ล็อคยังคงคิดเกี่ยวกับปัญหาของตัวเอง
ทันใดนั้นเอง….
ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย
‘ข้าเข้าใจแล้ว ถึงแม้ว่ามานาโดยรวมของข้าจะมีเยอะมาก แต่ข้าก็ยังคงอยู่ในระดับเดียวกันกับคนอื่นๆ’
‘แน่นอน ข้าอาจมีมานามากกว่าคนอื่นถึงสามเท่า แต่เราทุกคนล้วนมีจุดเริ่มต้นเดียวกัน’
‘กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าข้าจะอยู่ที่ระดับเงิน 4 ดาว แต่จำนวนมานาทั้งหมดที่ข้ามีนั้นมันมากกว่ามานาทั้งหมดที่คนอื่นมีในระดับของข้าถึงสามเท่า’
เมื่อรู้ว่าเหตุผลคืออะไร ใบหน้าที่มืดมนของล็อคก็จางหายไป
จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา
‘ทำไมข้าต้องหดหู่ด้วยในเมื่อข้ามีมีพื้นฐานที่ดี?’
‘แม้ข้าจะอยู่ระดับเงิน 4 ดาว แต่ข้านั้นแข็งแกร่งกว่าพวกเขามาก’
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นล็อคก็รู้สึกหดหู่อีกครั้ง
“หากข้ามีมานามากกว่าคนในระดับของข้า นั่นไม่ได้หมายความว่าปริมาณมานาทั้งหมดที่ข้าต้องดูดซับนั้นมันมีมากกว่าปกติถึงสามเท่าหรือ?”
“หมายความว่าข้าต้องใช้ความพยายามมากขึ้นสามเท่า ทรัพยากรมากขึ้นสามเท่า และใช้เวลาไปกับมันมากขึ้นถึงสามเท่าเพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งกว่าพวกเขาสามเท่า?”
อย่างไรก็ตามไม่นานเขาก็เข้าใจ
มันไม่มีทางลัดสู่ความสำเร็จ
ความรุ่งโรจน์ของอัจฉริยะทุกคนเกิดจากความพยายามพิเศษที่พวกเขาได้กระทำลงไป
ในโลกนี้ไม่มีอาหารฟรี
หากเจ้าอยากได้บางอย่าง เจ้าก็ต้องทุ่มความพยายามเท่ากัน
และหากเจ้าอยากได้มากกว่านั้น เจ้าก็ต้องทำให้ได้มากกว่าผู้อื่น
ล็อคพบแรงจูงใจของเขาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
เขายืนอยู่ในที่โล่งด้วยอารมณ์ดี และเขาก็เต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉง
ในทางกลับกัน อลิซนั้นกำลังมีบรรยากาศที่ดูผิดปกติอยู่รอบตัวเธอ
ชื่อเสียงพวกนั้นทั้งหมดควรจะเป็นของเธอ
อย่างไรก็ตามเธอกลับถูกขัดหวางโดยผู้ชายคนนี้ที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวออกมา
แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอโกรธได้อย่างไร?
อลิซจ้องไปที่ล็อคด้วยความโกรธ
หากการมองสามารถฆ่าคนได้…
ล็อคซึ่งมีระบบจ้าวแห่งสัตว์อสูรคงจะถูกฆ่าไปมากกว่า 800 ครั้ง
การประเมินมานาสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว
เกือบหนึ่งในสามของนักเรียนถูกคัดออก
และนักเรียนที่ถูกคัดออกนั้นจะไม่มีโอกาสเข้าสู่สถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์อีกต่อไป
อย่างไรก็ตามด้วยความสามารถของพวกเขาเอง มันก็ยังเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับพวกเขาที่จะเข้าสู่สถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรแห่งอื่น
เมื่อการประเมินสิ้นสุดลง อาจารย์ทั้งสองของสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์อย่างทริสต้าและฌาคส์ก็ได้เดินเข้ามา
“ยินดีด้วยที่พวกเจ้าผ่านประเมินรอบที่สอง พวกเจ้าก้าวเข้าใกล้สถาบันอีกก้าวหนึ่งแล้ว”
“ข้าจะตั้งตารอผลงานของพวกเจ้าในอนาคต”
ทริสต้าพูดกับนักเรียนด้วยน้ำเสียงจริงจัง และท่าทางที่เคร่งขรึม
“การประเมินต่อไปจะเป็นการต่อสู้จริง”
“นี่เป็นการทดสอบที่สำคัญที่สุดสำหรับจ้าวแห่งสัตว์อสูร เพราะในอนาคตพวกเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับเหล่าปีศาจอย่างแน่นอน”
“นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเจ้าจะต้องมีพลังทำลายเพียงพอที่จะคุกคามพวกปีศาจ”
“มิฉะนั้น ก่อนที่พวกเจ้าจะรู้ตัว พวกเจ้าคงกลายเป็นอาหารว่างของพวกมันไปแล้ว”
ฌาคส์ซึ่งยืนอยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นมาเช่นกัน
“ถูกต้อง พลังของจ้าวแห่งสัตว์อสูรเป็นรากฐานของพวกเจ้า”
“ในสถาบันจะมีเพียงคนที่มีพลังมากพอเท่านั้นจึงจะได้รับทรัพยากรมากมาย”
“หลังจากที่พวกเจ้าเข้าเรียนได้สามเดือน ทางโรงเรียนจะมีการประเมินเพื่อแบ่งชั้นเรียน”
“และในการประเมินแบ่งชั้นเรียนที่ว่าก็จะมีบททดสอบทักษะในการต่อสู้เช่นกัน”
“ส่วนชั้นเรียนจะถูกแบ่งออกเป็นห้าระดับ ซึ่งชั้นที่พวกเจ้าจะได้รับมันจะขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวพวกเจ้าเอง”
“ต่อไปคือรายชื่อของห้องเรียนเรียงตามลำดับความแข็งแกร่ง”
“ห้องทองแดง”
“ห้องเงิน”
“ห้องทอง”
“ห้องเพชร”
“ยิ่งพวกเจ้าแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ พวกเจ้าก็จะยิ่งได้อยู่ห้องระดับสูงมากเท่านั้น”
“และยิ่งระดับห้องของเจ้าสูง เจ้าก็จะได้รับทรัพยากรมากตามไปด้วย”
ทันใดนั้น ก็ได้มีนักเรียนคนหนึ่งตะโกนขึ้น “ท่านไม่ได้พูดว่ามันมีห้าห้อง?
“เมื่อครู่ท่านพูดออกมาเพียงสี่ชื่อเท่านั้น”
เมื่อฌาคส์ได้ยินดังนั้น เขาจึงพูดกับนักเรียนคนนั้นด้วยรอยยิ้ม “ห้องสุดท้าย?”
“นั่นคือไพ่ตายของสถาบันของเรา”
“ชั้นเรียนนี้จะมีแค่นักเรียนที่ดีที่สุดของสหพันธ์เท่านั้นจึงจะเข้าได้”
“ที่แห่งนั้นมันมีไว้สำหรับสัตว์ประหลาดที่แท้จริงอยู่ อัตราการเติบโตและความสามารถในการต่อสู้ที่แท้จริงของพวกเขาล้วนเข้านั้นน่ากลัว”
“แม้แต่ครูฝึกของเรายังรู้สึกละอายเมื่อได้ยืนต่อหน้าพวกเขา”
ก่อนที่ฌาคส์จะพูดจบ มันก็ได้มีนักเรียนอีกคนถามเสียงดัง “ถ้าอย่างนั้นหนึ่งในพวกเรามีโอกาสจะเข้าเรียนห้องที่ท่านกล่าวถึงหรือไม่?”
อาจารย์ทั้งสองส่ายหัวพร้อมกัน
เมื่อเห็นดังนั้นไม่เพียงแต่นักเรียนที่อยู่ด้านล่างเวทีจะผิดหวังเท่านั้น
แม้แต่ล็อคเองก็ยังดูไม่พอใจเล็กน้อยเช่นกัน
“แค่เพิกเฉยต่อมัน”
“ที่แห่งนั้นมันมีไว้สำหรับอัจฉริยะเท่านั้น แต่ตราบใดที่พวกเจ้าสามารถเข้าสู่ห้องระดับเงินได้ อนาคตของพวกเจ้าก็จะถูกรับรอง”
เมื่อรู้สึกว่าบรรยากาศแย่ลง ทริสต้าจึงตัดสินใจเปลี่ยนเรื่อง
เมื่อเหล่านักเรียนได้ยินคำพูดของอาจารย์ การแสดงออกของพวกเขาก็ค่อยๆดีขึ้น
ขณะเดียวกันล็อคก็กำลังจมอยู่กับความคิดของเขา
‘ข้ามีระบบจ้าวแห่งสัตว์อสูร แม้ว่าตอนนี้ข้าจะไม่เก่งเท่าเหล่าคนที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะระดับสัตว์ประหลาด…’
“แต่ข้านั้นมีสูตรโกง ฉะนั้นแล้วอีกไม่นานข้าก็จะสามารถตามพวกเขาได้ทัน”
เมื่อคิดได้ดังนั้น ล็อคจึงยืดหลังให้ตรง จากนั้นเขาก็กลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง
ทริสต้าพูดกับนักเรียนที่อยู่ด้านล่างเวที “หากเจ้าไม่เข้าใจหรืออยากจะถามสิ่งใดก็สามารถถามเราได้ตอนนี้”
“เราจะพยายามให้คำตอบที่ดีที่สุด”
ทันทีที่เธอพูดจบ เหล่านักเรียนที่อยู่ด้านล่างเวทีก็ตื่นเต้นในทันที
พวกเขาคุยกันและถามคำถามทุกประเภท
ทริสต้าตกตะลึงในทันที
ทันใดนั้น…
ทริสต้าก็ตะโกนเสียงดัง
สิ่งนี้มันทำให้นักเรียนกระสับกระส่าย
“หากพวกเจ้ามีคำถาม ก็ให้ถามออกมาทีละคน จะเอะอะไปทำไมกัน?”
น้ำเสียงของทริสต้าแฝงด้วยความโกรธเล็กน้อย
สิ่งนี้เองที่ทำให้นักเรียนตกใจ
ในชั่วพริบตาทุกคนก็ตกลงสู่ความเงียบ
ทันใดนั้นเองจู่ๆมันก็ได้มีนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมา
“หากเราสามารถเข้าสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ได้จริงๆ เราจะได้รับการปฏิบัติแบบใด?”
“และเราต้องเตรียมอะไรไปบ้างเมื่อเราเข้าสถาบัน?”
คำถามถูกถามออกมา
เหล่านักเรียนที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างตื่นเต้น
ท้ายที่สุดแล้วคำถามนี้ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนกังวลและอยากรู้
ดังนั้นคำถามต้องอยู่ในใจทุกคนอย่างไม่ต้องสงสัย
ทริสต้าตอบ “พวกเจ้าไม่ต้องกังวลไป การดูแลของทางสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์จะทำให้พวกเจ้าพอใจอย่างแน่นอน”
“พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดสถาบันของเราถึงเป็นอันดับหนึ่งในเรื่องที่จ้าวแห่งสัตว์อสูรทุกคนต้องการสมัครเข้าเรียน?”
“นั่นเป็นเพราะเรามีทรัพยากรที่สถาบันอื่นไม่มี”
“นั่นเป็นเหตุผลที่การดูแลของสถาบันเราดีกว่าที่อื่นมาก”
นักเรียนใต้เวทีถามขึ้นมา
“มันคือสิ่งใดกันที่สถาบันของท่านมี แต่สถานบันอื่นไม่มี?”
ทริสต้าตอบ
“มันเป็นสิ่งที่สามารถเร่งการเติบโตของจ้าวแห่งสัตว์อสูรได้”
“ชื่อของมันคือเทคนิคบ่มเพาะ”
