Girl, I’ll Teach You Cultivation – ฉันจะสอนเธอบ่มเพาะเอง – ตอนที่ 243

บทที่ 243

เจ้านายของหวังซินตง

ตระกูลหลงเป็นหนึ่งในตระกูลชนชั้นสูงของจีน เพื่อให้ตระกูลเช่นนี้คำนับเขาและยิ่งเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในยุโรปแล้วด้วย คุณลีที่มาจากเกาหลีผู้นี้ย่อมไม่ใช่ธรรมดา

เจียงซิ่วรอให้เขาเปิดเผยตัวตนของตัวเอง

“สารเลว แกดูถูกอำนาจที่ฉันมี …” เขายกไวน์ของเขาขึ้น และกระดกมันให้หมดในคราเดียว ทำราวกับตัวเองเป็นราชา “ฉันคือ ลีเจกิ!!!”

ทันทีที่เขาพูดคำเหล่านี้ ฟ้าทั้งโลกเหมือนจะหยุดนิ่ง

ชื่อนี้ค่อนข้างโด่งดังในเกาหลี แม้ว่าเกาหลีจะไม่มีอำนาจของราชวงศ์ แต่ตำแหน่งของลีเจกิในเกาหลีก็เหมือนกับเจ้าชายในราชวงศ์ ไม่มีใครต่อต้านคำพูดของเขาได้ เป็นเพราะตระกูลลีมีอำนาจสูงสุดในราชสำนักของเกาหลี

เมื่อเปรียบเทียบกับมงกุฎราชกุมารโอ๋ของตระกูลเจียงที่ถูกส่งไปยังเจียงหนาน ลีเจกิผู้นี้ตั้งหากถึงจะเรียกได้ว่าเป็นเจ้าชายที่แท้จริง เขาเข้าเรียนอยู่ที่วิทยาลัยจักรพรรดิตั้งแต่เด็ก และเพื่อนร่วมชั้นทุกคนล้วนเป็นขุนนางจากประเทศต่างๆ ไม่ว่าต้นกำเนิด หรือคอนเนคชั่นของเขา มันอยู่ในระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ตอนนี้แกเข้าใจแล้วใช่ไหม?”

เขาค่อนข้างมั่นใจในอิทธิพลของเขา

“ไม่เคยได้ยินมาก่อน!”

เจียงซิ่วส่ายหัว เทพซิ่วไม่ได้ทำให้เขาขายหน้า แต่เขาไม่เคยได้ยินนี้จริงๆ

“แก…”

การแสดงออกของทุกคนกลายเป็นบิดเบี้ยว การกระทำก่อนหน้านี้ของคุณ อาจจะถูกลดทอนลงไปได้ก็ในเมื่อคุณทำท่าทีโดยไม่รู้จักตัวตนของลีเจกิ แต่คุณยังคงทำตัวแบบนี้อยู่ แม้ว่าเขาจะเฉลยออกมาแล้ว?

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลของคุณลีมีพลังที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ มันอยู่เหนือขอบเขตทางโลก

ไม่งั้นแล้ว มาดาม RV จะไม่สนับสนุนเขาอย่างไม่คิดเลิกลา ไม่แม้แต่จะลังเลที่จะละทิ้งผู้ที่ทำให้ RV รุ่งโรจ สำหรับการซื้อเครื่องประดับด้วยเงิน 600 ล้านยูโรทิ้งไป

ตามเหตุผล ด้วยพื้นหลังของเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะใช้เงินหนึ่งพันล้านยูโร แต่ความจริงแล้ว มันทำไม่ได้ทันที ก็เช่นเดียวกับเศรษฐีรุ่นใหม่ของจีน ที่กล่าวว่าพวกเขามีทรัพย์สินมูลค่านับพันล้าน แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะเอามันมาหลายๆ ล้านทีเดียว สำหรับการจัดการกับสิ่งที่มีค่าประมาณหนึ่งพันล้าน มันจะต้องได้การซับพอตจากธนาคาร เป็นดังนี้แล้วแม่แต้ตระกูลลีก็สามารถขาดเงินได้เช่นกัน

ดังนั้นแล้ว ผู้ที่มีแทธิพลอำนาจมาก ย่อมดีกว่ามีอำนาจทางการเงิน เพราะเขาสามารถนำมาใช้เพื่อปราบปรามผู้อื่นได้ เช่นเดียวกับวิธีการข้าราชการปฎิบัติกับนักธุรกิจ

เจียงซิ่วกล่าวต่อ “ฟังดูแล้ว ดูเหมือนว่านายก็น่าจะเป็นคนที่น่าอัศจรรย์ งั้นแล้วทำไมนายถึงไม่นำเงินหนึ่งพันล้านยูโรมาช่วย RVยกเลิกสัญญา นายก็จะสามารถให้ก็ตามเป็นทูตได้”

“ถ้านายไม่มีเงิน อย่าพูดซี้ซัวที่นี่!”

ใบหน้าของลีเจกิบิดเบี้ยว

“ยายมันเถอะ!” นักสู้คิมมียงโกรธแค้น เขาทนกับคนจีนคนที่ทำตัวหยาบคายคนนี้ไม่ได้ และรู้สึกขายหน้าแทนนายของตัวเอง ดังนั้นแล้วเขาจึงวาดกระบี่ของเขาออกไป สับลงไปยังเจียงซิ่วด้วยความเร็วสูง แสงกระบี่เคลื่อนที่ผ่านออกไปหลายเมตร และขูดรูดลงไปกับพื้นหญ้า ดูเหมือนว่าเขาต้องการที่จะตัดเจียงซิ่วออกเป็นสองส่วนเช่นเดียวกับพื้นดิน

ตาย!

“กระบี่ตัดนภา!”

อากาศส่งเสียงหวีดหวิว พลังงานกระบี่พุ่งผ่านออกไป กระบี่นี้สามารถปลดปล่อยพลังงานออกมาได้ ซึ่งนั้นก็หมายความว่าการฝึกฝนของบุคคลนี้ค่อนข้างสูง และอาจถึงจุดสูงสุดในขั้นสุดยอดกำลัง ซึ่งมันเป็นขั้นที่สร้างความเป็นไปได้ในการส่งผลกระทบต่อโลกภายนอก โดยการใช้ความแข็งแกร่งจากภายใน เขาอยู่ห่างเพียงไม่กี่ก้าวแล้วจากการเป็นเซียน

แสงกระบี่แล่นออกไปด้วยความเร็วแสง และมุ่งตรงไปที่ด้านหน้าของเจียงซิ่วทันที มันกำลังตัดหัวเขา

คิมอิลหรงเผยรอยยิ้มโหดเหี้ยม ผู้ที่ทำให้คุณลีจากเกาหลีต้องขายหน้า ที่โทษประหารถึงชีวิต เขาเล็งโจมตีไปที่แก่นกลางของเจียงซิ่ว ก็เพื่อให้แสงกระบี่ของของ แบ่งเจียงซิ่วออกเป็นสองส่วนแบบหมดจด

“ฮ๊ะ!”

คุณลีทำตัวราวกับว่าเขามองไม่เห็น เขายกไวน์ขึ้นจิบ เพลิดเพลินไปกับรสชาติอันมีคุณภาพยอกเยี่ยมจากยุค 70 สำหรับเขาการอยู่หรือตายของเจียงซิ่วนั้นง่ายเหมือนกาที่เขาดื่ม

ในทางกลับกัน ดวงตาของหลงหยิงชิงเบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงในเวลานี้ เธอเกลียดเจียงซิ่วถึงสุดขีด แต่เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อตอนที่เธอเห็นเขากำลังจะถูกฆ่า เธอกลับรู้สึกเห็นใจเขา และรู้สึกโศรกเศร้าเล็กน้อย ทำได้แต่เพียงโทษเขาที่นำความพินาศเข้ามาสู่ตัวเอง นายก็แค่ไม่รู้จักคำว่าคุณลี ไม่รู้ว่ามันมีความหมาย หรืออำนาจที่อยู่เบื้องหลังมากมายเพียงใด

เป็นบางคนที่ไม่สามารถถูกยั่วยุได้!

เจียงซิ่วค่อยๆ เงยหน้าขึ้น และจ้องมองไปที่คิมอิลหรง ภาพนี้โดยรวมแล้วคล้ายกับตอนที่พระโพธิสัตว์เปิดตาเทศธรรม พื้นที่เวลาทั้งหมดดูเหมือนจะถูกยืดออกไปไร้สิ้นสุด และทุกอย่างก็ช้าลงเป็นพิเศษ

บูม!

เสียงฟ้าร้องดังก้องในพื้นที่

ควันขาวที่มีลักษณะคล้ายควันของซิการ์ลอยออกมาอย่างช้าๆ มันจะกระจายออกไป แต่มันก็มาพร้อมกับเสียงอันยิ่งใหญ่ของฟ้าร้อง อำนาจไร้เทียมทาน

พลังงานจากคลื่นควันสีขาวแผ่กระจายไปทั่วทุกทิศทาง พร้อมๆ กับเสียงดังก้องดัง เซี่ยวเซียตงถูกผลักออกไปหลายก้าวเนื่องจากสิ่งนี้ และส่งผลทำให้เก้าอี้หวายหรูหราที่เธอนั่งอยู่บินหนีไป

มันอาจแข็งแกร่งกว่าระเบิด

แสงกระบี่และเสียงฟู่ดังขึ้นใส่ผู้คนรอบข้าง สีหน้าที่โหดร้ายต่อใบหน้าของคิมอิลหรงกลายเป็นจริงจัง แล้วแต่แทนที่ด้วยความกลัวไร้สิ้นสุด

“ตึง-ตึง-ตึง!”

กระบี่ของเขายังอยู่ในช่วงการสับลง แต่ดาบของดาบก็ไม่สามารถต้านทานพลังนี้ได้ มันแตกออกเป็นชิ้นเล็กๆ ลามไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงด้านจับกระบี่ และภายใต้สายตาที่ตกใจของทุกคน มันก็ตามมาด้วยการที่คิมอิลหรงบินกลับออกไปด้านหลัง เขาชนเข้ากับหน้าต่างฝรั่งเศสขนาด 10 x 20 m และหายออกไปในความมืดมิด

สถานที่ทั้งหมดเงียบไป!

พวกเขาตกใจสุดขีด เจียงซิ่วใช้พลังอันน่าหวาดสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ และยังเอาชนะผู้เชี่ยวชาญกระบี่ของคุณลีได้ด้วยพลังนั้น

พระเจ้า!

พลังนั้นมันคืออะไร?!

สายตาที่ทุกคนมองไปยังเจียงซิ่วเปลี่ยนไป เซี่ยวเซียตงรู้สึกโง่งง และรู้สึกว่าเธอกลายเป็นไม่รู้จักเจียงซิ่วแล้วอีกครั้ง ตอนแรกเธอเชื่อว่าเขาเป็นเด็กนักเรียนในเมืองเจียง ตอนนี้ก็เศรษฐีและตอนนี้ก็… ตึง! แม้แต่ในภาพยนตร์ก็ยังไม่มีฉากที่ดูเกินจริงแบบนี้

เซี่ยวเซียตงและไบ๋ซินเป็นคนที่ไม่ได้อยู่ในแวดวง แต่สมาชิกของตระกูลหลงก็ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง พวกเขาดูถูกคนๆ นี้ และคิดว่าเขาเป็นคนที่พวกเขาสามารถบีบได้เหมือนแมลง แม้จะใช้เขาเพื่อจัดการหลงหยิงชิงได้ แต่จริงๆ แล้วเขากลับกลายเป็นคนน่าหวาดกลัวมาก เหงื่อเย็นเริ่มก่อขึ้นที่หลังของพวกเขา

สำหรับหลงหยิงชิงเธอตกใจถึงที่สุด นี่คือความสามารถที่แท้จริงของเจียงซิ่ว? ถ้าเขาไม่ยั้งมือในวันนั้น แม้ว่าชีวิตของฉันจะผ่านมันมาได้ ขาของฉันก็คงจะต้องพิการ

ตระกูลหลงก็ยังมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ในหมู่พวกเขาด้วยเช่นกัน หลินเหยา การโจมตีของกระบี่เมื่อครู่เป็นอะไรบางอย่างที่เขาเองก็ไม่สามารถรับได้ แต่เจียงซิ่วกลับทลายมันลงไปได้อย่างง่ายดาย บุคคลนี้ระดับการฝึกฝนอยู่ระดับไหนกันแน่? เขาอาจอยู่จุดที่สูงที่สุดของทักษะการต่อสู้… เซียน? หลินเยาไม่กล้าคิดไปในทิศทางนั้น คนๆ นี้ยังเด็กมากเกินไป

สำหรับคุณลี มันราวกับว่ามีบางคนมาล็อคเขาไว้ตามเดิมของท่าทางก่อนหน้านี้ เขายังคงถือฐานของแก้วไวน์ไว้อยู่ในมือ แต่ด้านบนก็แตกออกไปแล้ว และน้ำองุ่นก็ตกลงมาทั่วทั้งร่างกายของเขา

“คิดโจมตีฉัน! ขาดเขลา โง่เง่า!”

เขาบังคับตัวเองให้เหมือนกับคนที่มีวัฒธรรมมาได้อย่างยากลำบากและต้องการใช้วิธีปกติในการจบเรื่องนี้ แต่พวกเขาก็บังคับให้เทพซิ่วต้องโจมตี “คำพูดของฉันยังคงเหมือนเดิม หากคุณต้องการให้ไบ๋ซินเป็นทูต RV ของจีน มันก็จะเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อตอนที่ RV ยกเลิกสัญญาสิทธิ์ตัวแทน RV ของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกออกก่อน”

ลีเจกิเป็นคนที่มีประสบการณ์มากมายในสถานการณ์เช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ตกใจ “การฝกฝึกของท่านคนนี้ไม่อ่อนแอเลย ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่คุณแสดงความหยิ่ง และไม่ไว้หน้าตระกูลลีของฉัน แต่คุณยังไม่รู้ว่าตระกูลลีของฉันนั้นมีพลังอำนาจมากแค่ไหน”

“ตระกูลลีของฉันมีเซียนซึ่งเป็นสมาชิกของประตูสวรรค์!”

“คุณรู้หรือเปล่าวการมีอยู่ของเซียนคืออะไร? ด้วยการฝึกฝนของคุณ คุณจะต้องเคยได้ยินมันมาแล้ว ดังนั้นคุณควรรู้วิธีการปฏิบัติตัว”

เจียงซิ่วมองไปที่ลีเจกิอย่างใจเย็น ขณะที่ดื่มไวน์แดง เขายังคงเอาแต่ใจและเย่อหยิ่ง ราวกับว่าเขาเป็นราชาซึ่งกำลังมองดูทุกสรรพสิ่งภายใต้สวรรค์

“คุณรู้ไหม ว่าทำไมจีนถึงเข้าเก็บตัวฝึกฝนตลอดหลายปีที่ผ่านมา และยังต้องเผชิญกับการกลั่นแกล้งและความอัปยศอดสูด้วย?”

“มันเป็นเพราะเซียนของจีนอ่อนแอ”

“มีเพียงแค่เซียนสองคนของจีนเท่านั้น ที่สามารถต้านทานเซียนของตระกูลลีของฉันได้ นับประสากับการที่ตระกูลลีของฉันมีประตูสวรรค์อยู่ข้างหลังพวกเราอีก มันคงจะไม่ง่ายเลย ที่จะไประดับการฝึกฝนพลังปัจจุบันของคุณ ดังนั้นมันจึงเป็นการดีที่สุด ถ้าคุณจะออกไปตอนนี้ และใช้โอกาสนี้เพื่อความอยู่รอด”

หลินเหยาผู้ซึ่งยืนอยู่ด้านหลัง ตอนนี้ดูค่อนข้างตกใจ เขามองไปที่เจียงซิ่ว ผู้ซึ่งมีอายุประมาณ 20 ปี และเมื่อเชื่อมต่อระหว่างนามสกุลเจียง เขาจึงรู้สึกว่าทั้งสองสิ่งนี้ดูคุ้นเคยกันเล็กน้อย “ใช้โอกาสนี้เพื่อความอยู่รอด”

การแสดงออกของหลินเหยากลายเป็นบิดเบี้ยวทันที “เมื่อไม่นานมานี้ เขาไม่ได้บอกว่าเขาเป็นเจ้านายของหวังซินตง ใช่ไหม? โอกาสที่จะอยู่รอด”

“หืม มีปัญหาอะไร?” หลงหยิงชิงถาม

หลินเหยาไม่สามารถนิ่งเฉยได้อีกต่อไป เหงื่อเย็นไหลลงจากหน้าผากของเขา ในขณะที่เขากล่าวออกมาอย่างเป็นกังวล “หวังซินตงเป็นตัวแทนของเจียงโหลวเซี่ยในเจียงหนาน ตั้งแต่ที่เขาเป็นเจ้านายของหวังซินตง มันไม่ได้หมายความว่าเขาเป็น …”

สีหน้าของหลินเหยาดูเหยเกเมื่อเขาจ้องมองเจียงซิ่ว ดวงตาของเขาเกือบจะโผล่ออกมา

ลีเจดิกล่าวออกมาอย่างหยิ่งยะโว “แต่คุณยังต้องยอมแพ้สำหับตำแหน่งทูต RV ของจีน…”

“ถ้าฉันไม่ทำล่ะ?”

ใบหน้าของลีเจกิเปลี่ยนไปเป็นน่ากลัว “จากนั้นคุณก็เตรียมเป็นศัตรูของตระกูลลี และรอรับความเดือดดาลของเราได้แลย! ยังไงก็ตามmu อย่าโทษได้ฉัน เพราะฉันเตือนคุณแล้ว คุณไม่สามารถต่อต้านหรือขัดขืนได้ เว้นต่าว่าคุณจะเป็นสีหวูเซี่ย หรือเจียงโหลวเซี่ย หรืออื่นๆ …”

“คุณจะต้องตายอย่างแน่นอน…”

“ฉันพร้อมอยู่แล้ว แต่นายล่ะ พร้อมหรือยัง?” เจียงซิ่วตอบ

ลีเจกิถาม “คุณหมายถึงอะไร…”