เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่ 326 กลัวจนฉี่ราด

บทที่ 326 กลัวจนฉี่ราด
เฉินห้าวเอาโทรศัพท์ออกมา โทรหาไล่อู่ “ย้ายบ้านเสร็จรึยัง? ที่ถนนดินโคลนตรงฝั่งทิศทางใต้ของเมือง มีเรื่องนิดหน่อย นายมาจัดการที”
“จัดการเสร็จแล้วครับ ผมขอเวลาสิบนาที ไปเดี๋ยวนี้ครับ” ไล่อู่พูดรับประกัน
“โอเคแล้ว เล่นโทรศัพท์สิบนาที ดูสิว่าพนักงานใหม่ของพวกเราทำงานเป็นยังไงบ้าง” เฉินห้าวเอาโทรศัพท์ออกมา เปิดเกมออกมาเล่นสบายๆ
ในเมื่อเถ้าแก่ก็ไม่รีบร้อน พนักงานสองคนในรถเองก็ผ่อนคลาย เซี่ยจิ้งเปิดเพลงในลำโพงของรถ ฟังเพลงฮิต แต่หวังเฉียงกลับเริ่มโทรศัพท์ เขาออกมาทั้งวันแล้ว สอบถามสถานการณ์บริษัทให้เช่าอุปกรณ์จากทางระยะไกล
พวกคนที่หาเรื่องผู้คนสามคนนั้นที่อยู่ข้างนอกก็ดูเหมือนจะไม่รีบ ยังไงซะพวกเขาทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่วันสองวันแรกแล้ว เห็นรถจากนอกพื้นที่ก็ขวางสักหน่อย หาเงินค่าขนมนิดหนึ่ง ได้มาง่ายกว่าทำไร่นาอีก
รถระดับล่างพวกเขาขอสัก 20-30 รถดีหน่อยก็ขอเยอะ วันนี้ที่เรียก 500 เพราะว่าดูออกถึงราคาของรถโรลส์-รอยซ์ เป็นราคาที่พวกเขาเรียกสูงที่สุดเท่าที่เคยเรียกมา
ไม่นาน รถตู้ของไล่อู่ก็ขับมา พวกเรื่องชาวบ้านสามคนนั้นเห็นก็ตื่นเต้นขึ้นมา เป่าเสียงหวีด คนขับรถที่หลบอยู่ก็เข้ามา ถ้าหากว่าต้องสู้กันพวกเขาก็ไม่กลัว
“นั่นมันเฮียไล่อู่!”
พวกหาเรื่องชาวบ้านคนหนึ่งจำได้ เทียบกับขวางทางหาเรื่องชาวบ้านอย่างพวกเขา ไล่อู่ถือเป็น “ลูกพี่ใหญ่” ของอำเภอแล้ว
“เฮียอู่มาที่นี่ทำไม? หรือว่ามาหลอกเงินเหมือนกับพวกเรา?” คนพวกนี้มองหน้ากันอย่างแปลกใจ
ตอนนี้ไล่อู่วิ่งมาถึงหน้ารถโรลส์-รอยซ์แล้ว และก้มหัวทักทาย
หน้าต่างรถเลื่อนลง เฉินห้าวก็พูดกับเขาว่า “ผู้คนของอำเภอลี่ทงนั้นกระตือรือร้นมาก เห็นฉันมาก็ใช้รถมาหนีบไว้เป็นการต้อนรับ ไม่อยากให้ฉันไป นายไปจัดการหน่อยแล้วกัน”
เฉินห้าวพูดอย่างไพเราะ แต่ไล่อู่เป็นคนในพื้นที่ จะไม่รู้ถึงแผนการของพวกหาเรื่องชาวบ้านในพื้นที่ได้ยังไงกัน นี่มันเป็นการหลอกเงินถึงหัวเถ้าแก่ของตัวเองชัดๆ
นี่เป็นงานแรกที่เฉินห้าวให้กับไล่อู่ งานนี้จัดการเสร็จอย่างดี ก็รวบไปถึงการมองตัวเขาในคราวต่อไป
“เถ้าแก่เฉิน คุณวางใจได้ครับ ผมจะจัดการให้คุณพอใจแน่นอนครับ!”
ไล่อู่ตอบรับอย่างถ่อมตัว เมื่อเขาหันมามองไปที่พวกหาเรื่องชาวบ้านพวกนั้น บนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มเย็นชา และเรียกลูกน้องของตัวเองเข้าไปพร้อมกัน
“เฮียไล่อู่ คุณมาได้ยังไงกันครับ!”
พวกหาเรื่องชาวบ้านคนหนึ่งยื่นบุหรี่ด้วยรอยยิ้ม
“อย่ามาแผนนี้”
ไล่อู่สะบัดบุหรี่ทิ้ง พูดยิ้มเย็นชาว่า “ฉันว่าพวกแกเก่งดีนี่ รถของเถ้าแก่ฉันยังกล้าขวาง?”
“เถ้าแก่ของคุณ? พวกผมก็ไม่รู้นี่ครับ นี่มันเกิดปัญหาเข้าใจผิดเพราะไม่รู้จักกันครับ”
ตัวนำพวกหาเรื่องชาวบ้านคนหนึ่งเรื่องพวกเดียวกัน ให้ขับรถชาวนาออก พวกเขาก็เตรียมจะไปแล้ว
เป็นถึงพวกหาเรื่องชาวบ้านในพื้นที่ พวกเขาไม่กลัวตำรวจ แต่ไม่อยากมีเรื่องกับนักเลง นี่ก็คือหนึ่งสิ่งลบล้างหนึ่งสิ่ง
“รอเดี๋ยว จะไปอย่างนี้เลย จะง่ายเกินไปแล้วมั้ง?”
ไล่อู่รู้ว่า จะต้องมีคำอธิบายให้กับเถ้าแก่ของตัวเอง ห้ามเสียเวลานานขนาดนี้ไปโดยเปล่าประโยชน์ เขาเองก็จะให้พวกหาเรื่องชาวบ้านได้รับผลสักหน่อย
“รถพวกผมก็ขับออกให้แล้วยังไม่ได้หรอ?” พวกหาเรื่องชาวบ้านถามกลับ
“แน่นอนว่าไม่ได้ ฉี่รดบนหัวฉันแล้วเช็ดแห้ง ก็ไม่มีอะไรแล้ว?” ไล่อู่พูด “รีบไปขอโทษเถ้าแก่ฉัน!”
“หึ” ทีนี้พวกหาเรื่องชาวบ้านสีหน้าเปลี่ยนแล้ว “คนแซ่ไล่ ล้วนเป็นพวกที่อยู่ในอำเภอลี่ทง อย่ารังแกคนให้มาก นายคิดว่าพวกเรากลัวนายหรอ?”
“โอ๊ะ กล้าโมโห เพราะไล่อู่คนนี้ออกจากวงการมาหลายปี ในวงการไม่มีคำกล่าวลือเกี่ยวกับเฮียแล้ว?”
พูดแล้วลูกน้องของไล่อู่พวกนั้นก็รู้ถึงความหมาย และเอาอุปสรรคออกมาจากรถตู้
ล้วนเป็นพวกไม้กระบอง นี่เป็นสิ่งที่ต้องมีในการต่อสู้ข้างถนน ถูกพวกเขาเรียกว่า “ไม้แห่งความสุขของนักเลง”
นี่ไม่นับว่าเป็นอาวุธร้าย และปกติแล้วก็ไม่มีแผลภายนอก แต่เมื่อตีแล้วกลับให้ความเจ็บอย่างมาก และก็ล้วนเป็นแผลภายใน พวกนักเลงใช้แล้วต่างก็บอกว่าดี
“พวกเรา ไป!”
“เพื่อเถ้าแก่ จัดการพวกมัน!”
“กล้ารังแกมาบนหัวพวกเรา คิดว่ากลัวแกงั้นหรอ!”
ทั้งสองฝ่ายก็ตีกันอย่างนั้น แต่ว่าพวกหาเรื่องชาวบ้าน 5 คนนั้นไม่ได้พกอาวุธ ดังนั้นเมื่อต่อสู้กัน จึงถูกไม้ในมือของไล่อู่ตีจนร้องโอดครวญ ไล่ตี ตีลงไปทีหนึ่งก็ช้ำที่หนึ่ง เจ็บไปจนถึงกระดูก
“อย่าตีแล้ว เฮียอู่ อย่าตีแล้วครับ!”
ไม่นาน พวกหาเรื่องชาวบ้านห้าคนนี้ก็กอดหัวขอร้อง
“หาเรื่องเจ็บตัวเอง พูดกับแกดีๆไม่ฟัง”
ไล่อู่สั่งหยุดลูกน้องที่ยังตีอยู่ จากนั้นก็ทำเหมือนไล่ต้อนเป็ด ให้พวกหาเรื่องชาวบ้านมาที่ตรงหน้ารถโรลส์-รอยซ์
“ขอโทษสิ ยังจะต้องให้ฉันสอนหรอ?”
เมื่อไล่อู่พูด พวกนี้ก็ตกใจจนขาอ่อนเกือบจะคุกเข่าลงพื้น แต่คนต่างก็หน้าตาร้องไห้ พูดว่า “เถ้าแก่ครับ พวกผมไม่รู้จริงๆครับว่าคุณเป็นเถ้าแก่ของเฮียอู่ พวกผมผิดไปแล้ว จะขยับรถเดียวนี้ครับ”
“ขยับรถตอนนี้สายไปแล้วมั้ง?” เฉินห้าวพูด
“งั้น งั้นเถ้าแก่ต้องการยังไงครับ? ต้องการให้พวกผมชดใช้เงินหรอครับ?” พวกหาเรื่องชาวบ้านถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
“เถ้าแก่ครับ ตรงนั้นก็คือแม่น้ำ มัดมือเท้าแล้วอุดปาก ล่ามก้อนหินไว้โยนลงแม่น้ำเลยครับ” ตอนไล่อู่พูดนั้นในตัวไม่ได้มีถึงเจตนาฆ่า เห็นได้ชัดว่าเพียงแค่ขู่คนพวกนี้ก็เท่านั้น
แต่ว่าห้าคนนี้กลับถูกอำนาจของเฉินห้าวที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกใจ คิดว่าไล่อู่พูดจริง ทันใดนั้นก็คุกเข่าคำนับลงขอโทษ อีกคนนั้นยิ่งกว่าถึงกับฉี่ราดกางเกง น้ำกลิ่นเหม็นหยดออกจากกางเกงทีละหยดๆ
“อี๋ น่าขยะแขยงสุดๆ!”
เดิมทีเซี่ยจิ้งที่กำลังดูเรื่องสนุกขยะแขยงจนถึงกับเลื่อนกระจกรถขึ้น