สำหรับความใกล้ชิดแบบนี้ ขอแค่อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีผู้คน โจวซีถงก็ไม่ปฏิเสธ ทั้งสองจึงจู๋จี๋กัน
แต่ว่าผู้ชายก็มักจะไม่รู้จักพอ ไม่นานก็รู้สึกว่าพื้นที่ด้านหน้านั้นเล็กเกินไป ทำอะไรไม่ได้ จึงได้อุ้มโจวซีถงไปยังเบาะหลังที่มีพื้นที่กว้าง
รถคันใหญ่อย่าง Military Hummer เดิมทีนั้นใช้สำหรับการทหาร แต่ตอนนี้ได้เพิ่มความสะดวกให้กับทั้งสองคน แทบจะถึงขั้นสามารถกลิ้งได้ด้วยซ้ำ
เมื่อลึกซึ้งมากขึ้น มือเฉินห้าวก็ยื่นไปที่กระดุมเสื้อของโจวซีถง แต่เพราะว่าช่วงหน้าหนาวนั้นใส่เสื้อผ้าเยอะ เมื่อถอดออกชิ้นหนึ่งแล้วก็ยังมีอีกชิ้นหนึ่ง
เฉินห้าวเหมือนกับปอกเปลือกหอม กำลังจะถอดจนถึงชิ้นสุดท้าย และเห็นเข้ากับด้านใน แต่สุดท้ายโจวซีถงก็จับมือร้ายกาจของเขาไว้
“นาย นายคงไม่ได้จะทำอย่างนั้นบนรถหรอกใช่มั้ย?” โจวซีถงถามเสียงแผ่ว
“ใช่แล้ว นี่มันน่าแปลกใหม่จะตาย”
เฉินห้าวดูสนใจมาก เขาอยากจะลองการกระทำที่น่าตื่นเต้นบนรถตามที่เล่าลือกัน
“ไม่ได้นะ จะมีรถผ่านนะ ไปโรงแรมกันเถอะ แต่ดึกที่สุดฉันต้องกลับบ้านก่อน 10 โมง ไม่อย่างนั้นแม่ฉันจะเป็นห่วง”
ตอนที่พูดก็มีรถคันหนึ่งผ่านไป แสงไฟของรถแล่นผ่านรถของพวกเขา ยืนยันต่อคำพูดของโจวซีถง
เฉินห้าวมองดูเวลา ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว ตามความสามารถของเขา ไปโรงแรมนานขนาดนั้นไม่ทันกลับบ้านก่อนสิบโมงแน่ มีเพียงแค่บนรถเท่านั้นที่จะพอมีความเป็นไปได้หน่อย
“ถงถงคนดี ลองแค่ครั้งเดียว ไม่แน่เธออาจจะชอบ” เฉินห้าวยักคิ้ว พยายามหลอกล่อ
“ขอโทษด้วย ฉันไม่ชินจริงๆ”
โจวซีถงลุกขึ้นนั่งอย่างรู้สึกซับซ้อน และติดกระดุมเสื้อที่หลุดลุ่ย ดูแล้วคงจะใจแข็งที่จะไม่ทำการทดลองความแปลกใหม่
นี่เพียงเพราะความยึดติดอย่างโบราณของเธอ เธอได้รับการถ่ายทอดมาจากแม่ที่เชื่อในพระพุทธศาสนา จึงได้รับอิทธิพลความคิดโบราณมา ปฏิเสธทุกความกล้าหาญล้ำหน้า ในจุดนี้แสดงให้เห็นหลายครั้งแล้วในระหว่างที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
มองดูท่าทางที่ซับซ้อนและลำบากใจของโจวซีถง เฉินห้าวก็เอ็นดูแฟนสาว ทำได้เพียงแค่ช่างมัน
ขณะเดียวกันก็แอบถอนหายใจในใจ แฟนสาวคนนี้ดีทุกอย่าง หน้าตาและความสามารถ นิสัยก็ไม่ที่ติ แต่ว่าอนุรักษนิยมมากเกินไป แต่ว่านี่ก็เป็นข้อดี ถ้าหากเป็นผู้หญิงที่เปิดเผยเกินไป เฉินห้าวก็คงไม่ได้เธอมา แล้วรักเธอแบบนี้
“ขอโทษนะ ฉันไม่รอบคอบเอง”
เฉินห้าวช่วยโจวซีถงจัดระเบียบเสื้อผ้า แล้วก็ไปขับรถที่เบาะหน้า ส่งเธอกลับบ้าน เป็นถึงผู้ชายคนหนึ่ง ก็ไม่ควรเอาแต่คิดเรื่องอย่างว่าจริงๆ
“ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ เป็นถึงแฟนสาว ยังทำให้นายพอใจไม่ได้”
โจวซีถงขอโทษ ทำให้เฉินห้าวรู้สึกผิดมากกว่าเดิม แฟนสาวที่ดีขนาดนี้ ไม่สมควรไปบังคับให้เธอทำเรื่องที่ไม่ชอบ
การอยู่ร่วมกันระหว่างชายหญิงก็สมควรจะให้เกียรติกันและกัน อกฝ่ายแข็งข้อเกินไปก็จะทำให้ความสัมพันธ์มีรอยร้าว และเมื่อรอยใหญ่ขึ้น ก็อาจจะทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่สามารถจะชดเชยได้
รถขับไปถึงหน้าประตูคฤหาสน์ของตระกูลโจว โจวซีถงจุ๊บเฉินห้าวหนึ่งที และยิ้มอย่างขอโทษ เพื่อขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อกี้ที่เธอไม่ให้ความร่วมมือ
“ไม่เป็นไร อย่าได้ใส่ใจ อย่าลืมฝากทักทายแม่เราด้วยละ” เฉินห้าวพูด
“แน่นอนค่ะ” โจวซีถงยิ้มหวาน ลืมความรู้สึกไม่ดีเมื่อกี้ แล้วก็ลงรถ
เฉินห้าวมองตามโจวซีถงเดินเข้าบ้าน จากนั้นถึงจะสตาร์ตรถกลับบ้าน
ระหว่างทางกลับบ้าน เฉินห้าวก็กำลังคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ การทำเรื่องอย่างว่าบนรถไม่สำเร็จ รู้สึกเสียดายเล็กน้อย
แต่ว่าเขาไม่รีบร้อน เขาเพิ่งจะ 23 ปี ชีวิตยังอีกยาวไกล ไม่แน่อนาคตโจวซีถงอาจจะเปิดใจ ค่อยๆมีความกล้าที่จะลองอะไรใหม่ๆ
ในขณะที่รอไฟจราจรที่ถนนหนึ่ง ความคิดของเฉินห้าวเหมือนดั่งม้าป่าที่วิ่งอยู่
อยู่ๆในสมองเขาก็มีเซี่ยจิ้งปรากฏขึ้น นิสัยแปลกๆของเธอ แล้วยังใจกล้าขนาดนั้น คงจะชอบรูปแบบใหม่ๆพวกนั้นแน่
“ทำไมฉันถึงได้นึกถึงเธอ….”
เฉินห้าวสะดุ้งได้สติ รีบลบความคิดที่ “อันตราย” นี้ออก แล้วพูดย้ำๆว่า “บาป” ถึงได้คิดภาพการกระทำที่ชั่วร้ายกับลูกน้องสาว นี่มันไม่ได้นะ
เฉินห้าวส่ายหัว กำจัดความคิดพวกนี้ออกไป แล้วเหยียบคันเร่งให้รถวิ่งออกไปอย่างเร็ว แล้วดึงความสนใจมาอยู่ที่การขับรถ ลืมความคิดเมื่อกี้ซะ
กลับถึงคฤหาสน์จงหัว สาวๆนางแบบก็ยังยืนเรียงแถวต้อนรับอยู่ที่หน้าประตูเหมือนเดิม
วันนี้พวกเขาแต่งสไตล์ยุคใหม่ แต่ละคนใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงสั้น ผมยาวม้วนอยู่ด้านหลัง ชุดคลาสสิกสำหรับพนักงานบริการ
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะเถ้าแก่” สาวๆนางแบบสองมือวางบนหน้าท้อง โค้งตัวต้อนรับ
เซี่ยจิ้งเองก็กระโดดออกมาแล้วล้อเลียนว่า “เถ้าแก่เฉินคะ วันนี้คุณเลือกให้หมายเลขไหนบริการคุณคะ?”
“คุณอู๋ตันที่สูงสาวขาเรียว หรือว่าคุณชิวย่าหนานที่มีเสน่ห์คะ?”
เมื่อตอนที่เซี่ยจิ้งเรียกชื่อพวกเธอ นางแบบสาวทั้งสองคนก็หน้าแดงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ในใจก็มีความคาดหวังนิดหน่อย
แต่ว่าเฉินห้าวไม่มีจิตใจจะล้อเล่นกับเธอ เขาเห็นเซี่ยจิ้งก็รู้สึกละอายใจ ไม่กล้ามองเธอตรงๆด้วยซ้ำ ตอบ “อืม” แล้วก็เดินเข้าไปด้านใน
“รอเดี๋ยว นายไม่ปกติ!”
เซี่ยจิ้งสำรวจเฉินห้าวอย่างละเอียดว่าเขาไม่ปกติเหมือนที่ผ่านมา จึงวิ่งมาจับเฉินห้าวไว้ไม่ให้เขาไป จ้องไปที่สายตาเขา เมื่อเห็นว่าแววตาของเฉินห้าวสั่นไหว ก็ยิ่งมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองรู้สึก
