AC 75: ความโลภกระตุ้นความชั่วร้าย
บรรยากาศในถ้ำเริ่มตึงเครียดหลังจากที่กลุ่มรับทราบว่าอันเฟย์ได้ตัดสินใจที่จะต่อสู้กับไวเวิร์น เต็มไปด้วยความตื่นเต้นพวกเขาเสนอคำแนะนำและข้อเสนอแนะอย่างกระตือรือร้น: บางคนสนับสนุนการโจมตีโดยตรงในรูปแบบการแพร่กระจาย; บางคนได้รับการสนับสนุนให้ส่งกลุ่มไปก่อกวนดึงดูดและแยกพลังของไวเวิร์นเพื่อให้กองกำลังหลักมีโอกาสที่จะโค่นส่วนต่างๆของฝูง; บางคนสนับสนุนการวางกับดักมากมายแล้วนำไวเวิร์นเข้าสู่กับดักเพื่อเอาชนะมัน อย่างไรก็ตามการตัดสินใจขั้นสุดท้ายคือ อันเฟย์
การใช้กับดักเป็นวิธีแก้ปัญหาอย่างแท้จริง แต่การทำตามความคิดของ อาราโก้ ทั้งหมดอาจเป็นเรื่องที่ไร้เหตุผล การขุดกับดักในป่าไม่ใช่เรื่องง่ายเนื่องจากมีผู้ช่วยเหลือเพียงจำนวน จำกัด พวกเขาขุดกับดักได้ทั้งหมดกี่แห่ง? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไวเวิร์นไม่ได้วิ่งตามพื้น? กับดักจะกลายเป็นของประดับตกแต่งที่ไร้ประโยชน์เว้นแต่จะมี … เหยื่อบางอย่างที่สามารถนำพวกไวเวิร์นลงไปหามัน
“ ซูบินนอกจากคริสตัลเวทย์และเขี้ยวแล้ว ชิ้นส่วนที่เหลือก็ไม่มีประโยชน์เลยหรือ” อันเฟย์กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาหวังจะยืนยันในที่สุด ท้ายที่สุดไวเวิร์นเป็นสัตว์เวทย์ระดับสูง อันเฟย์ ได้รับการกระทบยอดกับข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาอาจรับความเสี่ยงที่ไม่ตรงกับผลกำไร
“ ไม่ ในสัตว์เวทย์ตระกูลเดียวกันมูลค่าของไวเวิร์นเทียบไม่ได้กับแมลงปีกแข็งเจ็ดปีก” ซูบินหัวเราะ
“ แมลงปีกแข็งเจ็ดปีก?”
“ แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกเป็นสัตว์เวทย์ระดับกลาง มีขนาดใหญ่ประมาณเท่าหัวแกะ ประสิทธิภาพในการรบต่ำมาก การโจมตีสามารถมาพร้อมกับเวทมนตร์ที่อ่อนแอ แต่ก็มีผลเพียงเล็กน้อย สัตว์เวทย์ที่สามารถเอาชนะแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกได้จะไม่ถูกรบกวนจากเวทมนตร์ระดับเริ่มต้นที่อ่อนแอ ผู้ที่ไม่สามารถเอาชนะแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกได้ … ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย แต่แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกบินเร็วมากเร็วกว่ายูนิคอร์น สัตว์เวทย์ระดับต่ำจึงไม่สามารถหลบหนีได้ในทุกกรณี” ซูบินหัวเราะ “ แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกชอบอาศัยอยู่ใกล้กับที่ซ่อนของไวเวิร์น ภารกิจล่าแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกมักมอบให้กับสายทหารรับจ้าง เพื่อปกป้องความปลอดภัยของตัวเอง ทหารรับจ้างมักจะต้องเลือกที่จะฆ่าไวเวิร์นก่อน จากนั้นจึงตามล่าแมลงปีกแข็งเจ็ดปีก”
“ แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกมีมูลค่าเท่าใด”
“ นี่” ซูบินหน้าแดงทันที“ คืออะไรข้าไม่รู้
“ ซูบินทำไมต้องหลีกเลี่ยงล่ะ? กล่าวออกมาดัง ๆ ” คริสเตียนถามด้วยความอยากรู้ในขณะที่เขาได้ยินบทสนทนาของอันเฟย์และซูบิน
“ข้าไม่รู้จริงๆ.” ซูบินส่ายหัวครั้งแล้วครั้งเล่า
อันเฟย์รู้ว่าซูบินไม่สบายใจที่จะกล่าวมันเขาจึงโบกมือให้ “ ความฟุ้งซ่าน ความว้าวุ่นใจ มาสนทนากันเกี่ยวกับวิธีจัดการกับไวเวิร์น”
“ สิ่งที่ซูบินกล่าวไม่ควรถือเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจ” ซูซานนากล่าว “ แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกมักจะติดตามไวเวิร์นเพื่ออพยพ ใกล้ ๆ กับ ไวเวิร์น กลุ่มนี้น่าจะมีแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกอยู่ด้วย มีความอยากอาหารเล็กน้อยหลังจากการล่าสัตว์ที่ประสบความสำเร็จในไวเวิร์น แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกสามารถแบ่งปันซากสัตว์ที่เหลืออยู่ได้ ซึ่งเพียงพอให้พวกมันมีชีวิตรอด ในทางกลับกันความเร็วของแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกนั้นเร็วมากและมีการรับรู้ที่ละเอียดอ่อน พวกเขามักเล่นบทบาทของทหารยาม เพียงแค่รบกวนเล็กน้อยและพวกเขาจะส่งการแจ้งเตือนไปยังไวเวิร์นทันที”
“ เรื่องนี้อาจไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ…” อันเฟย์ เลิกคิ้วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
“ ครั้งที่แล้วเราไม่เห็นแมลงปีกแข็งเจ็ดปีก” บลาวีกล่าว “ บางทีกลุ่มของ ไวเวิร์น เพิ่งอพยพมาที่นี่และยังไม่มีเวลามากพอที่จะดึงดูดแมลงปีกแข็งเจ็ดปีก”
“ การที่พวกเขาไม่อยู่ที่นั่นในสองสามวันที่ผ่านมาไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่อยู่ที่นั่นในตอนนี้” ซูซานนาส่ายหัว
“ ไม่มีความหมายที่จะถกเถียงกันต่อไปข้าคิดว่า…คริสเตียน ซูซานนา เจ้าสองคนควรไปเดินเล่นรอบ ๆ ถ้ำไวเวิร์นและดูว่าเจ้าจะพบแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกหรือไม่”
“ ถูกต้อง” คริสเตียนพยักหน้า
“ เร็ว เจ้าสองคนควรไปเดี๋ยวนี้”
คริสเตียนและซูซานนาออกจากถ้ำโดยไม่ได้สนทนากันอีกต่อไป
อันเฟย์ครุ่นคิดครู่หนึ่งยิ้มและโบกมือให้ซูบิน เรียกซูบินเข้ามาจากนั้นก็กระซิบกับเขาว่า“ บอกข้าหน่อยสิว่าแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกใช้ทำอะไร”
“ ข้า…” ซูบินมองไปรอบ ๆ และลดเสียงลงด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น“ ถ้าเจ้าบดปีกของแมลงปีกแข็งเจ็ดปีกให้เป็นผงเจ้าสามารถใช้มันเพื่อสร้างยาโป๊ที่แข็งแกร่งได้ กล่าวกันว่ามันมีผลต่อทั้งชายและหญิงและไม่มีการ จำกัด อายุด้วย”
“ น่าทึ่งแค่ไหน?” อันเฟย์ ประหลาดใจ
“ เจ้าสองคนกำลังกล่าวถึงอะไร” นิยาถามอย่างสงสัยขณะที่อันเฟย์และซูบินดูเหมือนส่อเสียด
“ ไม่มีอะไร ซูบินบอกว่าเขาจะหาของดีๆให้เจ้า” อันเฟย์ยิ้มกว้าง
“มันคืออะไร?” นิยายิ่งอยากรู้
ใบหน้าของซูบินซีดลงและเขาพยักหน้าให้อันเฟย์อย่างหมดหวัง ถ้านิยาเข้าใจการใช้แมลงปีกแข็งเจ็ดปีกหรือจะเรียนรู้การใช้มัน เฉพาะในอนาคตเขาคงตายแน่…มันไม่ใช่เรื่องตลก!
“ มันคือบัวหิมะชนิดหนึ่ง เจ้าเคยได้ยินไหม”
ซูบินถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกมองไปที่อันเฟย์ด้วยสีหน้าซับซ้อน
“ บัวหิมะใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง” ดูเหมือนนิยาไม่อยากยอมแพ้
“ บัวหิมะมีเอสเซนส์จากธรรมชาติที่ให้ความชุ่มชื้นแก่ผิวทำให้ผิวชุ่มชื้นและบอบบาง คืนความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อตามธรรมชาติทำให้ผิวนุ่มราวกับไหม แถมยังป้องกันริ้วรอยอีกด้วย…” อันเฟย์ พุ่งเข้ามาโดยไม่ได้คิด
“จริงๆ? ช่างเป็นปาฏิหาริย์” นิยาตะโกนอย่างร่าเริง
“ แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่ซูบินบอกข้าในตอนนี้”
“ ซูบินขอบคุณ! ช่วยหามาหน่อย!” นิยาจ้องมองซูบินอย่างจริงจัง ผู้หญิงคนนี้ไว้ใจคนอื่นง่ายเกินไป…
ซูบินตกตะลึงจากนั้นก็กลับมาสู่ความเป็นจริงทันที ดูเหมือนว่าจะเร็วเกินไปที่เขาจะรู้สึกโล่งใจ บัวหิมะ? เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ นับประสาอะไรกับการค้นหา
“ ด้วยความยินดี” ซูบินแทบจะไม่ยิ้ม จากนั้นเขาก็ลดเสียงลงไปทางอันเฟย์“ อันเฟย์ เจ้าอยากจะฆ่าข้าหรือ? เด็กผู้หญิงมีความจำที่ดีมากเกี่ยวกับเรื่องประเภทนี้ ถ้านางขอบัวหิมะจากข้าในอนาคตล่ะ”
“ ไม่เป็นไรข้าจะจัดการเอง” อันเฟย์หัวเราะ
“ บัวหิมะ? ข้าเพิ่งได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรก…เจ้าว่ามีมันจริงๆหรือ”
“ มีของมากมายที่มีผลลัพธ์คล้ายกันและหาได้ง่าย”
ในขณะนี้เสียงกรีดร้องแหบแห้งดังมาจากด้านนอกของถ้ำตามด้วยเงาที่พุ่งเข้ามา ลมแรงพัดเข้าที่ใบหน้าของพวกเขา ก้อนหินที่ทางเข้าถูกระเบิดลงทำให้เกิดเสียงแตก ส่วนที่โชคร้ายที่สุดคือซานเชซนั่งอยู่ข้างกองไฟเพื่ออ่านหนังสือเวทมนตร์ของเขา เปลวไฟพัดมาที่ตัวเขา ควันดำออกมาจากหน้าหนังสือเวทมนตร์ที่แห้งผาก ซานเชซรีบเป่าหนังสือเวทมนตร์ออกและใส่กลับเข้าไปในแหวนมิติของเขา
ครึ่งหนึ่งนอนคว่ำอยู่บนพื้นยกศีรษะเล็กน้อยอย่างเคร่งขรึมเด็กชายตัวเล็กที่เข้าร่วมการประชุมทางทหารที่จริงจังนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น มันยืนขึ้นเพื่อพุ่งออกไปนอกถ้ำ โชคดีที่ อันเฟย์ ไม่รีรอ เขาคว้าคอคนตัวเล็ก แม้ว่ายูนิคอร์นจะถือว่าเป็นสัตว์เวทย์ระดับสูงที่ทรงพลังที่สุด แต่อย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้ใหญ่ก่อน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหนูน้อยตัวนี้น่าจะถูกฆ่ามากถ้ามันรีบออกไป
“ ซานเชซ หยุด!” ซูบินตะโกน
หนังสือเวทมนตร์เป็นเส้นเลือดใหญ่ของนักเวทย์ หนังสือเหล่านี้ไม่มีค่าเช่นปราสาททองคำที่มีความงามอันน่าทึ่งอยู่ภายใน สิ่งนี้ถูกกล่าวถึงครั้งแรกโดยผู้มีการศึกษาจากโลกอื่น แต่ผู้มีการศึกษาอื่น ๆ ไม่ได้รับการเอาใจใส่ ในทางตรงกันข้ามนักเวทย์เกือบทุกคนให้ความสำคัญกับวัสดุเวทมนตร์ของพวกเขาเนื่องจากพวกเขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าสถานะพลังและความมั่งคั่งของพวกเขาล้วนถูกมอบให้โดยเวทมนตร์! เมื่อเห็นหนังสือเวทมนตร์ของเขาถูกเผา ตาของซานเชซก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีและที่นั่น เขาหันไปรีบออกไปข้างนอก แต่ถูกซูบินหยุดทันที
“ เสี่ยง ใช้ดวงตาท้องฟ้า!” อันเฟย์จ้องไปที่ซานเชซ
ซานเชซสงบลงลังเลอยู่ครู่หนึ่งและค่อยๆถอยห่างออกไป
ริสกะ กระซิบคาถาเล็กน้อยและดวงตาท้องฟ้าก็เปิดขึ้นระหว่างมือของเขา ทิวทัศน์ภายนอกถ้ำปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในสายตาของท้องฟ้า
ไวเวิร์นสองตัวซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบ ๆ ในหน้าผาที่ด้านบนสุดของถ้ำอดทนรอ ยังมีคนหนึ่งวนเวียนอยู่รอบ ๆ และรีบวิ่งไปที่ถ้ำอีกครั้ง คราวนี้มันไม่เพียงแค่กวาด แต่อ้าปากและพ่นหมอกกรดเข้าไปในถ้ำ
“ ไวเวิร์น เจ้าเล่ห์แค่ไหน” ซานเชซรู้สึกหนาวสั่นกระดูกสันหลังของเขา ถ้าเขาวิ่งออกไปข้างนอกตอนนี้เขาคงถูกโจมตีโดยสองไวเวิร์น!
ซูบินร่ายคาถาที่ปล่อยโล่เวทย์แยกหมอกกรดออกมานอกโล่ จากนั้นเขาก็มองไปที่ อันเฟย์ เงียบ ๆ
“รอ!” อันเฟย์ โพล่งออกมา อย่างไรก็ตามทุกคนอยู่ในถ้ำ การรักษาความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์นี้ทำให้ผู้คนรู้สึกไม่เกรงกลัวต่อการโจมตีจากไวเวิร์น
ไวเวิร์นที่ล่อลวงพวกเขา ยั่วยุพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อสังเกตว่าไม่มีการตอบสนองใด ๆ จากถ้ำไวเวิร์นจึงทนไม่ได้อีกต่อไป แต่จะร่อนลงบนพื้นปิดกั้นทางออกของถ้ำและเดินช้าๆ
ดวงตาของไวเวิร์นนั้นเล็กมากซึ่งทำให้ผู้คนเย็นและหวาดกลัว ปีกคู่หนึ่งซึ่งเปิดครึ่งหนึ่งและปิดครึ่งหนึ่งก็สามารถปิดกั้นรูได้อย่างแน่นหนา คอยาวของมันสั่นจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งอย่างคล่องตัวปล่อยสายที่ไม่พึงประสงค์ออกมาอย่างต่อเนื่อง
ทันใดนั้นอันเฟย์ก็ตระหนักได้ว่าโฟกัสของไวเวิร์นอยู่ที่เจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะตะลึงไปชั่วขณะ สถานการณ์ดูแปลกไปเล็กน้อยตามคำอธิบายของนิสัยต่างๆของ ไวเวิร์น พวกเขาไม่ควรสร้างปัญหาก่อนที่อาหารจะหายาก ตอนนี้มันชัดเจนขึ้นสำหรับเขาว่าไวเวิร์นทั้งสองน่าจะตามหลังยูนิคอร์นตัวน้อย! พวกเขาควรตระหนักถึงประโยชน์ของเลือดของยูนิคอร์นด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่งพวกเขามีความปรารถนาที่ไม่รู้จักพอสำหรับยูนิคอร์น
ความโลภในระดับหนึ่งอาจนำไปสู่ความก้าวหน้า แต่ความโลภที่มากเกินไปอาจนำมาซึ่งหายนะได้ง่ายๆ! มันเป็นความจริงสากลสำหรับทั้งมนุษย์และสัตว์!
นี่คือไวเวิร์นที่ถูกความโลภบังตา มันล้มเหลวในการควบคุมความปรารถนาของตัวเองลงจอดบนพื้นดินหรือแม้แต่เข้ามาในถ้ำ อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาที่ดวงตาโลภของมันจ้องไปที่ยูนิคอร์นตัวเล็กมือของ อันเฟย์ ก็โบกมือลง จากนั้นไวเวิร์นก็รู้สึกได้ถึงความผันผวนของเวทมนตร์ที่รุนแรงซึ่งพัดมาที่ใบหน้าของมัน ไวเวิร์นเมื่อตระหนักถึงอันตรายจึงพยายามบีบร่างอ้วนของมันออกจากถ้ำเพื่อหลบหนี แต่มันก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้นช้า
เพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์ขององค์ประกอบของการกีดกันหรือความขัดแย้งซึ่งกันและกันทุกคนใช้เวทมนตร์ไฟ: ลูกไฟขนาดเล็กจรวดลูกไฟขนาดใหญ่รังสีเปลวไฟฝุ่นเปลวไฟ ฯลฯ การโจมตีด้วยเวทมนตร์ไฟทั้งหมดถูกโยนไปที่ไวเวิร์นนั้น ริสกะ ปล่อยอุกกาบาตไฟในเวลาไม่นาน แม้แต่ชาลลี่เพียงเล็กน้อยก็ปล่อยลูกไฟขนาดเล็กสองลูก องค์ประกอบเวทย์มนตร์ไฟจำนวนมากสว่างขึ้นในถ้ำดูสว่างกว่าทุ่งหญ้าที่ส่องแสงในดวงอาทิตย์ถึงสิบเท่า ผู้คนทั้งหมดที่อยู่ในถ้ำแทบจะปิดตาของพวกเขา
เนื่องจากร่างกายของไวเวิร์นนั้นอ้วนเกินไปจึงเข้าไปในถ้ำได้ง่าย แต่ก็ยากที่จะออกไป ไม่มีเวลาถอยออกจากถ้ำเวทย์ไฟได้พุ่งเข้าใส่ร่างของมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไวเวิร์นบินไปรอบ ๆ ด้วยความตกใจ ร่างกายสีฟ้าอ่อนของมันกลายเป็นสีเขียวและดำ หน้าอกและหน้าท้องของมันได้รับบาดแผลมากมาย กลิ่นไหม้ที่น่าขยะแขยงในอากาศทำให้คนป่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุกกาบาตไฟของ ริสกะ ทำให้รูกว้างเมตรตรงกลางหน้าอกของมัน ผู้คนสามารถมองเห็นอวัยวะภายในของมันได้
ไวเวิร์นบิดตัวไปมาบนพื้นดิ้นรนและล้มเหลวในการลุกขึ้นยืนอีกครั้ง คอยาวที่ยืดหยุ่นของมันใหญ่โตและส่งเสียงร้องอย่างน่าสังเวช ในบรรดาสัตว์เวทย์ระดับสูงความต้านทานต่อเวทมนตร์ของ ไวเวิร์น นั้นต่ำที่สุด แม้ว่า ไวเวิร์น จะได้รับการยกเว้นจากเวทมนตร์หลักเช่นลูกไฟและจรวด แต่คนอย่าง ซูบิน, ซานเต้ และ บลาวี ซึ่งเป็นนักเวทย์ระดับสูงสามารถปล่อยฝุ่นเปลวไฟและรังสีเปลวไฟได้เพียงพอที่จะสร้างความเสียหายให้กับ ไวเวิร์น อุกกาบาตไฟของ ริสกะ แข็งแกร่งยิ่งขึ้นและทำให้ไวเวิร์นได้รับบาดเจ็บสาหัส!
หากมีสิ่งที่ต้องตำหนิ จงตำหนิความโลภ หากไวเวิร์นไม่ได้พุ่งเข้ามาในถ้ำเผชิญหน้ากับการต่อสู้เช่นนี้อย่างน้อยก็สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีทางเวทย์มนตร์แทนที่จะโดนพวกมันทั้งหมด
โดยไม่ทิ้งเวลาให้ อันเฟย์ ได้กล่าว ริสกะ ได้ใช้ตาท้องฟ้าอีกครั้งเพื่อดูว่า ไวเวิร์น อีกสองตัวได้ละทิ้งคู่หูของพวกเขาไปแล้วและบินกลับไปที่รังของพวกมัน
“ สัตว์เวทย์เป็นเพียงสัตว์ร้ายเท่านั้น โง่เกินไป” อันเฟย์ ยิ้ม “ ริสกะ เจ้าสบายดีไหม”
“ข้าไม่เป็นไร.” ใบหน้าของ ริสกะ ซีดลง แต่สภาพจิตใจของเขายังคงดีอยู่มาก ในอดีตหลังจากปล่อยอุกกาบาตไฟ เขาจะไม่มีเวทมนตร์อีกต่อไป แต่ตอนนี้เขายังคงปล่อยดวงตาท้องฟ้าได้ต่อไป ซึ่งบ่งบอกว่าเขาก้าวหน้าไปมากแล้ว
“ ซูบิน ซานเต้ เจ้าสองคนออกมากับข้า ริสกะ รอสักครู่ หากไวเวิร์นกลับมาให้ส่งสัญญาณเตือนถึงเราทันที”
“ได้” ริสกะ พยักหน้า
อันเฟย์เดินออกจากถ้ำอย่างช้าๆ ไวเวิร์นยังคงดิ้นรนอย่างอ่อนแรง แต่ยกหัวสามเหลี่ยมขึ้นแล้วหมุนด้วยฝีเท้าของอันเฟย์
ในขณะที่เขาเดิน อันเฟย์ ก็เอาหมุดหางของมันติคอร์ ออกจากแหวนมิติของเขา เนื่องจากเขาตัดสินใจที่จะปักหมุดอาวุธพิเศษของตัวเอง เขาจึงควรคุ้นเคยกับประสิทธิภาพของอาวุธอย่างแน่นอน หรือถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าเขาเสียชีวิตได้อย่างไร!
เมื่อเห็นว่าอันเฟย์เข้ามาใกล้ไวเวิร์นก็พุ่งหัวของเขาไปข้างหน้าที่หัวของอันเฟย์และพยายามจะกัด อย่างไรก็ตามเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัสจึงไม่ได้มีความเร็วและความแข็งแกร่งถึงสองส่วน อันเฟย์หลบเบา ๆ และเตะคอของไวเวิร์นใต้หัวของมันห้านิ้ว หัวสามเหลี่ยมของไวเวิร์นเด้งกลับมาพร้อมกับการโจมตี
ไวเวิร์นยังคงพยายามที่จะบิ แต่ซูบินและซานเต้ต่างปล่อยลูกไฟขนาดใหญ่ออกมาทั้งสองพุ่งไปที่หัวของไวเวิร์น ในขณะที่ลูกไฟขนาดใหญ่ระเบิดหัวของไวเวิร์นก็พุ่งขึ้นสองครั้งและตกลงสู่พื้นในที่สุด
