ตอนที่ 208 ซือเฉิงหยู้เป็นเกย์？
เพราะในใจของมู่น่อนน่อนนั้นยังคงเต็มไปด้วยความโกรธ เธอจึงไม่ออมแรง
แต่เฉินถิงเซียวนั้นกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด เขาน้อมรับแต่โดยดี ทำกับว่าเธอนั้นกำลังมอบหมัดที่เป็นปุยฝ้ายนุ่มๆให้เขากับ มันแฝงไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถพรรณนาออกมาได้
สุดท้าย มู่น่อนน่อนก็วางมือลง และหันหน้าไปด้านอื่น ไม่พูดกับเฉินถิงเซียว และไม่มีการลงมือใดๆทั้งสิ้
เฉินถิงเซียวมองท่าทีที่ไม่แยแสของเธอด้วยอาการสงบ
หลังจากที่เกิดการปะทะเมื่อวาน นี่เป็นครั้งแรกที่เขานั้นจดจ่อตั้งใจในการมองมู่น่อนน่อน
ความอดทนทางด้านจิตใจและการฟื้นตัวทางความรู้สึกของเธอนั้นเร็วกว่าที่เขาคิดไว้เยอะเลย มันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด
มู่น่อนน่อนเธอแข็งแกร่งในการที่จะอยู่คนเดียว นั่นก็หมายความว่าการที่เธอจะพึ่งพาเขานั้นมันก็คงจะน้อยลง
บางมีอาจจะเป็นเขาเองที่ผิดตั้งแต่ต้น
เขาและซือเฉิงหยู้เติบโตมาด้วยกัน ความรู้สึกที่มีต่อเขานั้นก็ค่อนข้างผูกพัน
ตอนที่ซือเฉิงหยู้ติดอันดับค้นหายอดนิยมในครั้งที่สอง เขาก็ได้ไปสืบถึงตัวของซือเฉิงหยู้แล้ว
ถึงแม้ว่าเค้ายังอยากจะเชื่อในตัวของซือเฉิงหยู้ แต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าคนอย่างซือเฉิงหยู้นั้น สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้แน่นอน และไม่เกิดจากอารมณ์สับสนเพียงชั่วคราว
นั่นคือจุดเริ่มต้นในครั้งแรก
เรื่องหลังจากนั้น ก็อยู่ในการคาดการณ์ของเขาจริงๆ
เขาปล่อยซือเฉิงหยู้เอาไว้ ไม่มีการลงโทษใดๆ เพราะอยากจะรู้ว่าซือเฉิงหยู้นั้นจะทำได้ถึงขั้นไหน
เขาเคยคาดการณ์เอาไว้ว่าซือเฉิงหยู้อาจจะใช้มู่น่อนน่อนใจการโจมตี แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำรุนแรงขนาดนี้
เขาคิดว่าถึงแม้ว่าซือเฉิงหยู่จะใช้มู่น่อนน่อนมาเพื่อทำร้ายเขา เขาก็คงจัดการกับมันได้อย่างเหมาะสม
แต่เขาก็พบว่า
และเขาก็พบว่า ในทุกๆเรื่องเขาสามารถจัดการกับมันได้หมด ยกเว่นเรื่องของมู่น่อนน่อนเท่านั้น
ราวกับว่าไม่ว่าจะทำยังไง ก็ดีไม่พอสักที
มู่น่อนน่อนรู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆเธอนั้นกำลังจ้องมองเธออยู่ตลอด
เธอจิกยิ้มที่มุมปาก จากก็หันไปทางเจา “คุณ……”
เฉินถิงเซียวยังคงจับมือเธอไว้ ทำหน้านิ่งเฉยเย็นชา และเผยสีหน้าให้รู้เล็กน้อย
ดูเหมือนว่าจะประหม่า แต่หลังจากที่ดูใกล้ๆ ก็พบว่าไม่มีอะไร
“คุณชาย คุณผู้หญิง ถึงแล้วครับ”
เสียงของสือเย่ตะโกนขึ้นมา
มู่น่อนน่อนดึงสติกลับมา และดึงมือที่อยู่ในมือของเฉินถิงเซียวออก
“ถึงแล้ว” เธอมองไปที่เฉินถิงเซียว จากนั้นก็เดินลงจากรถและเข้าไปในบ้าน
สือเย่รู้สึกว่าความสัมพันธ์ของมู่น่อนน่อนและเฉินถิงเซียวนั้นเริ่มจะแข็งทื่อและเย็นชา
เขาลงจากรถ ก็พบว่าเฉินถิงเซียวยังคงอยู่ในรถ จึงพูดออกมาด้วยความระมัดระวง “คุณผู้ชาย……”
เฉินถิงเซียวยกมือขึ้นปราม เป็นสัญลักษณ์ว่าไม่ต้องพูดอะไร
สือเย่ทำได้เพียงหันหลังและเดินจากไป
ไม่ได้กลับมาเพียงแค่คืนเดียว และเมื่อเธอได้กลับมาที่บ้านนี้อีกครั้ง มันทำให้เธอรู้สึกห่างออกไปเหลือเกิน
เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้อง ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเช็คข่าวสาร
เรื่องในครั้งนี้เป็นประเด็น และเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเฉิงซือหยู้กับเฉินถิงเซียว การค้นหาเรื่องนี้กำลังเป็นที่ยอดนิยิน จนทำให้ข่าวสารอื่นๆถูกดันลงไปหมด
แต่แค่…ตอนที่เธอได้เห็นหัวข้อที่กำลังฮ็อตนั้น เธอก็รู้สึกมึนงงไปหมด
#ซือเฉิงหยู้ประกาศว่าตัวเองเป็นเกย์#
ซือเฉิงหยู้ปะ ปะ ป…….เป็นเกย์？？？
มู่น่อนน่อนนั่งมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง ถึงจะได้สติกลับมาและหยิบโทรศัพท์วิ่งลงไปหาเฉินถิงเซียว
ปรากฏว่าผู้คุ้มกันบอกว่าเขาอยู่ที่ห้องหนังสือ
ตอนที่เธอผลักประตูเข้าใจ ก็พบว่าเขานั้นกำลังสูบบุหรี่อยู่
“แค่กๆ……”
เสียงมู่น่อนน่อนไอกระแอมคอ
เขากำลังยืนหันหน้าไปทางหน้าต่าง เมื่อได้ยินเสียงก็หันกลับมา ตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็รีบดับบุหรี่ลง
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเฉินถิงเซียวสูบบุหรี่
เฉินถิงเซียวพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม “มีอะไรหรือเปล่า？”
“ซือเฉิงหยู้เป็นเกย์อย่างนั้นเหรอ?” เมื่อมู่น่อนน่อนพูดจบ ก็คิดว่าเฉินถิงเซียวนั้นเป็นผู้ชายแท้ๆ คงไม่มีทางเข้าใจที่เธอกำลังพูดว่า “เป็นเกย์” หมายความว่าอย่างไร เธอจึงเอ่ยปากอธิบาย “เป็นเกย์หมายความว่า……”
“ฉันรู้แล้ว” เฉินถิงเซียวพูดตัดบทด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “ฉันให้พวกเขาซื้อการค้นหาประเด็นร้องเองแหละ”
“ให้เฉิงซือหยู้กลายเป็นประเด็นร้อน?”
“อืม”
มู่น่อนน่อน “……”
เฉินถิงเซียวหันหลังให้โต๊ะและพูดอธิบายต่อว่า “แค่จะเบี่ยงเบนความสนใจของพวกชาวเน็ต แล้วเดี๋ยวค่อยชี้แจงภายในวันสองวัน”
น้ำเสียงของเขานิ่งเรียบราวกับว่าไม่สะทกสะท้านกับอะไรเลย
มู่น่อนน่อนเงียบไปครู่หนึ่ง และถามเขาว่า “ซือเฉิงหยู้ไม่มีความเห็นใดๆเลยเหรอ?”
เมื่อเฉินถิงเซียวได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งไปแปบหนึ่ง จากนั้นก็พูดออกมา “ถ้าเค้าอยากจะสนใจ อยากจะออกความเห็นแล้วยังไงล่ะ?”
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เฉินถิงเซียวทำนั้นเพราะต้องการให้คนเลิกสนใจข่าวของเธอ แต่มันก็ทำให้เธออดเห็นใจความรู้ของคนที่โดนเหมือนกันไม่ได้
การที่จะเป็นเพื่อนกับคนอย่างเฉินถิงเซียว เป็นคนประเภทโหดเหี้ยมและกัดไม่ปล่อย และชาติที่แล้วคนอย่างซือเฉิงหยู้ก็คงจะเป็นคนที่ไร้คุณธรรม
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของมู่น่อนน่อนก็ดึงขึ้นมา
เธอหยิบขึ้นมาดู ก็ยิ้มที่มุมปาก “ซือเฉิงหยู่โทรมา”
“……”
“อ้อ” เฉินถิงเซียวเอ่ยปากขึ้นมา จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ของเธอมาตัดสายทิ้ง
ทำอย่างเรียบง่าย ด้วยความหยาบคายและไม่ลังเลหรือรู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย
“……”
หัวใจของมู่น่อนน่อนถูกผิดกั้น
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ “เฉินถิงเซียว ตราบใดที่มีผลประโยชน์ต่อคุณ และยังสามารถใช้การได้ ต่อให้เป็นเพื่อนหรือคนสนิท คุณก็จะไม่ใจอ่อนใช่ไหม？”
คำพูดที่ออกมานั้นทำให้บรรยากาศในห้องเย็นลงชั่วขณะ
สีหน้าของเฉินถิงเซียวเปลี่ยนเป็นมืดมน บรรยากาศในห้องนั้นอึดอัดจนแทบจะหายใจไม่ออก
สักพักหนึ่ง เฉินถิงเซียวก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา “ในใจของเธอนั้น คิดว่าฉันเป็นอย่างไรเหรอ?”
“แล้วมันคืออย่างไรล่ะ?” มู่น่อนน่อนยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา
เธอไม่ได้รู้สึกทรมานขนาดนั้น แต่มีบางเรื่องในใจที่เป็นเหมือนกำแพง
เฉินถิงเซียวจิกยิ้มที่มุมปาก ความอันตรายปรากกขึ้นที่ใบหน้าของเขา
มู่น่อนน่อนคิดว่าเขาจะโกรธหรือไม่ก็ไล่ให้เธอออกไป
แต่สุดท้ายแล้ว เฉินถิงเซียวก็หลับตาลงและพูดว่า “หลังจากนี้จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”
เสียงของเขาต่ำและสงบเหมือนอย่างเคย แต่ก็เต็มไปด้วยความหนักแน่น
จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกอย่างนั้นเหรอ？
หมายความว่าจะไม่ใช้เธอเป็นเครื่องมืออีก หรือจะไม่มีเธอขึ้นเป็นประเด็นร้อนอีก？
แววตาของความสงสัยปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ มันทำให้ใจของเฉินถิงเซียวนั้นเกิดความคับแค้นใจ เขารู้สึกเดือดจึงเดินเข้าไปที่ข้างหน้าเธอ จากนั้นก็ดึงเธอเข้ามากอดและจูบลงไปที่ปากของเธอ
เมื่อคืนเข้าไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ไม่ใช่ว่าเขานั้นไม่มีเวลานอน แต่เป็นเพราะว่าในห้องของเขาไม่มีมู่น่อนน่อน มันทำให้เขานอนไม่หลับ
เขาประเมินตำแหน่งของมู่น่อนน่อนที่อยู่ในใจของเขานั้นต่ำเกินไป
……
เมื่อข่าวของซือเฉิงหยู้ออกมา สื่อต่างๆก็รุมเรื่องเขาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่มู่น่อนน่อนเข้าไปดูในกลุ่มของเพื่อน ก็เห็นเสิ่นเหลียงแชร์เข้ามาในกลุ่ม
เหอะๆ ผู้ชาย！
มู่น่อนน่อนส่งข่าวให้กับเสิ่นเหลียง “การค้นหายอดนิยมและเรื่องข่าวนั้นเป็นของปลอม ไม่นานเดี๋ยวซือเฉิงหยู้ก็ออกมาชี้แจงเองแหละ”
เสิ่นเหลียงตอบกลับมาเพียงแค่ “รักร่วมเพศต่างหากถึงจะเป็นรักแท้ เธอไม่เก็บไปพิจารณาหน่อยเหรอ?”
มู่น่อนน่อน “……เธอจะบ้าไปแล้วเหรอไง?”
