ตอนที่ 79. ไปเซหมินแข็งแกร่งขึ้น
แม้ว่าทักษะการใช้งานของลิงกลายพันธุ์ยักษ์จะทรงพลังอย่างไม่ต้องสงสัยจนถึงจุดที่สามารถทําให้ศัตรูสิ้นหวังหลังจากการต่อสู้อย่างใกล้ชิดและหนักหน่วง แต่ก็เป็นทักษะที่ใช้มานาอย่างมาก และอาจรวมถึงความแข็งแกร่งเช่นกัน อย่างน้อยนี่คือข้อสรุปที่ไป่เซหมิน ได้มาหลังจากศึกษาทุกสัญญาณที่แสดงโดยสัตว์ร้ายหลังจากเปิดใช้งานทักษะ
ร่างของสัตว์ประหลาดนั้นยืนไม่ได้อีกต่อไป แขนขาของมันสั่นเล็กน้อย การหายใจของมันก็กระวนกระวายจนถึงจุดที่ไอน้ําพุ่งออกมาจากรูจมูก ฯลฯ ทั้งหมดนี้เป็นสัญญาณของความอ่อนล้า
อย่างไรก็ตาม… ไป่เซหมินหรี่ตาและตระหนักว่าเฉินเหอมีธนูอยู่ 3 หรือ 4 ลูกในกระบ อกปืนของเขา ซึ่งหมายความว่าเขาไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้อีกต่อไป นอกจากนี้ ซ่างกวน ปิงเสว่ เองก็ใช้มานาจนหมดและถึงแม้ว่าเธอจะยังคงอยู่ในการต่อสู้ได้ แต่หน้าอกของเธอก็สูงขึ้นและตกลงไปบ้างอย่างไม่แน่นอนด้วยการหายใจแต่ละครั้ง
แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเอาชนะลิงยักษ์ที่กลายพันธุ์ได้ แต่ถ้าเป็นสัตว์อื่น โอกาสที่จะได้รับชัยชนะก็อาจจะสูงหรือต่ํากว่าก็ได้ขึ้นอยู่กับประเภทของศัตรูและความสามารถของมัน ปัญหาของสิ่งมีชีวิตอันดับ 1 คือคุณไม่มีทางรู้ว่าคุณกําลังเผชิญกับอะไรจนกว่าคุณจะเผชิญหน้า
จู่ๆ ลิงยักษ์ก็หันหลังและเริ่มวิ่งไปทางใต้ เมื่อพิจารณาถึงความสูงและความคล่องตัวที่เหมือนมนุษย์และคล่องตัวมากขึ้นแล้ว ก็ใช้เวลาไม่นานก่อนที่มันจะหายวับไปจากสายตาของทุกคน
ใบหน้าของ ซ่างกวน ปิงเสว่ เปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดเมื่อเห็นเหยื่อของเธอกําลังจะหนี เธอใช้มานา 70% ถึง 80% แต่เธอมั่นใจที่จะเอาชนะ อย่างไรก็ตาม หากวานรกลายพันธุ์ยักษ์ต้องการหนี เธอก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะหยุดยั้งมันได้
โซ่
เสียงไม่แยแสดังขึ้นจากด้านหลัง ใกล้ทางเข้าที่จอดรถรถไฟใต้ดิน
เฉินเหอ และ ซ่างกวน ปิงเสว่ ไม่จําเป็นต้องหันหลังกลับเพื่อดูว่าใครเป็นเจ้าของเสียงนั้นหลังจากอาศัยอยู่และใช้เวลาร่วมกันมากเกือบครึ่งเดือน
โว้ว! โว้ว! ว้ว!
ทันใดนั้น เลือดที่ลิงกลายพันธุ์ยักษ์สูญเสียไประหว่างการต่อสู้ก็เคลื่อนไหวอย่างประหลาด และราวกับว่าพวกมันเป็นงูด้วยความปรารถนาของตัวเอง พวกมันก็ลุกขึ้นจากพื้นดินและเริ่มล้อมรอบแขนขาของสัตว์ร้าย
โซสีแดง 2 เส้นที่เปล่งแสงราวกับทับทิมพันรอบแขนท่อนบนอย่างแน่นหนา ขณะที่โซ่ 4 เส้นพันรอบขาส่วนล่างของลิงกลายพันธุ์ยักษ์อย่างแน่นหนา เพื่อปิดการเคลื่อนไหวของมัน
คําราม!
สัตว์ร้ายมองไปยังแหล่งที่มาของการเคลื่อนไหวของมานาที่จําเป็นสําหรับการกระตุ้นเวทย์มนตร์และคํารามด้วยดวงตาที่แดงก่ํา ในขณะที่มันดิ้นรนด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดทําให้สายเลือดเริ่มแตกอย่างรุนแรง
อย่างไรก็ตาม ไป่เซหมินในปัจจุบันไม่ใช่ ไป่เซหมิน คนเดิมอีกต่อไป ซึ่งแทบไม่มีความรู้เกี่ยวกับมานาและทักษะของเขาเลย
เสริมกําลัง ไป่เซหมินพึมพําภายใต้ลมหายใจของเขา และเลือดบนพื้นก็ผสานเข้ากับโซ่เลือดที่ก่อตัวขึ้นแล้ว ซ่อมแซมรอยแตกและทําให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น
ในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา ไป่เซหมินได้ฝึกฝนการควบคุมมานาและการควบคุมเลือดของเขาอย่างไม่หยุดหย่อน เพียงหยุดนอนและกินอาหารประจําวันของเขา เวลาที่เหลือถูกใช้โดยเขาโดยใช้ซอมบี้เป็นแหล่งฝึก
ในตอนแรก เป็นเรื่องยากและน่าผิดหวังอย่างยิ่งที่เห็นว่าความพยายามของเขาไร้ค่า จากนั้น เขาก็อดคิดไม่ได้ในซ่างกวน ปิงเสว่ และสังเกตว่าทุกครั้งที่เธอสร้างบางสิ่งจากน้ําแข็ง เธอจะพูดชื่อสิ่งที่เธอสร้างขึ้นออกมาดัง ๆ หรือเมื่อเธอส่งกระสุนน้ําแข็งลอยไป เธอจะโบกมือ
ตอนนั้นเองที่ความคิดแวบเข้ามาในหัวของเขา และเลียนแบบวิธีการของเธอ เขาเริ่มฝึกโดยพูดชื่อที่เขาจินตนาการไว้ทุกครั้งที่เขาใช้ทักษะการควบคุมโลหิต ในการทําเช่นนั้น ไป่เซหมิน รู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่ตระหนักว่างานของเขาง่ายขึ้นเพียงใด เนื่องจากเขาสามารถหันเหความสนใจไปที่มานาภายในร่างกายของเขามากขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมรอบข้าง และการกระตุ้นทักษะของเขาใช้ความพยายามน้อยลงอย่างมากและ มานามากกว่าปกติ
หลังจากฝึกฝนอย่างไม่หยุดหย่อนเกือบ 3 วัน ผลของความพยายามของเขาก็เริ่มปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ และ ณ จุดนี้เขาก็เปล่งประกาย
เมื่อเห็นซ่างกวน ปิงเสว่และเฉินเหอต่อสู้กัน ไป่เซหมินก็ตระหนักว่าทั้งคู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอ แข็งแกร่ง แข็งแกร่งจนเป็นอัจฉริยะ แต่ความจริงแล้ว ความแตกต่างของเขายังคงมีมากพอสมควร… ด้วยพลังที่ต่างกันขนาดนี้ ไม่จําเป็นต้องซ่อนพลังของเขาไว้มากนัก และยิ่งเขาแสดงให้เห็นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เพราะเขาจะได้วางแผนต่อต้านคนตรงหน้าของเขาได้ในอนาคต
เขาโยนขวดเลือดขึ้นไปในอากาศแล้วเหยียดมือขึ้น ในขณะที่เขาพูดช้าๆ หอก
ปัง
ขวดระเบิดและเลือดเหลวถูกล้อมรอบด้วยคลื่นมานา ภายในเวลาไม่ถึงวินาที เลือดก็รวมตัวกันและแข็งตัว กลายเป็นหอกแหลมยาวกว่า 2 เมตร หอกนี้ยังมีแสงสีแดงจางๆ อยู่รอบๆ เนื่องจากเขาใช้มานามากกว่า 80 แต้มเพื่อสร้างมัน เราสามารถจินตนาการถึงพลังที่ซ่อนอยู่ของอาวุธ
เมื่อหอกเลือดตกลงไปในมือของเขาหลังจากลงจากไป ไป่เซหมิน นํามือขวาของเขาด้วยหอกให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้เหนือไหล่ของเขาและด้วยเท้าซ้ายของเขาเขาก็ก้าวไปข้างหน้าโดยหันร่างกาย 360 องศาและหลังจากเสร็จสิ้น หมุนหอกไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หอกจะหลุดจากมือของเขาไปจนหมด แหวนเพลิงในมือขวาของเขาก็แวบวาบและเปลวไฟสีแดงเข้มก็ปกคลุมหอกอย่างครบถ้วน
บูม!
ด้วยคะแนนความแข็งแกร่งเกือบ 100 คะแนนและใช้มานาในปริมาณที่เท่ากัน หอกที่สร้างขึ้นด้วยเลือดของเสือโคร่งเงาจึงส่งเสียงระเบิดเล็กน้อย เมื่อมันเกินความกดอากาศโดยรอบที่สามารถต้านทานได้
เส้นเลือดสีแดงเข้มที่เต็มไปด้วยความร้อนแรงได้ปิดระยะห่างในไม่กี่วินาที และก่อนที่ลิงยักษ์จะตอบสนอง หอกก็แทงทะลุหัวของมันอย่างแน่นหนา แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด
บูม!
หอกที่เต็มไปด้วยพลังงานราวกับไฟถูกระเบิดและหัวของสัตว์ร้ายก็ระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ นับไม่ถ้วน เศษเนื้อไหม้และกลิ่นเลือดลอยอยู่ในอากาศ
โซ่โลหิตที่จับสัตว์ร้ายก็หายไป และร่างกายที่แทบจะไร้หัวก็ร่วงหล่นลงกับพื้น ส่งเสียงดัง ทรุดตัวลงบนกองเศษหินและทําให้เกิดฝุ่นผงขึ้นในกระบวนการ
ตาและปากของ เฉินเหอ เปิดกว้างอย่างตลกขบขันและความไม่เชื่อในสายตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาได้รับความตกใจมากเพียงใด
แทป. แทป…แทป.
ซ่างกวน ปิงเสว่ หันศีรษะของเธอไปทางแหล่งกําเนิดเสียงฝีเท้าเบา ๆ และดวงตาสีฟ้าของเธอสั่นไหวครู่หนึ่ง ขณะที่เธอเห็นรอยยิ้มที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเธอ
ไป่เซหมินมีรอยยิ้มสบายๆ และถึงกับวางมือว่างไว้ในกระเป๋ากางเกงอย่างสบายๆ ราวกับว่าสิ่งที่เขาเพิ่งทําไปนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
เขาแข็งแกร่งขึ้นในสัปดาห์นี้ เป็นความคิดของซ่างกวน ปิงเสว่ และเฉินเหอ ขณะที่พวกเขา นึกถึงสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็นต่างก็มีอารมณ์ที่ซับซ้อน
