ตอนที่20 เส้นชีวิตของมู่น่อนน่อน
มู่น่อนน่อนเลื่อนดูข้อมูลบนweiboรอบหนึ่ง
มีการคิดอย่างมีความสุขในความทุกข์ ยังดีเธอไม่มีบัญชีweibo ไม่งั้นถูกชาวเน็ตที่กำลังโมโหด่าเป็นหมูแน่ๆ
เห็นการด่าไปเรื่อยที่อำมหิตพวกนั้น ถ้าบอกว่าไม่โกรธ ก็คงไม่ใช่
มู่น่อนน่อนไม่สามารถอดทนได้ หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหามู่หวั่นขี
โทรติดมาได้สักพักแล้ว มู่หวั่นขีถึงรับสาย
“คิดยังไงถึงโทรมาหาฉัน? มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”เสียงมู่หวั่นขีอ่อนโยนและเรียนนิ่ง เหมือนกับว่าไม่รู้เรื่องบนเน็ตนั้นเลย
มู่น่อนน่อนยกริมฝีปากเยาะเย้ย แต่ต้องควบคุมความโกรธภายในใจเอาไว้ ทำให้เสียงของตนเองฟังเหมือนไม่ต่างจากปกติ
“การค้นหายอดนิยมของweibo และข้าวบนอินเทอร์เน็ต นี่มันเรื่องอะไรกัน?”เมื่อกี้เธอดูบนอินเทอร์เน็ตแล้ว ไม่ใช่แค่การค้นหายอดนิยมของweibo สื่อต่างๆก็ออกข่าวแล้ว
หลายๆคนยังชอบดูความเกลียดแค้นของพวกไฮโซพวกนี้ สื่อบันเทิงก็ไม่ปล่อยไปแน่นอน
เสียงของมู่หวั่นขีฟังดูแล้วเพิ่มความไม่สนใจใยดีเล็กน้อย”ข่าวอะไร?ฉันทำงานยุ่งมาก ก่อนที่พี่ชายของฉันกลับมาจากเรียนต่อต่างประเทศ ฉันต้องช่วยเขาดูแลบริษัทของพ่อฉันให้ดี
ไม่ได้ว่างเหมือนเธอ ว่างขนาดไม่มีอะไรทำไปดูข่าวบันเทิงได้”
น้ำเสียงสบายๆ แต่กลับแสดงความดีเลิศของหล่อนทั้งหมด
มู่หวั่นขีเรียนจบมหาวิทยาลัยก็เข้าสู่บริษัทมู่ซื่อทำการบริหาร
แต่มู่น่อนน่อนเรียนจบ อย่าว่าแต่การบริหารเลย แค่เธอจะอ้าปากบอกกับเซียวชู่เหอว่าอยากไปทำงานเริ่มจากระดับเบื้องต้นที่บริษัทมู่ซื่อ เซียวชู่เหอก็ปฏิเสธเธอทันที”ความสามารถของเธอสู้พี่สาวไม่ได้ ไปบริษัทก็ช่วยอะไรไม่ได้ ไปหางานข้างนอกเองเถอะ”
มู่ลี่เหยียนยิ่งไม่เคยสนใจการเรียนและการงานของเธอเลย
นึกถึงพวกนี้ ความโกรธในใจของมู่น่อนน่อนเดือนขึ้นมาทันที
เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา คมชัดทุกตัว”ไม่ต้องแสดงแล้ว ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนทำ เธออยากทำอะไรฉันไม่รู้ แต่ที่ฉันรู้คือ ถึงเธอจะเอาน้ำสกปรกมาสาดใส่ฉันไม่ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ฉันคือลูกสะใภ้ของตระกูลเฉิน ตระกูลเฉินไม่ชอบฉันยังไง ก็ไม่ยอมให้คนมาทำลายชื่อเสียงของฉันได้ตามใจชอบแน่”
มู่หวั่นขีที่อยู่สายนั้นได้ยินคำพูดของมู่น่อนน่อน สีหน้าเปลี่ยนทันที
ในความประทับใจของเธอ มู่น่อนน่อนเป็นผู้หญิงที่ทั้งโง่ทั้งบื้อมาโดยตลอด แต่หลังจากแต่งเข้าตระกูลเฉิน กลับเปลี่ยนไปไม่โง่ขนาดนั้นแล้วอย่างแปลกใจ
ถึงแม้ไม่รู้ว่าทำไมมู่น่อนน่อนถึงฉลาดขึ้นมาหน่อย แต่สำหรับมู่หวั่นขีแล้ว ความฉลาดแค่นี้ไม่เท่ากับอะไร
เพราะ…….ในมือเธอกำเส้นชีวิตขอมู่น่อนน่อนอยู่
เธอยกมุมปากขึ้น น้ำเสียงอ่อนนุ่มและมั่นใจ”เซียวชู่เหอล่ะ?เธอก็ไม่แคร์เหรอ?”
ที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอสั่งมู่น่อนน่อนทำอะไร แค่เซียวชู่เหอพูดคำเดียว มู่น่อนน่อนก็ทำอย่างเชื่อฟังเหมือนสุนัขแล้ว
ดังนั้นเธอรู้ ที่มู่น่อนน่อนสนใจที่สุดก็คือเซียวชู่เหอ
มู่น่อนน่อนได้ยินเสียงของเซียวชู่เหอ มือที่จับโทรศัพท์ค่อยๆแน่นขึ้น เธอเม้มปากแน่น พูดเบาๆ”หล่อน?แล้วแต่เธอเถอะ”
เธอพูดจบ ก็กดวางสายเลย
เพิ่งวางโทรศัพท์ลง เธอก็รู้สึกว่ามีคนมองเธออยู่
เงยหน้าขึ้นอย่างแรง ก็เห็นประตูห้องที่ถูกคนเปิดออกตอนไหนไม่รู้ ผู้ชายที่ยืดกอดอกพิงขอบประตู ไม่ใช่เฉินเจียฉินแล้วจะเป็นใครอีก?
“เธอ……เธอเข้ามาได้ยังไง!”มู่น่อนน่อนตกใจจนหน้าซีด ตอนเธอนอนหลับ ล็อกประตูนิ!
เฉินถิงเซียวแกว่งกุญแจในมือ คิ้วสวยยักคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงไม่สนใจไยดี”เธอคิดว่าไงล่ะ?”
มู่น่อนน่อนโกรธจนหน้าแดง”เธอออกไป!
ใครจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีกุญแจห้องเธอได้!
