บทที่ 240
100 ล้านยูโร
จี้มงกุฎเป็นงานชิ้นเยี่ยมที่สร้างขึ้นด้วยความใส่ใจอย่างลึกซึ้ง มันฝั่งเพรชอยู่เต็มไปหมดและเปล่งประกายระยิบระยับท่ามกลางแสงไฟ และความหรูหราของมันก็ทำให้ผู้คนตาพร่ามัว ต้นทุนการผลิตอย่างเดียวก็แทบจะไม่สามารถคำนวนมันได้แล้ว นับประสาอะไรกับการที่ผลงานชิ้นนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ งามฝีมือที่หายสาบสูญไปเมื่อหลายศตวรรษก่อน แม้ว่าราคาเริ่มต้น 5 ล้านยูโรจะค่อนข้างสูง แต่มูลค่าในตลาดอาจสูงถึง 10 ล้านยูโรขึ้นไป
หลงเซี่ยวหรูกล่าว “นี่เป็นเพียงรายการแรก รายการหลังจะยิ่งแพงกว่า…” ความดูถูกเหยียดหยามพาดผ่านสายตาของเขา แม้แต่พวกเขาจะพุ่งขึ้นเหมือนประกายไฟถ้าพวกเขาสามารถซื้อมาซักหนึ่งรายการได้ นับประสาอะไรกับคนอย่างเช่นเจียงซิ่ว
10 ล้านยูโรเทียบเท่าเกือบ 100 ล้านหยวน การซื้อเครื่องประดับ 100 ล้านต่อชิ้น เป็นจำนวนมหาศาล ไม่ว่าใครก็ตามที่จะซื้อมัน
“เธอไม่ได้บอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องประดับหรือไร?”
“ทำไมเธอถึงไม่ซื้อมันล่ะ?”
ตามเรื่องราวแล้วเจียงซิ่วย่อมต้องมาซื้อเครื่องประดับ แต่มันขึ้นอยู่กับเขาว่าเขาต้องการซื้อหรือไม่ซื้อ เจ้าหลงนี้พูดให้เขาทำในสิ่งที่เขาไม่ต้องการ สายตาที่เย็นชาของเขากวาดผ่านทั่วร่าง “ฉันต้องอธิบายสิ่งที่ฉันจะทำให้คุณรู้? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”
ดวงตาของหลงเซี่ยวหรูเบิกกว้าง “เธอกล้าพูดแบบนั้นกับฉัน?”
สมาชิกตระกูลหลงโดยรอบก็กลายเป็นโกลาหลเช่นกัน พวกเขาสงสัยว่าเจ้าเด็กสารเลวนี้มาจากไหน ถึงได้มาต่อต้านตระกูลหลง ตระกูลหลงของพวกเขาคือตระกูลชนชั้นสูงในประเทศจีน พวกเขาสามารถแบกรับการดูถูกของชาวต่างชาติเหล่านี้ได้ แต่ไม่ใช่จากขยะชั้นต่ำเช่นเจียงซิ่ว ทุกคนทั้งหมดต่างจ้องมองเขาอย่างเดือดแค้น
“อะไร? แกมีญาติอยู่ประเทศจีน? พวกนั้นอัศจรรย์มาก?”
เซี่ยวเซียตงกระตุกเสื้อของเขา บอกให้เขาหยุดพูด บุคคลสำคัญเหล่านี้ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะทำให้ขุ่นเคืองได้ ผลที่ตามมาของอวดเก่งจะน่าสังเวชเกินไปสำหรับพวกเขา
การแสดงออกของหลงเซี่ยวหรูเปลี่ยนไปเป็นมืดมน “ดูเหมือนว่าวันนี้เธอมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาจริงๆ”
“ผู้คุ้มกัน บุคคลผู้นี้เป็นขโมย พาเขาออกไปเร็วๆ”
ผู้คุ้มกันไม่ได้เป็นคนที่รับฟังหลงเซี่ยวเพราะเป็นขี้ข้าของเขา แต่ทุกคนที่มีคุณสมบัติเข้ามาที่นี่ คือคนที่พวกเขาไม่สามารถทำให้ขุ่นเคืองได้
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คุ้มกันเองก็ไม่ได้โง่ เขาสามารถระบุได้ว่าอันไหนจริงอันไหนปลอม
“ฉันไม่ได้บอกไปแล้วว่ามันเปล่าประโยชน์?”
“คุณคงไม่ต้องการให้ฉันไปหาคุณลีใช่ไหม? ถ้าฉันบอกเขา มันอาจเป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะรักษางานของตัวเองไว้อยู่ได้”
การแสดงออกของผู้คุ้มกันดูหมดหนทาง ทำได้แต่เปลี่ยนท่าที “คุณ ฉันจะต้องรบกวนให้คุณมากับฉันชั่วคราว ฉันขอให้คุณเข้าใจ พวกเราจำเป็นต้องยืนยันตัวตนของคุณ”
ผู้คนที่สังเกตเห็นความปั่นป่วนได้นั้นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“เกิดอะไรขึ้นตรงนั้น?”
“ดูเหมือนว่าจะมีคนจับโจรที่แทรกซึมเข้ามาข้างในได้”
“เขาเป็นวีไอพี แต่นายคิดว่าฉันไม่ใช่? ถ้าเข้ามาจับฉัน นายไม่กลัวเลยรึไงว่านายจะตกงาน? นายว่าฉันทำมันไม่ได้?”เจียงซิวต้องเผชิญหน้ากับผู้คุ้มกัน
“นั้น…”
ทุกคนที่สามารถมาที่นี่ได้ย่อมเป็นคนสำคัญ
หลงเซี่ยวหรูเห็นว่าผู้คุ้มกันทำท่าทางดูขาดขาวและดูลังเล เขาจึงขมวดคิ้ว “เขาเป็นเพียงเด็กเหลือขอยากจนและมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา เขาจะไม่สามารถซื้อของที่นี่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว กลัวอะไร? ก็แค่จับตัวเขา?”
เจียงซิ่วยังคงไม่แยแสกับมัน!
หลงหยิงชิงเห็นว่าสถานการณ์แย่ลง ผู้คนรอบข้างเองก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงเดินเข้ามา ในขณะที่ขมวดคิ้ว “เป็นนายอีกแล้ว!”
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความดูถูก “ฉันไม่ได้ให้เงินนายไปแล้ว? นายคิดว่านายจะสามารถใช้ประโยชน์จากตระกูลหลงของฉันได้? อย่างโง่ไปหน่อยเลย แผนการของนายไม่นับเป็นอะไรเมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลหลงของฉัน”
หลงหยิงชิงเชื่อว่าเจียงซิ่วคงต้องพบตระกูลหลง และวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากความเข้าใจผิดในตระกูลเธอ เพื่อหลอกเอาเงินจากพวกเขา สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจ อย่างไรก็ตาม โลกนี้ไม่เคยขาดคนน่ารังเกียจแบบนี้เลย
“นายยังคงต้องการเช็คนั้นอยู่อีก?”
“อย่าแม้แต่จะฝันถึงมัน”
หลงหยิงชิงหันกลับมาและมองไปที่คุณลีอย่างเป็นกังวล เธอพบว่าเขาเองก็มองมาที่นี่หลายครั้งเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงสานสัมพันธ์กับผู้คนรอบตัวเขาอยู่ “อย่างคิดว่าจะมาสร้างปัญหาที่นี่ได้ จุดจบนายอาจจะไม่ดี!”
“จับตาดูเขา!”
หลงเซี่ยหรูกล่าว “เธอไม่จำเป็นต้องพูด!”
หลงหยิงชิงกลับไปหาคุณลีหลังจากกล่าวได้แบบนั้น เธอไม่สามารถอยู่ที่ไกลๆ ได้นาน เพราะคนๆ นั้นอาจจะโกรธเอาได้
หลงเซี่ยวหรูพูดกับผู้คุ้มกัน “แกได้ยินมันชัดเจนแล้วใช่ไหม? ตั้งแต่ที่แกไม่กล้าไล่เขาออกไป ก็จับตาดูเขาไว้ หลังจากการประมูลสิ้นสุดลง แกถึงสามารถปล่อยให้เขาออกไปได้”
ผู้คุ้มกันพยักหน้า เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้เตะเจียงซิ่วออกไปอย่างเด็ดขาด ก็เพราะพวกเขากังวลว่าเขาอาจเป็น VIP จริงๆ ความกังวลอีกประการหนึ่งคือเขาอาจต่อสู้กับแขกคนอื่น ผู้คุ้มกันไม่สามารถรับผิดชอบได้ ดังนั้นจึงไม่มีอันตรายใดๆ ถ้าเพียงแค่จับตาดูเขา
“ฮึ่ม!”
เจียงซิ่วเค้นเสียง เขาเพียงแค่มาซื้อของ แต่ก็ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
เซี่ยวเซียตงยังคงรู้สึกกลัวอยู่ หลังจากที่เธอเห็นคนเหล่านั้นออกไปสามสัมพันธ์กับผู้อื่น “คนที่มาจากตระกูลหลงเหล่านี้ค่อนข้างใจกล้า พวกเขาเป็นบอสของผู้คนที่อยู่รอบๆนี้ ตระกูลหลงนั้นควรค่าแก่การเป็นผู้มีอำนาจ เป็นตระกูลชนชั้นสูงของจีน ทำไมนายถึงไปทะเลาะกับพวกเขา?”
“พวกเขาเป็นเพียงแค่ขยะไร้ค่า!” เจียงซิ่วแสดงความคิดเห็น
เซี่ยวเซียตงกลอกตาของเธอ “นายจักแม้แต่กระทั่งตระกูลหลงคื? จริงๆ แล้ว ความกลัวเมื่อกี้ยังไม่ได้หายไปเลยนะ ใช่! นายมาที่นี่เพื่อประมูลเครื่องประดับหรอ?”
“แน่นอน!”
มันควน่าแปลกใจถ้ามีคนเชื่อนาย อย่างไรก็ตาม เธอเชื่อว่าเจียงซิ่วไม่ใช่คนเลว ฉากในวันนั้นเมื่อตอนที่เขาไล่ตามจากหลังของรถตู้ยังคงสดใหม่อยู่ในใจของเธอ เธอไม่สามารถลืมมันได้
หลงหยิงชิงกลับมาพร้อมกับคุณลี เขาถามเธอ “นั่นใคร?”
“แค่คนที่ต้องการใช้ประโยชน์จากตระกูลหลงของฉัน”
คุณลียิ้มเย็นชา เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความรังเกียจและดูถูกเหยียดหยามจากหลงหยิงชิง เขารู้ว่าคู่หมั้นของเขาเป็นคนที่เย่อหยิ่ง เธอแสดงท่าทางหยิ่งแม้ว่าเธอจะเผชิญหน้ากับเขาก็ตามที และไม่สนใจคำพูดของเขามากนักในบางครั้ง ความสง่างามของหลงหยิงชิงและธรรมชาติที่บริสุทธิ์เป็นสิ่งที่เขาชอบมากที่สุด
อย่างไรก็ตาม หากคุณลีรู้ว่าคู่หมั้นที่น่าภาคภูมิใจของเขาถูกราด*ติ๊ด*ใส่หัวเธอโดยเจียงซิ่ว เขาจะต้องรู้สึกแบบอีกแน่นอน
“เงินและอำนาจสามารถทำให้ผู้คนคลั่งไคล้…”
“ฉันรู้วิธีจัดการ!” หลงหยิงชิงแทรก
คุณลีกล่าวต่อ “วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับคนแบบนี้ คือการทำให้เขาหายตัวไปจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง ก็เพื่อสร้างความกลัวให้กับผู้ที่จะวางแผนต่อต้านตระกูลของเธอ”
“ไม่จำเป็นต้องทำให้มันยุ่งยากสำหรับปัญหาเล็กน้อยเช่นนี้!”
คุณลียิ้มแล้วชี้ไปที่จี้ “เธอชอบมันไหม? ถ้าเธอชอบ ฉันจะซื้อให้เธอ”
เขากำลังพูดถึงจี้มงกุฎที่กำลังประมูลอยู่ตอนนี้
“12.5 ล้านยูโร ครั้งที่หนึ่ง!”
หลงหยิงชิงเกิดมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ดังนั้นเธอจึงไม่โลภเหมือนกับผู้หญิงธรรมดาๆ และไม่ค่อยมีความหลงใหลในเครื่องประดับมากนัก แต่เนื่องจากผู้ชายให้ของขวัญ มันก็เหมาะสมแล้วที่จะยอมรับมัน ดังนั้นเธอจึงพยักหน้า
มองไปที่การผงกศีรษะของเธอ คุณลีก็เผยรอยยิ้มเล็กน้อย คู่หมั้นคนนี้ของเขาค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่และไร้อารมณ์ เธอแสดงให้เห็นถึงด้านผู้หญิงของเธอเพียงเล็กน้อยเมื่อเธอเผชิญหน้ากับเขา เขายกมือขึ้นเพื่อเสนอราคา
“ว้าว ดูเหมือนว่าคุณลีจะจ้องชิ้นนี้ไว้” ผู้จัดประมูลรู้สึกตื่นเต้น
“15 ล้านยูโร!”
เขาเพิ่มราคา 2.5 ล้านยูโรในคราวเดียว ซึ่งเป็นจำนวนที่มากจริงๆ ในเวลาเดียวกัน เขายังเตือนทุกคนด้วยว่ารายการนี้เป็นของเขา!
ภายใต้สถานการณ์ปกติ ทุกคนจะเป็นใบ้และหยุดการเสนอราคา
แต่การแข่งขันครั้งนี้ค่อนข้างสูง มีเจ้าขุนนางจากยุโรปที่สนใจเครื่องประดับชิ้นนี้เป็นพิเศษ มันเป็นคนจากตระกูลคาดิลแลค
“15.5 ล้านยูโร!”
ขุนนางคนดังกล่าวที่มาจากตระกูลคาดิลแลค ก้มหัวให้คุณลี แสดงความตั้งใจที่จะแข่งขันกับเขาอย่างเป็นธรรม
คุณลีเสนอราคาอีกครั้ง “30 ล้านยูโร!”
นี่ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ!
ทุกคนตกตะลึงหลังจากได้ยินการเสนอราคานี้ นี่เป็นจำนวนที่มหาศาลจริงๆ เขาเสนอราคาจากก่อนหน้าเป็นสองเท่า
ขุนนางจากตระกูลคาดิลแลคเองก็ตกตะลึงเช่นกัน เครื่องประดับชิ้นนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นของบรรพบุรุษเขา แต่ก็ถูกขายไปเพราะความยากจน ตอนนี้ตระกูลของพวกเขาเริ่มเดินเข้ามาในเส้นทางที่ถูกควรอีกครั้ง พวกเขาวางแผนที่จะเอามันกลับมา
เขาอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจแล้วก็ส่ายหัว 30 ล้านยูโรเป็นจำนวนที่บ้าคลั่ง และนี่เป็นเพียงจี้มงกุฎ
ทุกคนรู้ทันทีว่างานชิ้นนี้อยู่ในมือของคุณลีแล้ว
“ยินดีด้วย คุณลี!”
คุณลียักไหล่อย่างไม่เป็นกังวล “ฉันไม่ใช่ผู้หญิง แน่นอนว่าฉันจะไม่ใส่มันเอง”
“คุณควรแสดงความยินดีกับมิสหลง”
หลงหยิงชิงเผยรอยยิ้มกระดากอาย
“30 ล้านยูโร ครั้งที่หนึ่ง…”
“30 ล้านยูโร ครั้งที่สอง…”
ในขณะที่ผู้จัดการประมูลกำลังตีค้อน ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้น “100 ล้าน!”
“100 ล้านยูโร!”
สถานที่ทั้งหมดระเบิดด้วยเสียงโห่ร้อง ล้อเล่นใช่ไหม?
ทุกคนมองไปที่ต้นกำเนิดของเสียง ผู้ดี เซเลบ เช่นเดียวกับดาราหญิงทั้งหมด มองไปยังผู้เสนอราคาด้วยความตกตะลึก
จริงๆ แล้วเป็นเจียงซิ่วที่ยกมือขึ้น
