ตอนที่ 18 โมโจวผู้รู้คุณ
หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน หยวนคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อโมโจวและเขาหากรับว่าเขาเป็นศิษย์ของนิกายโลหิต
“ถูกแล้วหล่ะฉันมาจากนิกายโลหิต” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“และฉันไม่รังเกียจที่จะแสร้งทำเป็นว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แต่นายต้องสัญญามาก่อนว่าโมโจวเพื่อนของฉันจะไม่ถูกรังแกอีก”
“ท่านหยวน!!” โมโจวแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขาทำให้เรื่องเลยเถิดไปกันใหญ่ เขาไม่ได้ทำอะไรให้หยวนและไม่สมควรได้รับสิ่งนี้ จนทำให้น้ำตาของเขาเริ่มหลั่งออกมา
“โมโจวงั้นรึ” ผู้นำนิกายหันไปมองเขาครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา “เจ้าจะมาเป็นศิษย์ของข้าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปใครก็ตามที่กล้าแตะต้องเจ้า มันผู้นั้นจะต้องเจอกับข้า”
“อะไรนะ!!?” เมื่อผู้นำพูดจบทุกคนก็ตกตะลึงอ้าปากค้าง รวมทั้งโมโจวเองก็เช่นกัน
“มักทาบอาจารย์ใหม่ของเจ้า!” ผู้นำนิกายพูดต่อ
โมโจวก้มลงกับพื้นทันทีและก้มหัวลง “ศิษย์ขอคาราเต้ เอ้ย คาราวะอาจารย์!”
“ดี!! ตั้งแต่วันนี้ไปข้าจะเป็นคนฝึกฝนเจ้าเอง”
“ขอรับ!” โมโจวตอบด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
หยวนไม่คิดว่าผลลัพธ์จะออกมาเช่นนี้ มันกลับออกมาน่าพอใจไม่น้อย “ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อน” เขากล่าว
ผู้นำนิกายพยักหน้าและมองไปที่โมโจวอีกครั้ง “นำทางแขกของเราไปทางออก”
“รับทราบท่านผู้นำ!” ทันใดนั้นโมโจวก็นำเสียวหัวและหยวนออกไปจากกลุ่มคน
เมื่อพวกเขาจากไป ผู้เฒ่าเจียงจึงพูดขึ้น “ผู้นำนิกาย… เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ไม่เห็นกับต้องรับโมโจวไปเป็นศิ………”
“เฮ่อะ!” ผู้นำนิกายตะโกนเสียงแข็ง “เจ้าไม่เห็นรึ! เด็กคนนั้นใช้เทคนิคที่ทรงพลังที่สุดในนิกายโลหิตหน่ะ!”
“นั่นก็หมายความว่า…”
“เด็กนั่นไม่ใช่ศิษย์ทั่วไปของนิกายโลหิต จากความกล้าหาญและความสามารถของเขา กล้าสู้กับศิษย์ของเราในที่ของเราเช่นนี้ข้าจะไม่แปลกเลยถ้าเจ้านั่นเป็นศิษย์ของลอร์ดบลัดแห่งนิกายโลหิต!”
“ลอร์ดบลัด!!” ผู้เฒ่าเจียงตัวสั่นกลัวเพียงเพราะได้ยินชื่อนี้
“ถ้ามีหมอนั่นเป็นเพื่อนโมโจว เกิดเราทำอะไรลงไป เราอาจจะกลายเป็นเป้าหมายของนิกายโลหิต แต่หากทำดีไว้เมื่อเราตกอยู่ในอันตรายก็เป็นไปได้ที่คนของนิกายโลหิตจะยื่นมือเข้ามาช่วยเรา เป็นเช่นนี้ข้าเลยรับโมโจวมาเป็นศิษย์แม้ว่ามันจะทำให้เหล่าสาวกหลายพันไม่พอใจแต่ข้าก็ไม่ลังเล”
เฒ่าเจียงจ้องมองด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความชื่นชน “ท่านผู้นำคิดการไกล เพื่อให้พวกเราในนิกายปลอดภัย น่าเลื่อมใสยิ่งนัก”
“ท่านผู้นำเฉียบแหลมยิ่งนัก ขออภัยที่สงสัยในตัวท่านเมื่อครู่ โปรดยกโทษให้ข้าด้วย”
“ถ้าอยากได้รับการอภัย ก็จัดการเรื่องยุ่งนี้ที่เหลือเสีย” ผู้นำนิกายกล่าวก่อนจะเดินจากไป
ข่าวของโมโจวซึ่งเป็นสาวกชั้นนอก กลายมาเป็นศิษย์ของผู้นำนิกาย ทำให้ศิษย์ในนิกายดาบบินตกใจเป็นอย่างมาก
“อะไรนะ! พวกเราพยายามกันอย่างลากเลือดเพื่อให้ได้ขึ้นไปจุดนั้น ทำไมถึงเป็นเจ้าโมโจวด้วย!”
“สวรรค์ไม่ยุติธรรม โลกนี้ไม่ยุติธรรม” เหล่าสาวกทุกคนเริ่มดูหมิ่นโมโจว แต่ก็นั่นตอนนี้ไม่มีใครแม้แต่จะกล้าคิดแตะต้องโมโจวสักคน
ภายนอกนิกายดาบบิน. โมโจวกำลังคุกเข่าขอบคุณหยวนอย่างสุดใจ
“ทำอะไรของนายหน่ะ” หยวนพยายามยกเขาขึ้นจากพื้น
“ไม่ท่านหยวน ให้ข้าได้ตอบแทนท่านด้วยเถอะ ข้าจะพยายามฝึกฝนอย่างเต็มที่ในฐานะศิษย์ของท่านผู้นำแล้ววันนึงข้าจะตอบแทนท่านให้ได้”
หยวนยิ้มและโบกมืออย่างเป็นกันเอง “ไม่ต้องห่วงฉันเคยบอกไปแล้ว ว่าที่ทำเพราะอยากจะทำไม่ได้หวังรางวัลใดๆ”
“ไม่!! นี่ไม่ใช่รางวัลตอบแทนข้าก็ทำเพราะอยากทำเช่นกัน” หยวนสามารถบอกได้เลยว่าโมโจวคงไม่เปลี่ยนใจแน่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม
“ก็ได้ตามที่นายต้องการ”
“ข้าจะต้องทำแน่นอน!”
“ขอให้สมหวังกับแม่สาวนั่นนะ ฉันจะรอฟังข่าวดี”
“ดะ……ดะ ได้” โมโจวเริ่มหน้าแดง
“ถ้างั้นฉันไปหล่ะขอโทษที่ก่อปัญหาด้วยหล่ะ” หยวนเริ่มออกเดินจากไป
“รักษาตัวด้วยพี่หยวน!” โมโจวโบกมือให้เขา
ไม่กี่อึดใจต่อมา ก็ปรากฏข้อความขึ้น
<ยินดีด้วย! คุณได้ปลอล็อคระบบความสัมพันธ์เรียบร้อยแล้ว>
<โมโจว เพิ่มคุณในความสัมพันธ์>
<ระดับความสัมพันธ์ของโมโจวเพิ่มเป็น คนรู้จัก>
<ระดับความสัมพันธ์ของโมโจวเพิ่มเป็น เพื่อน>
<ระดับความสัมพันธ์ของโมโจวเพิ่มเป็น พี่น้องร่วมสาบาน>
<ยินดีด้วย! ระดับความสัมพันธ์ของคุณกับโมโจวถึงพี่น้องร่วมสาบานแล้ว>
<คุณได้รับผลจากระดับความสัมพันธ์ : ความกตัญญูของโมโจว>
<ความกตัญญูของโมโจว : เพิ่มความเชี่ยวชาญดาบ 25% ลดความเสียหายจากดาบ 10%>
<ความเชี่ยชาญดาบ : เพิ่มการควบคุมเมื่อกวัดแกว่งดาบ>
<ความเสียหายจากดาบ : เพิ่มความเสียหายเมื่อกวัดแกว่งดาบ>
<ยินดีด้วย! ปลดล็อคระบบองค์กรเรียบร้อยแล้ว>
<นิกายดาบบินได้เพิ่มชื่อคุณเข้าในองค์กร>
<เนื่องจากเรื่องที่คุณสร้างไว้ความสัมพันธ์ระหว่างนิกายดาบบินและคุณลดลงอย่างมาก>
<เนื่องจากความสัมพันธ์ของคุณและโมโจวศิษย์หลักแห่งนิกายดาบบิน ความสัมพันธ์ของคุณและนิกายดาบบินเพิ่มขึ้นอย่างมาก>
<ยินดีด้วย! ปลดล็อคชื่อเสียงแล้ว!” <ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 10>
<ชื่อเสียง: จะเพิ่มขึ้นเมื่อคุณสร้างชื่อให้ตัวเอง>
หยวนเกือบจะหัวระเบิดเพราะจำนวนการแจ้งเตือน
“เราจะไปไหนกันดี” หยวนถามเสียวหัวขณะที่พวกเขากำลังเดินออกมา
“ฮึมม…” เสียวหัวครุ่นคิดก่อนจะเดินเข้าไปในป่า
…………
เรียนผู้อ่านทุกท่าน ขออนุญาตแจ้งเกี่ยวกับสรรพนามที่ใช้เรียกแทนตัวละคร
แอด จะ แทน ตัวหยวนด้วย ฉัน นาย เธอ เรา เนื่องจากเขานั้นมาจากโลกจริง
แต่จะแทนข้า เจ้า ให้กับตัวละครที่อยู่ในเกม เพื่อให้ได้อรรถรสมากขึ้น
ผู้ใดมีข้อเสนอแนะสามารถติดต่อได้ทางเฟสบุ๊ค ทางเรายินดีที่จะนำข้อติเตียนไปพัฒนา
ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุนครับ
