ตอนที่53
ผมไม่มีอะไรจะทำ
ผมตรวจสอบสภาพของอุปกรณ์และอาวุธของผมรวมถึงเงินที่ได้รับ
28 ทอง 20 เงิน.
ผมสงสัยว่านี่เพียงพอที่จะซื้อม้วนหนังสือสังเคราะห์ชุดเกราะหรือไม่ มันน่าจะถูกกว่าใบเลื่อนอาวุธ แต่ผมจำใบหน้าที่ยิ้มเยาะของเรนได้ ยังไม่ผ่านยี่สิบสี่ชั่วโมงดังนั้นผมจะไม่ได้รับเครื่องดื่มวันนี้โชคดี ถ้าผมไม่สามารถซื้อคัมภีร์เกราะได้ผมจะทิ้งเงินค่าเข้าชม 10 เหรียญ นอกจากนี้ผมมีวัสดุไม่เพียงพอแผมมีกระดองและแผงคอมากกว่า 10 ชิ้น แต่ม้วนกระดาษใช้วัสดุถึงสามชิ้น การกลับไปที่ชั้นหนึ่งและจับก็อบลินเพื่อหาวัสดุเพิ่มเติมไม่ได้ฟังดูฉลาดนัก ไม่ว่าในกรณีใดก็ไม่มีอะไรต้องลงไปอีก ได้เวลาเข้าไปหอคอยจนม่าซึ่งเป็นสถานที่ปลอดภัยในการฝึกอบรม
ผมได้ตัดสินใจ
ผมเรียกประตูที่นำไปสู่หอคอย ประตูปรากฏตรงหน้าผมก้าวเข้าไปอย่างใจเย็น
มันมืด
ดันเจี้ยนเป็นสถานที่มืด ตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นก็อบลินผมปรับตัวเข้ากับความมืดจนถึงจุดที่ผมสามารถแยกแยะทุกอย่างได้อย่างชัดเจน แต่ทางเดินนี้มืดกว่าที่ผมเคยสัมผัส แม้ว่าดวงตาของผมจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แต่ผมก็รู้สึกได้ถึงสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนที่ยังมีชีวิตและหายใจ ถึงผมจะมองไม่เห็นพวกเขา แต่พวกเขาก็อยู่ที่นี่แน่นอน มันใหญ่มาก แต่โปร่งใสไร้ขีดจำกัด แข็งแกร่งไม่สิ้นสุด แต่ในขณะเดียวกันก็หายวับไปอย่างไร้ขีดจำกัด ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงที่แหลมและหนักแน่นของชายวัยกลางคน
“คุณผ่าน.”
แม้ว่าเสียงนั้นจะดังมาจากด้านหน้าจมูกของผม แต่มันก็ยากสำหรับผมที่จะระบุตำแหน่งของเขา ผมรู้ได้ทันทีและเห็นได้ชัดว่าเขามีทักษะเซอร์ไพรส์ มันเทียบไม่ได้กับผมด้วยซ้ำ ผมหมดหวังที่จะรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
“ ฉันเป็นผู้จัดการของหอคอยจินม่า, เอ”
“ผม…”
“ คุณคือเฟท”
วินาทีต่อมาทันทีที่เขาเดินเข้ามาหาผมเขาก็หายไปทันที ผมรู้สึกโดดเดี่ยวอีกครั้งในความมืด
“ หอคอยจินม่าตั้งอยู่บนพรมแดนระหว่างโลกปัจจุบันและโลกแห่งจิตวิญญาณ ร่องรอยที่ทิ้งไว้ในวิถีชีวิตอยู่ร่วมกันในที่แห่งเดียวกัน สถานที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้คุณไต่ระดับขึ้น”
ดี
ผมไม่เข้าใจสิ่งอื่น ๆ ที่เขาพูด แต่ผมเข้าใจสิ่งหนึ่งคือหอคอยจินม่าเป็นสถานที่สำหรับผมเหมือนกับร้านค้าพิเศษ ผมเพ่งความคิดให้มากที่สุดเพื่อค้นหาว่าเขาอยู่ที่ไหน ผมพยายามตรวจจับและใช้ความรู้สึกทั้งหมดของผมและมันได้ผล ผมยังไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนของเขาได้ แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน
(การตรวจจับระดับกลางกลายเป็น Lv2 แล้ว)
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ผมไม่ต้องการสร้างความไม่พอใจในการพยายามมองเห็นเขา
“ …วิถีแห่งการดำรงอยู่ไม่ได้โกหก”
ผมไม่สนใจเรื่องไร้สาระของเขา
“ เรนบอกผมว่านี่คือศูนย์ฝึกที่ปลอดภัย”
“เรน? ……อนิจจา”
ผมรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรนใช้นามแฝง และตอนนี้เพื่อตอบสนองต่อปฏิกิริยาของเอดูเหมือนว่าเอจะมีความคิดเกี่ยวกับคนที่ผมกำลังพูดถึงและหวังว่าพวกเขาจะรู้จักกัน
“ ไม่ผิด ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยพลังของจินม่า วิญญาณและร่างกายของชะตากรรมที่สูญเสียขอบเขตและกลายเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นอมตะในสถานที่แห่งนี้”
สำหรับผมดูเหมือนว่าผมจะไม่มีวันตายที่นี่ ผมไม่สามารถตีความอย่างอื่นได้
“ จินม่าคืออะไร”
“ไม่มีคำตอบ”
ผมทนไม่ได้และถามเกี่ยวกับจินม่า แต่เขาก็ตัดบท ผมกัดฟันถามอย่างอื่น
“ สถานที่นี้มีไว้ทำอะไร”
“ ใช้ในการฝึกอบรมและการทดสอบ”
“ ผมจะทำอะไรได้บ้าง”
“ พิสูจน์ตัวเอง”
“ ผมจะได้อะไร”
“ คุณสมบัติ”
ถ้าผมมีพลังผมจะเตะหน้าแข้งของเขา แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้
“ และอย่าดูหมิ่นฉัน”
หลังจากนั้นไม่นานมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเรา ระหว่างเขากับผม? ไม่
มีกำแพงที่มองไม่เห็นขนาดใหญ่ที่ขังผมไว้ในพื้นที่จำกัด มันอยู่ในความมืดซึ่งแม้แต่มุมมองก็ไม่ปลอดภัย แต่ความรู้สึกผมขัดกัน มันทำให้มเข้าใจได้อย่างคร่าวๆถึงความสูงของกำแพงที่เพิ่มขึ้นจากทุกด้านและความรุนแรงของมัน และในขณะที่ผมค้นพบตัวตนของกำแพงเสียงของเอก็ดังออกมาอีกครั้ง
“ ชั้นหนึ่งของหอคอยจินม่า ฝ่ายตรงข้ามคือโทรล”
เสียงของเขาจะอยู่ที่ไหนก็ได้จากระยะไกลหรือกระซิบข้างหูผม
“ การพิชิตจะเกิดขึ้นเมื่อวิถีแห่งการดำรงอยู่ทั้งหมดมารวมกัน”
“ ผมไม่เข้าใจ…”
ในตอนท้ายของคำพูดของเขาผมได้ยินเสียงหายใจรุนแรง ผมรู้ว่าไม่ได้มาจากเอ เขาบอกคุณไม่ใช่เหรอ?
ฝ่ายตรงข้ามคือโทรล โทรลระดับกลาง! มันมากเกินไป ผมคงไม่มาที่นี่เพราะรู้ว่าจะมีศัตรูระดับกลาง!
“ ว้าวว้าวว้าวว้าว!”
โทรลกรีดร้องและรีบวิ่งมาหาผม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเคลื่อนไหวเพียงเพื่อฆ่าผม กำแพงหินสูงตระหง่านปิดล้อมเราไว้ พื้นที่จำกัดมีเพียงผมและโทรล
ที่นี่ไม่ใช่หอคอย
มันเป็นสังเวียน
นั่นคือตัวตนที่แท้จริงของหอคอยจินม่า!
มันเป็นสถานการณ์ที่มองไม่เห็นอะไรเลยดังนั้นผมจึงต้องพึ่งพาการตรวจจับเท่านั้น มันจะอันตรายกว่านี้ถ้ายังไม่สามารถเพิ่มทักษะขึ้นถึงระดับกลางได้ ผมค้นหาเขาอย่างหมดหวัง โชคดีที่มันง่ายกว่าการหาตำแหน่งของเอ ก่อนอื่นโทรลสูงกว่า 2 เมตร เขากำลังวิ่งตรงมาหาผมมือของเขาถือของหนัก ๆ ไว้ในมือขวา
