“เธอร้องไห้ทำไม ก็แค่หกคนที่ขวางทางเท่านั้นเอง ดูสามีของเธอจัดการพวกเขา!”
เฉินห้าวยิ้มให้โจวซีถงเล็กน้อย ให้รอยยิ้มที่อบอุ่นกับเธอ ต่อจากนั้นเมื่อเขาหันหน้ามองไปข้างหน้า ก็กลายเป็นกระตือรือร้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า
เฉินห้าวตอนนี้ส่วนบนของร่างกายเป็นวิชาท่ากวาง แม้ว่ากวางจะเป็นสัตว์กินพืชที่เชื่อง แต่เมื่อกระต่ายโกรธมากก็ยังกัดคน ยิ่งไปกว่านั้นรูปร่างกวางที่ใหญ่กว่าก็ยิ่งก้าวร้าวกว่า อยู่ในโลกธรรมชาติ เขากวางตัวผู้ที่สง่าผ่าเผย ถึงกับสามารถแทงผู้ล่าบาดเจ็บและตายได้
ในเวลานี้ ที่หน้าประตูมีพวกอันธพาลสี่คนพุ่งไปทางเฉินห้าวโดยถือกระบองไม้ และยังสองคนจับลูกบิดประตูไว้
เฉินห้าวเพิกเฉยต่อกระบองไม้ที่เหวี่ยงเข้ามา ใช้ท่าป้องกันเพียงอย่างเดียวใน“ลู่ผีชางปี้” ของวิชาท่ากวาง นี่เป็นการเลียนแบบหนังกวางที่แข็งแกร่งกลายเป็นการป้องกันไม่ให้อาหารไปตกในมือผู้อื่น และใช้มาต้านทานกระบองไม้
“ผลัวะๆ!”
หลังจากผ่านไปไม่กี่เสียง กระบองไม้แข็งแรงก็กระแทกไปบนร่างกายของเฉินห้าว แม้ว่าวิชาท่ากวางจะเป็นวิชาลดการบาดเจ็บ แต่เฉินห้าวยังคงรู้สึกเจ็บที่หลังอย่างฉับพลัน แต่ว่าเนื่องจากเป็นกระบวนท่าป้องกันแบบพิเศษ และไม่ได้รับบาดเจ็บ
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามานึกถึงความเจ็บปวด ศัตรูที่ไล่ตามอยู่ข้างหลังกำลังใกล้เข้ามา เฉินห้าวจำเป็นต้องพุ่งออกไป นี่ก็เป็นโอกาสเดียว ไม่อย่างนั้นก็จะตกอยู่ในวงล้อการต่อสู้ของศัตรูไม่รู้จักจบสิ้น
เฉินห้าวกัดฟัน โดนฟาดไปสี่ครั้งอย่างรุนแรง โดยที่ไม่พูดอะไร แต่หันกลับมาใช้กำลังแรงเหวี่ยง กระแทกพวกอันธพาลทั้งสี่คนจนนอนกันเกลื่อนกลาดไม่เป็นท่า และเผยให้เห็นช่องว่างตรงกลางของประตู
คราวนี้ก็ไม่แปลกใจที่พวกอันธพาลไม่มีประโยชน์ คนทั่วไปโดนกระบองไม้ของพวกเขาฟาดอย่างรุนแรง ก็จะท้อถอยหลบหลีกโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตามเฉินห้าวก็แค่นิ่งค้างไว้ ทำให้พวกเขาคาดไม่ถึง นี่ถึงได้พุ่งผ่านการขัดขวางของพวกอันธพาลทั้งสี่คน
ต่อหน้าต่อตา ตรงหน้าเฉินห้าวเหลือเพียงพวกอันธพาลสองคน ทั้งสองก็ค่อนข้างวิตกกังวลทันที ในห้องโถงมีคนสามสิบกว่าคนก็ขวางเฉินห้าวไว้ไม่ได้ พวกเขาสองคนก็ยากที่จะเป็นไปได้ แต่ภายใต้คำสั่งของก่วนซง พวกเขาก็จำต้องลุยเข้าไป
“ไสหัวออกไปให้พ้นซะ!”
ตอนนี้เฉินห้าวก็สู้จนฮึกเหิมแล้ว แววตามาพร้อมกับจิตสังหารเยือกเย็น นี่ไม่สอดคล้องกับเสน่ห์ของวิชาท่ากวาง แต่ใกล้กับวิชาท่าเสือมากกว่า
เฉินห้าวก็เปลี่ยนเป็นวิชาท่าเสือแบบไม่มีรอยต่ออย่างสมบูรณ์ และใช้“หลงเจิงหู่โต้ว”ทันที ชกหมัดสองออกไปด้วยความโกรธ เร็วกว่ากระบองของคู่ต่อสู้ ชกโดนใบหน้าของพวกอันธพาลสองคนนั้นเข้าพอดี
สองคนที่เรียกว่าผู้แข็งแกร่งเจอกับผู้กล้าเอาชนะ เฉินห้าวที่ตอนนี้วิชาท่าเสือเพิ่มมาในร่างกายก็คือผู้กล้าคนนั้น พวกอันธพาลสองคนนั้นไม่ก่อให้เกิดการคุกคามให้กับเฉินห้าวมากนัก ก็แค่ศีรษะโดนโจมตีอย่างหนัก และหมดสติล้มลงกับพื้นทันที
ในเวลานี้ประตูห้องโถงใกล้เข้ามาแล้ว เฉินห้าวไม่ได้คิดอะไร ยกเท้าขึ้นก็เตะประตูที่ล็อกไว้จนเปิดออก
ในเวลาเดียวกันเขาใช้ประโยชน์จากแรงสะท้อนกลับ หันหลังกลับดึงโจวซีถง ในที่สุดทั้งสองคนก็พุ่งออกไปแล้ว
“พวกแกแมร่งเป็นเศษสวะเหรอ? หลายสิบคนจับตัวชายหนึ่งหญิงหนึ่งไม่ได้ ไล่ตามซะ ไล่ตามไม่ได้พวกแกก็ไม่ต้องกลับมาแล้ว!”
ก่วนซงโกรธจนด่า เขาก็โกรธจนควบคุมไม่อยู่คว้ากระบองพุ่งออกจากห้องโถง และเข้าร่วมการไล่ตาม
เฉินห้าวที่พุ่งออกจากห้องโถง ไม่ได้มีเวลามาชื่นชมยินดี เพราะอยู่ในโรงแรมนี้ ทุกหนทุกแห่ง ก็เป็นคนของตระกูลก่วน มีพวกอันธพาลสี่ถึงห้าตัวปรากฏตัวขึ้นที่ทางเดิน ที่สำคัญอีกฝ่ายก็เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ และที่ประตูลิฟต์ก็มีคนเฝ้าอยู่
เสียงตะโกนฆ่าที่อยู่ข้างหลังยังคงบีบคั้น พวกอันธพาลสามสิบคนต่างก็ไล่ตามอยู่ข้างหลัง เฉินห้าวไม่มีเวลาเข้าไปในลิฟต์ เขาเห็นป้ายทางออกฉุกเฉิน ก็พาโจวซีถงเข้าไปที่บันได
พวกอันธพาลสองคนก็ไล่เข้ามาใกล้บันไดด้วย เฉินห้าวหันกลับแล้วยื่นมือสะบัดเข็มขัดออกไปอย่างกะทันหัน สองคนนั้นที่ถือกระบองไม้ กลับไม่เคยฝึกฝนจะรับมือกับอาวุธอ่อนอย่างไร ก็ถูกฟาดเข้าที่ตา เจ็บจนนั่งลงกับพื้น และมองไม่เห็นสิ่งต่างๆไปชั่วขณะหนึ่ง
จัดการกับศัตรูที่ไล่ตามเข้าใกล้ที่สุดแล้ว เฉินห้าวดึงโจวซีถงลงบันได แต่ในขณะนี้โจวซีถงกลับกรีดร้อง ที่แท้เธอใส่รองเท้าส้นสูงครึ่งหนึ่ง และก็แตกหักตอนที่ลงบันได
“เฉินห้าว นายไม่ต้องสนใจฉันแล้ว…..”โจวซีถงพบว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงเฉินห้าวอยู่ตลอด ในใจก็รู้สึกผิด
“พูดอะไรนะ ก็แค่ส้นเท้าหักเท่านั้นเอง กอดฉันไว้แน่นๆ ฉันพาเธอลงไปข้างล่าง”
เฉินห้าวโน้มตัวลงมาช้อนขาโจวซีถงขึ้น ด้วยท่าทางการอุ้มเจ้าหญิงสุดคลาสสิก และก็อุ้มเธอลงบันได
ภายใต้สถานการณ์เร่งด่วนที่ลงบันได ถ้าหากเดินลงไปทีละขั้น เห็นได้ชัดเจนว่าช้าเกินไปแล้ว เฉินห้าวใช้การเคลื่อนโดยการกระโดดข้ามรั้วราวบันได ใช้แรงโน้มถ่วงของการตกลงไป ไถลตัวสไลด์บนราวบันไดเป็นระยะทางมากกว่าหนึ่งเมตร ต่อจากนั้นก็กระโดดลงไปทางบันไดอีกชั้นหนึ่งทันที
ในครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของการอุ้มคนกระโดดลงบันไดชั้นหนึ่งที่สูงสองถึงสามเมตร เมื่อเห็นว่ากำลังจะล้มลง บนเท้าของเฉินห้าวก็ใช้“หลงเซียงหู่ปู้”ออกมา ย่างก้าวมหัศจรรย์กลายเป็นกำลังแรงเหวี่ยง ควบคุมให้สมดุลใหม่ และลงมาด้วยปลอดภัยอย่างกะทันหัน
และในเวลานี้ ศัตรูทุกคนที่ไล่ตามก็เพิ่งจะพุ่งเข้ามาที่บันไดเท่านั้นเอง
เฉินห้าวปรับความสมดุลอย่างรวดเร็วและง่ายดาย กระโดดตรงไปที่ราวบันไดแล้วไถลตัวสไลด์ ต่อจากนั้นก็กระโดดไปที่ชั้นต่อไปด้วยเทคนิคเดียวกัน
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เฉินห้าวลงไปหนึ่งชั้น ระยะทางทั้งหมดเหยียบเพียงสามขั้น ความเร็วลงไปบันไดนี้ คาดว่าจะลายสถิติของบันทึกสถิติโลกกินเนสส์
นี่ไม่เรียกว่าลงบันไดแล้ว แต่เป็นการปีนบันได
ศัตรูที่ไล่ตามเหล่านั้นมีบางคนลงบันไดสามสี่ขั้น แต่ก็กลับช้าเกินไป มีบางคนได้รับแรงบันดาลใจจากเฉินห้าว จากตรงกลางก็เริ่มข้ามราวบันไดมาปีนบันได แต่ความสมดุลของพวกเขากลับไม่ดีเท่าของเฉินห้าว มีบางคนสำเร็จ มีบางคนล้มลงตรงบันได แล้วก็กลิ้งลงจากบนขั้นบันได กระแทกจนหน้าบวมฟกช้ำ
ในเวลานี้ เฉินห้าวลงไปถึงสามชั้นแล้ว เขาอุ้มสาวสวยไว้คนหนึ่ง ลงบันไดยังเร็วกว่าพวกเขา ก็ไม่น่าแปลกใจที่จะถูกก่วนซงด่าว่าเป็นเศษสวะ
พวกอันธพาลก็เป็นทุกข์แต่ก็พูดออกมาไม่ได้ พวกเขาจัดการคนธรรมดาได้ราบรื่นไปทุกอย่าง แต่วันนี้เจอกับเฉินห้าว ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่พยายาม แต่ว่าคู่ต่อสู้นั้นน่าทึ่งเกินไปจริงๆ
