AC 65: สัญญาณของอันตราย
“ เจ้ากำลังบอกว่า…นี่คือดินแดนของสัตว์เวทย์ในตำนาน?” คริสเตียนถามด้วยความตกใจ
ซูซานนาเหลือบมองเขาและพยักหน้า“ ใช่ มี ยูนิคอร์นด้วย”
“เจ้ารู้ได้อย่างไร?”
“ ตอนที่ข้าและชาลลีมาถึงที่นี่ครั้งแรก เราตระหนักว่าถึงแม้จะสวยงาม แต่ก็ไม่มีแหล่งน้ำ ชาลลี เป็นเพียงนักเวทย์ฝึกหัดและไม่สามารถเรียกน้ำได้เหมือนอย่างเจ้า แน่นอนเราผิดหวัง แต่เราต้องไปที่อื่นเพื่อหาแหล่งน้ำ”
“ บ่อน้ำนั้น…”
“ มันเป็นสีเขียวเมื่อเราพบมันครั้งแรก มันถูกวางยาพิษและไม่มีทางที่คนจะดื่มมันได้ ชาลลี และข้าค้นหาพื้นที่โดยรอบและไม่พบแหล่งน้ำ เรากลับมาที่บ่อน้ำและพบว่ามันใส ข้าก็รู้แล้วว่าบ่อน้ำมีหินที่มีพิษ หินค่อยๆปล่อยพิษออกมาและทำให้บ่อน้ำไม่สามารถดื่มได้”
“ มีพิษ? อย่างไรก็ตามในนั้นมีปลาอยู่” อันเฟย์ กล่าว
“ ในน้ำตอนนี้ไม่มีพิษ แต่ถ้าเจ้ากัดจากปลา ข้าสัญญาว่าเจ้าจะเป็นศพก่อนที่เจ้าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ซูซานนาตอบ นางไม่ชอบอันเฟย์ แต่นางต้องบอกทุกคนเผื่อว่ามีคนโง่พอที่จะพยายามกินปลา
“ ข้าจำได้” คริสเตียนกล่าวพร้อมกับพยักหน้า “ อ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ครั้งหนึ่ง เขายูนิคอร์นมีคุณสมบัติในการทำให้บริสุทธิ์ ใน ป่าสัตว์เวทย์ สัตว์เวทย์มากมายรอคอยยูนิคอร์นอยู่รอบ ๆ หลุมน้ำตอนเที่ยงคืน เพียงแค่ใช้เขาเพื่อให้น้ำไม่มีพิษได้”
“ ข้ารู้ว่ามียูนิคอร์นอยู่ใกล้ ๆ หลังจากน้ำลดลง หลังจากการค้นหาอย่างละเอียด เราพบถ้ำที่ซ่อนอยู่ด้วยต้นไม้ มันถูกปิดผนึกด้วยใยสีเงินบางส่วน ข้ากลับมาโดยไม่รบกวนมัน”
“ ถ้ำอยู่ที่ไหน” อันเฟย์ ถาม
“ ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ห่างจากที่นี่ประมาณสิบไมล์”
“ แน่ใจนะว่ามียูนิคอร์น?” คริสเตียนถาม
“ เราอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว พลังของยูนิคอร์นมี จำกัด หลังจากนั้นไม่กี่วันน้ำจะเป็นพิษอีกครั้งและข้าจะพา ชาลลี ออกไปสองสามวัน น้ำจะใสอีกครั้งเมื่อเรากลับมา ข้าคิดว่านั่นเพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์การมีอยู่ของพวกเขา”
“ มันต้องเป็นยูนิคอร์นแน่ ๆ ” คริสเตียนเห็นด้วย
“ ยูนิคอร์นมีพลัง?” อันเฟย์ ถาม
“ ความรู้ของเจ้าเกี่ยวกับโลกใบนี้เป็นเรื่องตลกแบบเด็ก ๆ เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายูนิคอร์นคืออะไร? เจ้าควรไปหาโรงเรียนและทบทวนการเรียนของเจ้าจริงๆ” ซูซานนาตะคอก “ ยูนิคอร์นมีความสามารถในการปล่อยสายฟ้าแบบอนุกรม ตราบใดที่มันยืนอยู่ใต้ดวงจันทร์เป็นระยะเวลาหนึ่งหรือมีฟ้าแลบบนท้องฟ้า ยูนิคอร์นก็สามารถดูดซับพลังงานจากสิ่งรอบตัวได้ เจ้ารู้ถึงพลังของสายฟ้าแบบอนุกรมใช่ไหม”
ทุกคนรอบข้างหัวเราะ ทุกคนตระหนักไม่มากก็น้อยว่าจะต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่าง ซูซานนา และ อันเฟย์ ซูซานนา เป็นคนดีกับทุกคนยกเว้น อันเฟย์ และเนื่องจาก อันเฟย์ ยอมรับมาโดยตลอด เขาจึงต้องเป็นฝ่ายผิด
“ ซูซานนาคิดหน่อย ข้าคิดว่าเจ้าเป็น…” ริสกะอ้าปากอย่างโกรธ ๆ นางไม่เข้าใจว่าทำไม ซูซานนา ถึงปฏิบัติต่อ อันเฟย์ ด้วยวิธีนี้ อันเฟย์ได้สร้างอำนาจที่แท้จริงในหมู่คนรอบข้างและเมื่อมีคนพยายามเยาะเย้ยเขา ริสกะ รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบที่จะยืนหยัดเพื่อเขา อันเฟย์ ดึงแขนเสื้อของเขาและส่ายหัว ริสกะ เงียบลง
ซูซานนา เฝ้าดูพวกเขาอย่างครุ่นคิด นางไม่เข้าใจว่าทำไมนักเวทย์เหล่านี้ถึงยอมทำตามคำสั่งของคนที่แทบไม่มีเวทมนตร์หรือพลังต่อสู้เลย แม้ว่า อันเฟย์ จะเอาชนะนางได้อย่างง่ายดายในคืนก่อน แต่นางก็เป็นนิสัยที่จะวัดความแข็งแกร่งของชายคนหนึ่งด้วยพลังการต่อสู้และเวทมนตร์ของเขา มันเป็นนิสัยที่ฝังแน่นในเด็กทุกคนของทวีปแพนและซูซานนาก็ไม่มีข้อยกเว้น นอกจากนี้นางยังเชื่อว่านางแพ้เพราะตกหลุมพรางการเคลื่อนไหวของนางถูก จำกัด ด้วยขาเดียวและนางถูกบังคับให้ต่อสู้ในน้ำ ถ้าพวกเขาอยู่บนที่ราบเปิดนางก็จะชนะได้อย่างง่ายดาย
ซูซานนา ประเมิน อันเฟย์ ต่ำไป แน่นอนว่าเป็นเพราะนางต้องการแก้แค้นเขาในระดับหนึ่ง ตอนนี้นางได้เห็นทั้งคำตำหนิที่โกรธเกรี้ยวของคริสเตียนและความโกรธของ ริสกะ นางเข้าใจบ้างแล้วว่า อันเฟย์ ได้รับความไว้วางใจจากนักเวทย์ด้วยคำกล่าว ต้องมีเรื่องราวที่นางไม่รู้และ อันเฟย์ เป็นคนที่นำพาทุกคนไปสู่ความปลอดภัย
“ สิ่งนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน?”
“ อีกสามวัน” ซูซานนา กล่าว นางไม่ได้โง่ เมื่อไม่สามารถบั่นทอนตำแหน่งของผู้นำได้ก็เพื่อประโยชน์สูงสุดของนางที่จะไม่ทำลายความสัมพันธ์ของนางกับเขา “ ปกติมันจะออกมาหาอาหารทุกวัน ตอนนี้น่าจะอยู่ในช่วงผสมพันธุ์และออกลูก มันออกจากรังทุกๆสองสามวัน”
“ คริสเตียนเราจับมันไม่ได้หรือ?” อันเฟย์ ถาม
“ ไม่” คริสเตียนกล่าว “ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้ยูนิคอร์นเชื่อง ถ้าอาจารย์ซาอูลอยู่ที่นี่อาจมีความหวัง แต่เราทำไม่ได้ไม่”
“ มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้ยูนิคอร์นเชื่อง” ซานเต้ กล่าว “ ครั้งหนึ่งมีผู้คนมากมายที่เข้าร่วมสงครามกับมังกร แต่เป็นเวลาหลายพันปีที่มียูนิคอร์นเพียงคนเดียว”
“ มีเพียงเด็กผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถทำให้เชื่องได้” ริสกะ กล่าว “ ผู้ชายเท่านั้นที่จะถูกทำร้าย”
“ เฮ้แค่ถาม” อันเฟย์ กล่าว เป็นเรื่องที่เขาบอกพวกเขามาโดยตลอดว่าอะไรคือสิ่งที่สมเหตุสมผลและสิ่งที่ไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อพวกเขาเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นก็ถึงคราวที่พวกเขาจะสอนเขา
ทันใดนั้นแสงไฟจากระยะไกลก็เปล่งประกายออกมาจากระยะไกลและกวาดไปทั่วป่าราวกับเสียงกระซิบ คริสเตียน และ ริสกะ พุ่งขึ้นใช้การลอยตัวและเริ่มลอยไปไกล
อันเฟย์คว้าดาบของเขา “ พร้อมรบ” เขาสั่ง
ไฟกระชากหมายถึงอันตรายและผู้ที่เฝ้าระวังก็ตกอยู่ในอันตราย
ทุกคนรีบลุกขึ้นและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ ซูซานนา เหลือบมองไปข้างหลังและพบว่า ชาลลี่ อยู่กลางกลุ่มนักเวทย์ นางรู้สึกโล่งใจ
“ ไปกันเถอะ” อันเฟย์ กล่าว “ ซานเต้ เฟลเลอร์ เจ้าสองคนไปช่วยพวกเขา อย่าลังเลที่จะจัดการใด ๆ ”
“ เข้าใจแล้ว” ซานเต้ พยักหน้าพร้อมกับเฟลเลอร์ขึ้นไปกลางอากาศ”
อันเฟย์ และกลุ่มไปอีกยี่สิบไมล์เมื่อพวกเขารู้สึกได้ถึงการกระชากสองครั้ง อันเฟย์ หยุดทุกคนและรอการกลับมาของพวกเขาอย่างเงียบ ๆ
จุดสีดำเข้าหาพวกเขาและ คริสเตียน และ ริสกะ ก็ลงมาพร้อมกับใครบางคนที่ห้อยอยู่ระหว่างพวกเขา ซูบินดูแย่มากใบหน้าของเขาซีดและเขาไม่สามารถยืนได้ด้วยตัวเอง
“ ซูบิน” อันเฟย์กล่าว“ เกิดอะไรขึ้น”
“ มันติคอร์” ซูบินกล่าวพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น
“ มันติคอร์?” ซูซานนาถามอย่างรีบร้อน “ มันพยายามวางยาเจ้าหรือเปล่า? ได้สัมผัสหมอกหรือเปล่า? หายใจเข้าไหม”
ซูบินชำเลืองมองซูซานนา เขาไม่รู้จักนาง
“ ซูบิน? กล่าวกับเรา” อันเฟย์ กระตุ้น
“ ข้าเห็นมันปล่อยหมอกและกลั้นหายใจ”
“ ดี” ซูซานนา กล่าว “ พาเขาไปที่สระน้ำ ยูนิคอร์นและแมนติคอร์เป็นศัตรูกัน พลังบริสุทธิ์ของยูนิคอร์นสามารถต่อสู้กับพิษของมันติคอร์ได้”
คริสเตียนยิ้ม เขาไม่รอที่จะขอบคุณ ซูซานนา และใช้คาถาลอยน้ำอีกครั้ง
“ ขอข้าเถอะ” ซูซานนา กล่าว “ เจ้าช้าเกินไป” นางอุ้มซูบินไว้ในอ้อมแขนและด้วยพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งของนางพุ่งเข้าหาบ่อน้ำ
เมื่อทุกคนกลับไปที่สระน้ำซูบินก็จมอยู่ในสระโดยมีเพียงดวงตาของเขาอยู่เหนือน้ำ ซูซานนา กล่าวถูก บ่อน้ำมีคุณสมบัติในการทำให้บริสุทธิ์ ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที แต่ซูบินก็ดูดีขึ้นมากแล้ว
“ ซูบิน เจ้าเจอมันติคอร์ได้อย่างไร” อันเฟย์ ถาม
“ ข้าพบสถานที่ที่ดีงามไม่ใช่ที่สวยงาม แต่เป็นจุดซ่อนตัวที่ดี ข้าอยากเข้าไปใกล้ ๆ แต่แล้วข้าก็เห็นมันติคอร์ตัวเล็ก ๆ ข้ารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติและพยายามที่จะลอย จากนั้นข้าก็เห็นมันติคอร์ตัวใหญ่กว่าและมันพยายามจะฆ่าข้าด้วยหมอกของมัน”
“ ดี” คริสเตียนกล่าว “ เจ้าฉลาด ถ้าเจ้าช้าลงสักวินาทีเจ้าอาจจะตายในตอนนี้”
“ เจ้าโชคดี” ซูซานนา กล่าว “ มันติคอร์ปกป้องลูกของพวกมันอย่างดุเดือด ถ้ามันไล่ตามเจ้า เจ้าจะไม่สามารถหนีไปได้”
“ หยุดพยายามทำให้ข้ากลัว” ซูบินกล่าวพร้อมกับส่ายหัว
“ เราไม่ได้ทำให้เจ้ากลัว” ซูซานนา กล่าว “ ข้าแค่อยากให้ทุกคนตื่นตัวมากขึ้น ป่าแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ข้าเห็นออร์คที่นี่เมื่อสองสามวันก่อน”
“ ออร์ค? ข้าคิดว่าไม่มีออร์คอยู่ที่นี่”
“ ใครบอก”
ริสกะ และ ซูบิน ชำเลืองมองกันและกัน แน่นอนพวกเขาเคยได้ยินเรื่องนี้จากคนอื่นและซูซานนาจะไม่โกหก ดูเหมือนว่าในป่ายังคงมีออร์คอยู่
“เท่าไหร่?” อันเฟย์ ถาม
“หนึ่ง. ข้าฆ่ามัน”
“ ออร์คไม่อยู่เป็นกลุ่มหรือ”
“ โดยปกติ แต่ข้าเห็นเพียงตัวเดียว”
“ ถ้าอย่างนั้นเราควรระวังให้มากขึ้น” อันเฟย์กล่าวช้าๆ
