ตอนที่ 110 สิ่งที่เธออยากได้
มู่น่อนน่อนสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายของเฉินถิงเซียวแข็งทื่อไป ขนาดลมหายใจของเขาเองก็รุนแรงขึ้นด้วย
ก่อนหน้านี้ตอนทีเขาจูบเธอ……ก็รู้สึกว่าเขาจะตอบสนองแบบนี้ด้วยเหมือนกัน
เขามีความเริ่มรู้สึกตั้งแต่ตอนนั้นแล้วหรือ ?
……
โชคยังดีที่มุมนี้แสงไฟสลัวมาก เฉินถิงเซียวเลยมองไม่เห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อของเธอ ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องหัวเราะเยาะเธอแน่
ทันใดนั้น มือใหญ่มือหนึ่งก็เข้ามาประกบมือของเธอไว้ น้ำเสียงแหบพร่าของเฉินถิงเซียวดังขึ้นที่ข้างหูเธอ “อย่ายั่ว”
เมื่อครู่ตอนที่เธอเป็นฝ่ายรุก ก็คิดแค่เพียงอยากจะเอาชนะเฉินถิงเซียว แต่ตอนนี้พอถูกเฉินถิงเซียวพูดแบบนี้ ก็รู้สึกเขินอายขึ้นมาทันที จนเธออยากจะชักมือกลับ
แต่เฉินถิงเซียวกลับไม่ให้โอกาสนั้นกับเธอ เขากดมือของเธอไว้ มือที่ว่างอีกข้างก็โอบรอบเอวบางของเธอไว้ ทั้งสองคนกอดกันอย่างแนบชิดราวกับคู่รัก
ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกถึงความต้องการที่จะล่าถอยของเธอ และพูดอย่างยกย่องว่า “เธอมีความสามารถในการเรียนรู้ที่ยอดเยี่ยมมาก”
มู่น่อนน่อนกัดริมฝีปาก ดึงมือกลับมาไม่ได้ ด้วยความร้อนรนเลยหยิกเขาไปอย่างแรงทีหนึ่ง
เฉินถิงเซียวครางออกมาทีหนึ่ง จากนั้นก็เอียงแล้วเริ่มจูบที่ซอกคอเธออย่างดูดดื่ม
“มู่น่อนน่อน” เฉินถิงเซียวเรียกชื่อเธอทีหนึ่ง น้ำเสียงแฝงไปด้วยคำเตือน แต่กลับซ่อนความต้องการที่แฝงอยู่ไว้ในนั้นไว้ไม่มิด
รู้จักความกลัวแล้วหรือยัง ?
ตอนนี้ความชั่วร้ายของมู่น่อนน่อนเอาชนะความกลัวได้แล้ว เลยพูดออกมาอย่างไร้ความหวั่นเกรงใดๆ
“คุณเฉิน ทำเรื่องแบบนี้กับพี่สะใภ้ในห้องส่วนตัว ตื่นเต้นดีไหม” มู่น่อนน่อนไม่ได้ปกปิดการยั่วยุที่มุ่งร้ายในน้ำเสียงอีกต่อไปแล้ว
ตั้งแต่รับรู้ถึงการมีอยู่ของเฉินเจียฉินน้อยแล้ว ตอนที่เธอเผชิญหน้ากับเฉินถิงเซียว เธอก็เรียกชื่อของ”เฉินเจียฉิน”ออกมาไม่ได้อีก โดยเฉพาะในเวลาแบบนี้
ก่อนที่เฉินถิงเซียวจะแต่งงานกับมู่น่อนน่อน ก็ไม่เคยใกล้ชิดกับผู้หญิงมาก่อน เรื่องแบบนี้นี่ก็คือครั้งแรก……
เขารู้ตัวว่าตัวเองนั้นใกล้จะระเบิดออกมาแล้ว เลยส่งเสียงเยือกเย็นเพื่อเป็นการเตือนมู่น่อนน่อน “อย่าขยับ”
น้ำเสียงของเขาสงบจนดูเหมือนไม่ใช่ผู้ชายที่จมอยู่กับความปรารถนา
ไม่ใช่ว่าเมื่อผู้ชายได้รับอิทธิพลจากความปรารถนา พวกเขาจะไม่คิดถึงเรื่องอื่นเลยไม่ใช่หรือ
แต่เขากลับสามารถควบคุมตัวเองได้！
“อืม” มู่น่อนน่อนตอบรับทีหนึ่ง
พอสิ้นเสียง มู่น่อนน่อนก็รีบลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และหลบเลี่ยงมือของเฉินถิงเซียวที่ยื่นมาคว้ามือเธอ
เธอส่งยิ้มได้ใจไปให้เฉินถิงเซียว แล้วเผยมือที่ซ่อนไว้หลังตัวออกมา พร้อมกับโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง
โทรศัพท์เครื่องนั้นเธอล้วงมาจากกระเป๋าของเฉินถิงเซียวเมื่อครู่นี้
“เมื่อกี้คุณเฉินชมฉันว่ามีความสามารถในการเรียนรู้ที่ยอดเยี่ยมสินะ คิดว่าจะเอาโทรศัพท์เครื่องหนึ่งมาเป็นของรางวัลคุณคงจะไม่ถือสาใช่ไหม” มู่น่อนน่อนยิ้มเหมือนจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่ง
พอไม่มีโทรศัพท์ เฉินถิงเซียวก็ไม่มีโอกาสขอความช่วยเหลือจากคนอื่นอีก ดูสิว่าเขาในสภาพแบบนี้จะออกไปข้างนอกได้อย่างไร ！
เฉินถิงเซียวสีหน้ามืดมน มองดูมู่น่อนน่อนที่เดินออกไปอย่างมีชัย
แล้วก้มลงมองดูสภาพเสื้อผ้าของตัวเอง จากนั้นสีหน้าก็ยิ่งมืดมนเข้าไปอีก
เขาไม่เคยตกอยู่ในสภาพน่าอดสูขนาดนี้มาก่อน ไม่คาดคิดมาก่อนว่าตัวเองจะตกอยู่ในกำมือของผู้หญิงคนหนึ่ง
เขาหยิบโทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่งออกมาจากกระเป๋า แล้วโทรไปหาสือเย่ “ส่งเสื้อโค้ตตัวใหญ่มาให้ที”
คนอย่างเฉินถิงเซียว ไม่มีทางพกโทรศัพท์ไว้แค่เครื่องเดียวอยู่แล้ว มือถือที่มู่น่อนน่อนเอาไปเป็นแค่มือถือส่วนตัวเท่านั้น
……
มู่น่อนน่อนออกมาจากห้องส่วนตัว แต่ไม่กล้ากลับไปที่บ้านพัก แต่ก็ไม่มีที่อื่นให้ไปแล้ว
บ้านเช่าถูกเฉินเจียฉินน้อยยึดไปแล้ว เธอเลยต้องมาอยู่ข้างนอก
มู่น่อนน่อนเดินอย่างไร้จุดหมายอยู่ข้างนอก ตอนที่เดินผ่านร้านอินเทอร์เน็ตค่าเฟ่ร้านหนึ่ง ก็เจอกับเฉินเจียฉินน้อยเข้าที่หน้าประตู
มู่น่อนน่อนเดินเข้าไปดูใกล้ๆ แล้วก็พบว่าเป็นเขาจริงๆ “ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่”
“ฉันก็มาเล่นเกมไง” พอเฉินเจียฉินน้อยเห็นเธอเข้าก็ท่าทางดีใจมาก “เธอจะไปไหน พวกเราไปเล่นเกมด้วยกันไหม”
มู่น่อนน่อนส่ายหัวทันที “……ไม่ไป”
“ไปเถอะ ยังไงเธอก็ถูกสามีไล่ออกจากบ้านมาแล้ว”
“หา ?” เธอดูเหมือนคนที่ถูกสามีไล่ออกจากบ้านตรงไหนกัน
“ไม่อย่างนั้นเธอจะออกมาเดินกลางถนนตอนดึกดื่นแบบนี้ทำไม ไปไปรีบเข้าไปกันเถอะ”
เด็กคนนี้มีความสามารถในการมโนขั้นสูงมาก
สุดท้ายมู่น่อนน่อนก็ยอมตามเฉินเจียฉินน้อยเข้าไปในอินเทอร์เน็ตค่าเฟ่ แถมยังยืนดูเขาหลอกล่อให้เจ้าของร้านเปิดห้องคู่ให้แบบตาปริบๆ
คนหนึ่งดูภาพยนตร์ อีกคนหนึ่งเล่นเกม ทั้งสองใช้เวลาแบบนี้ทั้งคืน
เช้าวันที่สอง ทั้งสองคนก็เดินออกมาข้างนอกพร้อมกับรอยคล้ำใต้ขอบตา
เฉินเจียฉินน้อยเป็นเด็กวัยรุ่น เป็นช่วงวัยที่มีกำลังวังชาที่สุด เลยยังสามารถพูดคุยกับมู่น่อนน่อนได้อย่างสดชื่นสดใส
แต่มู่น่อนน่อนกลับไม่ไหว หาวยาวๆติดกันแถมยังดูไร้พลังงาน
เพียงแต่ ตอนที่เธอออกมาจากอินเทอร์เน็ตค่าเฟ่ แล้วเจอเฉินถิงเซียวกับสือเย่ยืนอยู่ด้านนอกพร้อมกับเหล่าผู้คุ้มกันแล้ว เธอก็ตาสว่างขึ้นมาในพริบต
