เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่ 98 เคยเจอผู้ใหญ่กันแล้ว

บทที่ 98 เคยเจอผู้ใหญ่กันแล้ว

จากนั้นสวี่จื้อเฉียงก็โทรติดต่อหลิวหมิงผู้รับผิดชอบของบริษัทอาหารสดโจวซื่อ สื่อสารกันทั่วไป เมื่อรู้ว่าเป็นเบอร์โทรศัพท์ที่คุณโจว ให้มา อีกฝ่ายก็มีท่าทีดี ดูเหมือนว่าจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่

พูดจากเหตุผลแล้ว ผู้จัดการทั่วไปในพื้นที่ของบริษัทอาหารสดโจวซื่อน่าจะเจ๋งกว่าสวี่จื้อเฉียงเยอะเลย ยังไงก็เป็นหัวหน้าของบริษัทใหญ่ แต่หลิวหมิงกลับถ่อมตัวมาก ทำให้สวี่จื้อเฉียงสงสัยตัวตนของโจวซีถง

สวี่จื้อเฉียงจึงถามอย่างระวังตัว：“ขอโทษนะครับผู้หญิงคนนี้ชื่ออะไรครับ？”

“ฉันชื่อโจวซีถง”เธอถอดแว่นออก เผยให้เห็นความสวยที่ใบหน้า

“ประธานโจวจริงๆด้วย ยินดีที่ได้รู้จักครับ！”

สวี่จื้อเฉียงรู้สึกประหลาดใจและดีใจ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้เจอคนใหญ่คนโต ทายาทในอนาคตของบริษัทโจวซื่อ เป็นถึงคนที่เก่งกาจฝีมือดี สวี่จื้อเฉียงตระหนักได้ว่า วันนี้ตัวเองจะเติบโตแล้ว แค่เกาะขาของบริษัทโจวซื่อไป ต่อไปธุรกิจก็ไม่มีอะไรให้กังวล

ขณะเดียวกัน เขาก็เกรงกลัวเฉินห้าวมากขึ้น เขามองออก ท่าทีที่โจวซีถงมีต่อเฉินห้าวนั้นไม่ธรรมดา อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนรัก สายตาของทั้งสองส่งหากันนั้นแนบชิดมาก ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นมาก

คิดดูก็ใช่ วัยรุ่นที่สามารถเอาอาหารทะเลระดับสูงของโลกมาได้ตั้งมากมายขนาดนี้ พื้นหลังไม่ธรรมดาแน่

ธุรกิจจึงตกลงกันตามนี้ เฉินห้าวสามารถจัดหาอาหารทะเลคุณภาพเยี่ยมได้ตลอดเวลา แค่เงินอุดหนุนหมื่นล้านไม่จำกัด ก็พูดได้ว่า ต้องการแหล่งสินค้ามากแค่ไหนเขาก็มีให้เท่านั้น

ต่อมาทั้งสองฝ่ายก็พูดคุยชิมชา ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง คิดว่าพอประมาณแล้ว ก็เตรียมกลับ

“เดี๋ยวผมไปส่งทั้งสอง”

สวี่จื้อเฉียงลาอย่างใส่ใจ พอรู้ว่าเฉินห้าวกับโจวซีถงไม่ได้ขับรถ เขาก็ขับออดี้ของเขาเองกับมือ เพื่อส่งทั้งสองกลับโรงแรม

“ต่อไปพวกเราก็เป็นพันธมิตรกันแล้ว พอให้พวกเราเฮงๆรวยๆ！”ที่หลังรถ เฉินห้าวกระซิบโจวซีถงอย่างสนใจ

โจวซีถงรู้สึกจิตใจกระเพื่อมเพราะลมหายใจของเฉินห้าว ความรู้สึกใจเต้นแบบนี้ทำให้เธอไม่ชินอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงหันหน้าไปทางนอกหน้าต่างรถ ทำเป็นชมวิวทะเลของเมืองยามค่ำคืน

“จอดตรงนี้！”

ทันใดนั้นโจวซีถงก็เห็นด้านหน้ามีแสงไฟ จึงให้จอดรถลง เธออยากชมวิวตรงนี้

แน่นอนว่าสวี่จื้อเฉียงไม่กล้าเพิกเฉย พอจอดรถลง เขาก็รีบจากไปอยางตระหนักได้ ไม่ไปเป็นก้างขวางคอ

เฉินห้าวลงจากรถไปกับเธอ ที่นี่คือถนนการค้าที่เจริญรุ่งเรือง ตึกสูงระฟ้า มีสถานบันเทิงคึกคัก ร้านค้าอยู่ทั่วทุกแห่ง ถึงจะมืดแล้ว แต่ก็มีผู้คนไปมาตลอด คึกคักมาก

โจวซีถงพิวรั้วข้างถนน แสงไฟหลากสีสันพวกนั้นส่องไปที่อาคาร มีเสน่ห์มาก รูปและตัวอักษรต่างๆมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ความเป็นเทคโนโลยีในอนาคต มีความรู้สึกไซเบอร์พังก์หน่อยๆ

เฉินห้าวยืนอยู่ข้างกายเธอ ลมตอนดึกพัดมา ตอนที่โจวซีถงทัดผมยาว เอากลิ่นหอมของผมเข้าไปที่จมูกของเฉินห้าว ฉากในตอนนี้ ทำให้ผู้คนมึนเมาจริงๆ

“ที่นี่รุ่งเรืองกว่าเมืองไป๋เหอของพวกเราอีก”โจวซีถงพูดนิ่งๆ

“ยังไงก็เป็นเมืองท่องเที่ยว ก็ต้องสวยหน่อยสิ ต่างมีข้อดีเฉพาะตัว”

จู่ๆเฉินห้าวก็คิดว่าน่าจะแกล้งเธอ พูดต่อ：“ถ้าคุณชอบ งั้นพวกเรามาตั้งถิ่นฐานที่นี่ไหมล่ะ”

คำว่า“พวกเรา”ของเขาค่อนข้างสำคัญ ความหมายคือทั้งสองอยู่ด้วยกัน

โจวซีถงใช้มือจัดผมยุ่งๆ พูดยิ้มๆ：“แต่ฉันก็ยังชอบไป๋เหอ คุ้นเคยทุกอย่างหมดแล้ว ที่นี่รู้สึกแปลกๆหน่อย”

“ได้ งั้นพรุ่งนี้เรากลับไป”เฉินห้าวพูด

ทั้งสองพูดคุยกัน ทันใดนั้นก็มีรถสปอร์ตสองสามคันขับผ่านไป เสียงเครื่องยนต์แรงๆเหมือนกับวางระเบิดใส่ดังเข้าหู แบบนี้เรียกว่า“แว้นรถ”ส่งผลกระทบต่อการพักผ่อนของผู้อื่นมาก เป็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเลย

แต่มีรถหรูคันหนึ่งผ่านมาตรงนี้ ทันใดนั้นก็เบรกกะทันหันแล้วหยุดลง เจ้าของรถวัยรุ่นคนหนึ่งเปิดหน้าต่างรถ มองเห็นความสวยงามภายใต้แสงไฟ มีแผ่นหลังของสาวสวยมากๆคนหนึ่ง ทำให้เขาดูอย่างกระตือรือร้น หน้าตาเหมือนผู้หญิงคนนั้นที่เขาต้องการ

เจ้าของรถวัยรุ่นคนนี้น่าจะอายุประมาณยี่สิบสองยี่สิบสาม ทำทรงผมทรงโมฮอกสีสันสดใส ที่หูก็สวมต่างหู ซึ่งเทรนด์นี้ทำเกินไปหน่อย

พอเขาเห็นแผ่นหลังของโจวซีถง ก็รีบลงมาจากรถสปอร์ตเฟอร์รารี่ทันที เดินไปที่ด้านหลังของโจวซีถงอย่างสมัครใจ หันหน้ามอง พอแน่ใจว่าใช่จริงๆ ก็เข้ามากอดอย่างดีใจ：“โจวซีถง มาเมืองซานย่าทำไมไม่บอกล่ะ ผมไม่ได้ต้อนรับคุณเลย！”

โจวซีถงขมวดคิ้ว เธอจำคนๆนี้ได้ทันที แล้วก็ถอยหลังไป ไม่อยากยุ่งอะไรกับเขาทั้งนั้น

เฉินห้าวยื่นแขนไป จับคนผมทรงโมฮอกนี้ไปข้างๆ พูดว่า：“ทำอะไรน่ะ อย่าแตะต้อง”

“ผมพูดกับเพื่อนผม คุณมายุ่งอะไรด้วย？”วัยรุ่นผมทรงโมฮอกก็จ้องมอง มีความหยิ่งยโสมาก

“พอแล้ว ถูเซินเซิน เขาต่างหากที่เป็นเพื่อนฉัน ฉันกับคุณไม่ได้สนิทกันสักหน่อย！”โจวซีถงพูดกับผู้ชายผมทรงโมฮอกอย่างไม่พอใจ

“อย่าแบบนี้สิซีถง ยังไงเราสองคนก็เจอพ่อแม่กันแล้ว อย่าตัดเยื่อใยแบบนี้สิ ในเมื่อเจอกันแล้ว ไปเที่ยวกับผมสิ ผมขับรถพาคุณไปนั่งรถเล่น จัดpartyไปทั้งคืน เอาให้มันไปเลย！”

ที่แท้คนผมทรงโมฮอกนี้ก็ชื่อถูเซินเซิน ภายนอกไม่คู่ควรกับชื่อเงียบๆของเขาเลย คิดว่าสนิทเองแล้วยังไปดึงโจวซีถง

เฉินห้าวตะลึงเล็กน้อย ฟังความหมายของเขา เขากับโจวซีถงไปเจอผู้ใหญ่กันแล้ว？