บทที่164 ฝึกฝนในสนามจริง
แต่ว่าเฉินห้าวไม่ใช่เด็กน้อยไร้ฝีมืออีกแล้ว เขาฝึกท่าเสือจนสำเร็จเป็นเหมือนดั่งเสือติดปีก ยืนฐานกายให้มั่นเพื่อรับมือ เมื่อเอียงตัวหลบหลีกจากการเตะแล้ว ด้วยพลังอันลึกล้ำ เข้าใช้ฝ่ามือเสือควักหัวใจออกไปโจมตีกลับอย่างฉับไว
หัวล้านตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าความเร็วฝ่ามือที่แปลกประหลาดของเฉินห้าวไฉนเร็วถึงเพียงนี้ เหมือนกับศัตรูแข็งแกร่งเหล่านั้นที่เขาเคยประมือมาก่อน
หัวล้านรีบเอียงตัวหลบฉากจากการโจมตี ขณะเดียวกันใช้กำปั้นขวาโจมตีกลับจากทางด้านล่าง นี่คือหนึ่งในกระบวนการโจมตีกลับแบบคลาสสิกทั่วไป
เวลานี้เฉินห้าวสามารถควบคุมพลังอันลึกล้ำ เมื่อเผชิญหน้าการโจมตีกลับของ “เหยื่อ” จึงไม่มีความหวั่นไหวต่อการโจมตี จากนั้นค่อย ๆ หมุนกำปั้น พร้อมตอบโต้กลับอย่างดุดัน ใช้การโจมตีเพื่อป้องกัน
ขณะนี้ทั้งสองต่างไม่มีใครคิดยั้งมือ กำปั้นกระแทกไปที่ลำตัวของฝ่ายตรงข้ามเข้าอย่างจัง
“ตุบ!”
กำปั้นของเฉินห้าวเร็วกว่าหนึ่งจังหวะ พลังที่หัวไหล่ทั้งหมดของเขาพุ่งดั่งระเบิด แรงระเบิดจากกำปั้นมีพลังหลายร้อยกิโลซัดเข้าไปตรงกลางลิ้นปี่หัวล้าน
ในที่สุด หัวล้านร้องเสียงดังถอยกลับไปสองก้าว ใบหน้าหงิกหงอมือจับไปที่ลิ้นปี่ด้วยความเจ็บปวด แต่หมัดที่เขาซัดถูกเฉินห้าวนั้นเบาดุจดั่งขนนก เฉินห้าวไม่มีความรู้สึกแต่น้อย
เฉินห้าวไม่ฉวยจังหวะโจมตีกลับ เขากำลังสัมผัสถึงกระบวนท่าของผู้ยอดยุทธหลังได้ปล่อยพลังออกไป การกระทำเช่นนี้สามารถยกระดับความสามารถของนักต่อสู้ได้มาก
“เข้ามา”
เฉินห้าวกวักนิ้วเรียก แสดงเจตนาให้หัวล้านโจมตีอีกครั้ง
“ชาติชั่ว ข้าจะฆ่าเอ็ง!”
หัวล้านหลอมความเจ็บปวดทั้งหมดระเบิดเป็นพลัง กัดฟันกรอด พุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง
แต่เขาเองถูกเฉินห้าวชกเข้าอย่างจังจนหวั่นเกรง เวลานี้บริเวณกลางฝ่ามือของเขายังปวดแปลบ ๆ
คาดว่าจะบาดเจ็บภายใน แขนท่อนล่างไร้พลัง ทำได้เพียงอาศัยพลังจากเท้า ทำอย่างนี้ถึงจะสามารถสร้างระยะห่าง เพื่อไม่ให้เฉินห้าวเข้าประชิดตัวได้
การเปลี่ยนกลยุทธ์ครั้งนี้ ทำให้เฉินห้าวตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามเท้ายาวกว่า ฝ่ามือเสือควักหัวใจของเขายากโจมตีได้ตรงจุด หากไม่ระวังอาจโจมตีพลาดเป้า ถูกโต้กลับได้ ขณะนี้ท่าเสือตะครุบเหยื่อก็ไม่เหมาะสมแล้ว ต้องรีบใช้กระบวนท่าอื่นเพื่อจัดการศัตรู
วิชาท่าห้าสัตว์ต้องไม่เคี้ยวเหยื่ออย่างตะกละตะกลามเวลานี้เฉินห้าวฝึกแค่เพียงท่าเสือ ในท่าห้าเสือนี้มีกระบวนท่าที่สามารถโต้กลับการโจมตีด้วยเท้าจากศัตรู ท่านี้เรียกว่าท่าเสือก้าว เปลี่ยนแปลงตามจังหวะเท้า หลบหลีกโต้ตอบการโจมตี อย่างนี้ถึงสามารถหลบหลีกเท้าของฝ่ายศัตรูได้ และยังสามารถโจมตีได้ดั่งใจนึก ซึ่งเหมาะสมกับสถานการณ์ในขณะนี้
แต่ว่าท่าเสือก้าวต้องฝึกฝนอย่างหนัก เฉินห้าวรู้แต่เพียงรูปแบบจังหวะก้าว ยังไม่เข้าใจทะลุปรุโปร่ง แต่มาถึงตรงนี้แล้ว คงต้องลองทดสอบดูสักครั้ง ฝึกซ้อมฝีมือในสนามการต่อสู้จริง
ครุ่นคิดมาถึงตรงนี้ เฉินห้าวมองเห็นชัดว่าช่วงเท้าฝ่ายตรงข้าม หลบฉากไปทางแนวขนานด้านข้าง จังหวะเท้าเช่นนี้แตกต่างจากคนปกติทั่วไป เป็นเหมือนท่วงท่าของสัตว์
แต่ว่าเวลาถ้าอาศัยแต่โชคข้างเดียวคงจะไม่เป็นการดี เพราะจังหวะเท้าดูสับสน ถูกหัวล้านจับจังหวะจนได้ ปลายเท้าตวัดใส่ถูกชายเสื้อของเฉินห้าว ทำให้เสื้อสูท Versaceราคาหลายหมื่นฉีกขาด จนเศษผ้าของเสื้อสูทตกบนพื้น
“เจ้าตายซะเถอะ!”
หัวล้านสบโอกาส นึกพยองในใจ แผดเสียงดังเพื่อเพิ่มพลังให้ตน สับเท้าทั้งสองให้เร็วขึ้น หมายโจมตีโดยใช้ฝ่าเท้าทั้งสองให้ถึงตาย
เฉินห้าวไม่สนใจแม้แต่น้อย กลับฉวยจังหวะนั้น ถอดเสื้อสูทขว้างใส่หัวล้าน หัวล้านยื่นมือปัดป้องเสื้อสูท ทันใดนั้นก็พบว่าเฉินห้าวได้มาอยู่ข้างตัวเสียแล้ว ความรวดเร็วน่าประหลาดใจนี้ทำให้เขาตกตะลึง อดไม่ได้ที่จะคิดถึงรูปแบบการเปลี่ยนแปลงของเฉินห้าวเมื่อครู่ ราวกับเป็นการตั้งใจ ไม่ใช่ทำไปโดยไม่รู้
มาถึงจุดนี้ ท่วงท่าของเฉินห้าวแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับนักต่อสู้ทั่วไป เหมือนดั่งสัตว์ป่า พูดให้ถูกต้องก็คือเลียนแบบท่วงท่าของเสือ
ในสมองพลันคิดขึ้นแวบหนึ่ง ฝ่ามือเสือควักหัวใจของเฉินห้าวโจมตีเข้ามาถึงตัว หัวล้านยากหลบได้ทัน ทำได้เพียงแข็งตัวขืนตอบโต้ ใช้แขนประกบไว้ข้างหน้าเพื่อป้องกัน
แต่ว่าพลังหมัดของเฉินห้าวรุนแรงมาก หัวล้านรู้สึกได้ถึง กระดูกแขนใกล้จะหัก พลังหมัดหนักหน่วงจนน่ากลัว เป็นระดับความหนักหน่วงที่พวกเขาไม่สามารถทำได้ ซึ่งปกติแล้วจะมีเพียงนักต่อสู้ที่มีน้ำหนักตัวสามร้อยกิโลถึงจะมีพลังได้น่ากลัวเช่นนี้
แต่ที่ทำให้หัวล้านประหลาดใจอย่างมากก็คือ กระบวนท่าการต่อสู้ของเฉินห้าว โต้กลับไปมาไม่กี่กระบวนท่า แต่ป้องกันยากมาก หากฝืนแรงต้าน เหมือนร่างกายจะขาดสะบั้น ทำได้เพียงล่าถอยอย่างต่อเนื่อง ใช้ฝ่าเท้าถึงจะมีโอกาสชนะ
“กระบวนท่าอะไรของเจ้านี่?”
เท้าของหัวล้านถูกอัดเข้าอย่างจัง เจ็บปวดไปถึงกระดูก จึงย้อนถามด้วยความตกใจ
“วิชาท่าห้าสัตว์!”
เฉินห้าวบอกชื่อกระบวนท่า ก็เพื่อให้จดจำชื่อนี้ไว้ เขายังโจมตีอย่างต่อเนื่อง
จากแรงกดดันในจังหวะเท้าที่ยอดเยี่ยมของหัวล้าน ท่าเสือก้าวที่เฉินห้าวประยุกต์ขึ้นมายิ่งใช้ยิ่งคล่องแคล่วขึ้น เริ่มต้นตั้งแต่หัวล้านพบช่องโหว่ ภายในสองนาที เขาใช้จังหวะเท้าหลบหนีจากการโจมตีด้วยเท้าได้ พัฒนาการรวดเร็วดั่งเทพ
การฝึกซ้อมที่ดีต้องใช้ภายใต้สถานการณ์จริง แต่ว่าต้องมีพลังที่แข็งแกร่งเพียงพอถึงทำได้ ไม่อย่างนั้นผู้ที่ฝีมืออ่อนกว่าฝ่ายตรงข้ามควรฝึกซ้อมในสนามซ้อมเป็นการดี หากกล้าทำคงจะไม่รู้จักคำว่าตาย
“หัวล้าน ฆ่ามันให้ตาย ข้าจะให้รางวัลเงินสดเจ้าสองแสน……ไม่สิ สามแสน!”
เฮียสือที่ถูกมัดไว้กับเก้าอี้เพิ่มเงินรางวัลเพื่อเพิ่มกำลังใจให้กับหัวล้าน ครั้งนี้เป็นความหวังครั้งสุดท้ายของเขาแล้ว
เฉินห้าวไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องอื่น ในใจคิดแต่เพียงต้องการฝึกฝนท่าเสือก้าวให้ช่ำชอง ไม่เป็นฝ่ายโจมตีก่อน ใช้หัวล้านเป็นเครื่องมือการฝึกซ้อมของเขา
“ชาติชั่ว อย่าวิ่งหนีสิ ต่อสู้กันอย่างลูกผู้ชายสิ!”
หัวล้านเดือดดาล ใช้เท้าเตะอยู่นาน จนเหนื่อยล้า กลับเตะไม่โดนเฉินห้าวแม้แต่นิดเดียว เฉินห้าวว่องไวเหมือนปลา มองเห็นแต่จับตัวได้ยาก
“ใกล้แล้ว เจ้าเหนื่อยอีกเดี๋ยวเดียว ข้าใกล้จะสำเร็จวิชาแล้ว” ขณะที่เฉินห้าวหลบฉากอย่างว่องไว อดไม่ได้ที่จะให้กำลังใจฝ่ายตรงข้าม
“ไอ้สารเลวชาติชั่ว!”
หัวล้านโมโหสุดขีด สองเท้าประสานกันโจมตีอย่างต่อเนื่อง เงาเท้าพุ่งทะลวงเหมือนดั่งพายุบ้าคลั่ง
เฉินห้าวกลับยิ้มเล็กน้อย แรงกดดันขนาดนี้กำลังพอเหมาะ ไม่อันตรายเกินไป แต่ก็ไม่ผ่อนคลาย สมบูรณ์แบบ
สามนาทีผ่านไป ร่างกายที่เป็นคู่ฝึกซ้อมของหัวล้านนั้นทนไม่ไหวแล้ว หยุดลง ใช้มือค้ำไว้หัวเข่า ส่งเสียงหืดหอบหายใจไม่เป็นจังหวะ เหงื่อที่หน้าผากไหลออกมาไม่ขาดสาย ไม่จำเป็นต้องให้เฉินห้าวทุบตีหรอก ร่างกายตนเองแทบระเบิดแล้ว
