Chapter 249 : พวกคุณสร้างไม้กายสิทธิ์ให้หนูได้มั้ยคะ?
กลิ่นหอมของมันกำลังกระตุ้นจมูกของพวกเขา
อูเรี่ยนขมวดคิ้วเมื่อเขามองเห็นเนื้อ เขาไม่เคยลองกินเนื้อไก่มาก่อน เขาตักมันขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วเอามันเข้าปาก
น้ำซุปอร่อยมาก เนื้อสัตว์ก็ถูกปรุงมาเป็นอย่างดี มันมีทั้งความนุ่มและความชุ่มฉ่ำ เขาเคี้ยวมันอย่างช้า ๆ เพื่อสัมผัสถึงรสชาติของมัน
หลังจากที่เขากลืนมันลงไปความอบอุ่นก็กระจายไปทั่วทั้งร่างกายของเขา
ดวงตาของอูเรี่ยนเบิกกว้าง เมนูนี้ได้ผลดีกว่าโร่วเจียหมัว มันขับไล่ความเย็นในร่างกายของฉันได้! นอกจากนี้รสชาติของมันก็ดีจริง ๆ เขาตักมันเข้าปากอีกชิ้น เขาจำรสชาติของไก่ไม่ได้ แต่ถ้าไก่ที่เขาเคยกินมันอร่อยขนาดนี้เขาจะจำได้
จากนั้นเขาก็ตักข้าวเข้าปาก นี่เป็นสิ่งที่ดีมากเช่นกัน! ข้าวและไก่เป็นส่วนผสมที่ลงตัว!
ครัสูซมองดูอูเรี่ยน เขาไม่ชอบเนื้อแต่เห็นได้ชัดว่าเขาชอบเมนูนี้มากดังนั้นมันจะต้องดีแน่ ๆ เขาตักเห็ดหอมขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วกินมัน
ซุปไหลออกมาและกระจายไปทั่วลิ้นของเขา
“เห็ดนี่น่าทึ่งมากและซุปเองก็เช่นกัน!” ครัสซูอุทานด้วยความยินดี จากนั้นเขาก็ตักไก่ขึ้นมาแล้วเอาเข้าปาก ดวงตาที่หรี่ลงของเขาดูมีความสุขมาก
“อาจารย์เคราครึ่ง อาจารย์เต่า” เอมี่พูดเบา ๆ “ลองเติมซุปลงไปในข้าวดูสิคะ มันเป็นวิธีที่ดีกว่า หนูไม่ค่อยบอกคนอื่นเรื่องนี้ มันเป็นความลับเล็ก ๆ ของหนู”
ชายชราทั้งสองคนดูไม่มั่นใจแต่พวกเขาก็ลองทำมัน พวกเขาผสมน้ำซุปกับข้าวเข้าด้วยกันแล้วลองกินดูอีกครั้ง
พวกเขานิ่งค้างไปชั่วครู่ พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าข้าวจะอร่อยขึ้นได้ด้วยน้ำซุป
“ฉันขอข้าวเพิ่มอีกถ้วยได้มั้ยแม็กซ์?” ครัสซูและอูเรี่ยนถามในขณะที่พวกเขาวางถ้วยข้าวเปล่าลงในเวลาเดียวกัน
“ได้แน่นอน” แม็กซ์หยิบถ้วยขึ้นมาแล้วเดินไปที่ห้องครัว
“คุณไม่ควรให้ข้าวพวกเขาเพิ่ม” ระบบกล่าว
“ทำไมถึงไม่ควรล่ะ?” แม็กซ์ถามในขณะที่เขาตักข้าวใส่ถ้วยทั้งสองใบ
“ถ้าพวกเขาอยากได้ข้าวเพิ่มคุณก็ควรจะให้พวกเขาซื้อไก่ตุ๋นเพิ่ม มันจะทำกำไรได้ดีกว่าด้วยวิธีนี้”
“นายนี่โลภจริง ๆ นายไม่มีหัวใจเหรอ?” แม็กซ์พูดพร้อมกับเบ้ปาก
“ไม่ ฉันไม่มีหัวใจ”
“นายมันระบบไร้หัวใจ! บอกราคาข้าวไก่ตุ๋นให้ฉันฟังหน่อย”
“เห็ดหอมสองดอก 100 เหรียญทองแดง
มันฝรั่งเศสหนึ่งส่วนสี่ลูก 100 เหรียญทองแดง
ผักกาดหอมต้นหนึ่งส่วนแปดต้น 10 เหรียญทองแดง
…
น่องไก่เพลิงหนึ่งส่วนแปดน่อง 100 เหรียญทองแดง
ข้าวแสงจันทร์หนึ่งถ้วย 25 เหรียญทองแดง
ราคารวมทั้งหมดคือ 400 เหรียญทองแดง”
แม็กซ์รู้ว่าราคาของพวกมันสมเหตุสมผลพอเมื่อพิจารณาถึงคุณภาพที่สูงของพวกมัน แต่เขาก็ยังถามถึงความเป็นไปได้ “นายทำให้ราคามันถูกกว่านี้ได้มั้ย?”
“เชื่อมั้ยว่าฉันให้ส่วนลด 50 เปอร์เซ็นต์กับคุณแล้ว”
คิ้วของแม็กซ์เลิกขึ้นด้วยความประหลาดใจ “เข้าใจแล้ว” ฉันจะขายมันชุดละ 800 เหรียญทองแดง พวกเขาสามารถซื้อข้าวได้มากเท่าที่พวกเขาต้องการด้วยราคา 50 เหรียญทองแดงต่อถ้วย
อูเรี่ยนเอาข้าวที่เพิ่งได้มาเทลงไปในชามไก่ตุ๋น เขาผสมพวกมันเข้าด้วยกันแล้วเริ่มกินด้วยช้อนของเขา
ครัสซูเองก็ทำเช่นเดียวกัน
หลังจากที่ผ่านไปครู่หนึ่งพวกเขาก็วางช้อนลงและเรอออกมาด้วยความพึงพอใจ
ครัสซูยกนิ้วให้แม็กซ์ “เมนูนี้สุดยอดมาก ฉันแน่ใจว่ามันจะได้รับความนิยมในไม่ช้า “จากนั้นเขามองไปที่เอมี่ “แต่อย่าปล่อยให้เอมี่โดดเรียนอีกนะ มันจะส่งผลต่อความก้าวหน้าของเธอ”
“มันเป็นห้องเวทมนตร์ที่น่าเบื่อของแกที่ทำให้เธออยากโดดเรียน” อูเรี่ยนแซะ
ครัสซูทำหน้าบึ้งใส่เขา
เอมี่วิ่งไปที่จักรยานแล้วหยิบเขี้ยวหมูป่าออกมาแล้วเดินมาหยุดอยู่ระหว่างพวกเขาพร้อมกับเขี้ยวหมูป่าในอ้อมแขนและลูกตาเหยี่ยวในมือข้างหนึ่ง “พวกคุณสร้างไม้กายสิทธิ์ให้หนูได้มั้ยคะ?”
