ในขณะเดียวกัน เฉินห้าวกำลังอยู่ที่โรงแรมบางแห่งในเมืองไป๋เหอ เลี้ยงข้าวพวกทหารพวกนั้นที่มาช่วยเหลือ
ครั้งนี้คือรางวัลหลังจากที่ได้ชัยชนะ ตั้งแต่อาหารจนเครื่องดื่มล้วนเป็นสินค้าระดับหรู ค่าอาหารโต๊ะละสิบคน ราคาสูงถึง 3 หมื่นหยวน อาหารของเก้าสิบกว่าคน เพียงแค่กินดื่มก็เสียไปเกือบ 3 แสนหยวนแล้ว
แต่ว่าเฉินห้าวนั้นทรัพย์สินเยอะแยะ นี่แค่เรื่องเล็ก ไม่แคร์ด้วยซ้ำ พวกพ้องอำเภอลี่ทงพวกนี้ช่วยเขา เพียงแค่เท่านี้ เฉินห้าวยังรู้สึกไม่เพียงพอเลย
“ขอบคุณที่ทุกคนช่วยเหลือ เฉินห้าวคนนี้ดื่มให้ก่อนหนึ่งแก้ว” เฉินห้าวยกแก้วเหล้าขึ้น เคารพล้อมวง จากนั้นก็ยกหมดแก้ว
“เถ้าแก่เฉินเกรงใจไปแล้วครับ ไปต่อสู้กับคุณนั้นมีความสุขมาก ต่อไปมีอะไรเรื่องพวกผมได้เลย พร้อมเสมอครับ!”
ทหารหนุ่มอำเภอลี่ทงตะโกนตอบรับ บรรยากาศอบอุ่นมาก
“เฮ้อ ทุกท่านที่นี้ล้วนเป็นทหารที่ดี ห้ามต่อยตี วันนี้พวกเราเพียงแค่ลงโทษก่วนซงที่ก่อเรื่องไม่มีความเมตตาก็เท่านั้น ไม่ใช่ทุกคนนะ” เฉินห้าวพูดให้ความดีกับทางฝั่งตัวเอง
“ฮ่าๆ เถ้าแก่เฉินพูดถูก พวกเราไม่ต่อยตี ทำแค่สั่งสอนพวกคนเลวเท่านั้น!” ทุกคนหัวเราะด้วยกัน และดื่มด้วยกัน
มื้อนี้ดื่มได้มีความสุขมาก ดื่มจนถึงดึกสามทุ่มกว่า ทุกคนต่างก็ออกจากโรงแรมอย่างมึนเมา และบอกลากับเฉินห้าวที่หน้าประตู พวกเขาจะนั่งรถบัสกลับอำเภอลี่ทงแล้ว
ทหารหนุ่มหลายคนที่รู้สึกดีหลายคนรู้สึกไม่เต็มใจ ยังมีน้ำตาที่เจ็บปวดไหลลงมาด้วย
“ขอให้พวกนายเดินทางปลอดภัย!”
เฉินห้าวกำลังโบกมือลาพวกเขา ทันใดนั้นก็มีรถห้าหกคันขับเข้ามา จอดลงที่หน้าบันไดของโรงแรม มีคนลงจากรถนับสิบคน เดินมาทางเฉินห้าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ฝีเท้าเร็วมาก
เห็นว่าคนพวกนี้มาไม่ดี พวกทหารพวกนั้นก็บังอยู่ข้างๆเฉินห้าวอย่างอัตโนมัติ ยังมีคนถกแขนเสื้อเพื่อจะลงมือ ดื่มแอลกอฮอล์ก็ล้วนใจร้อน
“อย่าเพิ่งลงมือ” เฉินห้าวเห็นตาแก่ที่เดินนำ นั่นก็คือก่วนอวิ๋นชางที่เพิ่งต้อนรับเขาเมื่อวาน
อีกฝ่ายคนน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มาต่อยตี ต้องดูว่าเขาจะพูดอะไรบ้าง
บอดี้การ์ดสูทดำกลุ่มหนึ่งปกป้องก่วนอวิ๋นชางจนมาถึงตรงหน้าของเฉินห้าว สายตาของตาแก่นี้ฉายแววน่ากลัว พูดว่า “แกใจกล้าจริงๆ ถึงได้กล้าทำร้ายคุณชายตระกูลก่วนของพวกเราบาดเจ็บ”
“เขาอวดเก่งเอง ผมช่วยคุณสั่งสอนเขาสักที ตอนนี้น่าจะทำตัวดีแล้วใช่มั้ยครับ ถือซะว่าสั่งสอนคุณธรรมฟรีแล้วกันครับ” เฉินห้าวพูดกวน
“บังอาจ!”
ก่วนอวิ๋นชางพูดอ่างโมโห “อวดเก่งจริงๆ คิดว่าตระกูลก่วนของพวกเราไม่มีวิธีจัดการแกแล้วจริงๆงั้นหรอ?”
เฉินห้าวพูดค้าน “ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น แต่ว่าขอเตือนคุณสักคำ คนกำลังทำ ฟ้ากำลังดู ไม่ใช่ไม่ได้รับผลแค่ยังไม่ถึงเวลา เรื่องน่ารังเกียจพวกนั้นที่คุณทำ ระวังถูกคิดบัญชีย้อนหลังนะครับ”
“ตอนนี้ยังปากแข็ง เชื่อมั้ยว่าประโยคเดียวของฉันก็จัดการแกได้!” ก่วนอวิ๋นชางพูดอย่างเย็นชา
“ไอ้แก่ อย่าคิดว่าอายุมากแล้วทำอะไรก็ได้ พี่เฉินของพวกเราเนี่ยนะจะกลัวแก!” ไม่ต้องให้เฉินห้าวตอบ ทหารหนุ่มอำเภอลี่ทงข้างกายเขาก็เปิดปากด่า
“หึ งั้นแกก็ดูให้ดี อำนาจที่แท้จริงขอตระกูลก่วน!”
ก่วนอวิ๋นชางโทรศัพท์สายหนึ่ง พูดเพียงประโยคเดียวว่า “พวกนายมาจับคนได้แล้ว เขาอยู่หน้าโรงแรม”
พูดจบ ก่วนอวิ๋นชางก็วางโทรศัพท์ แล้วมองไปยังเฉินห้าวเหมือนกับมองคนตายคนหนึ่ง
“มาสิตาแก่ ใครกลัวใคร พวกเราเอาชนะหลานแกได้ก็ไม่กลัวแกหรอก คนเยอะแค่ไหนพวกเราก็ไม่กลัว ถ้าไม่เห็นแก่ว่าแกอายุเยอะนี่ทำแกล้มไปนานแล้ว”
ทหารพวกนี้ดื่มเหล้าแล้วไม่กลัวฟ้าดินจริงๆ พวกเขาหลายคนยังใส่ชุดทหารขอตอนเช้าอยู่ เพียงแค่ใส่หมวกกันน็อก ก็กลายเป็นกองกำลังพิเศษเหมือนเมื่อตอนบ่ายแล้ว คนมาเยอะแค่ไหนก็ไม่กลัว
ไม่ถึงหนึ่งนาที ด้านหลังก่วนอวิ๋นชางก็มีรถขับมาสองคัน มีชายหนุ่มลงจากรถหกคน เดินมาด้วยอย่างเคร่งขรึมหนักแน่น
“แค่นี้? แค่หกคนก็อยากจะจับพี่เฉินของพวกเราไป?”
ทหารหลายคนแสดงออกถึงความดูถูก ตอนบ่ายคนกว่าสองร้อยคนพวกเขาก็จัดการมาแล้ว มีทหารหลายคนถกแขนเสื้อขึ้นจะเข้าไปช่วยเฉินห้าวจัดการ
ก่วนอวิ๋นชางยิ้มมีเลศนัย “ตี ตีเลย ยิ่งหนักยิ่งดี!”
ที่แท้คนพวกนี้ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าหากว่าลงมือไปก็จะมีปัญหา
“อย่าเพิ่งลงมือ”
เฉินห้าวห้ามทหารที่ใจร้อนพวกนั้น เพราะเขาเองก็ดูออกว่าคนพวกนี้นั้นดูมีราศี ไม่ใช่ลูกน้องที่ช่วยก่วนอวิ๋นชางทำเรื่องไม่ดี
หกคนนี้เดินมาที่ตรงหน้าของเฉินห้าว และแสดงเอกสารต่อเฉินห้าว “พวกเราคือสมาชิกของ ทีมคดีสำคัญจากสถานีตำรวจเมืองอวิ๋นหยาง เนื่องจากว่าคุณมีข้อสงสัยในการทำร้ายคนบาดเจ็บหนัก เชิญคุณกลับไปยังสถานีกับพวกเราเพื่อรับการตรวจสอบครับ”
ที่แท้คนพวกนี้ก็คือตำรวจนอกเครื่องแบบ ก่วนอวิ๋นชางหาคนมาจากความสัมพันธ์กับเบื้องบน เพิ่มความผิดให้กับเขามากมาย ถึงตอนนั้นก็ยุ่งยากแล้ว
แต่ว่า ความปรารถนาที่ก่วนอวิ๋นชางคิดไว้คงต้องเสียเปล่าแล้ว ตอนนั้นที่เฉินห้าวกล้าสั่งสอนก่วนซงขนาดนั้น ก็คาดการณ์ได้ถึงเหตุการณ์ตอนนี้
เฉินห้าวยิ้มเล็กน้อย แล้วให้ตำรวจนอกเครื่องแบบพวกนี้รอเดี๋ยว เขาพูดกับก่วนอวิ๋นชางว่า “นายมีแผนแค่นี้? น่าผิดหวังจริงๆ”
“หึ ยังทำปากแข็ง หรือว่านี่ยังจัดการแกไม่ได้?” ก่วนอวิ๋นชางหัวเราะเยาะเย็นชา
“จัดการไม่ได้จริงๆนั่นแหละ ผมไม่ใช่คนที่ใครอยากจะจับก็จับนะครับ”ใบหน้าของเฉินห้าวกลับยิ้มอย่างผู้ชนะ
“แค่แกที่ไม่มีเบื้องหลังอะไร ถ้าฉันจัดการแกไม่ได้ ฉันก็ไม่เหมาะที่จะแซ่ก่วน”
ก่วนอวิ๋นชางกลับพูดท้าออกมา เขาไม่รู้ว่าคนที่เคยพูดท้าเฉินห้าว เหมือนว่าจะไม่มีจุดจบที่ดี ไม่อย่างนั้นก็คงไม่กล้าพูดแบบนี้ออกมา
“งั้นก็พอดีเลย จำคำนี้ของคุณไว้ ผมจะให้คุณดูว่าอะไรที่เรียกว่าแสงแห่งความยุติธรรม”
ในขณะที่เฉินห้าวพูด ก็เปิดระบบVR แล้วแลกเปลี่ยนบัตรล้างโทษหนึ่งใบในโซนบัตร
