ตอนที่117
“ หนีไป! ไปหาคู่ของคุณ!”
[กู้ววว!]
คําพูดของเอลฟ์ทําให้มอนสเตอร์โกรธมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนว่าคําว่าคู่หูจะรุนแรงขึ้น ‘นั่นช่วยไขปริศนานั้นได้’ สัตว์ประหลาดตัวนี้ดูเหมือนจะเป็นผลมาจากจิตวิญญาณของคู่หูบนโลกที่เปลี่ยนร่าง ผมสงสัยว่าร่างของมอนสเตอร์มาจากไหน แต่ผมคิดว่าตอนนี้ไม่สําคัญ จากสิ่งที่ผมบอกได้ว่าสองคนนี้ไม่ได้เป็นพันธมิตรกัน เอลฟ์ที่ถูกโจมตีเป็นเพศหญิงในขณะที่มอนสเตอร์เป็นเพศชาย จากความเข้าใจของผมพวกเขาไม่สามารถเป็นพันธมิตรกันได้
‘แต่แล้วทําไมเขาถึงทําร้ายเอลฟ์คนนี้? มันโจมตีเอลฟ์ทุกตัวตามอําเภอใจเพราะมันกลายเป็นมอนสเตอร์หรือเปล่า? มันไม่มีเหตุผลเหลืออยู่แล้วหรือมอนสเตอร์ตัวนี้สา มารถยึดครองร่างของเอลฟ์ได้หรือไม่หากมันทําลายจิตวิญญาณของพวกเขา?’ มีหลายอย่างที่ผมไม่รู้ ผมต้องการรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมและบางที่วิธีที่ดีที่สุดที่จะทําเช่นนั้นก็คือการมีส่วนร่วม ท้ายที่สุดแล้วมีโอกาสใดที่มอนสเตอร์ตัวนี้จะเอาชนะผมได้บ้าง? หรือว่าเอลฟ์คนนี้จะจับผมไว้ได้? “ไม่ ไม่มี”
ผมผลักความกังวลออกไปจากความคิดของผมรีบไปข้างหน้า ระฆังที่ห้อยอยู่ที่เอวของผมพร้อมกับสายสั่นและดังออกไปอย่างเงียบๆ พวกเขาสามารถส่งเสียงเตือนได้หากมีคนพยายามทําให้ผมใช้ทักษะเซอร์ไพรส์และสามารถใช้เพื่อจํากัดระยะทางให้แคบลงได้ ทักษะนี้ยังอยู่ในระดับต่ําดังนั้นจึงไม่สามารถกระโดดข้ามระยะทางไกล ๆ ได้ในคราวเดียว แต่โชคดีที่มีเวลาในการชาร์จสั้นจึงสามารถใช้มันได้อย่างต่อเนื่อง นี่อาจเป็นหนึ่งในทักษะที่มีประโยชน์ที่สุดของผมโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้จํานวนมานาที่ผมมีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญ
[กร๊ากกก]
หลังจากกระโดดครั้งที่ 5 ผมก็ลงไปที่หัวของมอนสเตอร์ ด้วยการโจมตีที่รุนแรงใช้ทักษะพลังโจมตีของผมและความเร็ว ผมเจาะเข้าไปในหัวของมอนสเตอร์และกรามที่เปิดกว้างของมันด้วยเงาโลหิตของผมก่อนที่มันจะส่งเสียงที่น่ารําคาญต่อไป เอลฟ์ซึ่งอยู่ห่างจากการถูกกลืนกินเพียงไม่กี่วินาทีก็มองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เธอเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งที่มีคุณสมบัติที่แข็งแกร่งและผมสีบลอนด์มัดด้านหลัง ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ค่อยมีใครน่าสนใจเมื่อเทียบกับแอล
“ใช่ไหม ?”
“เงียบ!”
[อ๊ะ…อา… อา..]
ด้วยมือทั้งสองข้างที่จับไปที่ด้ามจับของเงาโลหิต ผมจึงเลื่อนมันออกจากหัวของมอนสเตอร์ในขณะที่ฉีดมานาเข้าไปพร้อม ๆ กัน ในไม่ช้าเปลวไฟก็เผาผลาญศีรษะของมอนสเตอร์หัวของมันหักครึ่ง
[ห้ะ…เอ่อ…!]
ราวกับว่ามอนสเตอร์ไม่ได้สังเกตเห็นการโจมตีที่ร้ายแรงนั้นมันเริ่มเปล่งแสงสีดําออกมาทั่วตัวของมัน ความตกใจกระทบผมราวกับว่ามันกําลังข้ามร่างของผมและกระแทกเข้าสู่จิตวิญญาณโดยตรง
‘มันสามารถฆ่าวิญญาณและปล้นร่างกายด้วยวิธีนี้ได้จริงๆ’ ผมรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับความพยายามของเอลฟ์ในการหลีกเลี่ยงการฟิวชั่นส่งผลให้คนบนโลกจํานวนมากเสียชีวิต การอัศจรรย์ของมอนสเตอร์เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยความโกรธหรือความปรารถนาของมนุษย์หรือไม่? หรือพวกเขาเป็นพระเจ้าที่แก้แค้นพวกเอลฟ์ที่ต่อต้านการฟิวชั่น? และสําหรับการโจ ตีครั้งนั้น … ผมคุ้นเคยกับการต่อสู้ด้วยจิตวิญญาณของผมอยู่แล้ว
[ค้าาาาาา!]
ผมผลักดันความต้านทานจนถึงขีดสุดและขับไล่การโจมตีของจิตวิญญาณพลังงานที่พยายามบุกรุกจิตวิญญาณของผมถูกเผาไหม้ไปโดยมานาที่เดือดอยู่ภายในตัว ดาบของผมเปล่งประกายออกมาทําลายทั้งร่างกายและจิตวิญญาณของมอนสเตอร์ต่อหน้าผม มันส่งเสียงกรีดร้องที่น่ากลัว แต่มันก็ไม่ทําให้ผมหงุดหงิด ถ้าคุณต้องการมีชีวิตอยู่คุณต้องทําร้ายคนอื่น พวกเอลฟ์รู้ดีว่าเมื่อพวกเขาสร้างสถานที่แห่งนี้ เช่นเดียวกับพวกเขาถ้าผมต้องการมีชีวิตรอดผมต้องฆ่าคุณ
(คุณได้รับ 301,892 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 1 เหรียญทองและ 30 เหรียญเงิน)
(คุณได้รับชิ้นส่วนของวิญญาณที่ร่วงหล่นแล้ว)
มอนสเตอร์ตายแล้ว ผมรู้สึกทั้งขมขึ้นและดีใจที่ประสบการณ์นั้นเกินจํานวนที่ผมคาดไว้มากและนําสิ่งของที่ได้มาไปเก็บไว้ในคลังของผม ตั้งแต่กลายเป็นเอลฟ์ป่า พื้นที่เก็บของของผมก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย ตอนนี้ผมมีสินค้าในคลังสามสิบหกช่องซึ่งมีความสามารถในการบรรทุกมากมาย
“ว้าว…” เอลฟ์หญิงจ้องมองมาที่ผมอย่างว่างเปล่าขณะที่เธอพึมพําเรื่องนี้ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย แต่ผมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อล้างความสนใจและมานาของผมหลังจากการโจมตีครั้งนั้น ต้องขอบคุณการฝึกจากแอลทําให้ผมสามารถรับมือกับมันได้อย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น แต่การโจมตีครั้งสุดท้ายของมอนสเตอร์นั้นค่อนข้างน่าตกใจและร่องรอยของมันยังคงอยู่
” ขอขอบคุณ! ผมไม่คาดคิดว่าจะเจอคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้!”
“ ผมไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น”
“ คุณแข็งแกร่งกว่าฉันมาก! คุณเจ๋งมากจริงๆ!” เอลฟ์มีรอยยิ้มที่สดใสขณะที่เธอขอบคุณผม ผมตอบด้วยการพยักหน้ายกมือขึ้นเพื่อตรวจสอบ “มันได้ผล” สีผิวของผมขาวราวกับหิมะเหมือนกับเอลฟ์ตัวนี้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม หนึ่งในผลิตภัณฑ์ที่เรนซื้อมาคือสาเหตุของปัญหานี้ต่างหู ทั้งสองข้างห้อยลงมาจากหูของผม พวกเขาถูกเรียกว่า ความหลงใหลในความฝันที่เป็นภาพลวงตา
