อลิซทำเสียงฮึดฮัดใส่ล็อคผู้โดดเดี่ยวเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะวิ่งไปทักทายพี่ชายคนที่สี่ของเธอ
“ไม่ต้องไปสนใจพวกเขา แค่ตามข้ามา…” ฌาคส์รับหน้าที่ดูแลล็อคด้วยเหตุนี้เองเขาจึงโบกมือให้ล็อคตามเขาไป
ล็อคเพิ่งรู้ตอนที่คุยกันระหว่างทางว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ในพื้นที่พิเศษของห้องระดับเพชร
นอกจากสถานที่สอนและฝึกอบรมแล้วมันก็ยังมีโรงพยาบาล สถานบันเทิง ร้านค้าขายเสื้อผ้า ร้านอาหารและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ อีกมากมาย!
‘อย่างที่คิดไว้! จ้าวแห่งสัตว์อสูรเป็นอาชีพที่ดีที่สุดในโลกนี้!‘
เนื่องจากนักเรียนในห้องระดับเพชรนั้นมีไม่มากนัก แต่พวกเขากลับมีสิ่งมากมายให้เพลิดเพลิน
ติดอยู่อย่างเดียว…
ล็อคไม่คิดเลยว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้!
หลังจากเลี้ยวและเปลี่ยนทางหลายครั้ง ฌาคส์ก็ได้นำล็อคมาถึงบ้านหลังเล็กๆตรงขอบของพื้นที่
เมื่อเข้าไปในบ้าน ล็อคก็พบว่ามันเต็มไปด้วยของประดับตกแต่งระดับไฮเอนด์และของใช้ประจำวันอันวิจิตรงดงามมากมาย ซึ่งเขาชอบมันมาก
เรียกได้ว่าที่นี่มีทุกอย่างที่เขาต้องการ
“บ้านหลังเล็กหลังนี้มีพื้นที่เกือบ 200 ตร.ม. ข้าเชื่อว่ามันน่าจะมากพอสำหรับเจ้า…” จากนั้นฌาคส์ก็นั่งลงบนโซฟาแล้วจุดบุหรี่ “โชคร้าย… นี่คือบ้านที่แย่ที่สุดในเขตเพชร แต่เราไม่สามารถทำอะไรกับเรื่องนี้ได้ เพราะหลังที่ทำเลดีถูกพวกขุนนางสงวนไว้หมดแล้ว ดังนั้นข้าจึงหวังว่าเจ้าจะสามารถรับมันได้….”
‘หวังว่าข้าจะสามารถรับมันได้?’ ล็อคอุทานในใจขณะมองดูเนื้อปีศาจระดับสูงในตู้เย็น เช่นเดียวกันกับเครื่องดื่มและไอศกรีมระดับไฮเอนด์ที่อยู่ในนั้น เขาพอใจกับบ้านของเขามากอยู่แล้ว!
‘มันยังดีกว่านี้ได้อีกเหรอ?’
ล็อคไม่ผิด
ไม่ว่าจะเป็นในชีวิตก่อนหรือหลังเกิดใหม่ เขาก็เป็นเพียงลูกของครอบครัวธรรมดาเท่านั้น
จนกระทั่งการปรากฏตัวของระบบที่ทำให้ชะตาของล็อคเริ่มเปลี่ยนไป ดังนั้นเขาจึงหลงลืมชีวิตของเหล่าขุนนางว่าพวกเขานั้นสบายแค่ไหน
ไม่นานล็อคก็เลิกสนใจมัน เขาหยิบไอศกรีมออกมาสองอันแล้วเดินไปที่โซฟา
“อันนี้ของท่าน”
“ขอบคุณ” ฌาคส์ชอบล็อค เมื่อเทียบกับเหล่าลูกหลานของขุนนางแล้ว ล็อคไม่ได้เสแสร้งหรือหยิ่งยโส
‘เขาเป็นเด็กดี!’
“โอ้จริงสิ มีบางอย่างที่ข้าคิดว่าเจ้าควรรู้ไว้…” ฌาคส์ดับบุหรี่ของเขา เขาฉีกกระดาษห่อไอศกรีมก่อนจะกล่าว “อลิซเป็นลูกคนสุดท้องของตระกูลไวท์ นางถูกตามใจมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้นางมีนิสัยอย่างที่ขุนนางมีแน่นอนว่ารวมถึงเอาแต่ใจด้วย บอกตามตรงข้าเองก็ไม่ชอบนางเหมือนกัน…”
“อย่างไรก็ตาม ข้าว่าเจ้าไม่ควรไปยั่วยุนาง เพราะถึงอย่างไรพี่ชายคนที่สี่ของนางก็กำลังศึกษาอยู่ในเขตเพชรของสถาบันและเขาก็มีลูกน้องมากมายภายใต้เขา เจ้าควรรู้ว่าข้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไรใช่ไหม…”
“ที่สำคัญเลยก็คือ เขตเงินของสถาบันนั้นได้รับทุนสนับสนุนจากตระกูลไวท์โดยสมบูรณ์ ด้วยเหตุนี้เองมันจึงทำให้แม้แต่ผู้สูงศักดิ์ยังต้องยอมก้มหัวให้กับพวกเด็ก ๆ ตระกูลไวท์…”
“โห…. ทั้งเขตเงินเลย? ช่างรวยจริงจริ๊ง…” แม้เสียงของล็อคจะฟังดูอิจฉา แต่ในความเป็นจริงแล้ว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
เนื่องจากสถาบันเป็นที่ศึกษาหาความรู้ พวกเขาจึงควรปฏิบัติต่อนักเรียนอย่างเท่าเทียมกัน หากพวกเขายอมให้ใครสักคนได้สิ่งที่ต้องการเพียงเพราะการบริจาคเพียงเล็กน้อย…
งั้นความแตกต่างระหว่างพวกเขากับหอการค้าคืออะไร?
“เอาล่ะ! ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไม่ไปพูดเรื่องนี้กับใคร ดังนั้นสำหรับตอนนี้ พักผ่อนให้เพียงพอ และทำความเข้าใจโครงสร้างของสถาบัน เจ้าสามารถหาสำเนาแผนที่ได้ในห้องของเจ้า เวลาเริ่มเรียนคือพรุ่งนี้เช้าตอน 8.30น อย่าสายล่ะ”
หลังจากพูดจบฌาคส์ก็เตรียมจะออกไป
“อาจารย์ ท่านจะสอนข้าไหม?”
“ฮ่าฮาฮา! เจ้าประเมินข้าสูงไป ด้วยความแข็งแกร่งของข้า ข้าสามารถสอนได้มากที่สุดคือระดับเงินเท่านั้น”
ล็อครู้สึกว่าความแข็งแกร่งของฌาคส์ใกล้เคียงกับทริสต้า
บางทีเขาอาจะมีแบทเทิลบีสขั้น 4 อยู่ด้วยซ้ำ
ถ้าเขามีคุณสมบัติเพียงพอที่จะสอนได้แค่ห้องระดับเงินด้วยความแข็งแกร่งระดับนั้น ล็อคก็สั่นสะท้านเมื่อนึกถึงความแข็งแกร่งของอาจารย์ห้องเพชร
ขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์หรูสองชั้นของอลิซ
เมื่อเห็นเหล่านักเรียนที่เดินเข้าออกขณะขนกระเป๋าของอลิซ…
เอเดรียนก็สบายใจ ในสายตาของเขา คนพวกนี้ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าสุนัขที่พยายามปีนขึ้นบันไดสังคม
หากเอเดรียนไม่พาพวกเขามาอยู่ใต้ปีกของเขา พวกเขาอาจจะเกลียดเขาแทน
ขณะเดียวกัน อลิซก็ได้อธิบายประสบการณ์ของเธอในระหว่างการประเมินอย่างละเอียด
หลังจากรู้ถึงความแข็งแกร่งของล็อคแล้ว เอเดรียนก็กล่าวด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “ฮี่ฮี่… งั้นมันก็เพิ่งเอาชนะเนเธอร์ฟิลด์ไทเกอร์ระดับ 6 ขั้น 2 มาได้? นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่”
อย่างไรก็ตาม ไม่นานน้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “แต่! มันกล้าดียังไงถึงมาขโมยจุดเด่นของของสมาชิกตระกูลไวท์และทำให้น้องสาวของข้าไม่มีความสุข! นี่เป็นการกระทำที่ให้อภัยไม่ได้!”
เมื่อเห็นว่าพี่ชายของเธอเต็มใจที่จะยืนหยัดเพื่อเธอ อลิซจึงแต่งเรื่องเพิ่มเข้าไป ทำให้เอเดรียนโกรธมากยิ่งขึ้น
ปัง!
เขากระแทกโต๊ะก่อนจะตะโกนออกมา “พวกเจ้าทั้งหมดไสหัวมาที่นี่เดี๋ยวนี้!”
ราวกับว่าพวกเขาได้ยินพระราชกฤษฎีกา พวกลูกน้องหยุดสิ่งที่พวกเขาทำอย่างรวดเร็วและรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของเอเดรียนเหมือนสุนัข
“หากข้าจำไม่ผิด แบทเทิลบีสต์ของพวกเจ้าทั้งหมดควรจะอยู่ที่ระดับ 8 ขั้น 2 ใช่ไหม?”
ทั้งสี่คนพยักหน้าซ้ำๆ
“เอาล่ะ! ในเมื่อเป็นเช่นนั้นข้าคงต้องขอให้พวกเจ้าทุกคนไปหารุ่นน้องตัวน้อยในคืนนี้ จากนั้นก็ทำให้มันรู้ว่ามันมีบางคนที่มันไม่ควรล้อเล่นด้วย ให้มันรู้ว่าชีวิตของมันขึ้นอยู่กับคนเหล่านี้…”
คำพูดของเอเดรียนเจือด้วยความเย่อหยิ่ง
อย่างไรก็ตามตระกูลไวท์มีสิทธิ์ที่จะหยิ่งผยอง!
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ขุนนางชั้นยอด แต่พวกเขาก็ยังมีอิทธิพลอย่างมากในหลายภูมิภาค
นอกจากนี้ เอเดรียน บุตรชายคนที่สี่ของตระกูลก็ยังเป็นหนึ่งในทรราชที่ไม่มีใครสามารถโต้แย้งได้ในสถาบัน
ด้วยเหตุนี้เองนี่จึงไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำการ “ปฐมนิเทศ” กับผู้มาใหม่ เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเหล่าลูกสมุนทันที
ตกเย็น ล็อคสามารถจำโครงสร้างของสถาบันได้หมดเรียบร้อยแล้ว เมื่อทุกอย่างลงตัว เขาก็เปิดตู้เสื้อผ้าและเปลี่ยนเป็นยูนิฟอร์มชุดใหม่เอี่ยม
เมื่อมองไปยังหุ่นผอมเพรียวของเขาในกระจก เขาก็พอใจมาก
‘สถาบันชั้นนำสุดยอดจริงๆ!’
ไม่เพียงแต่เครื่องแบบจะมีสไตล์เท่านั้น แม้แต่วัสดุที่ใช้ทำเองก็ยอดเยี่ยมด้วย!
แค่กางเกงตัวเดียวก็ทำมาจากหนังของปีศาจขั้น 3 เสือดาวหิมะบินแล้ว
มันเป็นวัสดุที่จะอุ่นในฤดูหนาวและเย็นในฤดูร้อน
เขาตัดสินใจไปทานอาหารค่ำที่ร้านอาหารในเขตทอง
เขาได้ยินมาว่าพ่อครัวของที่นั่นเป็นปรมาจารย์ด้านการเตรียมอาหารประเภทเนื้อปีศาจ
แม้ว่ามันจะราคาแพงกว่า แต่ล็อคก็ไม่ได้ยากจนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้รับอนุญาตให้ซื้ออาหารราคาแพงได้เป็นครั้งคราว
ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที ล็อคก็ได้เดินทางมาถึงร้านอาหารแล้ว
ความโกลาหลเกิดขึ้นทันทีที่เขาก้าวเข้าไป
สังเกตได้จากเครื่องแบบสีทองของพวกเขา
ทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ล้วนมาจากระดับทอง
กลับกันเครื่องแบบของล็อคนั้นถูกเน้นด้วยสีเงินแวววาวบ่งบอกถึงตัวตนของเขา
“ว้าว! เขามาจากเขตเพชร!”
“ชุดนั้นเท่มาก และเขาก็ดูไม่เลวเช่นกัน…”
“ทำไมเจ้ายังนั่งเฉยอีก? รับไปเลี้ยงข้าวเขาซะ! หากเจ้าสามารถประจบเขาได้ อนาคตของเจ้าก็จะปลอดภัย…”
เหล่าคนที่มาจากห้องทองมองไปยังล็อคอย่างอิจฉาก่อนเริ่มคุยซุบซิบกัน
“ท่านครับ! เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้ท่าน!” เมื่อเขาได้ยินว่ามีบางคนจากระดับเพชรมาเยือน หัวหน้าพ่อครัวที่กำลังยุ่งอยู่ในครัวก็รีบวิ่งออกมาเพื่อทักทายเขาในทันที
