ขณะที่ครูใหญ่ยังคงยิ้มให้เขา
ความสงสัยก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของล็อค
เขาสงสัยว่าครูใหญ่ต้องกำลังวางแผนอะไรบางอย่างอยู่
“เธอไม่จำเป็นต้องระแวงฉันมากขนาดนั้น เอาล่ะ ตอนนี้ฉันจะบอกเงื่อนไขที่มาพร้อมกับข้อเสนอของฉัน”
ครูใหญ่รู้ว่าล็อคกำลังคิดอะไรอยู่ เขากล่าวต่อว่า “จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่หากวันนั้นมาถึงแล้วเธอยังไม่รู้ว่าจะเลือกเรียนต่อที่ไหนดีก็ให้พิจารณาสถาบันเซนท์โลรองต์เป็นหนึ่งในตัวเลือกของเธอ”
‘แค่นั้น?’
‘นั่นมันธรรมดามาก!’
สำนักงานเงียบลงทันที
อันที่จริงมันเดาได้ไม่ยากนักว่าทำไมครูใหญ่ถึงทำทั้งหมดนี้ เขาต้องการใช้รางวัลเหล่านี้เพื่อเพิ่มความชอบของเขา
อย่างไรก็ตามมันยังมีปัญหาอยู่
‘ครูใหญ่เกี่ยวข้องกับสถาบันเซนท์โลรองต์อย่างไร?’
‘ทำไมเขาถึงยอมจ่ายแพงขนาดนี้เพื่อชักชวนเราด้วย?’
‘แต่เซนท์โลรองต์ก็เป็นหนึ่งในสถาบันชั้นนำและชื่อเสียงของมันก็ถือว่าค่อนข้างดัง!’
หลังจากได้ยินสิ่งที่ครูใหญ่พูด มันก็ทำให้ล็อคอยากจะรู้รายละเอียดของข้อเสนอเพิ่มเติมเล็กน้อย
ยิ่งไปกว่านั้นครูใหญ่แค่บอกให้เขาพิจารณาเท่านั้นและไม่ได้บังคับให้เขาเข้าร่วม
สำหรับล็อคแล้วไม่ว่าจะคิดยังไงเขาก็มีแต่ได้กับได้!
“ได้ครับ ไม่มีปัญหา!” ล็อคตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
“เอาล่ะ งั้นก็เป็นอันตกลง!”
ครูใหญ่ปรบมือและเปิดใช้งานเทคนิคลับของเขาเพื่อนำรางวัลออกมาให้ล็อต จากนั้นเขาก็มอบมันให้
สุดท้ายเขาก็แนะนำว่า “ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าไม่ว่าเธอจะเลือกมาโรงเรียนหรือไม่ มันก็จะไม่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของเธอ”
“เธอสามารถมาโรงเรียนเพื่อเข้าร่วมการฝึกอบรมที่ทางเราจัดขึ้น หรือจะใช้เวลาอยู่กับครอบครัวที่บ้านก็ได้แล้วแต่เธอเลย”
ล็อคเข้าใจสิ่งที่ครูใหญ่ต้องการจะบอก
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมขอกลับบ้านตอนนี้เลย!”
พ่อแม่ของเขากังวลมากในคืนก่อนที่พิธีฟักไข่จะเริ่ม ดังนั้นเขาจึงควรรีบกลับไปบอกข่าวดีกับพวกท่าน
ยิ่งไปกว่านั้นในขณะที่เขาเพิ่งฟักแบทเทิลบีสต์ระดับเศักดิ์สิทธิ์ออกมา ล็อคก็แทบจะอดใจไม่ไหวแล้วที่จะได้ทดสอบพลังของมัน!
ไม่นานหลังจากนั้น…
ล็อคก็ออกจากห้องของครูใหญ่พร้อมกับครูประจำชั้นของเขา
ล็อคอยากกลับบ้านให้เร็วที่สุด ในขณะที่ครูประจำชั้นของเขาต้องการกลับไปดูแลพิธีฟักไข่ของชั้นเรียน
ไม่นานนักทั้งสองก็เดินกลับมาถึงห้องเรียน ขณะที่ครูประจำชั้นกำลังเดินเข้าไป ล็อคก็อดไม่ได้ที่จะแอบมอง
“มันจบแล้ว ทุกอย่างพังหมด ฉันคิดว่าฉันจะได้รับโชคหากได้นั่งข้างๆล็อค แต่แบทเทิลบีสต์ที่ฟักออกมาดันเป็นสีเขียว ระดับต่ำที่สุด!”
“เชี่ย! แบทเทิลบีสต์อุปกรณ์ค้อนธรรมดา? ฉันอยากได้ดาบศักดิ์สิทธิ์!”
“เกิดอะไรขึ้น! ทำไมห้องของเราถึงไม่มีแบทเทิลบีสต์ระดับหายากแม้แต่ตัวเดียว!?”
“4 ล้านเหรียญรัฐบาลกลางหายไปหมดแล้ว!”
“เราสิ้นหวังแล้ว ไม่มีความหวังที่จะได้เข้าวิทยาลัยชั้นหนึ่งอีกต่อไป!”
“ฉันสงสัยว่าล็อคขโมยโชคทั้งหมดของเราไป!”
กลับมาที่ห้องเรียน…
นักเรียนที่ล้มเหลวในการฟักไข่ต่างก็ร้องโหยหวนด้วยความเศร้าโศก
ขณะที่เขาดูสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียน ล็อคก็อดส่ายหัวไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หันกลับมาและจากไป
ล็อคยอมรับความจริงที่ว่าตอนนี้เพื่อนร่วมชั้นและเขาอาศัยอยู่ในโลกที่ต่างกัน และมันคงยากมากที่พวกเขาจะได้พบกันอีกครั้ง
เพราะมันมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างผู้แข็งแกร่งและผู้อ่อนแอ
สิ่งที่พวกเขาจะได้สัมผัสในอนาคตล้วนแตกต่าง!
ไม่นาน…
ล็อคก็เดินทางมาถึงขอบของเมือง
แอตแลนตานั้นถูกแบ่งออกเป็นสองพื้นที่หลักคือเมืองชั้นในและเมืองชั้นนอก!
แน่นอนว่าหากจะให้พูดให้เห็นภาพมากขึ้น มันคือพื้นที่สำหรับแบ่งแยกคนรวยและคนจนออกจากกัน
เมืองชั้นในปลอดภัยมากและเศรษฐกิจก็เจริญรุ่งเรือง จ้าวแห่งสัตว์อสูรทั้งหมดในเมืองอาศัยอยู่ในพื้นที่นี้และไม่จำเป็นต้องกลัวการรุกรานจากสัตว์ต่างถิ่น
อย่างไรก็ตาม…
เมืองชั้นนอกไม่ได้โชคดีอย่างนั้น
เมืองชั้นนอกเทียบเท่ากับเขตนอกเมือง นอกเหนือจากจ้าวแห่งสัตว์อสูรที่ออกลาดตระเวนเป็นประจำทุกวันแล้วก็ไม่มีมาตรการป้องกันอื่นเลย
พูดง่ายๆ…
ยิ่งอาศัยอยู่ใกล้ชายเมืองมากเท่าไหร่ก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อเทียบกับเมืองชั้นในแล้วเมืองชั้นนอกไม่เพียงแต่มีขนาดเล็ก แต่ความหนาแน่นของประชากรก็สูงมากเช่นกัน!
ท้ายที่สุดแล้วจ้าวแห่งสัตว์อสูรที่ทรงพลังก็เป็นเพียงคนกลุ่มน้อยเท่านั้น และกลุ่มคนเล็กๆที่ว่าก็เป็นคนที่ควบคุมความมั่งคั่งของโลกนี้
โดยปกติแล้วครอบครัวธรรมดาอย่างล็อคจะอาศัยอยู่ในเมืองชั้นนอกเท่านั้น
อย่างไรก็ตามโรงเรียนของล็อคนั้นอยู่ในตัวเมืองชั้นใน
เพราะการศึกษามีความสำคัญ เป็นธรรมดาที่มันจะต้องตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวย
เช่นเดียวกับปกติ ล็อคเดินทางจากเมืองชั้นในออกไปยังเมืองชั้นนอก
ระหว่างทางเขารู้สึกได้ถึงความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างพื้นที่
รวยและจน!
คนที่อยู่อย่างหรูหราและคนที่อยู่อย่างแร้นแค้น!
“ตอนนี้ฉันได้ฟักแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ออกมาแล้ว ถ้าฉันดูแลมันอย่างถูกต้อง ฉันก็จะสามารถลืมตาอ้าปากได้เช่นกัน และเมื่อเพิ่มเทคนิคทำสมาธิมานาลงไปด้วยแล้ว ฉันควรจะก้าวไปได้อย่างรวดเร็ว!”
“ตราบใดที่ฉันพิสูจน์ความแข็งแกร่งของฉัน ฉันก็จะมีคุณสมบัติพอที่จะซื้อบ้านในเมืองชั้นในได้!”
“ บ้านในเมืองชั้นในต้องการ 3 ล้านเหรียญรัฐบาลกลาง ถึงแม้จะนับรวมรางวัลเข้าไปด้วยแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่สามารถจ่ายได้!”
“แต่จ้าวแห่งสัตว์อสูรเป็นอาชีพที่ทำกำไรได้มากที่สุดในโลกนี้ ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานฉันก็จะประสบความสำเร็จ!”
เมื่อถึงตรงนี้…
รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของล็อค
“ระบบ แสดงสถานะของฉัน!”
[ชื่อ: ไรเนอร์ ล็อค]
[ระดับ: ทองแดง 8 ดาว]
[แบทเทิลบีสต์อัญเชิญ: ไม่มี]
[แบทเทิลบีสต์ทักษะ: งูหยกขาว 2 หัว]
[แบทเทิลบีสต์อุปกรณ์: ไม่มี]
[ทักษะ: ไม่มี]
[พรสวรรค์: สูง]
[โบนัสระบบ: เส้นทางวิวัฒนาการที่ซ่อนอยู่ทั้งหมดของสัตว์อสูร!]
เมื่อเทียบกับสถานะของเขาเมื่อวันก่อนมันมีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างน้อย
ในหมู่พวกมัน…
การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือระดับปัจจุบันของเขาได้รับการยกระดับเป็นระดับทองแดง 8 ดาวเนื่องจากการสัญญากับแบทเทิลบีสต์
อีกเพียงแค่สองระดับ เขาก็จะสามารถกลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับเงิน!
ในขณะเดียวกันก็ยังมีค่าพรสวรรค์ของเขาซึ่งได้กลายเป็นขั้นสูง!
นี่คือสิ่งที่ล็อคไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะสามารถบรรลุได้
และสุดท้ายเขาได้รับแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์มาไว้ในครอบครอง
ตอนนี้แผนได้ก่อตัวขึ้นในใจของล็อคแล้ว
เพื่อเลี้ยงดูแบทเทิลบีสต์ให้ทรงพลังอย่างแท้จริง!
เพื่อถีบตัวเองให้ขึ้นไปสูงกว่านี้!
‘อย่างที่คาดไว้! ฉันแข็งแกร่งขึ้นและนี่เป็นเพียงการปรับปรุงจากแบทเทิลบีสต์เพียงแค่ตัวเดียว หากฉันได้รับแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์อีกสักสองสามตัว มันก็คงยากจะจินตนาการได้ว่าฉันจะแข็งแกร่งขึ้นมากแค่ไหน!’’
ในขณะที่กำลังจมอยู่กับความคิด…
ล็อคก็ได้มาถึงถนนสายหลักของเมืองรอบนอกโดยไม่รู้ตัว ผู้คนที่สัญจรไปมาได้ดึงเขากลับสู่ความจริง
“เฮ้คุณน่ะ มาซื้อผลไม้นำโชคนี่สิ!”
“ผลไม้นำโชคทั้งหมดที่ฉันขายมีราคาเพียง 2 เหรียญรัฐบาลกลางเท่านั้น! หากคุณโชคดีเลือกผลที่มีมานา คุณก็สามารถนำมันกลับไปได้เลย! การกินมันจะช่วยเพิ่มมานาของคุณ!”
“จริงเหรอ? ฉันไม่คิดว่ามันจะมีผลไม้ที่มีมานาในกล่องของเธอ!”
“ไม่มีทาง! ผลไม้เหล่านี้ฉันคัดมาจากโลกอื่น ที่นี่มีผลไม้สามชนิด ดังนั้นความเป็นไปได้ที่จะได้รับนั้นสูงมาก!”
“นอกจากนี้ฉันพนันได้เลยว่าคนธรรมดาอย่างเราไม่ได้สัมผัสกับการเสี่ยงโชคมานานแล้ว! ดังนั้นทำไมไม่ลองสักกล่องล่ะ!”
“เอาล่ะ ฉันจะลองดู…”
ชายหัวโล้นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
ดูเหมือนเขาจะคิดว่า2 เหรียญรัฐบาลกลางสำหรับผลไม้ธรรมดาเป็นราคาที่เหมาะสม ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและซื้อมัน
“อ่าแย่จัง มันเป็นแค่ผลไม้ธรรมดา ช่างเป็นอะไรที่น่าเสียดาย คุณอยากจะลองอีกครั้งไหม?”
“ลืมไปได้เลย ฉันจะถือว่าฉันซื้อมันมาดับกระหาย!”
“ฮ่าฮา โชคของคุณอาจจะแย่แค่กับฉัน แต่ใครจะรู้ บางทีคุณอาจโชคดีที่อื่นก็ได้!”
“เด็กน้อย เธอรู้วิธีพูด!”
เมื่อได้ยินการแลกเปลี่ยนนี้…
ล็อคก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางเสียง
เขาเห็นเด็กผู้หญิงอายุ 12-13 ปีกำลังคุยกับชายหัวโล้นอยู่
เมื่อเห็นดังนั้นล็อคจึงเดินไปทางเด็กสาวทันที
