“เฉินห้าว นายกำลังคิดอะไรอยู่?”
มือของจูหมิ่นโบกอยู่ตรงหน้าเขา ถึงได้เรียกสติเฉินห้าวที่กำลังนึกคิดอยู่ ที่แท้ก็เธอสัมภาษณ์เสร็จแล้ว ให้เฉินห้าวเก็บโทรศัพท์
“อ้อ ไม่มีอะไร”
เฉินห้าวไม่พูดสิ่งที่คิดออกมา ยังไงซะวิชาตัวเบาก็เกินความคาดหมายของคนทั่วไป อีกอย่างนี่ก็เป็นแค่การคาดเดา อาจจะไม่ถูกก็ได้
“โอเค คุณเฉิน เชิญคุณพูดความคิดในมุมมองของผู้ชายหน่อยค่ะ ขโมยโรคจิตคนนี้ลักลอบเข้าไปขโมยเสื้อผ้าในหอหญิงได้ยังไง แล้วก็ มีวิธีไหนที่จะสามารถจับเขาได้มั้ยคะ?”
“เธอเรียกฉันมาก็เพื่อให้ฉันช่วยจับขโมย? ไม่ใช่ช่วยเรื่องการถ่ายทำ?” เฉินห้าวถามอย่างตกใจ นี่เป็นขั้นตอนการเปลี่ยนให้เขาเป็นนักสืบสินะ
“จับขโมยนั้นเป็นเหตุผลส่วนตัวของฉัน ยังไงซะก็รุ่นน้องที่ดีที่สุดของฉันมาหาฉัน ฉันพยายามช่วยเธอจัดการปัญหา พานายมาก็เพื่อช่วยกันระดมสมอง และมีนายอยู่ข้างๆก็รู้สึกปลอดภัยกว่า เผื่อว่าฉันบังเอิญเจอเข้ากับขโมยคนนั้น นายก็ยังสามารถปกป้องฉันได้” จูหมิ่นพูดเหตุผลหลายอย่างที่ต้องชวนเฉินห้าว
ก็จริง หลังจากที่เคยผ่านเรื่องที่ถนนเมี่ยวเจียถูกปิดล้อม จูหมิ่นก็เกิดความรู้สึกพึ่งพิงต่อเฉินห้าว
“โอเค ฉันคิดดู”
เฉินห้าวมองดูอาคารหอพักหญิงเจ็ดชั้นแล้วเริ่มไตร่ตรอง
เข้าไปภายในหอพักไม่ได้ แต่ก็เดินวนด้านนอกหนึ่งรอบ พบว่าตัวระบายอากาศของแอร์สามารถใช้ในการปีนป่ายได้ แต่ว่าถ้าหากปีนป่ายก็จะต้องมีร่องรอยทิ้งไว้แน่นอน เช่นรอยรองเท้า
เฉินห้าวไปสังเกตดูใต้หอของเสี่ยวหย่าเป็นพิเศษ รอบข้างไม่มีรอยเท้าสักนิด ถ้าหากว่าเหยียบตัวระบายอากาศเพื่อปีนป่าย เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีร่องรอยเลยสักนิด
“งั้นเป็นไปได้มั้ยว่าขโมยใช้เชือกห้อยตัวลงมาจากดาดฟ้า เพราะชั้น 6-7 ก็หายเยอะที่สุด” เฉินห้าวนึกคิดขึ้นได้
“เป็นไปไม่ได้มั้ง ที่นี่จนถึงชั้นบนสุดมีอยู่แค่ทางเดียว ถ้าหากว่าเข้าจากทางประตู คุณป้าที่ดูแลหอก็ไม่ได้โง่นะ และพวกเราก็มีผู้หญิงมากขนาดนี้ ไม่มีทางที่จะไม่เห็น” เสี่ยวหย่าพูดอธิบาย
“งั้นเป็นเพื่อนนักศึกษาของพวกเธอขโมยไปใช้หรือเปล่า?” เฉินห้าวคิดถึงความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง
“นี่ก็ไม่ใช่มั้ง? คุณคิดดูว่าถ้าเป็นผู้หญิงเราขโมย งั้นขโมยเงินยังง่ายกว่า ขโมยเสื้อทั้งผิดกฎหมายแล้วยังจัดการกำจัดยาก ทำไมจะต้องหาเรื่องเพิ่มด้วยละ” เสี่ยวหย่าพูด
เฉินห้าวนึกดูมันก็จริง งั้นก็น่าแปลกแล้ว ตอนนี้คิดไม่ออกแม้แต่วิธีการขโมยของหัวขโมยด้วยซ้ำ จะทำการจับขโมยก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย
“ฉันคิดไม่ออกจริงๆ”
เฉินห้าวแบมือ ยอมรับว่าไม่มีความสามารถเหมือนโคนันและเชอร์ล็อก โฮมส์ แสดงออกว่าแก้คดีไม่ได้
จูหมิ่นถอนหายใจพูดว่า “หาไม่เจอก็ไม่เป็นไร รอฉันเผยแพร่ข่าวออกไป ให้ทางตำรวจมาจับขโมย ไม่นานก็คงจะจับหัวขโมยนั่นได้แน่นอน”
“แต่ว่า ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าหัวขโมยทำการขโมยยังไง แต่ฉันมีวิธีที่จะหาเขาเจอ” อยู่ๆเฉินห้าวก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมา
“วิธีอะไร รีบพูด!”
จูหมิ่นสนใจอย่างมาก เฉินห้าวมีการกระทำที่น่ามหัศจรรย์อยู่เสมอ ุแล้วครั้งนี้ก็คงจะเหมือนกัน
“แต่ว่าวิธีการนี้ไม่ค่อยจะเที่ยงธรรมสักเท่าไหร่ ถึงตอนนั้นที่เผยแพร่ห้ามพูดออกไปว่าฉันเป็นคนคิด” เฉินห้าวพูด
“โอเค ฉันไม่เปิดเผยแน่ ถ้าหากว่าสามารถไขคดีประหลาดนี้ได้ ไม่แน่ฉันอาจจะได้รับฉายานักข่าวนักสืบก็ได้” จูหมิ่นพูดอย่างมีความสุข
“เธอก็เชื่อในตัวฉันเกินไปแล้วมั้ง?” เฉินห้าวถามกลับ
“นายก็เชื่อในตัวฉันเหมือนกันนี่” จูหมิ่นกะพริบตาโต หมายถึงเรื่องเอกสารการเมืองนั่น
“ที่พูดก็ถูก งั้นฉันก็ไม่อ้อมค้อมละ”
เฉินห้าวมองดูเสี่ยวหย่า ความคิดของเขาไม่ค่อยจะดีนัก ไม่อยากให้นักศึกษาสาวอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
“ฉันจะไปอ่านหนังสือ ไม่รบกวนพวกพี่แล้วนะคะ!”
เสี่ยวหย่ารู้สึกได้ว่าเธออยู่ที่ก็เหมือนเป็นก้างขวางคอ จึงยิ้มแย้มแล้วกลับเข้าหอพัก
เฉินห้าวหมดคำพูด คิดในใจว่าเสี่ยวหย่าเข้าใจอะไรผิดแล้ว
เมื่อเสี่ยวหย่าจากไปแล้วจูหมิ่นก็ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “วิธีอะไร รีบบอกฉันสิ!”
“วิธีของฉันก็คือล่อเหยื่อออกมา หรือเรียกได้ว่านั่งรอจับปลา”
เฉินห้าวท่าทางมั่นใจ ถ้าหากว่ามีพัดขนนก คงจะเหมือนกับจูกัดเหลียงของการวางแผนกองทัพแน่นอน
ดวงตาปริบๆของจูหมิ่น ถอยหลังอย่างหวาดกลัว และปกป้องส่วนเว้าโค้งของร่างกายตัวเอง พูดอย่างตื่นกลัวว่า “นาย นายคงไม่ได้อยากจะให้ฉันเสียสละเสื้อผ้าของฉันหรอกใช่มั้ย? แต่ฉันไม่ได้พกตัวสำรองมา ถ้าเอาไปใช้เป็นเหยื่อล่อ แล้วฉันจะใส่อะไรละ!”
เฉินห้าวเอือมระอา จากนั้นก็พูดว่า “คิดไปถึงไหนแล้ว ไอ้พวกของใช้ส่วนตัวมันหาซื้อได้ทั่วไปไม่ใช่หรอ ไม่จำเป็นต้องให้เธอเสียสละหรอก”
“งั้นก็ดี” จูหมิ่นสบายใจ
“งั้นฉันจะไปซื้อเดี๋ยวนี้!” จูหมิ่นเสนอตัว
“มีฉันอยู่ เธอไม่จำเป็น เธอรอฉันที่นี่สักพัก”
เฉินห้าวพูดแล้วก็ไม่สนใจเธอ หันหลังเดินไปคนเดียว
เฉินห้าวมาที่ห้องน้ำชายแห่งหนึ่ง ในที่สุดก็มีที่ๆเงียบสงบ เขารีบเปิดแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน แล้วเลือกซื้อสินค้าที่จะใช้จับโจร
อย่างแรกก็ต้องมี “เหยื่อล่อ” ของใช้ส่วนตัวผู้หญิงที่ใช้อ่อยหลากหลายรูปแบบ เฉินห้าวมองดูแล้วยังใจหวิวเล็กน้อย
ดีไซเนอร์เดี๋ยวนี้ก็เก่งเกินไปแล้ว ออกแบบเสื้อผ้าผู้หญิงได้เซ็กซี่ขนาดนี้ ผู้ชายดูแล้วจะอดไหวได้ยังไงกัน
ในเมื่อจะล่อหัวขโมยออกมา เฉินห้าวจึงจงใจรูปแบบที่อ่อยคน ถึงขั้นมีเสื้อตัวหนึ่งที่เป็นสายเส้นเล็กมารวมเป็นเสื้อ ไม่สามารถเอามาใช้บดบังอะไรได้ ปลาสเตอร์ติดแผลยังสามารถใช้บดบังได้มากกว่าอีก
ยังไงก็เป็นพวกสินค้าที่ใช้เงินอุดหนุน เฉินห้าวจึงซื้อทีเดียว 50 ตัว บรรจุภัณฑ์หลากหลายสีสันมากมาย แล้วเฉินห้าวก็เลือกเอากระเป๋าเดินทางมาอีกใบ แล้วก็เอาเสื้อผ้าตัวเล็กพวกนี้ยัดเข้าไป
