เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่294 อุปกรณ์ชุดใหญ่

เครื่องเจาะสวาท ไป่ม่าย QTZ100 ราคาเจ็ดแสนแปดหมื่นหยวน ราคาชดเชยหนึ่งแสนสองหมื่นหยวน

บริษัทอุตสาหกรรมหนักไท่ตง รถตักดินอัตโนมัติราคา1.29ล้านหยวน ราคาชดเชยสองแสนหนึ่งหมื่นหยวน

บริษัทอู่เยว่ เครื่องเจาะสวาท30T ราคาขายห้าแสนเก้าหมื่นหยวน ราคาชดเชยหนึ่งแสนหยวน

บริษัทอุตสาหกรรมหนักเจ๋อจ้ง เครื่องอัดแรงดัน ราคาหนึ่งแสนหกหมื่นหยวน ราคาชดเชยเจ็ดหมื่นหยวน

……

เฉินห้าวเลือกจากแอปอุดหนุนเงินหมื่นล้านทั้งนั้น เข้าไปซื้อได้โดยตรงเลย เขาซื้อทีเดียวยี่สิบเครื่อง ใช้เงินไปไม่ถึงสามล้านหยวนด้วยซ้ำ แต่ซื้อเครื่องเครื่องจักรกลมูลค่าเป็นสิบล้านมาได้

แต่เครื่องจักรใหญ่ขนาดนี้ซื้อมาก็เกิดปัญหา เพราะว่าอะไหล่ขนาดใหญ่ เฉินห้าวค้นพบว่าการส่งไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้ จะต้องให้คนควบคุมทำการขนส่ง ระยะเวลาการขนส่งแปดชั่วโมง สถานที่ส่งคือไซต์งาน

แปดชั่วโมงก็แปดชั่วโมง เฉินห้าวตอบรับโจวซีถงว่าจะจัดการเสร็จภายในเวลากลางคืน เขาจะไม่ยอมผิดสัญญา

ในตอนที่เฉินห้าวกลับมาถึงหน้างาน โจวซีถงเห็นเขาเดินยิ้มเข้ามา ก็รู้ว่าเรื่องราวสำเร็จ จึงรีบถาม“เสร็จแล้ว เหรอ”

“เรียบร้อยแล้วล่ะ อีกแปดชั่วโมงจะส่งมาที่ไซต์งาน คุณให้คนรอรับก็พอ”เฉินห้าวพูด

“ดีจังเลย ใช้เงินไปทั้งหมดเท่าไหร่คะ”โจวซีถงถาม

“ถือว่าผมช่วยเหลือแล้วกัน คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรอกนะ”เฉินห้าวพูด

“คุณนะ ใจกว้างกับฉันเสมอ ทำให้ฉันไม่รู้จะตอบแทนคุณยังไงดี”โจวซีถงพูดอย่างเอื้อเฟื้อ

“เมื่อคืนคุณก็ตอบแทนผมแล้วนี่นา”เฉินห้าวกระเถิบมาที่ข้างหู พูดเสียงค่อย

โจวซีถงชะงักรีบหันกลับไปดู ฉากนี้ผู้ช่วยสาวคงเห็นเข้าแล้วสินะ แต่เห็นว่าผู้ช่วยสาวค่อนข้างระมัดระวัง หล่อนแสร้งทำเป็นดูทัศนียภาพนานแล้ว หันหลังให้พวกเขา และไม่สนใจเรื่องที่พวกเขารึงรัดกัน ไม่ฟัง ไม่ถาม ไม่สนใจ“ทำตามกฎเกณฑ์สามข้อ”

“ผู้ช่วยสาวคนนี้ของคุณไม่เลวเลยทีเดียว ควรเพิ่มเงินเดินนะ”เฉินห้าววิจารณ์

เขารู้สึกประทับใจผู้ช่วยสาวที่ชื่อว่าซูลี่ เป็นผู้ช่วยมือฉมังของโจวซีถง ฉลาดว่องไว ภาพลักษณ์ดี มีบุคลิกที่ดี

“เธอมีแฟนแล้วน่ะ คุณอย่าไปคิดอะไรเกินเลยเป็นอันขาด”โจวซีถงเตือนอย่างหึงหวง

เฉินห้าวจนใจ เขาค้นพบว่าผู้หญิงมักจะมีตรรกะความคิดที่อัศจรรย์เสมอ เพียงแค่ผู้ชายของตนเองแสดงความเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงคนอื่นเพียงเล็กน้อย ก็มักจะคิด“ออกนอกลู่นอกทาง”เสมอ

เจ้านายหึงหวงลูกน้อง ก็ไม่แน่

เฉินห้าวได้แต่พูดว่า“ผมสาบานกับฟ้าดินได้ รับรองไม่คิดอะไรกับซูลี่……”

พูดมาถึงตอนสุดท้าย เฉินห้าวจึงจงใจตะโกนออกมา

“ประธานเฉิน เรียกฉันหรือคะ”ผู้ช่วยสาวซูลี่ได้ยินชื่อของตัวหล่อนเอง หันกลับไปถาม

“เมื่อกี้ประธานเฉินบอกว่าเธอทำงานได้ไม่เลว！”

โจวซีถงรีบตัดบทเฉินห้าว คำพูดนี้จะให้ผู้ช่วยฟังไม่ได้ น่าขายหน้าเกินไป

เฉินห้าวหัวเราะแบบวายร้าย เมื่อกี้เขาจงใจ

“ฉันขอโทษคุณแล้วกัน เมื่อกี้ที่ฉันแอบสงสัยในศีลธรรมของคุณ แต่ว่าคุณจะต้องเอามูลค่าเครื่องจักรเหล่านี้ลิสออกมาให้กับซูลี่ เพราะต่อไปต้องเอาไปทำบัญชี นี่ไม่ใช่ทรัพย์สินบริษัท จะเอาเข้าซี๊ซัวะไม่ได้ รอให้การก่อสร้างจบลงก่อน จะต้องจ่ายค่าเช่าให้คุณด้วย”โจวซีถงพูด

“ระหว่างเรา ยังต้องมีค่าเช่าอีกเหรอ”เฉินห้าวถามกลับ

“มันไม่เหมือนกัน ในโลกธุรกิจ ต่อให้เป็นพี่น้องท้องเดียวกันก็ต้องคิดราคา คุณช่วยเหลือฉัน ฉันรับไว้ แต่ฉันก็ต้องรู้นี่ว่าเท่าไหร่”โจวซีถงอธิบายกฎเกณฑ์การทำธุรกิจให้เฉินห้าวฟัง

เฉินห้าวพอจะเข้าใจบ้าง การทำธุรกิจมักจะมีแนวคิดในตนเองเสมอ ถ้าต้องจ่ายค่าเช่า เขาเองก็มีความคิดดีๆเหมือนกัน

“คุณว่า ถ้าผมเอาอุปกรณ์พวกนี้ มาเปิดบริษัทปล่อยเช่าเป็นไง ถ้าจะทำก่อสร้างก็เอามาใช้เอง พอว่างจากงานก่อสร้างก็ยังพอสร้างรายได้อยู่บ้าง”

“นี่ก็เป็นความคิดที่ดีค่ะ แบบนี้ทำบัญชีก็สะดวก”โจวซีถงพยักหน้าเห็นด้วย

“แต่ว่ายังต้องรับสมัครคนและขอใบอนุญาต แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว หรือไม่ คุณมาช่วยผมมั้ย”ที่จริงเฉินห้าวก็อยากจะแอบขี้เกียจอยู่ ให้เขาคอยบริหารบริษัทหนึ่งใช้พลังไม่น้อย สู้ให้เมียไปทำดีกว่า

โจวซีถงกล่าว“นี่ค่อนข้างลำบาก ในบริษัทหนึ่งความฝันมักจะมีหนึ่งหลุมพรางเสมอ ไม่มีใครว่าง ถ้างานพาร์ทไทม์ก็จะทำให้ทำงานได้ไม่เต็มที่ ให้คุณเป็นคนหาคนมาดีที่สุด ฉันจะให้ฝ่ายHRช่วยคุณหาคน”

“ไม่ต้องหรอกนะ เดี๋ยวผมก็ไปเจ้าชู้ใส่คนมาสมัครงานหรอก”เฉินห้าวพูด

“งั้นก็ดี ฉันยังมีธุระที่บริษัท ต้องไปทำงานก่อน”

โจวซีถงจะไปแล้ว รู้สึกไม่ค่อยอยากให้ไป เธอกับเฉินห้าวใช้ชีวิตร่วมกันที่เมืองลี่ทงตั้งหนึ่งวันหนึ่งคืน ทำให้เธอมีความทรงจำที่แสนจะสมบูรณ์แบบ ตอนนี้ความหวานฉ่ำใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว ทำให้เธอรู้สึกวังเวง

“ไปทำธุระเถอะ ไว้ว่างแล้วผมไปหา”

เฉินห้าวยักคิ้วหลิ่วตา โจวซีถงเม้มปากยิ้ม คำที่บอกว่า“หา” คงไม่ได้ง่ายๆแบบนั้นหรอก และก็คงไม่ได้ราบรื่นแบบนั้นด้วย

“งั้นฉันไปก่อนนะ”โจวสีถงแววตาเป็นประกาย พอเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเฉินห้าว จึงอดที่อยากเข้าไปจูบไม่ได้ แต่พอเห็นคนงานอยู่โดยรอบ จึงชะงักลังเล

“ของๆคุณหล่นอยู่บนรถผม เดี๋ยวผมไปหยิบให้”

เฉินห้าวสังเกต จึงรีบหาเหตุผลที่สมเหตุสมผล ทั้งคู่จึงเดินไปที่รถแข่ง แล้วกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในนั้น

เป็นนาน โจวซีหงจึงเดินหน้าแดงระเรื่อออกมาจากรถ เธอจัดผมที่ยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง จากนั้นเธอกับผู้ช่วยซูลี่ จึงนั่งรถของบริษัทออกไปด้วยกัน

ส่วนเฉินห้าวอยู่บนรถ กำลังดื่มด่ำอยู่กับรสรักที่เหลือ รอยจุมพิตของสาวงามช่างหอมหวาน ต่อให้ลิ้มลองสักพันครั้งก็ยังไม่พอ