และก็จริง คนขับรถคนหนึ่งลงจากรถมาเปิดประตูด้านหลัง ก่วนอวิ๋นชางที่ย้อมผมดำอย่างเห็นได้ชัดก้าวลงมา ท่าทางดูหยิ่งผยอง
เขายื่นมือออกมา ด้านหลังก็มีเลขาผู้ชายยื่นซิการ์แท่งหนึ่งและจุดไฟให้ ตาแก่ที่ทำเป็นเด็กคนนี้ สูบซิการ์คำหนึ่งอย่างสบายใจ แล้วพ่นควันไปทางด้านของเฉินห้าว
“ทั้งสองไม่ฟังที่เตือน ดื้อที่จะค้านเอกสารการจำกัดเพื่อทำการก่อสร้าง นับถือความใจกล้านี้จริงๆ” ก่วนอวิ๋นชางพูดด้วยรอยยิ้มตอแหล
เฉินห้าวและโจวซีถงมองหน้ากันอย่างแปลกใจ มีความประหลาดใจเล็กน้อย ดูแล้วก่วนอวิ๋นยังคงยังไม่รู้เรื่องเอกสารถูกระงับการประกาศแล้ว
ในเมื่ออย่างนั้น เฉินห้าวก็ขอแกล้งตาแก่นี่สักหน่อย โจวซีถงดูความคิดของแฟนหนุ่มออก จึงใช้สายตาส่งกำลังใจให้ ก็ควรที่จะให้การสั่งสอนกับตาแก่ร้ายกาจนี่สักหน่อย
เฉินห้าวจึงพูดว่า “ท่านก่วนครับ คุณไม่ทำการพักฟื้นที่บ้าน แล้วยังเป็นห่วงไซต์งานของผมขนาดนี้ ใจเมตตาจริงๆนะครับ”
ประโยคนี้มีความประชดประชันอย่างมาก ทั้งหลอกด่าว่าป่วนอวิ๋นชางแก่แล้ว แล้วยังบอกว่าเขาขี้เสือกอีกด้วย ทำเอาก่วนอวิ๋นชางพลิกหน้าใส่ทันที
“หึ ไม่รู้จักแก้ไข คิดว่านโยบายเป็นการล้อเล่นจริงๆงั้นหรอ? ฉันจะขอเตือนพวกนายเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่ตกลงเงื่อนไขของฉัน ไซต์งานถนนเมี่ยวเจียของพวกนายก็รอหยุดงานไปตลอดกาลได้เลย! เป็นเรื่องง่ายแค่สายเดียวสำหรับฉันเท่านั้นแหละ!”
ก่วนอวิ๋นชางสีหน้าโหดร้าย ถือซิการ์ไว้ ถึงแม้ฐานะจะเป็นนักธุรกิจร่ำรวย แต่ท่าทางดูไม่ต่างอะไรกับหัวหน้านักเลงเลย ล้วนเป็นนักข่มขู่ที่ดีจริงๆ
“อ้อ งั้นหรอ? งั้นคุณโทรสิ ผมยังสามารถช่วยออกค่าโทรให้คุณด้วยนะ”
เฉินห้าวไม่ชอบเห็นเขาอวดเก่งขนาดนี้ วันนี้ไม่ได้เอากระเป๋าตังค์ออกมา แต่ว่าเขาก็ยังใช้ระบบการถอนเงินสดของแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน ถอนเอาเหรียญหนึ่งหยวนออกมาหนึ่งเหรียญ ใช้นิ้วโป้ง แล้วกระเด็นตกไปที่ซิการ์ในมือของก่วนอวิ๋นชางพอดี
ซิการ์ถูกกระแทกตกลงพื้นในทันที สะเก็ดไฟกระจายใส่กางเกงแบรนด์เนมของก่วนอวิ๋นชาง ทำเอาเขารีบร้อนไปสะบัดทิ้ง ดูตลกมาก
เมื่อดับสะเก็ดไฟแล้ว สีหน้าของก่วนอวิ๋นชางเขียวปั้ด การข่มขู่ของเขาไม่เพียงแต่ไม่ได้ผล เฉินห้าวยังมาหาเรื่องเขาก่อนอีก งั้นเขาก็เตรียมที่จะไม่ไว้หน้ากันแล้ว เขาไม่ได้ก้อนเนื้ออย่างถนนเมี่ยวเจียนี้มา คนอื่นก็อย่าคิดจะได้มัน
ก่วนอวิ๋นชางจะแก้แค้นเฉินห้าวและโจวซีถง แล้วยังจะแก้แค้นต่อหน้าด้วย มีเพียงอย่างนี้ถึงจะช่วยทำให้ความโมโหในใจของเขาสลายไป
เลขาที่อยู่ด้านข้างเอาโทรศัพท์ให้ ก่วนอวิ๋นชางกดเบอร์หนึ่ง แล้วโทรออกไป
เพื่อนคนนี้ที่เขาโทรหา มีตำแหน่งในระดับหนึ่งอยู่ในเมือง ตำแหน่งน่าเคารพ เอกสารด่วนในครั้งนี้ ก็ทำการอนุมัติอย่างเร็วผ่านเขา จากนั้นก็เตรียมจะประกาศในวันนี้ ดังนั้นก่วนอวิ๋นชางจะจัดการเฉินห้าว ก็ต้องผ่านเขา ใช้ข้อมูลเนื้อหาเอกสารมาทำให้ไซต์งานถนนเมี่ยวเจียยุบไปซะ
“ฮัลโหล ฉันคืออวิ๋นชาง พื้นที่ถนนเมี่ยวเจียตรงนี้พวกเขายังทำการก่อสร้างอยู่ สามารถมาทำการตรวจสอบระงับได้แล้ว”
เมื่อสายโทรติด ก่วนอวิ๋นชางก็พูดอย่างไม่แยแส
แต่ว่าอีกฝ่ายกลับส่งเสียงกล่าวโทษกลับมา “นายเคยสืบเบื้องหลังของอีกฝ่ายรึเปล่า? ครั้งนี้นายหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องนะ ยังดีที่เบื้องบนไม่เอาเรื่อง ไม่อย่างนั้นตัวฉันเองก็จะโดนลงโทษไปด้วย!”
“อะไรนะ?” ก่วนอวิ๋นชางอึ้งไป คนที่ร่วมงานกันอย่างดีมาตลอด ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนไป แล้วที่พูดก็ยังฟังไม่ค่อยรู้เรื่องด้วย
“บ่ายเมื่อวาน ในตอนที่กำลังจะประกาศเอกสารจำกัดการรื้อถอน ทางจังหวัดส่งใบแจ้งเตือนลงมา และระงับเอกสารที่ฉันร่างไว้ฉบับนี้ ถ้อยคำรุนแรงมากด้วย! นี่หมายความว่ายังไง? หมายความว่าอีกฝ่ายสามารถผ่านเส้นทางเบื้องบนได้ เบื้องหลังก็ไม่กล้านึกถึง สรุปแล้ว ถ้าหากนายยังจะหาเรื่องกับบุคคลที่น่ากลัว ไม่ต้องลากฉันเข้าไป ครั้งนี้ถูกนายทำให้ซวยจริงๆ!”
โทรศัพท์ตัดสายไป ไม่ไว้หน้ากันสักนิด
“เป็นไปได้ยังไง!”
ก่วนอวิ๋นชางอึ้งไป เขาไม่ค่อยเข้าใจ เรื่องนี้มั่นใจอยู่มาก ทำไมจู่ๆถึงเกิดข้อผิดพลาดละ?
เฉินห้าวและโจวซีถงทำไมจู่ๆก็มีผู้สนับสนุนใหญ่ละ?
ก่วนอวิ๋นชางเคยสืบค้นเฉินห้าวและโจวซีถงมาหลายครั้งแล้ว พ่อของโจวซีถงที่เก่งที่สุดในตระกูลโจวตอนนี้ป่วยหนัก เบื้องหลังที่มีอยู่ไม่สามารถใช้ได้ ล้วนพึ่งพาโจวซีถงที่ยังอ่อนวัยรับไว้ เครือข่ายความสัมพันธ์ของตระกูลโจวอ่อนจนถึงที่สุด เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะทำการโจมตี
ส่วนประวัติของเฉินห้าวที่เกิดมาจากบ้านนอกก็ยิ่งง่าย เพียงแค่ไม่รู้ว่าช่วงนี้ไปเจอโชคดีอะไรมาถึงได้ร่ำรวยขึ้นมา คาดว่าน่าจะเพราะเป็นแมงดาเกาะโจวซีถงถึงได้มีโชคมา แต่ว่าคนแบบนี้สองคน จะสามารถเชิญให้ผู้มีอำนาจในจังหวัดมาข้องเกี่ยวได้ยังไงกัน?
ก่วนอวิ๋นชางคิดไม่ออก คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ
เฉินห้าวกลับยิ้มอ่อน แล้วพูดกับเขาว่า “ตาแก่ แผนนี้ของคุณมันหมดยุคไปแล้ว ตอนนี้มันเป็นยุคของคนรุ่นใหม่ ผมเองก็ขอเตือนคุณสักคำว่า รีบกลับบ้านไปดูแลสุขภาพให้ยืนยาวเพื่ออุ้มหลานเถอะ ไม่อย่างนั้น จุดจบก็คงไม่ต้องให้ผมพูดมากหรอกมั้งครับ?”
“แกอย่าอวดเก่ง ฉันก็แค่ไว้หน้านายสักหน่อยเท่านั้น คิดว่าฉันจัดการแกไม่ได้จริงๆงั้นหรอ?” ก่วนอวิ๋นชางยังปากเก่ง
“งั้นหรอ งั้นคุณก็รีบจัดการผมเถอะ ผมดูสิว่านายทุนที่แก่กว่ารุ่นหนึ่งนี่จะทำการท้าทายผมยังไง อ้อ ใช่สิ ตาแก่คุณเหมือนว่ายังไม่ไปเปลี่ยนแซ่ที่สถานีตำรวจเลย ถ้าหากว่าขาอะไรพวกนี้ไม่สะดวก ผมสามารถจัดรถไปส่งคุณได้นะ”
การตอกกลับขอเฉินห้าวนั้นเฉียบคมมาก และยังพูดอย่างนิ่งเฉย บนใบหน้ายังมีรอยยิ้มบางด้วย เทียบกับสีหน้าดุร้ายของก่วนอวิ๋นชางแล้วแตกต่างกันมาก
ก่วนอวิ๋นชางสีหน้าดุร้าย อยากจะอาละวาด แต่เกียรติกลับเสียไปแล้ว เมื่อกี้ยังพูดว่าจะหาคนมาระงับพื้นที่ แต่กลับถูกแจ้งมาว่าระงับไม่ได้ น่าอับอายแบบนี้เห็นได้ไม่บ่อย
หรือเขาอาจจะอับอายเสียหน้าจนชินแล้ว ตั้งแต่ครั้งก่อนที่สั่งให้ลูกน้องมาขวางเฉินห้าวและโจวซีถงไม่สำเร็จที่โรงแรมข่ายหัว เกียรติเขาก็ไม่มีเหลืออยู่แล้ว
ก่วนอวิ๋นชางยิ่งคิดยิ่งโมโห เขาอยู่ในวงการธุรกิจมาสามสิบปี เคยสามารถควบคุมทุกอย่าง ครอบครองจักรวาล แต่ตอนนี้กลับพลิกผันต่อหน้าคนหนุ่มสองคน ถึงแม้จะได้รู้ว่าเฉินห้าวอาจจะมีผู้สนับสนุนรายใหญ่ แต่ก็กลืนความโมโหนี้ไม่ได้ ในใจสาบานว่าจะต้องแก้แค้นให้ได้
“ลองดูกันไป!”
ก่วนอวิ๋นชางทิ้งคำขู่ที่ไม่มีอำนาจไว้ แล้วก็กลับเข้าไปนั่งในรถ และจากไปอย่างไว
