บทที่51 ทำการข่มขู่
เห็นไม่มีใครตอบ หลิวปั๋วทงถามอีกครั้ง
“เหล่าหลิว เพื่อนนายเป็นคนส่งมารึเปล่า? ”
มีคนพูดแบบนี้ข้าง ๆ อาจจะมีความเป็นไปได้
“งั้นก็ได้! ”
พนักงานส่งอาหารส่งของเสร็จก็ออกไป ใหญ่ขนาดนี้ ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ หลิวปั๋วทงขมวดคิ้ว จากนั้นก็เปิดถุงอาหาร
ทันทีที่เขาเปิดถุง หน้าบึ้งทันที!
“แม่งเอ๊ย ใครทำว่ะ! ”
เพราะของเดลิเวอรี่นี้ มันคือโลงศพขนาดใหญ่ที่ทำจากเค้ก! ข้าง ๆ ยังมีป้ายเขียนว่าหลิวปั๋วทง!
พี่เซียปิดปากเชอร์รี่”ว๊าย! ใครมันเลวขนาดนี้? กล้าส่งโลงศพมา! ”
“พวกแกเป็นคนทำใช่ไหม! หา! จะล้อเล่นก็ต้องมีขีดจำกัดหน่อย พวกแกกำลังสาปแช่งกูใช่ไหม! ”
หลิวปั๋วทงกำหมัดแน่น ทำหน้าไม่พอใจ ทุกคนในเหตุการณ์ส่ายหัวทันที
“เหล่าหลิว พวกเราไม่เคยทำเรื่องแบบนี้นะ ใครจะส่งของเฮงซวยแบบนั้นโดยไม่มีเหตุผลกันล่ะ”
“นั่นสิ ทุกคนก็รู้จักกันดี พวกเรารู้ว่านายเป็นคนยังไง ให้ของแบบนี้ได้รึเปล่าพวกเราจะไม่รู้เหรอ? ”
“เอ๊ะ ข้างบนนี้มีติดใบสั่งซื้ออยู่ไม่ใช่เหรอ? พวกเราดูก็รู้แล้วนี่!
ตอนนั้นเอง มีคนที่ยังไม่ค่อยเมา ยังถือว่ามีสติหน่อยเข้าไปทันที จับกระดาษที่อยู่ข้างสาย “คนที่ส่งของนี้มาชื่อคุณเนี่ย……ในพวกเราไม่มีคนนามสกุลเนี่ยนี่นา”
อีกอย่างตระกูลเนี่ยก็ถูกทำลายล้างหมดแล้ว เนิ่นนานมาแล้วเมืองตงไห่ก็ไม่มีคนนามสกุลเนี่ยแล้ว
เดิมทีวันนี้หลิวปั๋วทงอารมณ์ดีอยู่ แต่ว่าจู่ ๆ ก็มีคนส่งโลงศพที่ทำจากเค้กมาให้ หลิวปั๋วทงโกรธสุด ๆ เขาใช้ขาเตะเค้กลงพื้นทันที
เมื่อกี้พวกเขาเล่นกันตรงนี้ ดังนั้นพื้นก็เลยถูกเหยียบจนสกปรกมาก เค้กก็เละหมด
ทุกคนก็หมดอารมณ์แล้ว พวกเขารีบขยับไปข้าง ๆ ไม่กล้าส่งเสียง ใครก็ไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว
“รองผู้อำนวยการหลิวน่าเกรงขามจริง ๆ ”
ในตอนนั้นเอง มีเสียงทุ้มและมีเสน่ห์ส่งมา หลิวปั๋วทงหันไปทางประตูทันที เห็นผู้ชายสวมชุดสบาย ๆ เดินเข้ามา
คนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น คือเนี่ยเฟิง!
“มึงเองเหรอ! ”
หลิวปั๋วทงรู้จักเนี่ยเฟิงแน่นอน ครั้งก่อนพวกเขาเจอกันที่อาคารฟางเจิ้ง ถ้าตอนนั้นไม่มีฝ่ายทหารเข้ามายุ่ง เนี่ยเฟิงคงจะถูกเก็บไปแล้ว
“ทำไมมึงถึงโมโหขนาดนี้ล่ะ? หรือว่าไม่ชอบของขวัญที่กูให้เหรอ? ”
“ไอ้หนู โลงศพนี้มึงเป็นคนส่งมานี่เอง! มึงนี่มัน! อยากโดนงั้นเหรอ! ”
หลายคนในนี้มีการร่วมมือกันกับหลิวปั๋วทง และยังมีหลายคนอยากประจบหลิวปั๋วทง มีหลายคนหยิบขวดเบียร์บนโต๊ะขึ้น เตรียมจะโยนใส่หัวเนี่ยเฟิง
“มึง กล้าจริง ๆ กล้าบุกมาคนเดียว! ทำไม? หรือว่ามึงอยากมาทวงความยุติธรรมให้กับเย่หรูเสว่เหรอ? ”
หลิวปั๋วทงลองนึกดู ก็นึกสาเหตุในนั้นได้
“แน่นอน มึงทำพี่หกของกูขนาดนั้น กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่”
เนี่ยเฟิงไม่เกรงกลัวเลย เขาค่อย ๆ เดินเข้าไป ชี้เค้กที่อยู่บนพื้น “ยังไงนี่ก็คือของที่กูให้ ถ้าให้ดีก็กินให้หมดซะ”
หลิวปั๋วทงโกรธจนขำ “ไอ้หยา! มึงเป็นใครกัน กล้ามาสั่งกูงั้นเหรอ?! ”
พี่เซียที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “นี่เป็นเด็กวัยรุ่นไม่กลัวตายจริง ๆ แกรู้รึเปล่าตอนที่ลุงหลิวท่องเส้นทางยุทธภพอยู่ ถูกคนข่มขู่กี่คน? ไม่มีประโยชน์สักนิด! ถ้ารู้ตัวก็รีบไปคุกเข่าขอโทษซะ ไม่งั้นเดี๋ยวแกจะไม่รู้ว่าตัวเองตายยังไง! ”
“ในเมื่อมึงคิดจะออกหน้าแทนเย่หรูเสว่ งั้นกูก็จะให้มึงดูเย่หรูเสว่ถูกไล่ออกยังไง! การกระทำทุกอย่างวันนี้ของมึงได้แต่เพิ่มความเร็วในการไล่เย่หรูเสว่ออก อย่าคิดว่าแค่ส่งเค้กมาก็จะทำกูกลัว! ”
หลิวปั๋วทงมองบน “มองไร? ยังไม่รีบจับมันไว้อีก ตอนนี้มันทำการข่มขู่กูอยู่! เดี๋ยวกูจะส่งมันไปสถานีตำรวจ! ”
หลิวปั๋วทงและลูกน้อง พวกเขาล้วงเอากุญแจมือออกมา “แกร็ก” ล็อคไว้ที่ข้อมือเนี่ยเฟิง
เนี่ยเฟิงมองกำไลมือสีเงินนี้ ก็อดหัวเราะไม่ได้ทันที “แค่สิ่งนี้คิดว่าจะจับกูไว้ได้เหรอ? ”
ได้ยินเพียงเสียงเล็กน้อย กุญแจมือก็หลุดออกทันที
หลิวปั๋วทงเบิกตากว้างทันที “มึงกล้าต่อต้านการจับกุมเหรอ! ”
“หลิวปั๋วทง ที่วันนี้กูมาหามึง มีเรื่องหนึ่งจะบอกกับมึง”
เนี่ยเฟิงก็ไม่คิดจะออกไป กลับหาที่ที่อยู่ตรงกลางแล้วนั่งลง “อย่างมัวแต่ยืนสิ นั่งเร็ว มีอะไรจะให้มึงดู”
หลิวปั๋วทงขมวดคิ้ว หมอนี้คิดจะทำอะไรกันแน่!
และในตอนนั้นเองหน้าจอที่เปิดเพลงในห้อง ทันใดนั้นหน้าจอก็เปลี่ยนไป มีข้อมูลมากมายอยู่เต็มจอ และมีคลิปการกระทำที่ไม่ดีด้วย!
หลิวปั๋วทงดูคลิปพวกนี้ รวมถึงบันทึกการโทรคุย เขารู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าทันที!
“นี่! นี่มัน! ”
พี่เซียก็ปิดปากอย่างอดไม่ได้ ถ้ารู้ว่า นี่คือข้อมูลเกี่ยวกับการทุจริตและการติดสินบนของหลิวปั๋วทง! นอกจากนี้ยังมีคลิปที่หลิวปั๋วทงรักแกประชาชนผ่านการใช้อำนาจ!
“มึง! มึงเอามาจากไหน? ”
หลิวปั๋วทงพุ่งเข้ามาทันที เขาคิดจะใช้ตัวบังหน้าจอ แต่หน้าจอใหญ่เกินไป ทุกคนดูจนอดอ้าปากไม่ได้!
“เรื่องชั่วที่เคยทำไว้ ยังไงก็ปรากฏขึ้นในสักวัน มึงว่าถ้าคนข้างบนรู้เรื่องพวกนี้จะเป็นยังไง? มึงจะติดคุกรึเปล่า? ”
เนี่ยเฟิงพูดถึงนี้ ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เขายิ้มแบบมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น
ตอนนี้หลิวปั๋วทงสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ถ้าข้อมูลพวกนี้ถูกใครสักคนข้างบนรู้ เขาจะถูกกักตัวตรวจสอบแล้วดำเนินคดีในข้อหาทุจริต และในนี้ยังมีการกระทำที่ผิดกฎหมายบางอย่างของเขาด้วย!
เขาห้ามโดนฟ้อง เมื่อถูกดำเนินคดีจะต้องรับโทษจำคุกตลอดชีวิตอย่างเดียว!
หลิวปั๋วทงคุกเข่ากราบทันที “คุณเนี่ย! คุณเนี่ยผมมันมีตาหามีแววไม่เอง! ขอได้โปรดเข้าใจ ปล่อยผมไปเถอะครับ! ”
“เป็นไรไป? เมื่อกี้บอกว่าจะจับกูเข้าสถานีตำรวจไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ถึงมาเรียกกูว่าคุณเนี่ยล่ะ? ”
หลิวปั๋วทงกลืนน้ำลายอย่างลำบาก เขาในตอนนี้หมดฤทธิ์แอลกอฮอล์แล้ว ตกใจจนเหงื่อตก “คุณเนี่ยครับ ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะครับ ผมทำเพื่อการดำรงชีวิตครับ! ”
“งั้นของขวัญที่กูให้มึง มึงต้องชิมสักหน่อยใช่รึเปล่า? ”
เนี่ยเฟิงชี้ไปที่เค้กเละ ๆ บนพื้น
ตอนนี้หลิวปั๋วทงไม่สนอะไรแล้ว รีบยื่นมือเก็บเค้กบนพื้น เขาไม่สนว่ามันสกปรกแค่ไหน ยัดเข้าปากทันที ทั้งชีวิตนี้เขาไม่เคยกินเค้กที่รสชาติแย่ขนาดนี้มาก่อนเลย!
เขากินอย่างตะกละตะกลาม ทุกคนในนั้นไม่กล้าพูดอะไร มองเขาเงียบ ๆ
พี่เซียก็ไม่เคยเห็นคนที่ตัวเองชอบจะขอร้องเพื่อไว้รักษาหน้า แต่เธอรู้ว่าคลิปพวกนั้นและหลักฐานมันหมายความว่าอะไร
