เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่173 ทั้งสองคบกันมานานหรือยัง

บทที่173 ทั้งสองคบกันมานานหรือยัง

“ว้าว โจวซีถงมาแล้ว! มีหนุ่มหล่อด้วย หรือว่าเป็นแฟนของเธอ?”

นักข่าวเหล่านี้เหมือนฉลามที่ได้กลิ่นเลือด พวกเขายืดไมโครโฟนยาวเพื่อสัมภาษณ์คู่กรณี เรื่องอึ้อฉาวของคนดังในเมืองนี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาชอบเขียนขึ้นเพื่อสร้างกระแสที่สุด

“ถอยหน่อย ทุกคนถอยให้หน่อย”

เฉินห้าวทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกัน และกั้นผู้สื่อข่าวไว้ด้านนอก เขาอ้าแขนของเขาทั้งหมดด้วยตัวเองและปิดกั้นผู้สื่อข่าวห้าหกคนไว้ นี่แหละที่ว่ากันว่า หนึ่งคนเฝ้าด่านทหารหมื่นนายมิอาจกรายผ่าน

“โจวซีถงนี่แฟนของคุณเหรอ?”

“ทั้งคู่คบกันนานแค่ไหนแล้ว?เป็นหุ้นส่วนธุรกิจของคุณหรือเปล่า?”

“เมื่อไหร่พวกคุณจะแต่งงาน? วางแผนจัดงานแต่งงานที่ไหน ”

นักข่าวเหล่านี้ซุบซิบกันยิ่งกว่าป้าข้างถนนเสียอีก และแต่ละคำถามที่ถามมาก็เจาะลึกจนน่ากลัว และมักสรุปกับทุกคำถามตามใจตัวเอง

“เราเป็นแค่เพื่อนกัน พวกคุณไปได้แล้ว” เฉินห้าวบอกกับผู้สื่อข่าว และปกป้อง โจวซีถงไปที่ประตู ในที่สุดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็เข้ามา และหยุดผู้สื่อข่าวด้านนอก

การประมูลนี้ดำเนินการโดยส่วนตัว และไม่อนุญาตให้ผู้สื่อข่าวเข้าไปข้างในด้วย

“ประธานเฉินๆ คุณต้องให้ฉันสัมภาษณ์เมื่อคุณออกมานะ!”

ในบรรดาผู้สื่อข่าวมีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น เฉินห้าวไม่จำเป็นต้องมองก็รู้ว่าเป็นใคร เป็นจูหมิ่นที่ได้พบในตอนกลางวัน ไม่คาดคิดว่าเธอจะอยู่ที่นี่ด้วย

เฉินห้าวยื่นมือออกไปในอากาศและทำมือ“ok”ให้เธอ ซึ่งถือได้ว่าเป็นคำตอบสำหรับเธอ

มาถึงด้านใน คนที่มองเห็นเฉินห้าวและโจวซีถง รู้สึกอึ้งอย่างมาก คู่หนุ่มหล่อหญิงสวยคู่นี้หน้าตาน่าทึ่งมาก และฐานะของพวกเขาก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน โจวซีถงยิ่งไม่ต้องพูดถึง เป็นทายาทของบริษัทโจวซื่อที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นบริษัทชั้นนำอยู่ใน500อันดับของประเทศ เป็นหญิงแกร่งและผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองไป๋เหอ

และเฉินห้าวก็ไม่เลวเหมือนกัน อย่างน้อยพนักงานที่ศูนย์นิทรรศการก็รู้ว่าเฉินห้าวเป็นเพื่อนที่ดีของประธานชุย และอยู่ในเมืองไป๋เหอเขาก็มีอำนาจพอสมควรเช่นกัน

ดังนั้นการรวมมือของคู่นี้ ทั้งคู่จึงเป็นแขกพิเศษของคืนนี้

หลังจากที่พวกเขาปรากฏตัวอย่างดึงดูดสายตาผู้คนในงาน ก็มองเห็นกลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่งที่นั่งอยู่ในสถานที่ คือเฉียนหรงข่ายที่ได้พบกันในตอนกลางวันนั่นเอง และรอบข้างเขาก็กำลังมีผู้คนมากมายมาชวนคุยเช่นกับ

ในฐานะที่เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยเป็นที่รู้จักในจังหวัด หลายคนมักจะมาประจบสอพลอเขาเป็นเรื่องธรรมชาติ

อยู่ๆทั้งสองกลุ่มก็ได้พบกันในลักษณะนี้ซะแล้ว

“เฉียนหรงข่ายมานี่ด้วยเหรอ?”

โจวซีถงรู้จักบุคคลนี้ และรู้สึกไม่ดีต่อเขา เนื่องจากหนึ่งในสาขาของบริษัทโจวซื่อ เพราะมีข้อพิพาททางเศรษฐกิจกับบริษัทของเฉียนหรงข่าย และยังเคยปะทะกันที่ศาลด้วย

“เขามาร่วมประมูลด้วย” เฉินห้าวอธิบายให้เธอฟัง

เมื่อเฉียนหรงข่ายเห็นเฉินห้าว ใบหน้าของเขาก็ตกตะลึง อย่างไรก็ตามเขาเคยเสียหน้าต่อหน้าเฉินห้าวในกลางวันนี้ ตอนนี้การได้เห็นโจวซีถงอยู่กับเฉินห้าว ยิ่งทำให้เขารู้สึกหวาดระแวงมากกว่าเดิม

“ทำไมไอ้หมอนี้ถึงเกี่ยวข้องกับบริษัทโจวซื่ออีก”สีหน้าของเฉียนหรงข่ายมืดมนทันที

หากเขาอ่านข่าวสักนิด จะรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเฉินห้าวกับโจวซีถงไม่ธรรมดา เพราะบริษัทต่างก็อยู่ภายในตึกบริษัทโจวซื่อ

เฉียนหรงข่ายครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มปลอมๆแล้วเดินไปเอื้อมมือเพื่อจะจับมือกับโจวซีถง: “ประธานโจว ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว”

โจวซีถงไม่ได้จับมือกับเขา แต่เพียงแค่พยักหน้าเบาๆ บริษัทโจวซื่อใหญ่กว่า บริษัทของเฉียนหรงข่าย และทั้งสองไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันอยู่แว้ว โจวซีถงขี้เกียจเกินไปที่จะจับมือกับเขา

มือของเฉียนหรงข่ายแข็งค้างในอากาศ ถูกคนสวยปฏิเสธแบบนี้ เขารู้สึกอับอายมาก

เฉินห้าวมีความสุขอย่างอธิบายไม่ได้ ถงถงของเขาเองรู้ดีว่าเขาต้องการอะไรและอารมณ์ของเขาก็สบายอย่างอธิบายไม่ได้

ใบหน้าของเฉียนหรงข่ายเย็นชา และหลังจากวางมือลงเขาก็ถามอย่างไม่แน่ใจ: “ประธานโจวมาร่วมประมูลด้วยหรือ?”

ทรัพยากรทางการเงินของบริษัทโจวซื่อไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามหาศาลแค่ไหน หาก โจวซีถงเข้าร่วมการประมูลด้วยเช่นกัน คราวนี้จะกลายเป็นเรื่องยากสำหรับเฉียนหรงข่าย ราคาประมูลจะต้องสูงมากแน่

เขาอดไม่ได้ที่จะด่าคนที่ดูแลศูนย์นิทรรศการในใจ ให้เงินเขาตั้งหลายหมื่นหยวนเพื่อให้เขาปิดช่องทางสมัครประมูล ท้ายที่สุดเขายังนำโจวซีถงมาอีก เขากลายเป็นไอ้โง่ไปเลยตอนนี้

เขาไม่รู้ว่า โจวซีถงไม่มีคุณสมบัติในการประมูล เพียงแค่มาเป็นเพื่อนเฉินห้าวเท่านั้น ถือว่าอยู่ในกลุ่มญาติและเพื่อน

“ฉันมากับเพื่อน” โจวซีถงพูดอย่างเรียบๆว่า หมู่คฤหาสน์จงหัวมีราคาแพงเกินไป และไม่มีมูลค่าทางการค้าสำหรับเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจ

เฉียนหรงข่ายอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก โจวซีถงไม่ได้เข้าร่วมก็ดีแล้ว ส่วนผู้ประมูลรายอื่นไม่ได้อยู่ในสายตาเขาเลย

เขาเหลือบมองไปที่เฉินห้าวโดยเฉพาะ เห็นท่าทางสนิทสนมของเฉินห้าวและโจวซีถง เขาก็ให้บทสรุปว่าเฉินห้าวเป็นคนเกาะกินผู้หญิง คาดว่าเขาอาศัยอำนาจของโจวซีถงถึงรู้จักกับชุยหย่องปิงได้ มาคิดอย่างนี้แล้ว ระดับความคุกคามของเฉินห้าวลดลงทันที เลยคิดว่าไม่มีอะไรน่ากังวลอีก

“ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับประธานโจว พอดีผมยังมีธุระต้องทำ”

หลังจากเฉียนหรงข่ายกล่าวลาออกมา เขาก็รีบไปโทรศัพท์ทันที แน่นอนเขารู้แล้วว่าวันนี้ตัวเองไม่สามารถซื้อหมู่คฤหาสน์จงหัวในราคาที่ต่ำได้ จึงให้ผู้ช่วยเตรียมเงินในบัญชีของเขาให้มากขึ้น เพื่อไม่ให้ขาดตกบกพร่องระหว่างการประมูล

“คุณมีเงินในบัญชีมากกว่า200ล้าน น่าจะพอแล้วมั้ง? และก็ระดมทุนตอนนี้มันค่อนข้างยากหน่อย” ลูกน้องรายงาน

“น่าจะเพียงพอแล้ว ถึงแม้หมู่คฤหาสน์จงหัวดีแค่ไหนก็ตาม แต่ซื้อในราคา200 ล้านมันแพงเกินไปแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าใครจะโง่ขนาดนั้น” เฉียนหรงข่ายได้ทำผิดในข้อเชิงประจักษ์

อันที่จริงแล้ว เงิน200ล้านสำหรับวิลล่าระดับจังหวัดเช่นนี้ราคาสูงเกินไป แต่เฉียนหรงข่ายไม่คาดว่า ผู้ประมูลนั้นอยู่ในกลุ่มคนที่มีเงินมหาศาลทั้งนั้น ไม่สนใจเรื่องราคา แต่สนใจแค่ความรู้สึกเวลาอยู่ในคฤหาสน์ดีหรือไม่แค่นั้น