ตอนที่ 180: การต่อสู้ระหว่างคนทั้งสาม
ทีมี่สังเกตว่าเขากำลังจะหมดพลัง ขณะที่พวกเขาเดินทางต่อไป
ตอนนี้เด็กผู้หญิงผิวเขียวได้เพิ่มช่องว่างระหว่างพวกเขาประมาณ 4 ฟุตแล้ว
เขาพยายามปิดช่องว่าง แต่เขาทำไม่ได้ เพราะเขาเกือบจะหมดแรงแล้ว
เมื่อมาถึงจุดนี้ พวกเขาอยู่ห่างจากกำแพงแสงเพียง 200 ฟุต และใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้นที่จะมาถึงหน้าม่านแสง
“อ๊ะ!” ทีมี่ กรีดร้องออกมา ในขณะที่เขาใช้พลังสีแดงเคลือบข้อนิ้วของเขาก่อนที่จะเหวี่ยงพวกมันไปทางด้านหลังของเด็กสาวผิวเขียว
เธอสัมผัสได้ถึงการโจมตีที่มาจากด้านหลังและหันกลับมาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่วางเคียวไว้ข้างหน้าเธอ
ปัง
กำปั้นของทีมี่กระแทกเคียวของเธอ ส่งผลให้เธอถอยหลังไปหลายฟุต ขณะที่เคียวหายไป
ขณะที่เธอหยุดไถลถอยหลัง ทีมี่ก็พุ่งเข้าหาเธออีกครั้ง
“ฉันจะไปที่นั่นก่อน” เขาเปล่งเสียงออกมาเมื่อมาถึงตรงหน้าเธอแล้วเหวี่ยงหมัดออกไปอีกครั้ง
วู้ๆๆๆ!
เด็กหญิงผิวเขียวหันร่างของเธอไปด้านข้างแล้วเหวี่ยงเคียวไป
บึ้ม!
เคียวของเธอกระแทกเข้าที่แขนขวาของทีมี่ ทำให้มันพุ่งขึ้นไปข้างบน
เธอหมุนเคียวไปรอบๆ แล้วกระแทกเข้าที่หน้าอกของทีมี่ นั่นจึงทำให้เขาโบยบินไป
ปัง
ทีมี่ร่อนลงบนหลังของเขาห่างออกไปหลายฟุต
เด็กหญิงผิวเขียวกำลังจะหันหลังกลับและเดินทางต่อเมื่อเรียมาถึงตรงหน้าเธอ
เขาเหวี่ยงค้อนหินขนาดใหญ่ที่เขาสร้างขึ้นจากพื้นดินเข้าหาเธอ
ชิง! ชิง!
เธอเหวี่ยงเคียวออกมา 2 ครั้งเพื่อตอบโต้ และค้อนขนาดใหญ่ 3 ฟุตที่เหมือนหินก็ถูกแบ่งออกเป็น 3 ส่วนในทันที
ก่อนที่เรียจะฟื้นคืนสติได้ เด็กสาวผิวเขียวก็กระโดดขึ้นไปในอากาศแล้ว และขาขวาของเธอก็เหวี่ยงไปทางใบหน้าของเขา
เรียรีบยกมือขึ้นเพื่อป้องกันตัวเอง อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เท้าขวาของเธอสัมผัสกับแขนของเขา เขาตระหนักดีว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ควรถูกล้อเล่น
ปัง
“อ๊าก!” เรียกรีดร้องออกมา ขณะที่ลูกเตะส่งมือของเขาออกไปให้พ้นทาง และขาของเธอก็กระแทกเข้ากับแก้มซ้ายของเขา
เลือดพุ่งออกจากปากของเขา ขณะที่ร่างกายของเขาเคลื่อนตัวเป็นโค้งข้ามอากาศ
‘เธอแข็งแกร่งมากขนาดไหนกัน?’ เรียพูดภายในด้วยความเจ็บปวดและไม่เชื่อก่อนที่จะกระแทกกับพื้น
“ฮึ่ม!” เด็กหญิงผิวเขียวอุทานด้วยสีหน้าผิดหวังก่อนจะหันหลังเดินไปยังกำแพงแห่งแสง
“ข้าไม่ให้เจ้าไปก่อนหรอก” ทีมี่กระโดดขึ้นหลังจากเปล่งเสียงออกมา
“ทั้ง หางวัว และ ทีมี่ จะไม่มีใครเข้ามาก่อน! ฉันจะเข้าไปก่อนคุณทั้งคู่!” เรีย ตะโกนออกมาและดันตัวเองขึ้นอย่างแรงด้วย
เด็กสาวผิวเขียวหันกลับมาเผชิญหน้าพวกเขา
“ไอ้บ้าพวกนี้คิดว่าตอนนี้พวกนายดีพอแล้วเหรอ?” เธอพูดด้วยท่าทางอดกลั้น ในขณะที่ร่ายมนต์เคียวขนาดใหญ่อีกอันที่ทำจากพลังงานสีแดงในมือซ้ายของเธอ
เธอยกพวกเขาขึ้นและชี้ไปที่ทั้ง 2 คน
ทั้ง 3 จ้องตากันไม่กี่วินาที
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขากำลังจะพุ่งเข้าหากัน พวกเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งในระยะไกล
“ฮะ?” ทีมี่ และ เรีย อุทานออกมาพร้อมกัน แต่ขณะที่พวกเขาหันกลับมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เงาก็ลากผ่านพวกเขาไป
วู้ๆๆๆ!
เด็กสาวผิวเขียวเห็นแต่ผมสีเงินและสีชมพู ก่อนที่คนๆ นั้นจะวิ่งผ่านเธอไป
ความเร็วนั้นมากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะตอบสนองตรงเวลา
ก่อนที่พวกเขาจะได้ความสงบกลับคืนมา คนๆ นั้นก็มาถึงที่กั้นแสงแล้ว
ทรูนนน!
บาเรียนั้นกระเพื่อมเหมือนคลื่นเมื่อร่างกายของบุคคลนั้นผลักผ่านมัน
มันขยายตัวเหมือนยางก่อนที่คนคนนั้นจะผ่านไปในที่สุด
ทั้ง 3 คนจ้องมองด้วยความไม่เชื่อเมื่อคนๆ นั้นมาถึงอีกฟากหนึ่ง
พวกเขาดูเหมือนพูดไม่ออก การล้อเล่นและการต่อสู้ทั้งหมดเป็นไปเพื่ออะไร
‘เธอเอาชนะพวกเราได้’ ทีมี่พูดภายในด้วยท่าทางที่ขัดแย้ง
“บัดซบ! ดูซิว่าแกทั้งคู่เกิดจากอะไร!” เรียตะโกนออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด
‘เธอเป็นใคร?’ ทีมี่จ้องไปที่คนที่มาถึงภายในกำแพงไฟข้างหน้าพวกเขา
‘นั่นไม่ใช่ผู้หญิงที่นั่งข้างเด็กผมบลอนด์คนนั้นใช่หรือไม่’ เด็กหญิงผิวเขียวจำคนๆ นั้นได้
มันเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยและดูอ่อนโยนด้วยผมสีเงินและสีชมพู เขา 2 ข้างของเธอยื่นออกมาจากหน้าผากของเธอ
หลังจากเข้ามาในม่านแสงแล้ว เธอยิ้มให้พวกเขาก่อนจะหันหลังเดินไปยังก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้า
“อ่า เด็กผู้หญิงที่ดูอ่อนแอคนนั้นมาถึงก่อนเรา” เรียพูดก่อนจะเดินออกไป เดินไปข้างหน้าด้วยท่าทางผิดหวัง
เด็กหญิงผิวเขียวก็มีสีหน้าผิดหวังเช่นกัน แต่เธอยอมรับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นได้เกิดขึ้นแล้ว
ทีมี่และเด็กหญิงผิวเขียวก็เริ่มเดินไปที่กำแพงแห่งแสง
เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขาก็ลองใช้วิธีการต่างๆ กัน และผ่านไป 1 นาที พวกเขาทั้งสามก็สามารถผ่านไปได้
แรงโน้มถ่วงกลับสู่สภาวะปกติทันทีที่เคลื่อนผ่านกำแพงกั้นแสง
เรียดึงเท้าของเขาออกจากพื้นและถอนหายใจด้วยความโล่งอก พลังงานคล้ายออร่าสีแดงที่อยู่รอบๆ เด็กสาวผิวเขียวและตีมีก็หายไปเช่นกัน
พวกเขามองไปรอบๆ พื้นที่ภายในบาเรียที่สร้างขึ้นโดยลูกบอลสีเขียวทรงกลมขนาดใหญ่ของแสงด้านบน
มันใหญ่พอที่จะจุคนได้หลายพันคน
นี่คือช่วงเวลาที่พวกเขาสังเกตเห็นก้อนหินขนาดใหญ่ที่วางอยู่ตรงกลางของพื้นที่อย่างถูกต้อง
‘มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง’ ทั้ง 3 คนมีความคิดคล้ายคลึงกัน ขณะพิจารณาหินก้อนใหญ่ที่อยู่ข้างหน้า
“เธอคุยกับใคร” เรียเปล่งเสียงออกมาด้วยท่าทางสับสนขณะจ้องมองไปที่หญิงสาวที่มาถึงก่อนพวกเขา
ตอนนี้เธอยืนอยู่ทางด้านขวาของก้อนหินในขณะที่จ้องมองไปที่พื้นข้างหน้า
ริมฝีปากของเธอขยับขึ้นและลงเป็นครั้งคราว ซึ่งแสดงว่าเธอกำลังคุยกับใครบางคน
ทั้ง 3 คนเดินไปตรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“นายมาถึงที่นี่ได้ประมาณ 30 นาทีหลังจากที่ฉันมาถึงงั้นเหรอ… ไม่เลว”
เสียงผู้ชายที่มีเสน่ห์ล่องลอยเข้ามาในหูของพวกเขาขณะที่พวกเขาเข้าหาหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้า
