ตอนที่ 647 มิราจไนท์ ปะทะ ฮัลค์ 3
ฟุบ!
เมื่อแจ็คสันหายตัวไปฮัลค์ที่พุ่งเข้ามาคว้าจับเอาไว้ก็คว้าได้แต่เพียงภาพลวงตาที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังจากนั้น แจ็คสันก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะซัดกําปั้นไปที่แก้มด้านขวาของฮัลค์อย่างหนักหน่วง
หลังจากถูกโจมตีโดยแจ็คสันฮัลค์ก็ร่วงหล่นจากบนฟ้าพุ่งตรงลงสู่พื้นดินพริบตาต่อมาใบหน้าของฮัลค์ก็ปรากฏแววตาแห่งความโกรธเคือง
ติ้ง!
ฮัลค์ได้ดีดตัวลุกขึ้นมาอีกครั้งและเอียงศีรษะจ้องมองมิราจในท์ที่ลอยอยู่บนอากาศบาดแผลเดิมที่ถูกแจ็คสันโจมตีได้เริ่มฟื้นฟูตนเองอย่างกระทันหัน แม้ฮัลค์จะมีความยืดหยุ่นในการรักษาที่แข็งแกร่งแต่ก็ยังไม่อาจจับทิศทางและตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
“โฮก!”เห็นว่าตนเองไม่สามารถโจมตีโดนมิราจไนท์ได้ ฮัลค์ คํารามออกมาอีกครั้ง
ฟุบ!
จากั้นร่างของฮัลค์ก็ถีบตนเองพุ่งขึ้นไปบนอากาศเพื่อโจมตีแจ็คสันอย่างรวดเร็วโชคดีที่แจ็คสันมีความคล่องตัวและความเร็วสูงทําให้เขาสามารถโยกหลบการโจมตีกระทันหันของฮัลค์ได้
“สิ่งนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะฮัลค์ไม่สามารถบินบนฟ้าได้”แจ็คสันจ้องมองไปที่ฮัลค์และครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ
เขาต้องการจะทดสอบความแข็งแกร่งของตนเองดังนั้นการที่เขาบินบนฟ้าแบบนี้ก็ไม่สามารถทําให้ฮัลค์สามารถถจู่โจมเข้าได้ จุดแข็งของแจ็คสันมีมากเกินไป หากเขาต้องการทดสอบตนเองเขาจะต้องสู้กับฮัลค์อย่างสูสี
“แม้จะเสี่ยงสักหน่อยแต่เพื่อให้ฮัลค์จดจําฉันได้แล้วฉันคงต้องมอบประสบการณ์ดี ๆ ให้กับเขา”ในที่สุดแจ็คสันก็ตัดสินใจที่จะไม่ใช่เทคนิคเหยียบอากาศ
ฟุบ!
เขาได้เหยียบบนอากาศหลายครั้งก่อนที่จะพุ่งเป้าไปยังทิศทางของฮัลค์พร้อมกับยกดาบสริตซอร์ดของตนเอองฟันออกไป
ฟวั่บ!
ภาพมายาของแจ็คสันที่ทิ้งไว้เบื้องหลังนั้นสามารถทําให้ผู้คนไขว้เขวได้แน่นอนว่าไม่ เว้นแม้แต่ฮัลค์แต่เพราะแจ็คสันเก็บงําความแข็งแกร่งที่แท้จริงเอาไว้และไม่ได้ต้องการที่จะสัง หารอีกฝ่ายทําให้จุดเด่นในการลอบจัดการของเขาต้องถูกฮัลค์มองเจตนาที่แท้จริงออก
ฟุบ!
ฮัลค์ได้สวนกําปั้นของตนเองไปยังตําแหน่งดาบของแจ็คสันก่อนที่จะส่งแจ็คสันลอยถอยกลับไปไกล
มือของแจ็คสันสั่นไหวเล็กน้อยหลังจากปะทะเข้ากับหมัดของฮัลค์โดยตรงหากข้อมือและพละกําลังทางกายของตนเองไม่แข็งแกร่งแจ็คสันเชื่อว่าข้อมือของเขาคงจะหักไปแล้ว
“ฟูว! เกือบไปแล้ว!” เห็นแรงปะทะจากตัวดาบที่ส่งผ่านมาที่ข้อมือของเขา แจ็คสันพึมพัมออกมาเล็กน้อย
ในปัจจุบันแจ็คสันจ้องมองไปที่ฮัลค์และเปรียบเทียบจุดแข็งที่ฮัลค์มีมันค่อนข้างน่าประใจจริงๆนั่นยิ่งกระตุ้นให้แจ็คสันอยากรู้อยากลองมากขึ้นไปอีก
ในขณะเดียวกันตําแหน่งไม่ไกลจากสนามรบก็มีหลายคนที่ตกตะลึงกับการต่อสู้ระหว่างมิราจไนท์กับฮัลค์
“ฮัลค์สามารถป้องกันการโจมตีของ มิราจไนท์ได้!” กัปตันโรเจอร์สและทีมสนับสนุนที่เฝ้ามองสนามรบจากระยะไกล เขาได้เปิดปากอุทานอย่างตกใจ
กัปตันโรเจอร์สรู้ดีถึงพละกําลังที่แข็งแกร่งของฮัลค์แต่ศักยภาพทางร่างกายของมิราจ ไนท์ก็แข็งแกร่งเช่นเดียวกัน ดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่การต่อสู้นี้จะมีสิ่งที่ทําให้คนอย่างเขารู้สึกสั่นไหวอยู่หลายครั้ง
“เตรียมพร้อมเฝ้าระวังสถานการณ์อยู่ด้านนอกต้านทานพวกเขาเอาไว้ไม่ให้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในสนามรบหากฝ่ายตรงข้ามเริ่มตอบโต้ ให้ทําการโจมตีสวนกลับได้เลย” กัปตันโรเจอร์สได้หันไปกล่าวสั่งลูกทีมของเขา
“เข้าใจแล้วกัปตัน”ได้ยินคําสั่งของกัปตันโรเจอร์สพวกเขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว
จากนั้นกัปตันโรเจอร์สก็มุ่งหน้าเข้าสู่สนามรบอีกครั้งดวงตาของเขาจ้องมองไปยังทิศทางทาง
“ฮัลค์! ฉันคือ ฮัลค์!”ร่างของฮัลค์ปะทุออกอมาอย่างรุนแรงและคํารามเสียงดัง
เขาได้ใช้ร่างกายของตนเองพุ่งตรงไปด้านหน้าราวกับขีปนาวุธความเร็วสูง
ฟุบ!
จากนั้นร่างกายสีเขียวก็พุ่งตรงออกไปเหนือความเร็วเสียง
ฟุบ!
เมื่อแจ็คสันหายตัวไปฮัลค์ที่พุ่งเข้ามาคว้าจับเอาไว้ก็คว้าได้แต่เพียงภาพลวงตาที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังจากนั้น แจ็คสันก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะซัดกําปั้นไปที่แก้มด้านขวาของฮัลค์อย่างหนักหน่วง
หลังจากถูกโจมตีโดยแจ็คสันฮัลค์ก็ร่วงหล่นจากบนฟ้าพุ่งตรงลงสู่พื้นดินพริบตาต่อมาใบหน้าของฮัลค์ก็ปรากฏแววตาแห่งความโกรธเคือง
ฮัลค์ได้ดีดตัวลุกขึ้นมาอีกครั้งและเอียงศีรษะจ้องมองมิราจในท์ที่ลอยอยู่บนอากาศบาดแผลเดิมที่ถูกแจ็คสันโจมตีได้เริ่มฟื้นฟูตนเองอย่างกระทันหัน แม้ฮัลค์จะมีความยืดหยุ่นในการรักษาที่แข็งแกร่งแต่ก็ยังไม่อาจจับทิศทางและตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
“โฮก!”เห็นว่าตนเองไม่สามารถโจมตีโดนมิราจไนท์ได้ ฮัลค์ คํารามออกมาอีกครั้ง
ฟุบ!
จากั้นร่างของฮัลค์ก็ถีบตนเองพุ่งขึ้นไปบนอากาศเพื่อโจมตีแจ็คสันอย่างรวดเร็วโชคดีที่แจ็คสันมีความคล่องตัวและความเร็วสูงทําให้เขาสามารถโยกหลบการโจมตีกระทันหันของฮัลค์ได้
“สิ่งนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะฮัลค์ไม่สามารถบินบนฟ้าได้”แจ็คสันจ้องมองไปที่ฮัลค์และครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ
เขาต้องการจะทดสอบความแข็งแกร่งของตนเองดังนั้นการที่เขาบินบนฟ้าแบบนี้ก็ไม่สามารถทําให้ฮัลค์สามารถถจู่โจมเข้าได้ จุดแข็งของแจ็คสันมีมากเกินไป หากเขาต้องการทดสอบตนเองเขาจะต้องสู้กับฮัลค์อย่างสูสี
“แม้จะเสี่ยงสักหน่อยแต่เพื่อให้ฮัลค์จดจําฉันได้แล้วฉันคงต้องมอบประสบการณ์ดี ๆ ให้กับเขา”ในที่สุดแจ็คสันก็ตัดสินใจที่จะไม่ใช่เทคนิคเหยียบอากาศ
ฟบ!
เขาได้เหยียบบนอากาศหลายครั้งก่อนที่จะพุ่งเป้าไปยังทิศทางของฮัลค์พร้อมกับยกดาบสปิริตซอร์ดของตนเอองฟันออกไป
ฟวั่บ!
ภาพมายาของแจ็คสันที่ทิ้งไว้เบื้องหลังนั้นสามารถทําให้ผู้คนไขว้เขวได้แน่นอนว่าไม่เว้นแม่แต่ฮัลค์ แต่เพราะแจ็คสันเก็บงําความแข็งแกร่งที่แท้จริงเอาไว้และไม่ได้ต้องการที่จะสังหารอีกฝ่ายทําให้ จุดเด่นในการลอบจัดการของเขาต้องถูกฮัลค์มองเจตนาที่แท้จริงออก
ฟุบ!
ฮัลค์ได้สวนกําปั้นของตนเองไปยังตําแหน่งดาบของแจ็คสันก่อนที่จะส่งแจ็คสันลอยถอยกลับไปไกล
มือของแจ็คสันสั่นไหวเล็กน้อยหลังจากปะทะเข้ากับหมัดของฮัลค์โดยตรงหากข้อมือและพละกําลังทางกายของตนเองไม่แข็งแกร่งแจ็คสันเชื่อว่าข้อมือของเขาคงจะหักไปแล้ว
“ฟูว! เกือบไปแล้ว!” เห็นแรงปะทะจากตัวดาบที่ส่งผ่านมาที่ข้อมือของเขา แจ็คสันพึมพัมออกมาเล็กน้อย
ในปัจจุบันแจ็คสันจ้องมองไปที่ฮัลค์และเปรียบเทียบจุดแข็งที่ฮัลค์มีมันค่อนข้างน่าประใจจริงๆ นั่นยิ่งกระตุ้นให้แจ็คสันอยากรู้อยากลองมากขึ้นไปอีก
ในขณะเดียวกันตําแหน่งไม่ไกลจากสนามรบก็มีหลายคนที่ตกตะลึงกับการต่อสู้ระหว่างมิราจไนท์กับฮัลค์
“ฮัลค์สามารถป้องกันการโจมตีของ มิราจไนท์ได้!” กัปตันโรเจอร์สและทีมสนับสนุนที่เฝ้ามองสนามรบจากระยะไกล เขาได้เปิดปากอุทานอย่างตกใจ
กัปตันโรเจอร์สรู้ดีถึงพละกําลังที่แข็งแกร่งของฮัลค์แต่ศักยภาพทางร่างกายของมิราจ ไนท์ก็แข็งแกร่งเช่นเดียวกันดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่การต่อสู้นี้จะมีสิ่งที่ทําให้คนอย่างเขารู้สึกสั่นไหวอยู่หลายครั้ง
“เตรียมพร้อมเฝ้าระวังสถานการณ์อยู่ด้านนอกต้านทานพวกเขาเอาไว้ไม่ให้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในสนามรบหากฝ่ายตรงข้ามเริ่มตอบโต้ ให้ทําการโจมตีสวนกลับได้เลย” กัปตันโรเจอร์สได้หันไปกล่าวสั่งลูกทีมของเขา
“เข้าใจแล้วกัปตัน”ได้ยินคําสั่งของกัปตันโรเจอร์สพวกเขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว
จากนั้นกัปตันโรเจอร์สก็มุ่งหน้าเข้าสู่สนามรบอีกครั้งดวงตาของเขาจ้องมองไปยังทิศทางทาง
นึ่ง
“ฮัลค์! ฉันคือ ฮัลค์!”ร่างของฮัลค์ปะทุออกอมาอย่างรุนแรงและคํารามเสียงดัง
เขาได้ใช้ร่างกายของตนเองพุ่งตรงไปด้านหน้าราวกับขีปนาวุธความเร็วสูง
ฟุบ!
จากนั้นร่างกายสีเขียวก็พุ่งตรงออกไปเหนือความเร็วเสียง
