ำเสียงลู่เซิ่นจริงจัง “ผมไม่ได้ล้อเล่น เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลินยี่”

เมื่อเอ่ยชื่อ “หลินยี่” ชื่อนี้ขึ้นมา สูหยิงถึงกับยกธงขาว น้ำเสียงก็อ่อนลง แต่ก็ยังคงโกรธเล็กน้อย “หลินยี่ต้องการให้แกไปแต่งงานกับหญิงสาวที่ชนคนของบ้านหลิงเสียชีวิตอย่างนั้นเหรอ เขาทำไมทำแบบนี้”

ลู่เซิ่นถอนหายใจอย่างจนปัญญา และพยายามพูดให้เข้าใจง่ายขึ้นอีกครั้ง : เวินจิ้งเป็นน้องสาวของหลินยี่ เธอเข้าเรือนจำเพราะถูกใส่ร้าย หลินยี่ต้องการให้ผมช่วยเธอออกมา ที่ผมบอกเหล่าอารองว่าผมจะแต่งงานกับเวินจิ้งก็เพื่อต้องการใช้อำนาจของพวกท่านเพื่อช่วยเวินจิ้งออกมา”

แม้แต่สูหยิงก็ยังตกใจกับข้อมูลในคำพูดของลู่เซิ่นถึงกับหยุดชะงักไปสองสามวินาที เมื่อเธอกรองข้อมูลทั้งหมดแล้ว ถึงได้เริ่มพูดขึ้นอีกครั้ง : “แกจะช่วยคนก็ช่วยไปสิ ถึงแม้ว่าคนที่โดนชนเสียชีวิตจะเป็นคนบ้านหลิง แต่ก็มีวิธีที่จะช่วยคนออกมาได้ ทำไมถึงคิดตื้นเช่นนี้ เอาเรื่องแต่งงานตัวเองเข้าไปพัวพัน แบบนี้แล้วต่อไปแกจะหาคู่ได้อย่างไร”

มุมปากของลู่เซิ่นมีการเผยอขึ้นที่เห็นได้อย่างไม่ชัดเจน

สูหยิงแดกดันอย่างไม่ตั้งใจ แต่ความจริงแล้วเหตุผลที่เขาเลือกที่จะบอกกับตระกูลลู่ว่าเขาต้องการจะขอเวินจิ้งแต่งงานนั้น ก็เป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยบอกกับใครมาก่อน

เพื่อหลีกเลี่ยงเหล่าอารองและอาสามที่คดในข้องอในกระดูก สำหรับคนอื่นๆในตระกูลลู่แล้ว พวกเขาไม่ต้องการที่จะให้ตัวเองนั้นเข้าไปพัวพันกับเวินจิ้ง และตัวเองประกาศไปว่าจะขอเวินจิ้งแต่งงาน และแสดงออกว่าต้องเป็นเธอเท่านั้น พวกเขาจะต้องถึงกับอึดอัดทุกข์ใจอย่างแน่นอน และคงมีความคิดที่ว่า “นอกจากเธอแล้วจะขออะไรก็ได้”

ขอแค่ให้พวกเขามีความคิดแบบนี้ เมื่อเขาพาเวินจิ้งออกมาสำเร็จ แล้วค่อยบอกว่าต้องการอยู่ร่วมกับฉินซี พวกเขาจะต้องตีกลองร้องโห่ ดีใจแทบไม่ทัน

สำหรับคนนอกแล้ว เรื่องที่เขาจะขอเวินจิ้งแต่งงานก็คงถูกอารองและอาสามนำไปป่าวประกาศอย่างแน่นอน แบบนี้แล้วเขาก็ได้เกราะกำบังอย่างดีแบบไม่ตั้งใจ

ทำไมเขาจะไม่รู้เจตนาของสูหยิงว่าช่วงระหว่างที่ผ่านมานี้ ได้ป่าวประกาศไปทั่วว่าเขาโสด ความหมายของคำว่าสามารถแต่งงานได้ ก็เพื่ออาศัยช่วงที่เขาหย่าร้างกับฉินซี แล้วเอาคนอื่นเข้ามาเสียบแทน แบบนี้แล้วเขาก็จะไม่มีเวลาที่จะไปคิดถึงฉินซี

แต่ในความเป็นจริง ด้วยเหตุที่สูหยิงกระทำแบบนี้ ทำให้ช่วงเวลาที่ผ่านมาของเขามีคนมาทดสอบกันไม่น้อย ขอเพียงออกไปพบปะสังสรรค์ แล้วพบเจอเหล่าผู้ใหญ่ที่มีหน้ามีตา พวกเขาจะต้องแนะนำญาติพี่น้องที่”เหมาะสม”อายุกำลังพอดีให้แก่เขา จนทำให้เขาปวดหัวไม่น้อย

และข่าวคราวการขอเวินจิ้งแต่งงานก็สามารถเป็นเกาะป้องกันให้พวกที่กระตือรือร้นชอบเป็นแม่สื่อแม่ชัก ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วต้องการจะสานสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับเขาเท่านั้น

การลงทุนที่ได้กำไรมหาศาลเช่นนี้ นอกจากต้องใส่ใจความรู้สึกของฉินซีเท่านั้นแล้ว อย่างอื่นแทบจะไม่ต้องลงทุนอะไรเลย ก็สามารถได้ผลประโยชน์มามากมาย แล้วทำไมเขาจะไม่ลงมือทำเล่า

แน่นอนว่าลู่เซิ่นไม่สามารถเปิดเผยกับสูหยิงมากมายเช่นนี้ได้ เขายิ้มแล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย : “แม่ เธอเป็นน้องสาวของหลินยี่ คนบ้านตระกูลหลิน หรือว่ายังไม่คู่ควรกับผมอีก”

สูหยิงกลอกลูกตามองบน รู้ทั้งรู้ว่าลู่เซิ่นนั้นกำลังจะเปลี่ยนเรื่องคุย แต่ก็อดไม่ได้จึงพูดขึ้นว่า : “เธอจะเป็นคนของตระกูลไหนก็ไม่คู่ควรกับแก ชนคนเสียชีวิต ติดค้างหนี้ชีวิต ชื่อเสียงเสียหายไปหมดแล้ว ยังหวังจะแต่งเข้าตระกูลดีๆอีก”

ลู่เซิ่นส่ายหน้า : “บอกแล้วว่าเธอถูกใส่ร้าย แล้วผมก็รับปากกับหลินยี่แล้วว่าจะช่วยเธอออกมา และก็จะช่วยเธอล้างมลทิน

และคนที่ถูกชนก็เป็นคนบ้านหลิง ถ้าผมออกหน้าจัดการเอง ยังไงผมก็ไม่ปล่อยบ้านหลิงไว้แน่ แม่ก็คงไม่อยากให้ผมใช้ความรุนแรงกับพวกเขาใช่ไหม เมื่ออารองและอาสามเต็มใจที่จะออกหน้าจัดการแทน อย่างนั้นก็ให้พวกท่านได้ลองพยายามแล้วกัน แต่ว่าแม่ก็รู้ ถ้าผมไม่บอกว่าจะแต่งงานกับเวินจิ้ง อารองกับอาสามจะกระตือรือร้นขนาดนี้เหรอ”

สูหยิงเริ่มใจอ่อนกับสิ่งที่เขาพูด ผ่านไปสักพักก่อนจะโต้ตอบกลับไป : “แต่ว่าแกก็รู้ว่าอาสองคนของแกนั้น กระตือรือร้นขนาดนี้ คงอาจจะไม่หวังดี ถ้าพวกเขานำเรื่องนี้ไปบอกคณะกรรมการบริษัท แกจะอยู่บริษัทหลินซื่ออย่างลำบากนะ”

ลู่เซิ่นยิ้มเยาะ : “ไม่ต้องพูดถึงคณะกรรมการบริษัทและชายชราเหล่านั้นเลย ไม่มีทางที่พวกเขานั้นจะทำอะไรผมได้ ต่อให้อยากจะทำแค่ไหน แต่อย่าลืมนะครับแม่ ผมแค่บอกว่าจะขอเวินจิ้งแต่งงาน ไม่เคยบอกว่าจะแต่งงานกับเวินจิ้ง”

คราวนี้สูหยิงเข้าใจอย่างถี่ถ้วน

ลู่เซิ่นต้องการใช้การแต่งงานในการเป็นเหยื่อล่อ เพื่อให้เหล่าคุณอาช่วยจัดการ เมื่อช่วยเวินจิ้งออกมาสำเร็จแล้ว ก็จะกลับคำบอกไม่อยากแต่งงานแล้ว คณะกรรมการบริษัทไม่พอใจขึ้นมาแล้วทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต เขาก็จะสามารถแก้ไขจัดการได้ทันที

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท