บทที่ 198 ทุบตีให้หนัก
“คุณจอร์จ พวกเราบริษัทโจวซื่อปฏิบัติตามความยุติธรรมและไว้วางใจซึ่งกันและกันของแนวทางการทำธุรกิจมาโดยตลอด และก็ให้ความเคารพต่อโอ้ผู่กรุ๊ป แต่ถ้าเอาความร่วมมือของธุรกิจธรรมดามาบีบบังคับให้คนอื่นรับข้อเสนอบนปัจจัยอื่นๆ เช่นนั้นก็ให้อภัยด้วยที่ฉันไม่เห็นด้วย สำหรับความคิดเห็นของคุณ ฉันมีเพียงประโยคเดียว เจรจาพูดคุย ประตูใหญ่เปิดกว้างเต็มที่ ทำการแบน ก็จะอยู่ร่วมกันให้ถึงที่สุด! ”
โจวซีถงตอบโต้อย่างมีพลังและรุนแรงเช่นนี้ ทำให้เฉินห้าวอดไม่ได้ปรบมือขึ้นมา ชื่นชมความดุดันของผู้หญิงของตน นี่ถึงจะเป็นผู้หญิงที่เขาชมชอบ ไม่มีทางที่จะเป็นแจกันสวยงามประเภทนั้น
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ไม่มีอะไรให้เจรจาแล้ว” จอร์จโกรธจนดึงผ้าเช็ดปากออก ลุกขึ้นยืนจะจากไป
แต่ว่าเขากลับถูกเฉินห้าวขวางทางเดินไว้
“ทำไม? กลัวแล้วหรือ? ขอเพียงคืนนี้MISSโจวยินดีไปเจรจาที่ห้องของฉัน ยังสามารถกอบกู้คืนได้นะ”
จอร์จลำพองเล็กน้อย ในสายตาของเขาคนจีนปอดแหกแล้ว นี่คือไม่อยากให้เขาจากไป
เฉินห้าวพลันยิ้มอย่างโหดเหี้ยมขึ้นมา เอ่ยว่า “ตอนนี้มีของสิ่งหนึ่งอยากพูดคุยดีๆ กับนาย”
“อะไร? ” จอร์จไม่เข้าใจ
“ก็คือกำปั้นของฉัน! ” เฉินห้าวต่อยอย่างรุนแรงหมัดหนึ่ง กระแทกหนักๆ ไปบนท้องของจอร์จ
“อึก! ”
จอร์จเอามือกุมท้องงอตัวลงมาชั่วขณะ ตาทั้งสองข้างนูนออกมาเนื่องจากเจ็บปวดอย่างรุนแรง ต่อจากนั้นยังอ้าปาก อาเจียนเอาอาหารที่กินไปเมื่อครู่ออกมา ของสกปรกกลิ่นยากจะทานทนกองหนึ่ง น่าขยะแขยงถึงขีดสุด
“ยังมีรองเท้าของฉัน! ”
เฉินห้าวประทับรอยลงบนหน้าผากของจอร์จอีกครั้ง เตะเขาลอยออกไป
ถึงกับใช้วิธีการที่ชั่วร้ายเช่นนี้กับผู้หญิงของเขา ไม่ตีขาข้างหนึ่งของเขาให้หักยังนับว่าเบาแล้ว เฉินห้าวที่เดิมทีคิดจะต่อยจอร์จต่ออีกหลายหมัด แต่พบว่าบนกำปั้นเปื้อนสิ่งสกปรกที่เขาอาเจียนออกมา น่าสะอิดสะเอียนแทบทนไม่ไหว จึงใช้ผ้าขนหนูเช็ดออกก่อน
“ต่อยเขาทำไมกัน เขามีเบื้องหลังมากนะ จะเกิดข้อพิพาทระหว่างประเทศเอา” โจวซีถงเข้ามาตักเตือน เธอไม่อยากให้เฉินห้าวเกิดเรื่องใหญ่มากกว่านี้
“ต่อยเขายังเบานะ กล้ามาคุกคามคุณ ผมจะทำลายเขา! ” ดวงตาของเฉินห้าวเผยสายตาไร้ความรู้สึก
“ขอบคุณนายที่คิดเผื่อฉัน แต่ว่า ฉันไม่ชอบผู้ชายที่ใช้ความรุนแรง” โจวซีถงมองตรงไปที่เฉินห้าว
“ก็ได้ งั้นก็ปล่อยเขาไป” เพื่อผู้หญิงของตนเอง เฉินห้าวไว้ชีวิตชายสารเลวชาวต่างชาติคนนี้ครั้งหนึ่ง
จอร์จตะเกียกตะกายวิ่งไปที่ประตู ผู้ช่วยที่เฝ้าอยู่หน้าประตูคนนั้นเห็นเข้า พลันเรียกเสียงดังด้วยความหวาดกลัว “ใครก็ได้เข้ามาเร็วเข้า มีคนตีคุณจอร์จแล้ว”
ในตอนนี้มีชาวต่างชาติผิวขาวร่างใหญ่สองคนวิ่งเข้ามาจากด้านข้าง ล้วนเป็นคนร่างใหญ่สูงหนึ่งร้อยเก้าสิบกว่า มีพละกำลังแตกต่างออกไป พวกเขาก็คือบอดี้การ์ดที่จอร์จพามา
เมื่อบอดี้การ์ดเห็นว่าเจ้านายถูกต่อย ก็สบถด่าเสียงดังแล้วพุ่งเข้าไปในห้องรับรอง
“ซีถง ถอยหลังไปหน่อย”
เฉินห้าวให้โจวซีถงถอยไปข้างหลังด้วยท่าทางผ่อนคลาย เขานวดคลึงข้อมือเล็กน้อย เตรียมออกกำลังกายหลังมื้ออาหารสักหน่อย
“F**K you! ”
บอดี้การ์ดร่างใหญ่คนหนึ่งด่ากราดพร้อมกับฟาดหมัดออกไปหนึ่งหมัดอย่างรุนแรง ถึงกับมีเสียงแรงหมัดระลอกหนึ่ง แขนของเขาหนาพอๆ กับต้นขาของคนอื่น แรงต่อยถึงระดับนักมวยอาชีพ อีกทั้งท่าออกหมัดของเขามีขั้นตอนจังหวะจะโคน ราวกับเคยฝึกซ้อมชกมวยมาก่อน ทั้งโหดเหี้ยมดุดันทั้งรวดเร็ว ภายในพริบตาก็พุ่งมายังด้านหน้าศีรษะของเฉินห้าวแล้ว
สายตาของเฉินห้าวหรี่ลง รู้สึกได้ว่านี่คือคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งคนหนึ่ง ถ้าเป็นเมื่อครึ่งเดือนก่อน เขารับมือขึ้นมาจะต้องกินแรงอย่างมากถึงขนาดอาจจะตกเป็นรองด้วยซ้ำ
แต่ว่าหลังจากกินยาเสริมความแข็งแรงของร่างกายไปสองเม็ด และเรียนรู้วิชาท่าห้าสัตร์ เฉินห้าวไม่ใช่เด็กเมื่อวานซืนอีกต่อไปแล้ว ในตอนนั้นก็ถอยหลังหลบแรงหมัดทันที และแสดงการออกหมัดท่าเสือออกมา
หลังจากบอดี้การ์ดคนนี้ต่อยความว่างเปล่าแล้ว ก็ตามไปออกหมัดเสยทันที การจู่โจมจากล่างขึ้นบน
หมัดที่มีความเร็วขนาดนี้ถ้าต่อยถูกขึ้นมา คาดว่าคางจะถูกต่อยจนแตก เฉินห้าวกลับคุมสติไว้ได้ไม่สับสน กลับสังเกตก่อนลงมือ คำรามเสียงหนึ่ง ฝ่ามือเสือควักจฟาดลงบนหน้าอกของบอดี้การ์ดแบบสายฟ้าแลบ
“ปึก! ”
ราวกับเสียงกระแทกหนักๆ บอดี้การ์ดร่างใหญ่ถูกเฉินห้าวต่อยถอยหลังไปสองก้าว เผยสีหน้าเจ็บปวดออกมา อวัยวะภายในสั่นสะเทือนทำให้เขาหายใจไม่สะดวก การโจมตีพบเจอกับอุปสรรค
บอดี้การ์ดอีกคนพุ่งขึ้นมาทันที เขาใช้มือเดียวไปจับหัวไหล่ของเฉินห้าว นี่ไม่ใช่ท่าชกมวย แต่เป็นยูโดหรือว่ามวยปล้ำ นี่เป็นยอดฝีมือที่เชี่ยวชาญการต่อสู้ประชิดตัว
เฉินห้าวพลันออกหมัดออกไปอีกครั้งทันที แต่ว่าครั้งนี้กลับโดนอีกฝ่ายหลับพ้น บอดี้การ์ดคนนี้อย่ามองว่าร่างกายสูงใหญ่ แต่ยืดหยุ่นปราดเปรียวเป็นพิเศษ หันกลับไปคว้าเข็มขัดของเฉินห้าว นี่ถ้าถูกเข้าจับไว้ได้ เฉินห้าวก็จะเสียสมดุลทันที พลังกายก็ใช้ออกไปกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว
เป็นครั้งแรกที่เฉินห้าวได้ประมือกับคู่ต่อสู้ประชิดตัวเช่นนี้ เพื่อความมั่นใจที่มากยิ่งขึ้น จึงตัดสินใจเก็บซ่อนความสามารถชั่วคราว รักษาระยะห่างกับเขาไปหลายกระบวนท่า
ระยะเวลาหนึ่ง ล้วนเป็นเสียงกระแทกหมัดเท้าดังไปมาอยู่ทุกที่ในห้องรับรอง ในสถานการณ์นี้ค่อนข้างร้อนรน
ในตอนนี้ บอดี้การ์ดที่ถูกตีขาคนนั้นเข้ามาในวงต่อสู้ใหม่อีกครั้ง เฉินห้าวรับมือศัตรูซ้ายขวา
“นายระวัง! ” โจวซีถงเตือนอยู่ข้างหลังอย่างเคร่งเครียด ตอนที่เฉินห้าวได้รับอันตรายสาวงามผู้เยือกเย็นอย่างเธอ ในที่สุดก็เผยท่าทีเป็นกังวลออกมา
“ไม่เป็นไร”
เฉินห้าวตอบกลับคำหนึ่งโดยไม่หันไป ตัดสินใจออกกระบวนท่ารุนแรงรวดเร็วคลี่คลายการต่อสู้นี้ หลีกเลี่ยงไม่ให้โจวซีถงกังวลใจ
บอดี้การ์ดนักมวยคนนั้นออกหมัดร้ายกาจรวดเร็วอีกครั้ง เฉินห้าวคร้านจะประมือกับเขา จึงหยิบขวดไวน์ดาลมอร์ 62ที่พวกเขาดื่มไปแล้วบนโต๊ะมาโบกออกไปครั้งหนึ่ง ตีลงบนกำปั้นของบอดี้การ์ดนักมวย
ข้อเท็จจริงพิสูจน์แล้ว ว่าขวดไวน์ของไวน์ที่ดีนั้นแข็งแรง บอดี้การ์ดคนนี้ร้องโหยหวนออกมาชั่วขณะหนึ่ง ปลายกำปั้นแตกหักได้รับบาดแผลเลือดออก แต่ขวดไวน์กลับไม่มีความเสียหายแม้แต่น้อย เพียงแค่ใช้ขวดไวน์ก็ทำให้กำลังสู้ของบอดี้การ์ดนักมวยเสียหายไปครึ่งหนึ่ง
เฉินห้าวต่อด้วย “เสือกระโจนมังกร” หนึ่งในท่าเสือ เหมือนท่าทางของเสือที่กระโจนไปในอากาศเพื่อตะครุบเหยื่อราวกับพิมพ์เดียวกัน กำปั้นทั้งคู่พุ่งตรงไปยังเขาที่ได้รับบาดเจ็บ บอดี้การ์ดคนนี้กลอกตาชั่วประเดี๋ยว ก็ล้มลงไปตรงๆ แก้ปัญหาหนึ่งอย่างนำหน้าไปก่อน
