ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 20 เทพแห่งเกมออนไลน์รักฉัน
ในตอนที่ตี้ซื่อเทียนพาหุยโหมวอีเซี่ยวและลูกน้องกลุ่มหนึ่งมายังแผนที่กลาง สิ่งที่พวกเขาได้เห็นก็คือ…
พวกชายฉกรรจ์ของหย่งเย่กำลังพาสาวๆ ในเฟิ่งอู่ไล่ฆ่ามอนสเตอร์
ใช่ๆๆ ต้องเดินแบบนี้แหละ!
ดีๆๆ ต้องใช้ทักษะแบบนี้แหละ!
แล้วสาวๆ ของหย่งเย่ล่ะ พวกเธอกำลังทำอะไรอยู่…
สาวๆ ทุกคน ”หัวหน้าอู๋เฟิง ดาบของคุณเท่ห์จังเลย!”
อู๋เฟิง “…”
สาวๆ ทุกคน “หัวหน้าอู๋เฟิง คุณมีแฟนหรือยังคะ”
อู๋เฟิง “…”
ผู้ชายที่เหลือของกิลด์เฟิ่งอู่ได้แต่คิดในใจว่า พวกเราถูกพันธมิตรทอดทิ้งแล้วเหรอ ถูกทอดทิ้งแล้วละมั้ง ต้องถูกทอดทิ้งแล้วแน่ๆ! (พูดสามครั้งอะไรทำนองนี้)
ขณะที่พวกผู้ชายในเฟิ่งอู่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นสงสารตัวเอง ปิงหั่วสิงเจ่อที่ชอบมีส่วนร่วมในความสนุกก็มองเห็นกิลด์ซื่อเทียนผู้ยิ่งใหญ่ อืม จากสายตา คาดว่าน่าจะมีประมาณ 500 คนมั้ง!
ห้าร้อยคนเหรอ! ก็แค่นี้เอง…ละนะ!
มีพันธมิตรนับพัน ทำให้ปิงหั่วสิงเจ่อรู้สึกได้เชิดหน้าชูคอ แม้แต่น้ำเสียงก็ดังกว่าปกติมาก “พี่น้องระวังตัวด้วย! พวกสุนัขซื่อเทียนมาแล้ว!”
หลังจากสิ้นเสียงปิงหั่วสิงเจ่อ สมาชิกทั้งเฟิ่งอู่และหย่งเย่ที่กระจัดกระจายไปรอบๆ ก็กลับเข้าทีมในทันที และยืนอยู่ข้างหลังซูรุ่ยและซูหว่านโดยไม่รู้ตัว
เพียงปราดเดียวตี้ซื่อเทียนก็เห็นทั้งสองคนที่ถูกผู้คนรายล้อมราวกับดาวล้อมเดือน
พูดตามตรง เขาตกใจเล็กน้อย เขาคาดไม่ถึงว่าว่าซูเฉิงหว่านเย่ว์จะคบกับเย่อวี่จริงๆ
“ได้ยินชื่อเสียงลือมานาน หัวหน้าเย่อวี่!”
ตี้ซื่อเทียนก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว และทักทายซูรุ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
แต่แม่ทัพซูของพวกเรานั้นเป็นตัวละครแบบไหนกัน จะไปสนเขาได้ยังไง!
“…” ตี้ซื่อเทียนชะงักงัน
และแล้วอันดับหนึ่งในเซิร์ฟสี่ก็ถูกหมางเมินไปทั้งอย่างนี้…
ส่วนหุยโหมวอีเซี่ยวที่อยู่ข้างๆ ตี้ซื่อเทียนมาโดยตลอด เธอจ้องซูหว่านด้วยความดุร้ายก่อน จากนั้นก็มองไปทางซูรุ่ยด้วยความแปลกใจเล็กน้อย…
ที่แท้นี่ก็คือเย่อวี่ อันดับหนึ่งในเซิร์ฟหัวเซี่ย!
เขาคบกับซูเฉิงหว่านเย่ว์ได้ยังไง จะต้องถูกซูเฉิงหว่านเย่ว์หลอกแน่ๆ!
เมื่อเห็นว่าซูรุ่ยไม่อยากสนใจตี้ซื่อเทียน ทันใดนั้นหุยโหมวอีเซี่ยวมที่ชอบคิดไปเองเสมอว่าตัวเธอเป็นคนเข้าถึงได้ง่าย ก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงอ้อมค้อมว่า “หัวหน้าเย่อวี่ วันนี้พวกเรามาที่นี่เพื่อจัดการหนี้แค้นส่วนตัวกับซูเฉิงหว่านเย่ว์ที่ตกลงกันไว้เมื่อวานนี้ คุณอย่าไปหลงกลเธอเข้าล่ะ เธอ…”
“หึ”
เสียงเยาะเย้ยดังขัดจังหวัดการพูดของหุยโหมวอีเซี่ยว ซูรุ่ยก้าวไปข้างหน้า หรี่ตาลงมองผู้หญิงที่ชอบคิดไปเองด้วยแววตาเ**้ยมโหด และพูดว่า “หนี้แค้นส่วนตัวงั้นเหรอ เสี่ยวหว่านของพวกฉันก็แค่ฆ่าเธอไปไม่กี่สิบครั้งเองไม่ใช่เหรอ เธอกลับไปหาผู้ชายของเธอได้ แล้วเสี่ยวหว่านของพวกฉันจะกลับมาหาฉันไม่ได้รึไง”
ซูรุ่ยเลิกคิ้วขึ้นพลางเอ่ย มุมปากเผยรอยยิ้มไม่ใสใจ “ทำไม เธอไปหาแค่ตี้ซื่อเทียนคนเดียวเหรอ แล้วตู๋หลังไม่มาด้วยเหรอ ฉันยังคิดว่าจะได้จัดการทีเดียวทั้งสองคนเลย! สู้แค่คนเดียว ไม่ท้าทายเลยสักนิด”
“เย่อวี่!”
เมื่อได้ยินคำพูดของซูรุ่ยและได้เห็นแววตาที่ก้าวร้าวของเขา ตี้ซื่อเทียนก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วดึงหุยโหมวอีเซี่ยวให้ไปอยู่ด้านหลังเขาตามจิตใต้สำนึก และพูดขึ้นว่า “เรื่องของผู้ชายก็ต้องจัดการด้วยผู้ชาย อย่าเอาผู้หญิงมาเกี่ยวข้อง!”
“ตี้ซื่อเทียน ที่แท้นายก็ยังจำได้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายเหรอเนี่ย! แล้วตอนที่นายไล่ฆ่าเสี่ยวหว่านของพวกฉัน ทำไมถึงไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยล่ะ”
สายตาของซูรุ่ยเย็นชา คำพูดที่เขาพูดในตอนนี้ก็ไร้อุณหภูมิด้วยเช่นกัน…
ถ้าพวกเขาอยู่ในเซิร์ฟเดียวกันละก็ เขาก็จะฆ่ากิลด์ซื่อเทียนจนยุบไปตั้งนานแล้ว
โชคดีที่ ตอนนี้ยังไม่สายเกินไป
“เย่อวี่ พูดมากกว่านี้ก็ไม่มีประโยชน์ ในเมื่อนายยินดีออกหน้าแทนซูเฉิงหว่านเย่ว์ งั้นพวกเราก็มาดวลกันตัวต่อตัว!”
ในขณะที่พูด ตี้ซื่อเทียนก็ยกมือขึ้นและโบกมือให้ผู้คนรอบๆ ถอยออกไป และพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ก็ปรากฏในทันที
ถึงแม้ระดับจะไม่สูงเท่าเย่อวี่ แต่ตี้ซื่อเทียนก็มั่นใจในฝีมือตัวเองมาก และอาชีพนักดาบเป็นอาชีพที่ PK ได้โดดเด่นที่สุดในโลกของ ‘หลิงเสิน’ พวกเขาไม่เพียงแต่มีการป้องกันที่ดี เลือดที่เยอะ และการโจมตีที่สูงเท่านั้น นักดาบยังมีทักษะที่ทำให้อาชีพอื่นปวดหัวเป็นที่สุด นั่นคือ ‘ดาบแห่งการปิดผนึก’ เมื่อปล่อยออกมาและโจมตีโดนเป้าหมาย เป้าหมายจะถูกผนึกอยู่กับที่เป็นเวลาห้าวินาที และภายในห้าวินาทีนั้นเป้าหมายไม่สามารถใช้ทักษะอาชีพใดๆ ของตัวเองได้!
เมื่อเห็นท่าทีจริงจังและเคร่งขรึมของตี้ซื่อเทียน ซูรุ่ยก็ก้าวขึ้นไปข้างหน้าเล็กน้อย
ในตอนนี้เพิ่งจะผ่านเก้าโมงเช้าไป ผู้เล่นจำนวนมากยังคงหลั่งไหลเข้ามาในแผนที่กลางไม่หยุด มีคนส่วนหนึ่งมาดูเพื่อหาประสบการณ์ แต่คนส่วนใหญ่มาเพียงเพื่อดูเรื่องสนุก!
เดิมทีคิดว่าจะเป็นเพียงการดวลกันอีกครั้งระหว่างตี้ซื่อเทียนและคนรักเก่าซูเฉิงหว่านเย่ว์ ใครจะไปรู้ว่าการดวลครั้งนี้เป็นการดวลระหว่างตี้ซื่อเทียนกับเย่อวี่กิลด์หย่งเย่!
นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
ในเวลานี้ ผู้ชมที่เข้ามาดูตั้งแต่แรกต่างก็คุยโม้ให้กับผู้คนที่มาทีหลังว่า เรื่องมันเป็นแบบนี้บลาๆๆ แบบนั้นบลาๆๆ รู้แล้วใช่ไหม!
ผู้คนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ตายเถอะ! ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง!
และขณะนี้ ตี้ซื่อเทียนก็เริ่มใช้ทักษะ ‘ดาบพัวพัน’ แล้ว! มันเป็นทักษะหลักที่ใช้กันมากที่สุดในหมู่นักดาบ ในตอนที่ตีมอนสเตอร์สามารถใช้ลากมอนสเตอร์ได้ และในตอน PK ก็สามารถดึงคู่ต่อสู้เข้ามาใกล้ๆ ได้ ทำให้อาชีพที่ได้เปรียบจากการโจมตีระยะไกลแสดงศักยภาพทั้งหมดออกมาไม่ได้!
“หัวหน้าระวัง!”
ผู้คนของหย่งเย่ที่อยู่ข้างสนามไม่เคยเห็นซูรุ่ย PK กับคนอื่นมาก่อน เมื่อเห็นว่าในตอนนี้ตี้ซื่อเทียนลงมือก่อน ซูรุ่ยก็ยังคงยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน ทั้งยังไม่มีทักษะที่จะโต้กลับ นี่ทำให้ทุกคนอดกังวลไม่ได้…
ถึงแม้ใต้เท้าหัวหน้ากิลด์ของเราจะมีระดับสูงกว่า แต่เขา PK ไม่เป็นเลย จะทำยังไงดี
อันที่จริง ความจริงแล้ว ซูรุ่ย PK ไม่เป็นจริงๆ เหรอ
ในเวลานี้ ซูรุ่ยรู้สึกแค่ว่ามีแรงดึงดูดระลอกหนึ่งพุ่งเข้ามาหา แล้วดึงร่างของเขาไว้ และทันใดนั้นเขาก็มาที่ปรากฏตัวที่ข้างหน้าตี้ซื่อเทียนแล้ว สายตาของซื่อเทียนวาบปะกายด้วยความดีใจ เขาพลันรีบใช้ทักษะดาบแห่งการปิดผนึก หลังจากนั้น…หลังจากนั้นก็ไม่มีหลังจากนั้นแล้ว…
จนกระทั่งเห็นว่าค่าพลังชีวิตของตี้ซื่อเทียนลดลงจนหมดหลอด ร่างล้มลงกับพื้น ทุกคนก็ยังคงอยู่ในท่าปากอ้าตาค้างกันอย่างประหลาดใจ…
ใครสามารถบอกได้บ้างว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น
“สุญตา”
มีเพียงซูหว่านเท่านั้นที่มองเห็นอย่างชัดเจน ในตอนที่ซูรุ่ยมาถึงตรงหน้าตี้ซื่อเทียน ชั่วพริบตานั้นซูรุ่ยก็ใช้ทักษะสุญตา มันเป็นทักษะของจอมเวทระดับ 65 จะสร้างความเสียหายให้กับเป้าหมายที่โดนโจมตีเป็นอย่างมาก และมีโอกาสเพียง 4% ที่จะโจมตีถึงตาย!
ถ้าหากเป็นจอมเวทธรรมดาทั่วไป มักจะใช้ทักษะนี้ในการระเบิดพลังระยะใกล้เท่านั้น เพราะว่าโอกาสโจมตีถึงตายมีเพียง 4% เท่านั้น มันเป็นการตั้งค่าของระบบที่สุดแสนจะไม่ยุติธรรมเอามากๆ โดยพื้นฐานแล้วแทบจะไม่มีประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น
แต่เมื่อทักษะนี้มาอยู่บนตัวของซูรุ่ยซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ กลับกลายเป็นทักษะที่สุดยอดอย่างมาก ตอนที่เขาเพิ่งจะเข้ามาในเกม ซูรุ่ยก็ควบคุมทักษะนี้ได้แล้ว เขาทำการทดลองกับมอนสเตอร์เล็กๆ นับพันตัว สุดท้ายก็พบว่าขอแค่ตนเองกับฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระยะที่ใกล้กันมากพอ เพียงควบคุมความแรงและตำแหน่งที่จะการโจมตีให้แม่นยำ ก็สามารถโจมตีจนถึงตายได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์!
แน่นอนว่าเงื่อนไขที่ยากที่สุดก็คือตำแหน่งการโจมตี จะต้องเป็นจุดที่เปราะบางที่สุดของคู่ต่อสู้!
ทักษะที่แสนจะธรรมดาแบบนี้ ซูรุ่ยนำออกมาใช้ได้อย่างยอดเยี่ยม คล้ายกับว่าเพียงแค่พบหน้ากัน เขาก็ฆ่าตี้ซื่อเทียนได้ในวิเดียว!
และหลังจากที่ตี้ซื่อเทียนล้มลง ซูหว่านที่อยู่ด้านข้างก็ใช้ทักษะบังคับคืนชีพกับเขาในทันที!
ตี้ซื่อเทียนที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมางุนงงเล็กน้อย จนกระทั่งรู้สึกได้ว่าซูเฉิงหว่านเย่ว์กำลังเพิ่มเลือดให้กับตัวเขาเอง เขาถึงจะยอมรับความจริงได้ว่าตนเองได้ตายไปแล้วครั้งหนึ่ง
หุยโหมวอีเซี่ยวที่อยู่ด้านข้างรู้สึกตกใจกับการเปลี่ยนแปลงในชั่ววินาทีนั้น เธอก้าวถอยหลังออกไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว มองไปที่ซูรุ่ยด้วยความหวาดกลัว จนลืมไปเลยว่าเธอที่มีฐานะเป็นนักบวชจะต้องเพิ่มเลือดให้กับผู้ชายของเธอ
รอจนเธอคิดเรื่องนี้ได้ ซูหว่านก็ช่วยตี้ซื่อเทียนเพิ่มเลือดจนเต็มแล้วค่อยๆ ลดไม้คทานักบวชลง จากนั้นก็มองไปที่ซูรุ่ยด้วยความไม่พอใจ พลันพูดว่า “คราวหน้าถ้านายจะฆ่าเขา ช่วยช้าลงสักสองสามวินาทีได้ไหม ให้ฉันได้ร่ายทักษะของฉันบ้าง”
“…” ผู้ชมที่มุงดูต่างพูดไม่ออก
“ได้” ซูรุ่ยตอบกลับไปแค่หนึ่งคำ
หลังจากตอบกลับซูหว่าน ซูรุ่ยก็หันไปมองตี้ซื่อเทียนที่อยู่ข้างๆ “มาเลย คราวนี้จะใช้เวลาเกินห้าวินาทีแน่นอน!”
“…” ตี้ซื่อเทียนตะลึงงัน
เขาเล่นเกมออนไลน์มาหลายปี และในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ เขาที่สูงส่งมาโดยตลอดจนไม่มีใครมาเป็นคู่ต่อสู้ให้กับเขาได้ คงอยู่ค้างฟ้ามาเนิ่นนานแล้ว และชั่ววินาทีนั้น เขาพลันตกลงจากบนฟ้าลงไปคลุกในดินโคลน นี่ทำให้เขามีโทสะขึ้นมาในทันที และเมื่อได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของซูรุ่ยอีก สีหน้าของตี้ซื่อเทียนก็บูดเบี้ยว ทันใดนั้นก็ปล่อยทักษะดาบแห่งการปิดผนึกที่หน่วงพลังเอาไว้ตั้งนานแล้วใส่ซูรุ่ย
ตีโดนแล้ว! ถูกปิดผนึกแล้ว!
เมื่อเห็นตัวอักษรสีแดงรายล้อมอยู่รอบตัวของซูรุ่ย ตี้ซื่อเทียนก็ปล่อยทักษะระดับสูงของนักดาบไปสามครั้งด้วยแววตาโหดเ**้ยม ระเบิดพลังโจมตีออกมาอย่างต่อเนื่อง
ไปตายซะ! ไปตายซะ! ไปตายซะเถอะ!
ดาบฝนโลหิต ผลของทักษะเป็นไปตามชื่อ ฝนเลือดแผ่กระจายไปทั่วทั้งท้องฟ้า แดงเสียจนอกสั่นขวัญแขวน
แต่ท่ามกลางสีแดงเลือดนั้น เงาร่างของซูรุ่ยลอยละล่องดั่งเทพเซียน ยังเปล่งประกายแสงสีฟ้าอ่อนด้วยเสื้อคลุมเวหาศักดิ์สิทธิ์ ไม่ได้เปรอะเปื้อนสีเลือดเลยสักหยด
ห้าวินาทีผ่านไปในพริบตา ซื่อเทียนปล่อยทักษะโจมตีหลายท่าติดต่อกัน คิดว่าจะได้เห็นซูรุ่ยที่มีพลังป้องกันและเลือดน้อยล้มลงกับพื้น แต่กลับไม่ได้สมดั่งใจ
รอจนฝนโลหิตหมดลง ซูรุ่ยก็ยังคงยืนนิ่งไร้รอยแผลอยู่ที่เดิม!
กลุ่มคนมุง A พลันตะโกนขึ้น “สวรรค์! เย่อวี่หลบการโจมตีได้หมดเลย! นี่มันเทพฉิบหาย! ฉันจะอัดวิดีโอ! พวกนายอัดวิดีโอไว้แล้วยัง”
กลุ่มคนมุง B พลันตะโกนขึ้น “นี่คือเทพแห่งการ PK ในตำนานใช่ไหม แม่เอ๊ย เป็นบุญตาจริงโว้ย!”
กลุ่มคนมุง C พลันตะโกนขึ้น “เชี่ย เลือดเย่อวี่ไม่ลดแม้แต่หน่วยเดียว! นี่มันผิดหลักการวิทยาศาสตร์แล้ว!”
“…” ซูหว่านพูดอะไรไม่ออก
รู้จักวิชาตัวเบาไหม เคยเห็นท่าเท้าท่องคลื่นบ้างหรือเปล่า ถ้าหากบอกพวกนายว่าวิชาตัวเบาของซูรุ่ยเหนือกว่าพระเอกในนิยายกำลังภายในหลายร้อยเท่าก็ไม่รู้ว่าพวกนายจะคิดยังไง
วินาทีนี้ซูหว่านก็นึกถึงคำพูดที่นิยมบนอินเทอร์เน็ตได้ประโยคหนึ่งก็คือ…มนุษย์ ช่างโง่เง่าเสียจริง
เอาเถอะ ในโลกที่ความเสมือนจริงและความเป็นจริงเชื่อมโยงเข้าด้วยกันนี้ ซูรุ่ยเขาไม่ใช่เทพเจ้า แต่เขา…กล้าที่จะเทียบเคียงกับเทพเจ้า!
