ตอนที่162 : ยินดีต้อนรับ
ชายร่างเตี้ยชื่อว่าหลีหมองมาที่เขาอย่างเคร่งขรึม.เมื่อเขาออกคําสั่ง เขาถามด้วยควา มลังเล” น้องชายเฟิง ทําไมเจ้าถึงทําอย่างนั้น เจ้าแน่ใจหรือว่าเขาเป็นนักวิวัฒนาการระดับแรก?” ชายหนุ่มหัวเราะ “เมื่อข้าส่งลําโพงออกไปก่อนหน้านี้ ข้าตรวจสอบพวกเขาอย่างลับ ๆ อีกด้วย.แม้ว่าพวกเขาพลังงานของพวกเขาจะมีความผันผวนอย่างมาก แต่พวกเขาไม่ได้เกินไปมากกว่าระดับแรกแน่นอน.” “เจ้าก็รู้ว่าการมีอยู่ของระดับสองนั้นไม่สามารถแตะต้องได้ และมีเพียงหัวหน้าที่สามารถไปถึงตําแหน่งนั้นได้ จากทั้งเมืองฉานซี!”
ในตอนนี้ ดวงตาของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นถึงคนที่พวกเขาพูดถึงกันก่อนหน้านี้
หลีหูรู้แก่ใจของเขาว่าปัจจุบันมีไม่กี่คนที่นับถือผู้นําฐาน ดังนั้น เขาจึงไม่พูดอะไรเลย เขาเดินลงหอคอยด้วยตนเอง และเปิดประตู
“อย่าพยายามต่อต้าน เราจะทําการตรวจสอบ” หลังจากนั้น ประตูก็ค่อยๆเปิดออก
ในตอนนี้ ขนทั้งหมดของหมาปากลายพันธุ์ชันขึ้น และมันจ้องเขม็งไปที่ประตู
ช่วงเวลาที่จางมู่รู้สึกแปลก ๆ มีแสงสีดําและสีเหลืองพุ่งออกมาจากประตูพร้อมกับคนที่นั่งอยู่บนนั้น
มันเป็นสุนัขเยอรมัน! สุนัขทหาร!
หลังจากพวกเขาออกไปแล้วประตูก็ปิดอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
เร็วอย่างกับสายฟ้า พวกเขามาถึงเบื้องหน้าของจางมู่และคนอื่น ๆ แม้ว่าจางมู่จะสามารถจับภาพของสุนัขทหารนั้นได้ แต่ก็เร็วเกินไปที่เขาจะมองเห็นใบหน้าของบุคคลได้ชัดเจน
สุนัขเยอรมันนั้นน่าทึ่งมาก!
ไม่น่าแปลกใจที่หมาปากลายพันธุ์ของเขาอยู่ในสภาพพร้อมต่อสู้ มันทําด้วยสัญชาตญาณของมันเอง
หมาป่ากลายพันธุ์นั้นเห่าถึงสองครั้ง แต่สุนัขทหารนั้นเมินมันอย่างสมบูรณ์แบบ ความแตกต่างในการเชื่อฟังสามารถดูได้จากตรงนี้
ชายร่างเตี้ยกระโดดลงมาจากสุนัขกลายพันธุ์ที่หยุดอยู่ตรงหน้าจางมู่ลักษณะที่เขาที่จ้องมองจางมู่นั้นเหมือนกับหมาปาที่จ้องมองเขา
“ทหารผ่านศึกเหรอ?” จางมู่หรี่ตาลงและถามเขาเดาตัวตนของบุคคลนั้นและถามเขา
ก้าวกระโดดที่แม่นยํา ร่างกายที่ตั้งตรง ระยะช่องว่างระหว่างขาของเขา ไหล่ที่เปิดซึ่งอาสาสมัครทั่วไปไม่สามารถทําได้,ควบคู่ไปกับความกดดันจากดวงตาของเขา ทําให้จางมู่ยืนยันว่านี่น่าจะเป็นทหารที่ผ่านเกณฑ์เป็นเวลาหลายปี.
จางมู่เคยติดต่อกับทหารหลายคนในอดีต.ความสามารถของพวกเขาแข็งแกร่ง แต่ระเบียบของพวกเขานั้นยอดเยี่ยมที่สุด.ในความเป็นจริง ฐานจํานวนหลายฐานถูกควบคุมโดยทหารเพราะจํานวนทหารที่มีอยู่
ปัจจุบันเมืองฉานซีถูกยึดครองโดยทหารหรือ? ความคิดนั้นมีความเป็นไปได้อย่างมาก
ผู้ชายร่างเตี้ยมองมาที่จางมู่ด้วยความสนใจ แต่ก็ยังมีข้อสงสัยอยู่บ้างเขามีความรู้สึกมีบางพื้นที่ในร่างกายของจางมู่เป็นเหมือนเพื่อนของเขา แต่กลิ่นอายของการสังหารของจางมู่นั้นเปล่งออกมาหนาเหมือนกับทหารรับจ้างที่เขาเคยพบมาก่อน.
หลีหูมีสายตาที่ดีในการมองเห็นผู้คน ชายหนุ่มนั้นยิ้มให้เขา แม้ว่าเขาจะเสนอและปรากฏตัวต่อหน้า เขาก็ดูแก่กว่าอายุ 25ปี เมื่อเขามองใกล้ ๆ มีบางพื้นที่ที่เขาพบว่ามีรูปร่างหน้าตาเด็ก.โดยเฉพาะมือของเขา มันเรียวสดใสและสะอาด มันไม่ใช่ของทหารเลยสักนิด
แต่การปรากฏตัวที่คุ้นเคยนี้ ทําให้เขารู้สึกอบอุ่น
หลีหูพูดกับจางมู่ “เจ้ามาจากหน่วยใด”
จางหมู่ยิ้ม.ชายร่างเตี้ยที่อยู่ตรงหน้าเขาพูดอย่างกับเขาเป็นหนึ่งในทหาร.อันที่จริง มีเหตุผลที่เขาจะคิดเป็นอย่างนั้น จางมู่ได้ต่อสู้กับทหารกองหนึ่งเป็นเวลาสองเดือนเมื่อในอดีต เพื่อปกป้องประตูเมืองจางมู่ไม่ต้องการเข้าร่วมการต่อสู้ในตอนแรก อย่างไรก็ตาม ประตูเมืองนั้นมีค่ากับเขามาก.หากเขายอมจํานน มันจะยากมากสําหรับจางมู่ที่จะทํางานของพ่อค้าได้สําเร็จ
ในตอนนั้น นักวิวัฒนาการจํานวนมากได้เข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้กับซอมบี้ ฝ่ายตรงข้าม เป็นซอมบี้ทหารหกตัวที่ถูกควบคุมโดยซอมบี้ระดับสองประเภทสติปัญญา แม้ว่ามันจะยาวนาน แต่พวกเขาก็สามารถล้มพวกมันได้ในที่สุด
ในช่วงระหว่างสองเดือนนั้นเหล่าทหารได้เข้ามามีอิทธิพลต่อตัวจางมู่พวกเขาต่อสู้ มีชีวิตและอยู่ด้วยกัน แน่นอนว่าโดยธรรมชาติ เขาจะติดลักษณะเฉพาะตัวมา นับว่าเป็นทหารอยู่ครึ่งหนึ่ง ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจที่หลีหูสังเกตสิ่งนี้ได้จากเขา
ทหารจะมีความรู้สึกไวและคุ้นเคยกับลักษณะเฉพาะตัวนี้เสมอ
จางมู่ตกตะลึงเล็กน้อย.จนถึงช่วงเวลาที่หลีหูถามอีกครั้งว่าเขาเป็นสหาย เขาถึงหายจากอาการช็อค.เขายิ้มและตอบ“ข้าไม่ได้เป็นทหาร แต่มีญาติในครอบครัวของข้าที่เป็น ข้าติดตามเขาตั้งแต่ยังเด็ก” ตั้งแต่เขาต่อสู้กับทหาร ดังนั้นพวกเขาจึงถูกนับว่าเป็นญาติใช่ไหม? ดังนั้น จางมู่ตอบเขา ด้วยจิตสํานึกที่ชัดเจนในใจของเขา โดยคิดว่าสิ่งนี้ไม่นับว่าเป็นเรื่องโกหก
ในตอนนี้ หลีหูก็เข้าใจทันที ข้าเข้าใจแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทําไมข้าถึงรู้สึกคุ้นเคย.” เขาลูบไปที่สุนัขทหารกลายพันธุ์ที่แทบไม่ขยับด้านข้างของเขาและสั่งมัน “ทันเดอร์ ไปตรวจดูพวกเขา” เขามีความประทับใจที่ดีกับจางมู่ ขณะที่เขายิ้มให้เขาและพูด“ข้าชื่อหลีหูและข้าเป็นผู้ตรวจการเมืองฉานซี แม้ว่าเจ้าจะรู้สึกเหมือนสหาย ข้ายังคงต้องทําหน้าที่ของข้าโปรดร่วมมือกับทันเดอร์สักครู่มันจะในเวลาเล็กน้อย.” “ ไม่มีปัญหา เราควรร่วมมือกับงานของเจ้าเข้าไม่กล้าที่จะเข้า ถ้าเจ้าไม่ได้ตรวจสอบเราเล็กน้อย ”จางมู่ปล่อยให้สุนัขทหารที่ชื่อว่าทันเดอร์มาสูดดมร่างกายของเขา
เมื่อหมาปากลายพันธุ์ถูกสุดดมโดยทันเดอร์ มันเปิดปากของมันทันทีและแสดงให้เห็นถึงเขี้ยวของมันให้กับสุนัขเยอรมัน
อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่ได้สนใจการกระทําของมันแต่อย่างใด.มันกลับไปหาหลีหูหลังจากสูดดมจางมู่,พักลงและเห่าสองสามครั้ง
นี่แสดงให้เห็นว่าหลีหูเข้าใจคําพูดจากสุนัขทหารกลายพันธุ์? ทักษะนี้ไม่เหมือนกับการฝึกที่จะเชื่อมต่อกัน.ดูเหมือนว่ามันไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมทางที่เขามีอยู่ก่อนหน้าหายนะ ความสามารถในการตื่นขึ้นในการทําให้สัตว์เชื่องของหลีหูนั้นเพียงพอสําหรับเขาที่จะสื่อสารกับสุนัขทหารที่เขาสนิทก่อนหน้านี้
“มนุษย์ระดับแรกสองคน สัตว์กลายพันธุ์ระดับแรกสองตัวและเด็กที่ไม่มีความสามารถ?” ผลลัพธ์ที่ได้ยินจากทันเดอร์นั้นเป็นแบบเดียวกับผู้ที่ชื่อเฟง.
“ถ้าอย่างนั้น ไม่น่ามีปัญหา ไม่จําเป็นต้องตรวจสอบรอยกัดของซอมบี้สาหรับนักวิวัฒนาการเช่นนี้” หลังจากนั้น เขาเปิดมือซ้ายของเขาเพื่อเป็นสัญญาณให้กับคนบนหอคอยว่าไม่มีปัญญาอะไร,
ประตูที่ปิดก่อนหน้านี้สร้างเสียงลั่นดังเอี้ยด เมื่อมันเปิดจากด้านในเนื่องจากแรงเสียดทานกับพื้น,
หลีหูยิ้มมาที่จางมู่และคนอื่น ๆ ”สวัสดีและยินดีต้อนรับสู่เมืองถ่านหิน”
