AC 125: วีรบุรุษ
“ ขอโทษนะ เจ้ากำลังมองหาใคร” ทหารรับจ้างสองสามคนที่แต่งตัวเป็นนักดาบหยุด อันเฟย์ นักเวทย์สองคนจ้องไปที่ อันเฟย์ ด้านหลังทหารรับจ้างอย่างประหม่า อากาศดูตึงเครียด
“ ข้ามาที่นี่เพื่อหา ฮอนบินี่ เจ้าช่วยบอกให้นางรู้ว่าข้าอยู่ที่นี่ได้ไหม” อันเฟย์ถามยิ้ม ๆ
“ข้าขอโทษ. ท่าน ฮอนบินี่ ไม่ได้อยู่ใน เมืองภูเขาขาว ในขณะนี้ เจ้าสามารถมาในเวลาอื่นได้หรือไม่ ” นักดาบตอบอย่างสุภาพ
“ ขอโทษ” อันเฟย์ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ เจ้าช่วยส่งข้อความให้ข้าหน่อยได้ไหม? ข้าเป็นผู้บัญชาการกลุ่มทหารรับจ้างอาลีบาบา มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างทางไปยังเมืองภูเขาขาวและข้าได้ช่วยทาสหญิงกลุ่มหนึ่ง โดยส่วนตัวแล้วข้ามีความเห็นอกเห็นใจพวกเขามาก ข้าหวังว่าข้าจะพาพวกเขาไปในที่ปลอดภัย”
นักดาบเหล่านั้นมองหน้ากันและรู้สึกว่าอันเฟย์ไร้สาระ หากสิ่งนี้เกิดขึ้นในครั้งก่อน พวกเขาจะยอมรับทาสหญิงกลุ่มนี้ทันทีและขายเป็นเงินหลังจากที่ อันเฟย์ จากไป พวกเขาจะทำกำไรจากการทำเช่นนั้น อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีเนื่องจากกลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ ต้องสูญเสียครั้งใหญ่ แอนโทนี่ยังไม่ปรากฏตัว หลังจากได้รับคำสั่งให้ถอนทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู ก็กังวลมาตลอดทั้งวัน พวกเขาไม่กล้านอน ไม่ต้องกล่าวถึงการยอมรับทาสหญิง
“ข้าขอโทษ. เราไม่สามารถช่วยเจ้าได้” นักดาบกล่าวช้าๆ
“ ข้าหาที่สำหรับทาสหญิงแล้ว มีเอลฟ์เพียงไม่กี่คนและข้าไม่รู้ว่าจะส่งพวกเขาไปที่ใดได้ ข้าได้ยินมาว่าท่าน ฮอนบินี่ ได้ช่วยชีวิตเอลฟ์ไว้มากมาย ข้าพาพวกเขามาที่นี่ด้วยความหวังว่าท่าน ฮอนบินี่ จะดูแลพวกเขาได้” อันเฟย์ โบกมือ
คริสเตียนยกม่านเกวียนขึ้นและเอลฟ์สองสามคนก็มุดออกจากเกวียน เมื่อมองไปที่ป้ายสำหรับกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู พวกเขาดูตื่นเต้น ท่าน ฮอนบินี่ อ้างว่ากลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู จะเป็นบ้านของเอลฟ์จรจัด เมื่อเอลฟ์ก้าวผ่านประตูของกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู พวกเขาจะได้รับความคุ้มครองจาก เสือแห่งทาวู ใครก็ตามที่ทำร้ายเอลฟ์จะถูกมองว่าเป็นการต่อสู้กับกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู
นักดาบตกใจชั่ววินาทีโค้งคำนับอันเฟย์และกล่าวว่า“ ขอบคุณมาก”
“ยินดี. ถือเป็นเกียรติของเรา” โดยไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อใด อันเฟย์ ได้กลายเป็นวีรบุรุษ เขากล่าวเหมือนพระเอกด้วยซ้ำ
“ โปรดรับสิ่งนี้” นักดาบระดับกลางส่งอะไรบางอย่างให้กับอันเฟย์ “ ไม่ว่าเจ้าต้องการความช่วยเหลือเมื่อใด เจ้าสามารถนำไปที่กลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู ได้ เราจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังหลังจากนี้”
“ นี่คือ…” อันเฟย์หยิบของนั้นมา มันเป็นตราขนาดเล็ก ด้านหน้าเป็นสีเขียวพร้อมกับเอลฟ์บินที่มีปีกเปิดอยู่ ด้านหลังเป็นเงินสีขาวที่มีชื่อของกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู
“ ตอนนี้ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดี ดังนั้นเราจะไม่เชิญเจ้าเข้ามา ในกรณีที่เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า” นักดาบระดับกลางกล่าวยิ้ม ๆ “ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่เจ้ามาเยี่ยมเราในช่วงเวลาที่อ่อนไหวนี้ เจ้ารู้ไหมว่าเราไม่มีแขกมาพักหนึ่งแล้ว”
“ ข้ามาจากเมืองแบล็กวอเตอร์ ข้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” อันเฟย์ กล่าว “ ข้าแค่ส่งเอลฟ์ที่น่าสงสารเหล่านี้กลับบ้าน ข้าคิดว่าท่านแอนโทนี่คงไม่โทษข้าหรอกที่ส่งเอลฟ์สองสามตัวกลับบ้าน”
นักดาบระดับกลางเห็นว่าอันเฟย์ไม่หยิ่งผยองและไม่ถ่อมตัวเกินไป เขารู้สึกซาบซึ้ง เขายิ้มและกล่าวว่า“ กลุ่มทหารรับจ้างของเจ้าเรียกว่ากลุ่มทหารรับจ้างอาลีบาบาหรือ? ภายใต้การนำของเจ้า ข้าเชื่อว่าเจ้าจะสร้างชื่อที่ดีให้กับกลุ่มทหารรับจ้างอาลีบาบาในอนาคตอันไม่ไกลนี้”
“ ขอบคุณสำหรับคำชม ข้าจะไม่ลืมเจ้า ลาก่อน” อันเฟย์ ยิ้ม
“โชคดี.” นักดาบระดับกลางมองอันเฟย์อยู่นาน ก่อนที่เขาจะโบกมือให้ทหารรับจ้างปิดประตู
ก่อนที่อันเฟย์จะกลับไปที่เกวียนของตัวเอง ประตูของกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู ก็ปิดลงแล้ว เมื่อเทียบกับที่อื่นแล้วเมือง ภูเขาขาว ดูเหมือนเมืองผี ร้านค้าบนถนนถูกปิด ไม่มีคนเดินบนถนนด้วยเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขากลัวว่าจะถูกลากเข้าสู่สถานการณ์เลวร้าย
“ ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ซาอูล เจ้ามีเงิน. ถ้าเป็นข้า ข้าจะขายเอลฟ์พวกนั้น” แบล็คอีเลฟเว่น ยิ้มปลอม ๆ
“ พวกเขาจะขายได้ไม่มากนัก” อันเฟย์ มองไปที่ตราเล็ก ๆ ในมือของเขาด้วยรอยยิ้ม “ เราทำลายน้ำแข็งในความสัมพันธ์กับกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู หากเกิดอะไรขึ้นในภายหลังเราสามารถขอความช่วยเหลือได้ “
แบล็คอีเลฟเว่น กล่าวไม่ออกจนเขาได้แต่ถอนหายใจ กลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ และ เสือแห่งทาวู กลายเป็นศัตรูกันโดยที่ อันเฟย์ วางแผนทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง ตอนนี้เขาพยายามติดต่อกับกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู มันรู้สึกแปลก ๆ ความทรงจำของ แบล็คอีเลฟเว่น ไม่เลว เขายังจำได้ว่า อันเฟย์ วางแผนที่จะใช้ความลับของการตายปลอมของ ยอนลาธี เพื่อติดต่อกับ แอนโทนี่ หลังจากที่สงครามเริ่มต้นขึ้นและความลับเกี่ยวกับสงครามได้สูญเสียคุณค่าไป เขาวางกับดักพวกเขาขึ้นมาสักครู่และต้องการเป็นเพื่อนกับพวกเขาในครั้งต่อไป แบล็คอีเลฟเว่น เห็นเงาสีเทาบน อันเฟย์ พวกเขาเหมือนกันมาก
“ เจ้ามีสถานที่ปลอดภัยไหม” อันเฟย์ ถามด้วยรอยยิ้ม
“ ใช่เราไปที่โรงแรมของข้าได้” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว
“ โรงแรมอีกแล้วหรือ? เราสามารถหาที่อื่นได้ไหม” อันเฟย์ ถาม
“ มีที่อื่นอีกไหมที่จะไม่ส่งเสียงเตือนเมื่อมีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา? โรงแรมเป็นสถานที่เดียวที่ปลอดภัย เหมาะกับตัวตนของเจ้ามากที่สุด” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว
“ อย่าบอกนะว่าโรงแรมทั้งหมดของเจ้าเหมือนกันหมด” อันเฟย์ กล่าว
“ พวกเขาคล้ายกัน โรงแรมของข้าไม่เพียง แต่จะคล้ายกันเท่านั้น แต่โรงแรมระดับกลางทั้งหมดใน เมืองแบล็กวอเตอร์ และ เมืองภูเขาขาว ก็คล้ายกันทั้งหมด” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว
“ น่าเบื่อ” อันเฟย์ส่ายหัว อันเฟย์รู้สึกประหม่าตั้งแต่เขาปลุกปั่นในเมืองแบล็กวอเตอร์ หลังจากที่เครียดมาก เขาก็ต้องผ่อนคลายสักหน่อย การสลับสถานะของการเครียดและผ่อนคลายเป็นวิธีที่จะทำให้เขาก้าวต่อไป
“ มันเป็นโลกที่น่าเบื่ออยู่แล้ว หากเจ้าเป็นกวีนักเดินทางที่กำลังมองหาแรงบันดาลใจ ข้าสามารถหาสถานที่ที่ดีให้เจ้าได้ แต่เจ้าเป็นแค่ทหารรับจ้าง” แบล็กอีเลฟเว่นกล่าว
“ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ข้าสามารถอยู่ที่ไหนก็ได้” อันเฟย์กล่าวอย่างขมขื่น
บางที แบล็คอีเลฟเว่น อาจต่อต้าน อันเฟย์ โดยตั้งใจเพราะ โรงแรมทูน่า ที่พวกเขาพักอยู่นั้นเล็กกว่าที่ เมืองแบล็กวอเตอร์ เสียอีก โรงแรมทูน่า เป็นอาคารสองชั้น อันเฟย์และกลุ่มทหารรับจ้างของเขายึดชั้นบนทั้งหมดส่วนทาสหญิงเจ็ดหรือแปดคนพักอยู่ในห้องชั้นล่างหนึ่งห้อง ทาสหญิงไม่บ่นว่าห้องของพวกนางเล็กเกินไป พวกนางมีความสุขมากพอเพราะพวกนางไม่ได้รับการปฏิบัติเยี่ยงทาสทางเพศอีกต่อไป นอกจากนี้ อันเฟย์ ยังสัญญากับพวกเขาว่าพวกนางจะกลับไปบ้านเกิดได้ พวกนางไม่มีตำแหน่งที่จะบ่น โรงแรมมีขนาดเล็ก แต่ผู้หญิงเหล่านั้นยินดีที่จะทำความสะอาดห้องของพวกนาง พวกนางไม่เพียง แต่ทำความสะอาดชั้นหนึ่งเท่านั้น แต่ยังทำความสะอาดชั้นบนได้ดีกว่าด้วย ด้านนอกของโรงแรมยังดูเหมือนเมื่อก่อน แต่ข้างในนั้นสะอาดและเป็นระเบียบสุด ๆ
อันเฟย์ ได้ขอให้คริสเตียนจับเชลยไปรายงานสหภาพทหารรับจ้างเกี่ยวกับการถูกโจมตี คริสเตียนจำเป็นต้องจัดการเอกสารบางอย่างด้วย อันเฟย์นอนแผ่บนเตียงอย่างมีความสุข เด็กผู้หญิงสองคนคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อทำความสะอาด พวกนางเงยหน้าขึ้นมอง อันเฟย์ สักครู่แล้วมองลงมาด้วยรอยยิ้มเขินอาย พวกนางจะไม่เข้าใจ อันเฟย์ ด้วยความรู้ที่พวกนางมี พวกนางรู้เพียง อันเฟย์ ช่วยพวกนางและฆ่าคนเลวทั้งหมดด้วยความยุติธรรม อันเฟย์ ดีต่อพวกนางมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาไม่เคยขอให้พวกนางทำอะไร พวกนางทำความสะอาดด้วยตัวเอง
ในมุมมองของพวกนาง อันเฟย์ เป็นวีรบุรุษ เขามีคุณสมบัติของความอ่อนน้อมถ่อมตนความซื่อสัตย์ความเห็นอกเห็นใจความกล้าหาญความยุติธรรมการให้เกียรติและลักษณะเชิงบวกอื่น ๆ อีกมากมาย อันเฟย์ ไม่เคยใช้อำนาจสั่งให้พวกนางทำอะไร มันแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนถ่อมตัว อันเฟย์ ไม่ได้กลั่นแกล้งพวกนางหรือขายเพื่อเงิน เขาให้อิสระแก่พวกนาง มันเป็นความซื่อสัตย์และความเห็นอกเห็นใจ พวกนางได้ยินว่า อันเฟย์ เป็นพาลาดิน เมื่อกองทหารของเขาถูกโจมตีโดยโจร เขาก็อยู่ที่นั่น มันเป็นความกล้าหาญและเสียสละ อันเฟย์ ไม่โลภในความงามของเอลฟ์และส่งพวกนางกลับไปที่กลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู พวกนางสามารถพิสูจน์ได้ว่า อันเฟย์ เป็นคนที่มีคุณสมบัติที่ดีมากมายด้วยสิ่งที่เป็นประโยชน์และกล้าหาญมากมายที่ อันเฟย์ ทำ โดยทั่วไปแล้วเด็กผู้หญิงเหล่านั้นคิดว่า อันเฟย์ เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ ที่สำคัญเขายังโสด
โชคดีที่ทาสหญิงเหล่านั้นไม่ได้เชื่อมต่อกับ ซูซานนา และ นิยา อย่างดี มิฉะนั้น นิยา และ ซูซานนา จะเป็นลมถ้าพวกนางบอก ซูซานนา และ นิยา ว่าพวกนางคิดอย่างไรเกี่ยวกับ อันเฟย์
บรรยากาศที่ดีในห้องของ อันเฟย์ ถูกทำลายลงทันทีที่ แบล็คอีเลฟเว่น ก้าวเข้ามาเขาเรียกว่า“ อันเฟย์”
อันเฟย์ผุดลุกขึ้นจากเตียง เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของ แบล็คอีเลฟเว่น อันเฟย์ ก็ตระหนักว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น เขาลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องของเขา เมื่อเขาเดินผ่านสองสาวไประหว่างทางอันเฟย์กล่าวเสียงเบาว่า“ ทุกคนต้องเหนื่อยหลังจากเดินมาทั้งวัน สาว ๆ สามารถไปพักผ่อน เจ้าสามารถทำความสะอาดต่อได้ในวันพรุ่งนี้”
“เข้าใจแล้วนายท่าน.” เด็กหญิงทั้งสองตอบอย่างเงียบ ๆ แต่พวกนางก็ถูพื้นหนักยิ่งขึ้น ดูเหมือนพวกนางกำลังแข่งขันกันเพื่อดูว่าใครสามารถทำความสะอาดพื้นได้ พวกนางรู้สึกมีความสุขภายในหลังจากได้ยินสิ่งที่ อันเฟย์ กล่าวกับพวกนาง
โรงแรมทูน่าแห่งนี้มีสวนหลังบ้านขนาดใหญ่ ผ่านสวนหลังบ้านเป็นทางเข้าร้านช่างตีเหล็ก ช่างตีเหล็กกำลังทำงานอยู่ ไม่มีใครแม้แต่มองขึ้นไปเพื่อสังเกตเห็น อันเฟย์ และ แบล็คอีเลฟเว่น เมื่อพวกเขาเดินออกจากร้านจะมีถนนและร้านขายผ้าอยู่อีกฟากหนึ่งของถนน แบล็คอีเลฟเว่น เดินนำหน้า อันเฟย์ เข้าไปในร้านขายผ้า
“ พวกเขาทั้งหมดเป็นคนของเจ้าหรือเปล่า” อันเฟย์ ถามด้วยความประหลาดใจ
