“แก แกมีปืน? แก แกเป็นใครกันแน่?” ถงจื่อเซวียนตกใจจนพูดจากติดๆขัดๆแล้ว
บางทีเพราะดูละครมาเฟียฮ่องกงเยอะไปหน่อย พวกนักฆ่าหน้าหยกพวกนั้นชอบชักปืนออกมาจากในเสื้อสูท ทำให้เขาเข้าใจผิด คิดเยอะไปหน่อย
เฉินห้าวไม่คิดว่าเขาจะตลกขนาดนี้ เลยหัวเราะมากร้าว ทำท่ามือเป็นปืนตอนดึงออกมา และชี้ไปที่เขา พลางร้อง “ปัง” เลียนเสียงยิงปืนออกมา
“อ๊า!”
ถงจื่อเซวียนตกใจจนกอดหัวกระโดดโหยง รออยู่หลายวินาที รู้สึกแปลกๆ เลยเงยหน้ามองเฉินห้าวอย่างตะลึง
ตอนนี้โจวซีถงที่เย็นชามาตลอดยังอดยิ้มไม่ได้ ลูกคุณหนูคนนี้ไม่ไปแสดงละครตลกนี่น่าเสียดายจริง
“เห็นแก่ว่านายตลกขนาดนี้ ค่าซ่อมรถผมจ่ายเอง”
เฉินห้าวหยิบแบงก์แดงออกมาเป็นปึกจากในเสื้อสูท เขาดึงออกมาสามปึก ก็คือสามหมื่นหยวน ยื่นใส่มือถงจื่อเซวียน
นี่เป็นเงินสดจากแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน สามารถแลกเงินสดจากบัญชีได้หมด สะดวกมาก
ถงจื่อเซวียนมองเงินในมือจนอึ้งๆ แบบนี้ได้เงินมาแล้ว แต่ดูจะขายหน้าอยู่มาก
“ได้เงินมาแล้ว จะออกไปได้หรือไง?” เฉินห้าวบอกเขา
ถงจื่อเซวียนรู้สึกแปลกๆ แต่เขาได้เงินตามที่อยากได้แล้ว เหมือนจะไม่มีเหตุผลอยู่ต่อแล้ว เลยเดินออกจากห้องพลางเกาหัวน้อยๆ
“พรืด!”
โจวซีถงอดไม่อยู่หัวเราะออกมา “นายนี่ตลกจริงๆ”
“น่าสนใจไม่น้อย จะว่าเขาไม่กล้า ก็กล้ามาเรียกร้องค่าซ่อมรถกับผม จะว่ากล้า ผมแค่ขู่นิดหน่อย อาจจะฉี่ราดแล้วก็ได้”
“เอ่อ พูดจาน่าเกลียดเชียว” โจวซีถงทำท่ารังเกียจ จากนั้นก็หัวเราะออกมา
“ใช่ มีเจ้าหนุ่มนี่เป็นตัวชูโรง สนุกกว่าร้องเพลงเฉยๆเยอะเลย”
ค่าซ่อมรถสามหมื่น สำหรับฐานะอย่างเฉินห้าวแล้วขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก เขาไม่แคร์เลยสักนิด สามารถทำให้เขากับโจวซีถงขำได้ เฉินห้าวว่าคุ้มแล้ว คิดว่าเชิญดาราตลกมาแสดงให้ดูก็ได้แล้ว นี่สนุกกว่าดูรายการแปลกอย่าง “ท่านผู้ชมผมคิดถึงพวกคุณจัง”พวกนั้นในรายการฉลองวันตรุษจีนมากนัก
เฉินห้าวพบว่าเพลงหยุดแล้ว เลยจะไปเลือกเพลงอีก คราวนี้เขาไม่อยากร้องเพลงเก่าแล้ว จะสอนโจวซีถงร้องเพลงใหม่ๆบ้าง ต่อไปเวลาไปสังสรรค์จะได้ร้องได้
“ผมสอนคุณร้องเพลงใหม่ฮิตละกัน” เฉินห้าวกดเปิดเพลง จากนั้นกลับไปนั่งที่โซฟา
ตู้เพลงปล่อยเพลงดังยุค80ออกมา อินโทรเพลง《ผีเสื้อเมา》ดังขึ้น
โจวซีถงอึ้งบอกว่า “นี่มันเก่ากว่าเพลงที่ฉันร้องเมื่อกี้อีกนะ!”
เฉินห้าวบอก “คุณผิดแล้ว อย่าโดนรูปลักษณ์ภายนอกหลอกสิ นี่เป็นเพลงปี19เลย ถ้าคุณไปห้างหรือสวนสาธารณะตอนดึก จะได้ยินเพลงนี้ ตอนนี้เป็นเพลงดังในห้างไปแล้ว”
“งั้นหรือ? งั้นแสดงว่าฉันหลุดเทรนสิ” โจวซีถงทอดถอนใจ
“ไม่ใช่ เพราะคุณเอาเวลาทั้งหมดไปทำงาน ออกเช้ากลับดึกทุกวัน แบบนี้จะทำคุณเหนื่อยเกินไปนะ”
เฉินห้าวลูบผมยาวเธออย่างรักใคร่ เขาสาบานว่า ต่อไปจะต้องแกร่งยิ่งขึ้น กลายเป็นคนรวยอันดับต้น แบบนี้โจวซีถงก็จะไม่ต้องลำบากแบบนี้อีก
ตอนนี้เพลงปล่อยออกมาแล้ว เฉินห้าวเลยหันมาสอนโจวซีถงร้องเพลง
“ไม่ว่ายังไงก็บินไม่ออก โลกดอกไม้นี้ ที่แท้แล้วฉันเป็นแค่ผีเสื้อที่เมาเหล้าตัวหนึ่งเท่านั้นเอง…”
ทำนองเพลงนี้เพราะมาก เนื้อร้องก็ร้องไม่ยาก โจวซีถงลองร้องตามไปท่อนเดียวก็ร้องเป็นแล้ว พอท่อนที่สองออกมาก็ตามจังหวะเฉินห้าวทันแล้ว ทั้งคู่ร้องเพลงฮิตด้วยกัน บรรยากาศดูดีมาก
ถึงทั้งคู่จะไม่ได้เป็นนักร้องมืออาชีพ แต่สำหรับคนทั่วไปก็ถือว่าเพราะมากแล้ว เฉินห้าวเองก็พึ่งรู้ว่าโจวซีถงร้องเพลงเพราะมากขนาดนี้ น่าจะไปออกอัลบั้ม
“ที่รัก คุณไม่คิดจะออกเพลงเดี่ยวหน่อยเหรอ? คุณดูRebsของเสี่ยวหมี่สิ อาศัยเพลง Are you okเพลงเดียวก็ประหยัดค่าโฆษณาไปหลายสิบล้านแล้ว กลายเป็นดาวเด่นในวงการผีเลย” เฉินห้าวพูดขำๆ
“อย่าดีกว่า ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว เมื่อก่อนแนวล้อเลียนเสียดสีผีๆนั่นมีน้อยมาก ดูสดใหม่ ทำให้คนนิยมมาก แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ฉันร้องเพลงเดี่ยวคงโดนพวกคนในเน็ตหาทางปลอมแน่” โจวซีถงพูด
“ผมว่าน่าจะลองดูนะ หรือไงพวกเราสร้างบริษัทค่ายเพลงขึ้นมาไหม ถึงตอนนั้นก็หาสมาชิกวงเพิ่ม และให้คุณเดบิวเป็นเซ็นเตอร์ไปเลย!” เฉินห้าวเสนอ
“อย่าเลย ตอนนี้ให้ฉันไปเรียนร้องเพลงเต้น ตัวแข็งไปหมดแล้ว ฉีกขาไม่ไหวแล้ว”
ทั้งคู่พูดหยอกล้ออกัน จากนั้นก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตูดัง “ก๊อกก๊อกก๊อก!”
“เชิญครับ”
เฉินห้าวนึกว่าพนักงาน เลยให้เข้ามา แต่กลับเป็นลูกคุณหนูถงจื่อเซวียนน่าขันนั่น
คราวนี้ข้างกายเขามีสาวสวยร่างสูง หน้าตาปานกลาง ใส่ชุดเซ็กซี่โชว์เรือนร่าง
“ทำไม เงินไม่พอ?” เฉินห้าวถามเขา
“เปล่า ครั้งนี้ฉันจะมาแข่งกับแกสักตั้ง ดูว่าใครเก่งกว่ากัน!” ถงจื่อเซวียนพูดอย่างถือดี
ที่แท้ ตอนเขาหยิบเงินสามหมื่นออกไป ก็รู้สึกแปลกๆแล้ว ทำไมรู้สึกเหมือนโดนเรียกมาแสดงตลกให้คนดูวะ
สำหรับคุณชายลูกคุณหนูอย่างเขาแล้วเป็นอะไรที่ไม่สามารถรับได้เลย ความอยากเอาชนะทำให้เขายอมแพ้ไม่ได้ เลยมาอีกรอบ เพียงแต่เขาไปเตรียมตัวมาด้วย เรียกองค์หญิงที่สวยที่สุดในKTVมาเป็นคู่ควง ประกาศจะเอาชนะเฉินห้าวให้ได้
เฉินห้าวขำมากกับคำพูดเขา จึงถามว่า “งั้นนายจะแข่งอะไรล่ะ? กำลังหรือ?”
เฉินห้าวพูดพลางดึงแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดๆแข็งแกร่งราวเหล็กกล้านั่น
