EP 441
By loop
แพทย์ส่วนใหญ่นั้นไม่นิยมรักษาเด็กเล็ก เพราะมันเป็นงานที่เกี่ยวข้องกับกุมารเวชศาสตร์มีความซับซ้อนและแพทย์จำเป็นต้องเป็นใช้ทักษะทั้งหมดเพื่อให้สามารถรักษาเด็กได้ดี นอกจากนี้เด็ก ๆ ยังไม่ได้เรียนรู้วิธีการพูดคุยหรือไม่สามารถแสดงออกได้อย่างเหมาะสม ทำให้แพทย์ทำการวินิจฉัยได้ยากและด้วยเหตุนี้แผนกกุมารเวชศาสตร์จึงเป็นที่รู้จักกันในชื่อแผนกใบ้
นอกจากนี้สมาชิกในครอบครัวของเด็กก็มีความต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ นี่เป็นข้อเท็จจริงที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
แน่นอนว่าปัญหาหลักคือแม้ว่ากุมารแพทย์จะต้องทำงานหนักมาก แต่รายได้ก็ต่ำ ในสาขากุมารเวชศาสตร์ไม่ค่อยมีการกำหนดยาและมีการผ่าตัดน้อยมาก ในโรงพยาบาลส่วนใหญ่เงินเดือนของกุมารแพทย์น้อยกว่าเงินเดือนของแพทย์ฝึกหัดครึ่งหนึ่ง แม้ว่าจะมีการปฏิรูปการดูแลสุขภาพแล้วเงินเดือนของกุมารแพทย์ก็ยังอยู่ที่ประมาณครึ่งหนึ่งของเงินเดือนของศัลยแพทย์
อย่างไรก็ตาม หลิงรันไม่ได้มองว่าทั้งหมดนี้เป็นปัญหา
หากหลิงรันมีทางเลือกเขาคงต้องการให้ผู้ป่วยของเขาทุกคนเป็นอย่างเด็กเหล่านั้น ด้วยวิธีนี้จะไม่มีผู้ป่วยคนใดที่ทำตัวเหลวไหลกับเขาส่งข้อความถึงเขาแจ้งหมายเลขโทรศัพท์และเพิ่มเขาในวีแชท พวกเขาเหล่านั้นจะถูกบล็อกไม่ให้พูดให้หมด
ผู้ปกครองที่ชอบเรียกร้องและรายได้น้อยก็เป็นปัญหาน้อยลงสำหรับหลิงหรัน
ในโลกนี้บางคนยากลำบากเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นบางคนเกิดมาพร้อมกับช้อนเงินและบางคนเกิดมาก็มาพร้อมกับเงินทอง
“ เด็กมีอาการอย่างไร” หลิงหรันยืนอยู่ด้านหลังแพทย์ฝึกหัดก่อนที่จะสอบถามเขา
แพทย์ฝึกหัดกำลังจะพันแผลของเด็กและเขาก็แข็งตัวเมื่อได้ยินคำถามของหลิงหรัน เมื่อเขาหันไปและเห็นใบหน้าของหลิงรันเขาก็ยิ่งกังวลมากขึ้น
แพทย์ฝึกหัดก็เหมือนสัตว์เลี้ยงของโรงพยาบาล บางคนน่ารักและเชื่อฟังบางคนตลกเหมือนหมาตัวเล็กและบางคนก็ดูน่าเกลียดโง่และน่ารังเกียจ อย่างไรก็ตามแพทย์ฝึกหัดทุกคนมีความคล้ายคลึงกัน เช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงในบ้านพวกเขารู้ว่าใครมีอำนาจและอิทธิพลภายในโครงสร้างการบริหารงานโรงพยาบาล
หลิงรันดูแลเตียงในโรงพยาบาลมากกว่าครึ่งหนึ่งในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินและเขาก็เป็นคนพูดไม่เก่งด้วย แพทย์ฝึกหัดใหม่ทุกคนรู้สึกกลัวเล็กน้อยทุกครั้งที่พบกับหลิงรัน พวกเขากลัวหลิงรันมากขึ้นเมื่อเทียบกับหัวหน้าแพทย์ที่มีอายุมากกว่าเขา เช่นหัวหน้าแพทย์เทาที่ดูจะเป็นมิตรกว่า
นิ้วของแพทย์ฝึกหัดสั่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า“ ผู้ป่วยอายุได้สามขวบและมีแผลที่ขาดตอนที่ออกไปเล่นข้างนอกบ้านครับ มันแผลมีขนาดเล็กมาก ผมกำลังจะฆ่าเชื้อและพันแผล”
“ ฉันเห็น…ขาของเขาเต็มไปด้วยเลือด” หลิงรันสวมถุงมือขณะที่เขาพูด เขาจับขาของเด็กดูและตัดสินใจว่าไม่จำเป็นต้องเย็บแผล
เนื่องจากไม่จำเป็นต้องเย็บแผลเคสนี้จึงไม่เกี่ยวข้องกับหลิงรัน
หลิงรันทำความสะอาดขอบแผลของเด็กในขณะที่เขาอยู่ที่นั่นและพูดด้วยความงงงวยเล็กน้อย“ ทำไมถึงมีเลือดมากทั้งๆที่แผลเล็กมาก นายได้ทำการตรวจเลือดของเด็กไหม”
“ มันเป็นแค่ รอยขวนไม่จำเป็นต้องเจาะเลือด” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อของผู้ป่วยเข้าโรงพยาบาลและเขารู้ดีว่าการที่ลูกของเขาต้องได้รับการตรวจเลือดนั้นลำบากเพียงใด
“ ดูตอนนี้เลือดไม่ได้พุ่งออกมาเร็วนัก หืม…มันแทบจะแข็งตัวแล้ว ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีเลือดเยอะขนาดนี้…” หลิงรันสับสนเล็กน้อย
“ คุณไม่เคยมีลูกใช่ไหม” พ่อของเด็กยิ้ม “ หลังจากที่ขาของเด็กเป็นแผล เขาก็ร้องไห้และอารมณ์ฉุนเฉียวเพราะความเจ็บปวด สิ่งนี้ทำให้แผลฉีกเปิดอีกครั้งหลังจากที่เริ่มรักษา เป็นเรื่องปกติมาก”
หลิงรันฮัมเพลงเป็นเชิงรับทราบและถามว่า“ เขาขูดขามานานแค่ไหนแล้ว”
“ ประมาณสองหรือสามชั่วโมงที่แล้ว” พ่อของเด็กกล่าว “ ฉันแค่พาเขาไปโรงพยาบาลเพราะเขาคอยรบกวนฉันให้ทำอย่างนั้น แค่พันแผลให้เขา เขาจะสบายดีหลังจากพักผ่อนที่บ้านแล้ว ฉันรู้ว่าพวกคุณยุ่งมากและฉันเองก็ไม่อยากรบกวนเวลาของคุณ”
“ เราไม่ได้ยุ่งขนาดนั้นจริงๆ” หลิงรันชี้ให้พ่อของเด็กนั่งลงตรงข้ามเขา
แม้ว่าพ่อของเด็กจะไม่ค่อยเต็มใจ แต่เขาก็ยังนั่งลงกับเด็กบนตักของเขา
ทันใดนั้นเด็กที่อยู่ในอาการงุนงงก็ขมวดคิ้วและเริ่มโอดครวญด้วยความเจ็บปวด
“ อย่าร้องไห้อย่าร้องไห้” พ่อของเด็กรีบห้ามเขาทันทขณะที่เขากอดและปลอบโยนลูกของเขา เขาโยกตัวลูกไปมาและพูดว่า“ พ่ออาจทำให้ลูกปวดขาอีกครั้ง แด๊ดดี้ไม่ได้ตั้งใจทำ พ่อขอโทษ. อย่าร้องไห้…”
หลิงรันไอสองสามครั้งในขณะที่เขานึกถึงมารยาทที่ถูกต้องซึ่งจะใช้ในการจัดการกับผู้ป่วยและที่ผู้อำนวยการฮวงสอนเขาและเขาก็พูดอย่างสุภาพว่า“ ผมขอทราบนามสกุลของคุณได้ไหม”
พ่อของเด็กตกใจเล็กน้อยที่หลิงรันแสดงความสุภาพอย่างกะทันหัน เขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับมามีสติและพูดว่า“ นามสกุลของฉันคือริว”
“ มิสเตอร์ริว” หลิงรันพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า“ สมัยก่อนตอนคุณยังเด็กได้รับบาดเจ็บบาดแผลเล็ก ๆ แบบนี้จะทำให้เจ็บปวดสองหรือสามชั่วโมงหรือไม่”
มิสเตอร์ริว แข็งตัวชั่วขณะ จากนั้นเขาก็พูดอย่างลังเลว่า“ ไม่ แต่ฉันเป็นเด็กซนที่เติบโตมาในหมู่บ้านและวิ่งไปรอบ ๆ ทุ่งนาตลอดเวลา เด็ก ๆ สมัยนี้เด็กๆค่อนข้างเปราะบาง”
“ ความเจ็บปวดเป็นสัญญาณเตือนให้มนุษย์รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับร่างกาย” หลิงรันกล่าว
“ฮะ?” มิสเตอร์ริวไม่เข้าใจสิ่งที่หลิงรัน เพิ่งพูด
หลิงรันกระแอมในลำคอสองสามครั้งขณะที่เขาคิดว่าจะอธิบายสิ่งต่างๆอย่างไรให้ง่ายขึ้น “ สิ่งที่ผมหมายถึงก็คือแม้ว่าลูกของคุณจะได้รับการดูแลมากแค่ไหนเขาก็ไม่ควรร้องไห้เพราะบาดแผลเล็ก ๆ เช่นนี้เป็นเวลานาน นี่คือเหตุผลที่ผมแนะนำให้บุตรหลานของคุณเข้ารับการตรวจเพิ่มเติมอีกสองสามครั้ง”
พ่อของเด็กรู้สึกสงสัยขณะที่เขาจ้องมองไปที่หลิงรันและก้มศีรษะลงมองป้ายชื่อของหลิงรัน จากนั้นเขาก็พูดอย่างลังเลว่า“ เกี่ยวกับเรื่องนี้หมอหลิงไม่ใช่ว่าฉันไม่เต็มใจที่จะใช้เงินกับเรื่องนี้ แค่ว่าไม่อยากให้ลูกต้องทนกับความเจ็บปวดไปมากกว่านี้ ตรวจเลือดเป็นตัวอย่าง ยังคงไม่เป็นไรหากการเจาะเลือดสำเร็จในครั้งแรก แต่ครั้งสุดท้ายที่ลูกของฉันได้รับการตรวจเลือดพยาบาลสามารถดึงเลือดของเขาได้หลังจากแทงเข็มเข้าไปในหลอดเลือดดำของเขาสี่ครั้ง สิ่งนี้ทำให้หัวใจของฉันปวดร้าวจริงๆ…ทุกวันนี้ลูกร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นเข็ม คุณ…คุณคิดว่าอาจมีปัญหาอะไรกับลูกของฉันในตอนนี้”
“ ผมจะทำการตรวจร่างกายก่อนแล้ว” หลิงรันลุกขึ้นและพูดว่า“ วางลูกของคุณไว้บนเตียง ผมจะขอตรวจดูอาการ “
หลิงรันไม่ได้ทำงานในแผนกผู้ป่วยนอกและไม่ค่อยได้ทำงานเรื่องตรวจร่างกายมาน่านแล้ว เขาค่อนข้างไม่มีประสบการณ์ในการวินิจฉัยโรคด้วย
อย่างไรก็ตามหลิงรันมีพื้นฐานที่ชัดเจนในการวินิจฉัยโรค
ย้อนกลับไปในมหาวิทยาลัยเขาอยู่ในอันดับต้น ๆ ของห้องในการวินิจฉัยโรคมาโดยตลอด ตอนนี้เขาได้รับทักษะการตรวจร่างกายระดับผู้เชี่ยวชาญแล้วในทางทฤษฎีเขาไม่น่าจะมีปัญหาในการวินิจฉัยอาการเจ็บป่วยเล็กน้อย
ต้องบอกความจริงหลังจากทำงานในห้องบำบัดและห้องช่วยชีวิตของแผนกฉุกเฉินมานานหลิงรันได้ทำการวินิจฉัยค่อนข้างมาก เป็นเพียงว่าเขาไม่ได้วินิจฉัยผู้ป่วยจริงๆในระหว่างการปรึกษาหารือมาก่อน
เมื่อหลิงรันจำเป็นต้องทำการวินิจฉัยจริงๆการวิเคราะห์เอ็มอาร์ไอ ระดับปริญญาโทเกี่ยวกับกระดูก การวิเคราะห์ อันตราซาว์ระดับผู้เชี่ยวชาญและการวิเคราะห์ เอ็กเรย์แสกน ระดับสมบูรณ์แบบที่เขาเชี่ยวชาญนั้นมีประโยชน์มาก
อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าผู้ปกครองเปิดรับการตรวจร่างกายมากขึ้นเมื่อเทียบกับการสแกน
หลิงรันเฝ้าดูขณะที่เด็กนอนอยู่บนเตียง เขาไม่ปฏิบัติตามระเบียบการปกติและทำการตรวจร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า เขายื่นฝ่ามือออกทันทีซึ่งเขาอุ่นเครื่องไว้ในกระเป๋า เขายกเสื้อของผู้ป่วยเด็กขึ้นวางฝ่ามือบนหน้าท้องของคนไข้แล้วกดเบา ๆ สองสามครั้ง
“ อ๊ะ…”
เด็กเริ่มคร่ำครวญอย่างบ้าคลั่งโดยไม่ลังเลทันทีโดยไม่ได้คำนึงถึงสิ่งรอบข้าง
“ โอ้ลูกเป็นอะไร” พ่อของเด็กก็ดูเหมือนว่าเขากำลังจะร้องไห้เช่นกัน
“ ให้ผมกดอีกสองสามครั้ง” หลิงรันจับใบหน้าของเด็กด้วยมืออีกข้าง เขาดูเหมือนว่าเขากำลังจั๊กจี้แมวอยู่
เด็กร้องไห้ต่อไปแม้ว่าจะมีความทุกข์น้อยกว่าก็ตาม
หลิงรันถือโอกาสวางฝ่ามือลงบนท้องของเด็กแล้วกดอีกครั้ง
แม้ว่าความสนใจของเด็กจะมุ่งไปที่หลิงรัน แต่เด็กก็ลังเลเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่เด็กจะเริ่มร้องไห้ด้วยความบ้าคลั่งอีกครั้ง
“ มันเจ็บมากไหม? หมอจะทำเสร็จเร็ว ๆ หนูไม่ต้องกังวลนะ” แทนที่จะเอาฝ่ามือออกทันทีหลิงหรักดท้องของเด็กอีกสองสามครั้ง
แม้ว่าเขาจะอยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นในการตรวจร่างกาย แต่ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะวินิจฉัยเด็กคนนี้
นอกจากนี้ประสบการณ์การผ่ากายวิภาคช่องท้องหนึ่งร้อยครั้งทำให้เขามีข้อมูลมากมายในตอนนี้
หลิงรันสามารถสรุปเบื้องต้นได้จากความอ่อนของท้องของคนไข้และเขาร้องไห้อย่างน่าสังเวชเพียงใด
อย่างไรก็ตาม มิสเตอร์ริวไม่สามารถทนเห็นลูกของเขาร้องไห้แบบนั้นได้อีกต่อไป เขาดึงแขนเสื้อของหลิงรันและพูดว่า“ หมอคะลูกของฉันร้องไห้หนักมาก กับการตรวจนี้…”
“ แต่เขาไม่ได้ร้องไห้เพราะขาเจ็บใช่ไหม” หลิงรันหันไปถามมิสเตอร์ริวก่อนจะกดท้องคนไข้อีกสองสามครั้ง
พ่อของเด็กตัวแข็ง แม้ว่านี่จะเป็นคำถามง่ายๆที่สร้างขึ้นจากตรรกะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตอบ
“ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ็บขาทำไมเขาถึงร้องไห้ล่ะ” พ่อของเด็กเริ่มวิตกกังวลทันที
“ มีความเป็นไปได้ของภาวะลำไส้กลืนกัน” หลิงรันพูดตรงๆออกไป “ ผมจะกรอกแบบฟอร์มขออนุมัติการตรวจอัลตราโซนิกให้ ลงมือทำเลยตอนนี้ คุณไม่สามารถที่จะชะลอเรื่องนี้ได้”
“ โอ…โอเค…โอเค…” พ่อแม่ของเด็กเริ่มตื่นตระหนกทันที “ เอิ่ม…ภาวะลำไส้กลืนกันคืออะไร”
“ พูดง่ายๆก็คือลำไส้ของเด็กซ้อนกันและบางส่วนของลำไส้จะพับเป็นส่วน ๆ ไปข้างหน้าทันที โรคนี้มักพบในทารกและเด็กและเป็นโรคที่อันตราย” เมื่อหลิงรันเห็นว่าพ่อของเด็กนั้นสับสนแค่ไหนเขาก็อธิบายสิ่งต่างๆอย่างเข้าใจง่าย
“ มันอันตรายมากไหม” พ่อของเด็กอึกใหญ่ แม้ว่าเขาต้องการให้การตรวจสอบเสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า“ แต่มันเกิดขึ้นได้อย่างไรในทันที”
“ ลำไส้ของเด็กมีขนาดประมาณหกหรือเจ็ดเมตรและช่องท้องของพวกเขามีขนาดเล็ก ดังนั้นจึงง่ายมากที่ลำไส้ของพวกเขาจะพับเข้าไปในช่องว่างที่ไม่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กที่เพิ่งเริ่มบริโภคอาหารแข็ง โดยปกติเด็กที่ทุกข์ทรมานจากภาวะลำไส้กลืนกันจะมีอายุต่ำกว่าสองขวบและความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นในเด็กอายุสามขวบจะต่ำกว่าเล็กน้อย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม…ดำเนินการอัลตราโซนิกก่อน”
“ โอเคไม่เป็นไร” หลังจากที่มิสเตอร์ริว ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวพร้อมกับเด็กในอ้อมแขนของเขาเขาก็หยุดอีกครั้ง เขาหันมาและพูดอย่างลังเลว่า“ คุณคิดว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะเราชอบเล่น เกมสวิงกิ้งหรือเปล่า”
“ เกมสวิงกิ้งหมายความว่าอย่างไร”
“ มันเหมือนกับว่าลูกชายของฉันชอบเมื่อฉันจับขาของเขาและเหวี่ยงเขาไปมาในอากาศ” ในขณะที่พ่อของเด็กพูดเขาก็ยิ้มออกมาเป็นประกาย “ ทุกครั้งที่ฉันเหวี่ยงเขาไปในอากาศเขาจะหัวเราะอย่างมีความสุข”
หลังจากที่พ่อของเด็กพูดอย่างนั้นเขาก็จ้องมองไปที่หลิงรันด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง “ นั่นอาจเป็นสาเหตุก็ได้”
หลิงรันพูดไม่ออก พ่อของเขาเคยทำแบบนั้นกับเขาเมื่อเขายังเด็กเหมือนกัน…
