ชายหนุ่มคนนั้นมองโจวซีถงและเฉินห้าว และถามด้วยรอยยิ้มตอแหลว่า “คู่นอนเธอ?”
“เพื่อนของฉัน” โจวซีถงพูดอย่างกลั้นความโมโห
“หึ ที่พ่อตรงนี้มีฉันคอยดูแล เธอไปเป็นประธานของเธอไป”
ชายหนุ่มคนนี้พูดอย่างประชด
เฉินห้าวฟังออกแล้ว ชายหนุ่มคนนี้น่าจะเป็นน้องชายของโจวซีถง โจวซีหนาน ชื่อก็ตั้งมาจากความหมายอย่างดี แต่ว่าน้องชายคนนี้ ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนที่มีประโยชน์เลย
หน้าตาสองพี่น้องไม่เหมือนกันสักนิด โจวซีถงหน้าตาสวยงามมาก สูงขาเรียว รูปร่างดี
ส่วนโจวซีหนานกลับเตี้ยมาก สูงแค่ 170 เซนติเมตร ยังไม่สูงกว่าโจวซีถงเลย หน้าตาก็ยิ่งธรรมดา พูดให้ชัดก็คือขี้เหร่นิดหน่อย จมูกใหญ่ ปากใหญ่ หน้าผากแคบ ไม่ใช่ทรงหน้าตาที่ดี
เฉินห้าวอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ทั้งสองดูไม่เหมือนพี่น้องแท้ๆเลย แล้วยังพูดจาไม่ดีแบบนี้ ความสัมพันธ์เองก็ไม่ดี
เฉินห้าวอยากจะออกหน้าแทนโจวซีถง ต่อว่าน้องภรรยาคนนี้ที่ไม่รู้จักกาลเทศะสักหน่อย แต่โจวซีถงกลับส่ายหัว บอกให้เฉินห้าวอย่าพูดอะไร เธอจัดการเอง
เฉินห้าวไม่มีทางเลือก ยังไงซะเขาก็เป็นคนนอก ถ้าทำเกินไปก็จะทำให้โจวซีถงเสียชื่อต่อตระกูล ดังนั้นจึงทำได้แค่อดทนเพื่อเธอสักครั้ง
ในตอนนี้ถึงห้องผู้ป่วยแล้ว คุณพ่อโจวถูกเข็นเข้าด้านใน ญาติตระกูลโจวต่างก็แย่งกันเบียดเข้าห้องผู้ป่วย แต่จากนั้นส่วนมากก็ออกมาแล้ว คุณหมอขอให้ญาติอยู่แค่คนสองคน คนอื่นๆต้องออกไป เพื่อไม่กระทบต่อการพักผ่อนของผู้ป่วย
ในที่สุด ก็ให้ลูกชายและลูกสาวของคุณพ่อโจว โจวซีถงและโจวซีหนานอยู่ดูแล
ตอนนี้เฉินห้าวไม่มีฐานะอะไรในตระกูลโจว จึงถูกแยกให้อยู่ด้านนอกโดยอัตโนมัติ ญาติตระกูลโจวพวกนั้นเหลือบมองเขาทีหนึ่ง ไม่มีใครสนใจ นี่เป็นการเชื่อมต่อเกี่ยวกับท่าทางที่มีต่อโจวซีถง
เฉินห้าวเข้าใจแล้ว ญาติพวกนี้ล้วนเป็นผู้สนับสนุนน้องภรรยาโจวซีถงทั้งนั้น นี่เป็นการแสดงตระกูลใหญ่แย่งสมบัติกันสินะ
ตั้งแต่โบราณก็คือลูกชายสืบทอดธุรกิจของพ่อ บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่โจวซีถงถูกทอดทิ้งก็ได้
รออยู่ข้างนอกประมาณเกือบหนึ่งชั่วโมง โจวซีถงผลักประตูออกมา เห็นว่าดวงตาเธอแดงนิดหน่อย
เฉินห้าวไปที่มุมเงียบสงบกับเธอ โจวซีถงพูดอย่างโศกเศร้าว่า “สองวันนี้ฉันต้องอยู่ดูแลคุณพ่อ เรื่องทางด้านบริษัทก็รบกวนนายดูแลหน่อยนะ”
“ไม่เป็นไร ทางนั้นฉันจัดการเอง เธอสบายใจได้” เฉินห้าวรับช่วงต่อ
ไซต์งานถนนเมี่ยวเจียไม่ต้องให้โจวซีถงมากังวล เฉินห้าวเป็นคนดูแลมาตลอด แต่อีกอย่างก็คือโจวซื่อกรุ๊ปที่ยุ่งยากนิดหน่อย เพราะยังไงซะเฉินห้าวก็ไม่มีตำแหน่งในบริษัท
แต่ว่าขอเพียงไม่ใช่เรื่องใหญ่ เฉินห้าวก็สามารถดูแลแทนได้ ตอนนี้ในบริษัท เขาก็มีผู้สนับสนุนกลุ่มหนึ่ง อย่างเช่น เลขาสาวซูลี่ ผู้ให้คำปรึกษาหวงแผนกการลงทุน รวมทั้งพนักงานเล็กๆบางคน คำพูดของเฉินห้าวใช้ได้แน่นอน โจวซีถงไม่ต้องเป็นห่วง
โจวซีถงพยักหน้าอย่างรู้สึกดี ยังดีที่มีเฉินห้าว ไม่อย่างนั้นเธอก็จัดการยากแล้ว
“นายรู้สึกแปลกใจนิดหน่อยใช่มั้ย?” โจวซีถงถามเขา
เฉินห้าวรู้ว่าเธอหมายถึงความสัมพันธ์ในครอบครัว เฉินห้าวพยักหน้า
“น้องชายคนนั้นของฉัน คือพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ แม่ของเขาคือเลขาของพ่อฉัน…..ฉันและโจวซีหนานตอนเด็กๆใช้ชีวิตอยู่กับแม่ของตัวเอง เจอกันน้อยมาก ดังนั้นความสัมพันธ์จึงบางมาก”
โจวซีถงอธิบายมากอย่างนี้ เฉินห้าวจึงเข้าใจแล้ว ก็ว่าทำไมถึงถูกเบียดเบียน ที่แท้น้องภรรยาก็เป็นลูกของพ่อและเลขาเมียน้อยนี่เอง ฐานะนี่ก็น่าอึดอัดแล้ว
แต่ว่าญาติของตระกูลโจว เหมือนว่าจะมองโจวซีหนานเป็นหลัก และเอาเขาเป็นผู้สืบทอดของตระกูลโจว ต่างก็ไปประจบ
ถึงแม้ว่าโจวซีถงจะบริหารบริษัทได้เป็นอย่างดี แต่ว่าตามประเพณีเก่า ลูกสาวแต่งออกบ้าน คาดว่านี่น่าจะเป็นเหตุผลที่เธอถูกเบียดเบียน
เกิดที่บ้านคนรวย ถึงแม้ว่าเงื่อนไขต่างๆจะดี แต่ว่าเรื่องการแก่งแย่งภายใน คงจะเยอะมากกว่าบ้านธรรมดาเป็นร้อยเท่า
“อย่าเศร้าไปเลย ทุกอย่างจะดีขึ้น”
เรื่องในครอบครัว เฉินห้าวช่วยอะไรมากไม่ได้ ทำได้แค่ปลอบอย่างอ่อนโยน
“อื้อ นายกลับไปก่อนเถอะ ฉันอยู่ที่นี่ไม่กี่วัน” โจวซีถงพูดอย่างเหนื่อยล้าเล็กน้อย ไม่ได้เหนื่อยกาย แต่เหนื่อยใจ
เฉินห้าวแสดงออกว่าเข้าใจ สั่งเธอไว้ว่าจะต้องดูแลตัวเองดีๆ ถ้าหากมีอะไรก็โทรหาเขาได้ตลอดเวลา
“อื้อ นายไปเถอะ ฉันไม่ไปส่งนายแล้วนะ”
โจวซีถงลุกขึ้น กลับเข้าห้องพักผู้ป่วยด้วยความรู้สึกไม่ดี
เฉินห้าวออกจากโรงพยาบาลด้วยความหดหู่ เตรียมจะปลดปล่อยความรู้สึกไม่ดีนี้ใส่งาน
ระหว่างทาง เฉินห้าวก็ได้รับข้อความจากโจวซีถง บอกว่าทางผู้ให้คำปรึกษาหวงเกิดปัญหานิดหน่อย ให้เฉินห้าวไปดูสักหน่อย และจัดการตามดุลยพินิจ
เฉินห้าวรีบไปที่อาคารตระกูลโจว ไปหาผู้ให้คำปรึกษาหวง
“มีเรื่องอะไร?” เฉินห้าวไปถึงห้องทำงานของเขา และถามอย่างตรงไปตรงมา
“เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นครับ บริษัทของเราถูกเล็งหาเรื่องแล้ว”
ผู้ให้คำปรึกษาหวงสีหน้าเคร่งเครียด และบอกเกี่ยวกับปัญหาที่พบเจอให้เฉินห้าวฟัง
อย่างแรก ทางออนไลน์มีข่าวลือว่าบริษัทโจวซื่อขาดเงินลงทุนหมุนเวียน แล้วยังบอกว่าสถานการณ์ในปัจจุบัน เนื่องจากลงทุนถนนเมี่ยวเจียอย่างไม่มีขีดจำกัด ทำให้ขาดเงินหมุนเวียน บริษัทกำลังจะล้มละลาย
ไม่จำเป็นต้องถาม เฉินห้าวก็เดาได้ในทันทีว่าเบื้องหลังใครเป็นคนริเริ่ม
“ก่วนอวิ๋นชางทำเรื่องอีกแล้ว!”
เฉินห้าวโมโหจนทุบมือลงกับโต๊ะ ส่งเสียง “ปัก!” ดังออกมา
ตาแก่นี่ไม่จบไม่สิ้นจริงๆ ดูท่าคงจะใจดีกับเขาไม่ได้แล้ว จะต้องให้การสั่งสอนที่ลืมไม่ได้ทั้งชีวิตกับเขาสักหน่อย
