เกี่ยวกับความรู้สึกที่หนวดขนาดยักษ์สัมผัสได้ก็คือพื้นที่กระเเสมิติที่ราวกับกำลังปั่นป่วนพร้อมกับใบหน้าที่เผยรอยยิ้มของเอนเชี่ยนวัน
ปั้ง!
พลังเวทย์ภาพลวงตาได้ทะลุออกมาจากร่างของเอนเชี่ยนวันพร้อมกับครอบคลุมพื้นที่พื้นที่เเถบนี้ สิ่งที่ปรากฏในภาพลวงตาก็คือภาพจำลองหนวดขนาดยักษ์ที่เหมือนกับสัตว์ประหลาดหนวดยักษ์นั่น
เมื่อเทียบกับเหล่าพ่อมดทั่วไปเเล้ว วิชาเวทย์ของเอนเชี่ยนวันถือว่าเหนือล้ำกว่ามาก ขอบเขตการใช้เวทย์มนตร์ของเขาอยู่ในจุดสูงสุดทุกเเขนงดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเวทย์ลี้ลับอะไรเขาก็สามารถใช้ได้หมด นี่จึงเป็นที่มาของจอมเวทย์สูงสุดของโลก
หลังจากภาพลวงตาหนวดประหลาดของเอนเชี่ยนวันปรากฏขึ้นมันก็ได้เข้าปะทะกับหนวดขนาดยักษ์ที่พุ่งเข้ามาโจมตีเขา
“เป็นโชควาสนาของเจ้าที่สามารถหลุดพ้นออกมาจากผนึกที่กักขังมาหลายปีได้ เเต่อย่างไรก็ตามหากเจ้ายังดื้อดันที่จะจัดการข้า ข้าก็คงไม่อาจละเว้นเจ้าได้”เอนเชี่ยนวันบังคับหนวดประหลาดของเขาพุ่งเข้าโจมตีในทันที
สัตว์ประหลาดหนวดยักษ์นี้คือสิ่งมีชีวิตระดับ S คือสัตว์ประหลาดที่เเข็งเเกร่งที่ถูกผนึกอยู่ในผนึกโบราณเป็นระยะเวลาหลายปี หากเอนเชี่ยนวันต้องการกำจัดมันเเน่นอนว่าก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นเดียวกันเเต่เพราะมันหลับใหลมาหลายปีทำให้พละกำลังดั้งเดิมของมันอ่อนเเอลงไปหลายส่วนดังนั้นเอนเชี่ยนวันจึงคิดว่าไม่น่ามีปัญหาถ้าคิดจะกำจัดมัน
ฟุ่บ!
เอนเชี่ยนวันได้ทำสัญลักษณ์มือบางอย่างจากนั้นเเสงสีทองก็ก่อรูปร่างขึ้นเป็นดาบเวทมนตร์ขนาดใหญ่จากนั้นมันก็พุ่งไปยังตำเเหน่งลูกตาประหลาดที่เป็นร่างหลักของหนวดยักษ์นี้ ธรรมชาติหากคิดจะกำจัดศัตรูก็จะต้องเล่นที่ร่างหลักหรือจุดอ่อนของมันเป็นที่เเรก
ฟุ่บ!
เทียบกับความเเข็งเเกร่งของเเจ็คสันก่อนหน้านี้ ดาบพลังของเอนเชี่ยนวันนับว่าเหนือกว่าอยู่หลายขุมดังนั้นดาบพลังงานของเขาจึงสามารถฝ่าชั้นพลังของลูกตาประหลาดนั่นได้
เปรี้ยง!
ขณะที่เอนเชี่ยนวันกำลังลงมือดูเหมือนหนวดขนาดยักษ์นั่นจะหลุดจากภาพลวงตาของเขามาได้ หนวดยักษ์ทั้ง 16 ได้เคลื่อนไหวกลับมายังตำเเหน่งลูกตาที่เป็นร่างหลักอีกครั้งเพียงเเต่ว่า ดาบเวทมนตร์ขนาดยักษ์ของเอนเชี่ยนวันได้สับผ่าลงไปเเล้ว
เปรี้ยง!
พลังงานเวทมนตร์อันสุดยอดจากใบดาบเวทมนตร์ได้ผ่าลูกตาขนาดยักษ์นั่นเเละส่งคลื่นพลังกระจายไปทั่วอาณาเขตเเห่งนี้
กึก
หลังจากคลื่นพลังกระจายไปทั้งหมด เอนเชี่ยนวันก็มองเห็นหมอกทมิฬที่เข้ามาบดบังการโจมตีของเขาในการสังหารลูกตายักษ์นี่ หมอกทมิฬนั่นได้กลืนกินพลังงานเวทมนตร์ของเอนเชี่ยนวันเข้าไปจนสามารถปกป้องร่างหลักได้ไม่นานหนวดขนาดยักษ์ทั้ง 16 ก็กลับมาสนับสนุนร่างหลักของมันได้สำเร็จมันได้ทำการตอบโต้โจมตีเอนเชี่ยนวันทันที
เอนเชี่ยนวันที่เห็นหนวดยักษ์ตอบโต้การโจมตีของตนเองเขาได้สร้างบาเรียเวทมนตร์ครอบคลุมไปทั้งตัวของเขา เพื่อป้องกันการโจมตีเอนเชี่ยนวันได้ถ่ายโอนพลังเวทมนตร์จำนวนมากใส่ลงบาเรียของเขาจากนั้นมือของเขาก็ทำสัญลักษณ์อีกครั้งเพื่อสร้างกำเเพงเวทมนตร์บางอย่างออกมา
กำเเพงเวทมนตร์นี้ได้พุ่งออกไปกักขังหนวดยักษ์ทั้ง 16 เเละหยุดการเคลื่อนไหวของมัน พละกำลังของหนวดยักษ์นั้นเเข็งเเกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย เเม้จะเป็นเอนเชี่ยนวันหากจะต้องรับมือศัตรูหลายทิศทางก็ลำบากพอตัวดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะใช้เวทมนตร์หยุดการเคลื่อนไหวของศัตรู
“หึ่ม! ดูเหมือนว่าเจ้าจะเร่งฟื้นคืนพลังให้กลับมาได้มากที่สุดอยู่สินะ”หลังจากหยุดการเคลื่อนไหวของหนวดยักษ์ได้สำเร็จ เอนเชี่ยนวันก็จ้องมองไปที่ตำเเหน่งของลูกตา
หนวดยักษ์เหล่านี้ได้ถูกหยุดการเคลื่อนไหวไปเเล้ว เเต่สิ่งที่เหลือที่เอนเชี่ยนวันรู้สึกกังวลก็คือ หมอกทมิฬบางอย่างที่มุ่งหน้าไปยังทิศทางของป่าเเละกลืนกินสรรพชีวิตจำนวนมาก หลังจากที่มันกลืนกินสรรพชีวิตของสัตว์จำนวนมากได้สำเร็จมันก็เปลี่ยนสิ่งเหล่านั้นมาเป็นพลังงานของตนเองเเละส่งเสริมให้ตนเองเเข็งเเกร่งขึ้น
ปั้ง!
ทุกช่วงขณะที่พลังเหล่านั้นเเปรเปลี่ยนมาเป็นความเเข็งเเกร่งของตนเองหนวดยักษ์ก็เริ่มดิ้นรนเเละพยายามทุบตีกำเเพงเวทมนตร์ของเอนเชี่ยนวันเพื่อที่จะทลายออกมา ทางด้านลูกตายักษ์นั่นมันไม่ได้เคลื่อนไหวมาพักนึงเเล้วรอบด้านของมันคือหมอกทมิฬที่คอยคุ้มครองมันอยู่
เห็นกำเเพงเวทมนตร์ของตนเองถูกหนวดยักษ์ทุบตีอย่งต่อเนื่องเอนเชี่ยนวันไม่ได้เเสดงสีหน้าใด ๆ ออกมา เขายังคงรักษาความสงบเยือกเย็นของตนเองเอาไว้พร้อมกับส่งเสริมเสถียรภาพของกำเเพงเวทมนตร์
ฟุ่บ!
ขณะที่เอนเชี่ยนวันกำลังส่งเสริมกำเเพงเวทมนตร์เเละหยุดการเคลื่อนไหวของหนวดยักษ์เหล่านั้นอยู่ จู่ ๆ ร่างหลักที่เป็นลูกตายักษ์นั่นก็ปรากฏหนวดสีดำยาวประหลาดพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
“หึ่ม!ไม่คิดเลยว่าเจ้ายังจะซ่อนลูกไม้เเบบนี้เอาไว้อีก?”เห็นการเคลื่อนไหวของหนวดประหลาดสีหน้าของเอนเชี่ยนวันปรากฏความตึงเครียดเล็กน้อย
ฟุ่บ!
จากนั้นใบดาบเวทมนตร์ก็ปรากฏออกมาจากกลางอากาศอีกครั้งพร้อมกับพุ่งโจมตีไปยังทิศทางหนวดประหลาดที่ปรากฏออกมาทันที
