ชูเทียนฉีต้องการตะคุกเข่าลง!
จ้าวเมิ่งยืนสับสนอยู่ด้านข้าง
เขารู้สึกว่าควรจะไปหยุดแต่เขาก็ไม่กล้า
ในขณะที่ชูเทียนฉีกำลังจะคุกเข่าลงบนพื้น ซูฟ่านก็รีบวิ่งไปคว้าแขนของชูเทียนฉี
เขาดึงชูเทียนฉีขึ้นมา
“คุณชูมีอีกหลายวิธีในการแสดงความรู้สึกผิด มันไม่ดีเลยสำหรับคุณที่จะทำแบบนั้น”
ซูฟ่านเกลี้ยกล่อม
ชูเทียนฉีก้มศีรษะลงและยืนอยู่กับที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองการจ้องมองของผู้คนรอบข้าง
ชูหยุนซีตกใจกับพฤติกรรมของชูเทียนฉีในตอนนี้
แม้แต่หัวใจของเธอก็หวั่นไหวเล็กน้อย
แต่ความคับข้องใจและความคับแค้นใจมาหลายปีมันจะถูกลบออกด้วยการคุกเข่าแบบนี้ได้อย่างไร?
ชูหยุนซีไม่ต้องการคุยกับชูเทียนฉีอีกต่อไปและลากซูฟ่านออกไป
“เดี๋ยวก่อน”
“นายต้องการอะไร?”
ชูหยุนซีถามอย่างหมดความอดทน
“ฉันยังมีบางอย่างจะพูด”
“ไม่ต้องพูดแล้ว”
ชูเทียนฉีถูกชูหยุนซีขัดจังหวะอีกครั้ง
ซูฟ่านรู้สึกว่าชูหยุนซีเป็นศัตรูกับอีกฝ่ายมากเกินไปและใช้อารมณ์มากเกินไป
ดังนั้นเขาจึงหันกลับไปและถามชูเทียนฉีว่ามีอะไร
ชูเทียนฉีหายใจเข้าลึก ๆ และเห็นได้ชัดว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบสติอารมณ์
“ตามฉันไปที่ห้องหนังสือ”
หลังจากมาถึงห้องหนังสือ ชูเทียนฉีก็หยิบรูปถ่ายสองสามรูปจากลิ้นชักมาวางไว้ตรงหน้าชูหยุนซีและซูฟ่าน
เมื่อเห็นภาพนี้ทั้งสองคนก็หน้าแดงทันที
มันคือภาพที่ทั้งสองคนจูบกันในรถคืนนั้นถูกแอบถ่าย
น่าเศร้าที่ซูฟ่านรู้สึกเสมอว่ามีใครบางคนอยู่นอกหน้าต่างในเวลานั้น
แต่ซูฟ่านคิดว่าเขากังวลเกินไปและคิดไปเอง
“นายส่งคนมาแอบตามฉันเหรอ?”
หลังจากที่ชูหยุนซีตอบสนองเธอก็ระเบิดทันที
“ไม่ ไม่ใช่ฉัน มันคือปาปารัสซี่ที่เชี่ยวชาญในการแอบถ่ายภาพของดารา”
“อันที่จริงฉันขอให้คนอื่นจับตามองมันอย่างลับ ๆ และถ้ามีข่าวที่ไม่ดีสำหรับเธอ ฉันก็จะดักทำลายได้”
“แต่เธอสบายใจได้นะ ฉันจัดการปาปารัสซี่มาหลายปีแล้วแต่ตอนนี้ฉันไปเจอกับเด็กคนนี้แต่ฉันก็ยึดไฟล์รูปมาแล้ว”
ชูเทียนฉีไม่ได้โกรธและอธิบาย
“ขอบคุณมาก ฉันจะระวังในอนาคต”
ชูหยุนซีกล่าวขอบคุณอย่างไม่เต็มใจและต้องการที่จะเอาภาพออกไปหลังจากที่เธอพูดจบ
“ครั้งนี้ฉันช่วยเธอไว้แต่ครั้งหน้าล่ะ? เธอควรรู้ว่าเธอโด่งดังแค่ไหนในแวดวงดนตรี แต่เธอไม่มีภูมิหลังทำให้มีปาปารัสซี่มากมายที่รอถ่ายรูปเธออยู่”
“จะพูดอะไร?”
ชูหยุนซีมองไปที่ชูเทียนฉี
“เธอมีสองทางเลือกคือยอมรับอย่างเปิดเผยว่าฉันเป็นพ่อของเธอเพื่อที่ฉันจะได้ดึงทรัพยากรมาให้เธอได้อย่างมีเหตุผลและจะไม่มีใครมาทำให้คุณขุ่นเคืองอีก”
“กรณีนี้ไม่จำเป็นเพราะคนทั้งประเทศรู้แล้วว่าพ่อฉันตายไปแล้ว”
ชูหยุนซีกล่าวอย่างเย็นชา
ถ้าชูเทียนฉีบอกเธอในวันนี้ว่าถ้าเธอไม่ยอมรับเขาในฐานะพ่ออาชีพการแสดงของเธอจะพังพินาศ
ชูหยุนซีก็จะปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเลอยู่ดี
เธอเกลียดชูเทียนฉีจริง ๆ
ชูเทียนฉีรู้มานานแล้วว่าชูหยุนซีจะต่อต้านดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกแปลกใจ
เขาจ้องมองไปที่ซูฟ่าาน
“ในกรณีนี้ฉันจะไม่บังคับ แต่ถ้าเธอเต็มใจที่จะรับความช่วยเหลือของฉัน ฉันก็ยินดีที่จะยอมรับซูฟ่านมาเป็นลูกชายของฉัน ดังนั้นแม้ว่าเธอจะประกาศเรื่องความรักออกไปแต่ผลก็จะเหมือนเดิม”
หลังจากที่ชูเทียนฉีพูดจบทั้งชูหยุนซีและซูฟ่านก็ตกตะลึง
“ฉันไม่ได้คบกับซูฟ่าน”
“ไม่ได้คบกันงั้นเหรอ!?”
เมื่อชูเทียนฉีได้ยินดังนั้นเขาก็มองไปที่ซูฟ่านด้วยความโกรธทันที
ไอ้เด็กคนนี้จูบลูกสาวของเขาโดยไม่ได้สร้างสัมพันธ์กับลูกสาวของเขา!
ซูฟ่านเหงื่อออกด้วยความตกใจเขาอยากจะอธิบายแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน
“อย่าจ้องเขาสิ มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา ฉันชอบซูฟ่านเพียงฝ่ายเดียวและตอนนี้ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะคบก็เท่านั้น”
ชูหยุนซีอธิบายอย่างเย็นชา
หลังจากฟังชูเทียนฉีก็มองไปที่ซูฟ่าน
เขาขมวดคิ้ว
“ถ้าเป็นอย่างนี้ก็แกล้งเป็นคู่รักกันก็ได้แล้ว ถ้าพ่อซูฟ่านคือฉันก็จะไม่มีใครกล้ายั่วโมโหเธอในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นฝีมือของเขาก็ดีมากและเขาจะปกป้องเธอได้อีกด้วย เธอปฏิเสธฉันที่จะจัดผู้คุ้มกันให้แต่เธอต้องไม่ปฏิเสธซูฟ่าน!”
“ไม่ต้อง”
ชูหยุนซีปฏิเสธ
ชูเทียนฉีส่ายหัว
“ฉันคิดว่ามันจำเป็นนะ เธอลืมเรื่องหวังถังแล้วเหรอและเธอจะพบคนดี ๆ ในวงการบันเทิงเหล่านั้นได้กี่คน ตอนนี้เธอโตเป็นสาวแล้วไม่ใช่เด็ก ๆ อีกต่อไปมีคนจ้องมองเธออยู่หลายคน คนที่คิดว่าเธอไม่มีภูมิหลังและต้องการกลั่นแกล้งเธอ ฉันเชื่อว่าหวังถังไม่ใช่คนสุดท้าย”
คำพูดของชูเทียนฉีทำให้ชูหยุนซีตกอยู่ในการไตร่ตรอง
เขาพูดถูก ประสบการณ์ของเธอในปีที่ผ่านมาคือการกลั่นแกล้งและความกลัว ความยากลำบากเป็นเรื่องธรรมดาเกินไปในวงการบันเทิง
และพวกคนใหญ่คนโตเหล่านั้นแทบจะเหล่ตามองนักแสดงหญิงเพื่อเป็นการมอบโอกาสให้โดยแทบไม่ต้องจ่ายอะไรเลยนอกจากร่างกาย
ชูหยุนซีโชคดีมากจนถึงทุกวันนี้ แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะโชคดีเช่นนี้ต่อไป
ก่อนหน้านี้ชูเทียนฉีเสนอที่จะช่วยเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เธอปฏิเสธและขู่ชูเทียนฉีว่าถ้าเขากล้าเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะพ่อของเธอหรือถ้าเขากล้าช่วยเธอ เธอจะฆ่าตัวตาย
สิ่งนี้ทำให้ชูเทียนฉีไม่สามารถแทรกแซงอาชีพของเธอได้และอย่างดีที่สุดก็แค่ช่วยชูหยุนซีสกัดกั้นข่าวเชิงลบทุกประเภทอย่างเงียบ ๆ
“คุณชูให้หปยุนซีลองคิดดูก่อนเถอะ นอกจากนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่การเผยแพร่ความสัมพันธ์ออกไปก็จะส่งผลกระทบต่ออาชีพการงานของเธอและบางทีมันอาจจะเป็นการลบแฟน ๆ ของเธอออกไปด้วย”
ซูฟ่านกล่าวอย่างรวดเร็ว
แต่ชูเทียนฉียิ้มอย่างมั่นใจ
“นายไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ฉันมีบริษัทสื่อโดยเฉพาะสำหรับหยุนซีชื่อ ซีหยุนฟิล์มแอนด์เทเลวิชั่น.. “
บริษัทนี้ตั้งชื่อตามลูกสาวทั้งสองของเขา
ชูหยุนเหยาลูกสาวคนโตมีความฝันที่เป็นดาราตั้งแต่เธอยังเด็กและพรสวรรค์ของเธอก็เทียบได้กับชูหยุนซี
ในตอนแรกชูเทียนฉีคิดว่าเมื่อเด็กทั้งสองโต พวกเธอจะได้เดบิวต์
แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลายเป็นจินตนาการไปแล้ว
เมื่อได้ยินชื่อบริษัทไหล่ของชูหยุนซีก็สั่นเล็กน้อย
เธอแอบชำเลืองมองไปที่ชูเทียนฉี
สีหน้าของเขาช่างดูเหงาเหลือเกิน
“ถ้าหยุนซีเห็นด้วย ฉันจะหาทางย้ายหยุนซีไปที่บริษัทของฉันเองหลังจากนั้นทีมงานมืออาชีพก็จะจัดการกับการตลาดเอง”
“ไม่ต้องกังวล ฉันได้เชิญทีมชั้นนำในจีนแล้วตราบใดที่เธอเห็นด้วยพนักงานทุกคนของบริษัทจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสนับสนุนหยุนซี”
ชูเทียนฉีมีจิตใจที่แจ่มใสมากเมื่อพูดเรื่องนี้
“ถ้าฉันยกเลิกสัญญา ฉันต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กับบริษัทเดิมเป็นจำนวนเงินหนึ่งพันล้านหยวนและบริษัทของนายจะให้บริการฉันทั้งหมด มันจะไม่ขาดทุนเหรอ?”
ชูหยุนซีถามอย่างสงสัย
ชูเทียนฉียิ้มกว้าง
“ฉันในตอนนี้มีเงินมากมาย เงินเป็นเพียงตัวเลขสำหรับฉันตราบใดที่ฉันสามารถช่วยเธอได้ ฉันก็เต็มใจ”
ชูเทียนฉีกล่าวอย่างเด็ดขาด
เมื่อก่อนชูเทียนฉีทิ้งครอบครัวเพื่อหาแต่เงินตอนนี้เขาบอกว่าเขาสามารถสละทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้กับชูหยุนซีได้
ผู้คนนั้นโง่เขลา พวกเขาไม่เคยหวงแหนสิ่งที่พวกเขามีแต่เมื่อพวกเขาสูญเสียพวกเขาก็จะพยายามอย่างหนักเพื่อกู้คืนมัน
“ให้ฉันคิดก่อน วันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว”
ชูหยุนซีรู้สึกปวดหัวและถึงเวลาที่ต้องกลับไปพักผ่อนแล้ว
