บทที่ 146 ฝึกวิชาท่าห้าสัตว์
เฉินห้าวลองใช้ท่าเสือดุควักใจกับหุ่นยางสำหรับฝึก ตอนแรกก็เป็นแค่การโจมตีทั่วไป มันไม่ต่างอะไรกับหมัดทั่วไปของคนธรรมดาเลยแม้แต่น้อย
“ผิดแล้วล่ะ นี่คุณเป็นแค่แมวตัวน้อย เรียกว่าเสือไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ท่าทางกับกำลังวังชานั้นมันไม่ได้เลย！” ลุงหูตำหนิ เป็นการยากที่จะเห็นคนแก่อย่างเขาเข้มงวดขนาดนี้
ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นการฝึกครั้งแรกยังไม่ชำนาญในเรื่องเทคนิคมากนัก เฉินห้าวก็ไม่มีวี่แววที่จะย่อท้อ เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็จินตนาการภาพที่วาดด้วยมือในหนังสือ แล้วก็ลองทำตามท่าเหล่านั้น จู่ๆ ก็ลองออกหมัดไป
ถึงจะเรียกว่าหมัด แต่อันที่จริงมันเป็นหมัดที่เลียนแบบมาจากกรงเล็บเสือ เขาชกเข้าไปที่หุ่นจำลองนั้นหนึ่งหมัด
เฉินห้าวพอใจในท่าทางในครั้งนี้ ท่าทางน่าจะไม่ได้ผิดแผกไปจากท่าในหนังสือมากนัก และคิดอยู่ในใจว่าจะได้รับคำชมจากลุงหูสักหน่อย
ลุงหูกลับพูดอย่างเข้มงวดมากกว่าเดิมว่า “เหมือนแค่ภายนอกเท่านั้นแหละ มันไม่มีอินเนอร์ความเป็นเจ้าป่าเลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อครู่เหมือนกับแมวป่วยมากกว่า！จำไว้นะ ว่าวิชาท่าห้าสัตว์นั้นไม่ใช่แค่การเลียนแบบท่าทาง แต่ยังต้องมีจิตวิญญาณและของความเป็นสัตว์ป่าด้วย ลองคิดดูสักหน่อยเถอะ ว่าเจ้าป่ามันขู่อย่างไร”
ลุงหูให้เฉินห้าวหยุดฝึกเสียก่อน จากนั้นก็เปิดโทรทัศน์ในห้อง เมื่อหารายการเกี่ยวกับสัตว์โลกที่เขาเก็บเอาไว้เจอ ก็เปิดคลิปที่เสือขย้ำเหยื่อให้ดู
ในคลิปนั้น มีเสือโคร่งลายน้ำตาลอยู่ มันกำลังล่าหมูป่าโตเต็มวัยตัวหนึ่ง ตามหลักแล้ว หมูป่าที่โตเต็มวัยมีแรงไม่น้อยเลย นอกจากนี้ยังมีอารมณ์ดุร้ายอีกด้วย แต่ในการไล่ล่าของเสือโคร่งนั้น มันจะยังไม่จู่โจมในตอนแรก มันจะทำเหมือนหนีไปก่อน แต่เสือจะจู่โจมในโอกาสสุดท้าย และใช้ท่าจู่โจมที่เร็วและรุนแรงเหมือนสายฟ้าฟาด เพียงครั้งเดียวก็สามารถล้มหมูป่าได้ จากนั้นก็กัดไปที่ลำคอของหมูป่าจนเขี้ยวจม โดยที่ไม่มีวี่แววว่าจะปล่อยเลย
เพียงไม่นาน เมื่อหมูป่าทนพิษบาดแผลไม่ไหว มันก็ตายลง จากนั้นเสือก็เงยหน้าขึ้นมามองกล้อง พลางคำรามทั้งๆ ที่มีเลือดสดๆ ติดอยู่ เหมือนกับตั้งใจเลือกเพื่อจู่โจมมาแล้ว การคำรามนั้นมันทำให้ใจสั่นไปทั้งทรวง
“เข้าใจหรือยัง？” ลุงหูปิดคลิปนั้น พลางถามขึ้น
ในใจของเฉินห้าวนั้นชะงักไปสักครู่ เหมือนกับว่ามีอะไรแล่นเข้ามาในหัว จากนั้นจึงพยักหน้าช้าๆ
ลุงหูเหมือนกับอาจารย์ผู้เข้มงวด เขาให้เฉินห้าวฝึกต่อ
เฉินห้าวเล็งไปที่หุ่นจำลองสักพัก พลางนึกย้อนไปถึงเสือที่มีท่าทางเหมือน “ราชาใต้โลกหล้า” ในคลิปเมื่อสักครู่ ก่อนจะออกหมัดไปอย่างเต็มแรง และต่อยโดนหุ่นจำลองนั้น จนมันล้มลงไปกองกับพื้น พละกำลังเหมือนกับเสือหลุดกรงไม่มีผิด
“ซวยแล้ว”
เฉินห้าวเพิ่งจะพบว่า เขาแสดงพละกำลังเยี่ยงราชาออกมาแล้ว แต่ว่าท่าทางนั้นไม่ได้เป็นไปตามตำราโบราณเลยแม้แต่น้อย
เขาคิดว่าครั้งนี้จะถูกตำหนิอีกครั้ง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้รับคำชมจากลุงหู “ไม่เลวเลย นี่สิท่าเสือ！คุณอย่าไปยึดติดกับท่าทางมากจนเกินไป เพราะการล่าเหยื่อจริงๆ ของเสือนั้น ไม่ได้มีท่าที่ตายตัว มันต้องปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ คุณเองก็เหมือนกัน ขอแค่มีพละกำลังออกมามากพอ หมัดนี้ก็เพียงพอที่จะเป็นเจ้าป่าได้แล้วล่ะ！”
ทันใดนั้นเฉินห้าวเหมือนจะเริ่มเข้าใจแก่นแท้ของท่าเสือแล้ว ดูๆ ไปแล้ววิชาท่าห้าสัตว์นี้ไม่ง่ายอย่างที่เขาว่ากันจริงๆ การจู่โจมของเขาเมื่อครู่นั้นรุนแรงกว่าปกติมาก แทบจะต่อยให้คนลอยกระเด็นไปได้ไกลเลยล่ะ นี่คือสิ่งที่เขาไม่มีวันทำได้ถ้าใช้เพียงแค่พละกำลังเพียงอย่างเดียว
วิชาท่าห้าสัตว์ มันได้ผลจริงๆ ด้วย！
“โอเค คุณกลับไปฝึกให้ขยันขันแข็งมากกว่านี้นะ ถ้ามีอะไรที่ไม่เข้าใจ ก็มาถามฉันอีกได้นะ”
ลุงหูถือได้ว่าเป็นคนที่ใช้ได้ แล้วก็ยังชื่นชอบเฉินห้าวไม่น้อยเลย ถึงได้ช่วยฝึกให้รุ่นน้องขนาดนี้ เขาช่วยเฉินห้าวในการฝึกปรุงยา แถมยังสอนวิชาท่าห้าสัตว์ให้อีกด้วย
เฉินห้าวได้รับการช่วยเหลือมามากมายขนาดนี้ แต่จะรับเอาไว้เฉยๆ ก็ไม่ได้ เลยต้องแสดงความขอบคุณเสียหน่อย
เขารู้มาว่าลุงหูนั้นชอบดื่มชา เลยเปิดappขึ้นมา เพื่อหาใบชาที่ดี สุดท้ายก็เลือกชาXinyang Maojian teaที่ลุงหูชอบดื่มที่สุด
Xinyang Maojian snow bud（แบบพรีเมียม） ราคาอยู่ที่เจ็ดแสนห้าหมื่นต่อหนึ่งปอนด์ และจะได้เงินอุดหนุนสามหยวนต่อหนึ่งปอนด์
เฉินห้าวเลยเลือกที่จะซื่อสองปอนด์ นอกจากนี้ยังห่อด้วยกล่องของขวัญที่เป็นผ้าไหมสีทองอีกด้วย ดูเป็นของที่มีราคาไม่น้อยเลย
“ลุงหู นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยๆ เพื่อแสดงความนับถือครับ”
เฉินห้าวพูดพลางยื่นMaojianสุดพรีเมียมไปให้
“ฉันไม่รับของขวัญแบบนี้หรอก ที่สอนคุณก็เพราะ……โอ๊ะ นี่มันคือSnow budชั้นยอดเลยหนิ！”
ตอนแรกลุงหูยังปฏิเสธไม่รับของขวัญอยู่เลย แต่เมื่อเห็นตัวหนังสือบนกล่องนั้น ก็รีบสูดหายใจเอา “ความหอมกรุ่น” เข้าไป ก่อนจะรีบรับใบชานั้นเอาไว้ เขาใช้ชีวิตมาครึ่งชีวิตแล้ว เพิ่งจะรู้สึกดีก็ครั้งนี้นี่เอง
“โห Snow budชั้นเลิศขนาดนี้ไม่ได้หาซื้อได้ง่ายๆ เลยนะ คุณนี่เก่งไม่เบาเลยนะ นอกจากอำพันแล้ว ยังซื้อSnow budชั้นเลิศมาอีก”
ลุงหูอดไม่ได้ที่จะอุทานขึ้น ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฉันรับของขวัญที่มีค่าขนาดนี้มาจากคุณแล้ว ก็ต้องตอบแทนสักหน่อย รอเดี๋ยวนะ”
จากนั้นลุงหูก็ไปค้นหาของในตู้ สุดท้ายก็เจอสมุดไดอารี่เล่มเก่าที่เปลี่ยนเป็นสีเหลืองซีดเล่มหนึ่ง จากนั้นจึงส่งให้เฉินห้าว “นี่คือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากการฝึกวิชาท่าห้าสัตว์สมัยหนุ่มๆ คุณลองเอาไปอ่านดู เผื่อจะมีประโยชน์กับการฝึกของคุณบ้าง”
นี่ถือเป็นของดีเลยทีเดียว เฉินห้าวใจจดใจจ่อกับสมุดเล่มเก่าเล่มนี้มาก ในเมื่อลุงหูเป็นคนบันทึกการเรียนรู้ของตัวเองเอาไว้ จะต้องมีการใส่สีตีไข่แน่นอน
เฉินห้าวรีบรับเอาไว้ด้วยความดีใจ
ชายหนุ่มและชายชราคู่นี้ กอดของขวัญของตัวเอง ด้วยความพึงพอใจเป็นอย่างมาก
หลังจากที่ออกไปจากคลินิกของลุงหูแล้ว เฉินห้าวก็ใช้ยากล้ามเนื้อก่อนเป็นอันดับแรกเมื่อกลับถึงบ้าน จากนั้นเขาก็เตรียมอ่างน้ำเอาไว้ ก่อนจะเข้าไปแช่ในนั้น
แต่ยากล้ามเนื้อในครั้งนี้ไม่ได้แรงเท่าครั้งก่อน เพราะมันเหมือนกับเป็นการอบซาวน่าเล็กน้อย เพื่อให้เหงื่อออก ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงกว่าก็เสร็จสิ้นแล้ว
หลังจากที่ทุกอย่างจบลง เฉินห้าวก็กระปรี้กระเปร่าสุดๆ รู้สึกได้ถึงพลังที่วิ่งวนอยู่ทั่วร่าง เบ่งกล้ามอยู่หน้ากระจก ก็พบว่ามีกล้ามเนื้อเพิ่มมากขึ้นแล้ว เรือนร่างเลยดูดีขึ้นมาอย่างปริยาย เหมือนกับนักเพาะกายเลยทีเดียว
