บทที่ 212 ซุ่มโจมตีจากสิบทิศ
สถานฝึกยุทธเฮยหลงตอนนี้ก็เหมือนเรื่องราวหรือปัญหาที่รับมือยาก ถึงแม้ว่าจะทำเงินได้มาก แต่พวกเขากลับไม่อยากรับช่วงต่อ
หลันหยิงพวกเขาจึงมอบสถานฝึกยุทธเฮยหลงให้กับเนี่ยเฟิง อย่างมีความสุข
เมื่อเนี่ยเฟิง ออกจากโรงพยาบาลไป พวกเขาถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก
“พ่อครับ! แม่ครับ! นี่เป็นของของผมนะครับ! มันน่ารังเกียจมาก ไอ้เนี่ยเฟิงคนนี้ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!”
โหวหย่งโกรธจนตัวสั่นและโคลงเคลงอยู่บนเตียง
“หยุดพูดได้แล้ว ไอ้หมอนั่นเดิมทีมันแตะต้องไม่ได้ง่ายๆอยู่แล้ว และนอกจากนี้ ตอนนี้สถานฝึกยุทธเฮยหลงยังเป็นเหมือนระเบิดเวลาซึ่งมันสามารถระเบิดได้ทุกที่ทุกเวลาอีกด้วย”
หลันหยิงส่งเสียงหัวเราะเยาะ “แม้ว่าเฮยหลงจะตายไปแล้ว แต่ลูกชายของเฮยหลงยังอยู่ เฮยเป้าจะไม่ยอมวางมือยุติเรื่องนี้แน่นอน”
นอกจากนี้แล้วยังมีคุณนายหลันคอยผสมโรงอยู่เบื้องหลังและทำให้ผู้คนสับสนเพื่อสังหารเนี่ยเฟิง
แต่แค่คุณนายหลันคิดไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงจะโชคดีขนาดนั้น
หล่อนจะต้องทำให้เนี่ยเฟิงตายให้ได้!
ดูเหมือนว่าการดำรงอยู่ของเนี่ยเฟิงจะเป็นเหมือนการเตือนความอัปยศอดสูในตอนแรกเริ่มของตัวเขาตลอดเวลา!เมื่อคุณนายหลันนึกถึงเรื่องในตอนนั้น หล่อนก็เกลียดจนเข้ากระดูกดำ!และอยากกลืนกินเนี่ยเฟิงพร้อมกับฉีกออกเป็นชิ้นๆ!
หลังจากที่หลันหยิงมอบสถานฝึกยุทธเฮยหลงให้เนี่ยเฟิงแล้ว ก็รีบโทรหาคุณนายหลันทันที “พี่คะ ฉันมอบสถานฝึกยุทธเฮยหลงให้เขาตามที่พี่บอกแล้วตอนนี้เขาน่าจะไปที่สถานฝึกยุทธเฮยหลงแล้ว”
ทำได้ดีมาก แบบนี้แหละ”
คุณนายหลันพยักหน้า “ไม่ต้องกลัวหรอก”
“พี่คะ ฉันไม่ได้กลัวหรอกค่ะ! ฉันต้องการให้เขาชดใช้! เขาทำร้ายลูกชายฉัน และฉันจะไม่มีวันยอมวางมือเด็ดขาด! ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปแน่นอน!”
สายตาหลันหยิงพุ่งแสงที่น่าหวาดกลัวออกมา
นอกจากนี้แล้วเนี่ยเฟิงรถของเขาได้ขับเข้าไปในสถานฝึกยุทธเฮยหลงแล้ว
หลังจากที่เฮยหลงตายสถานฝึกยุทธเฮยหลงก็กลายเป็นของโหวหย่ง
แต่เนื่องจากโหวหย่งได้รับบาดเจ็บ เขาจึงพักอยู่แต่ในโรงพยาบาล ดังนั้นเด็กฝึกงานทั้งหลายในสถานฝึกยุทธเฮยหลงจึงถูกเลิกจ้าง
ณ ตอนนี้สถานฝึกยุทธเฮยหลงว่างเปล่าและไม่มีคนสักคนอยู่ในนั้น
เนี่ยเฟิงส่งคนไปที่ห้องข้อมูลเพื่อจัดเก็บข้อมูล โดยเฉพาะแฟ้มเอกสารของคดีร้ายแรงบนทะเลนั้น โดยต้องจัดเก็บทุกอย่างที่เกี่ยวข้องพร้อมกับจัดส่งขึ้นมา
พวกเขาจึงรีบลงมือดำเนินการทันทีซึ่งการทำงานของคนในสำนักมังกรนั้นรวดเร็วและมีประสิทธิภาพเป็นอย่างมาก
“เนี่ยเฟิง! ฉันรู้ว่าแกมาแล้ว!”
เมื่อตอนที่เนี่ยเฟิงรู้สึกเหนื่อยหน่ายในการสำรวจอาณาเขตอยู่นั้นเสียงที่พาลก็ดังขึ้น
เนี่ยเฟิงเลิกคิ้วขึ้นและมองไปยังทิศทางของเสียงนั้น
คนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เขาคือเฮยเป้านั่นเอง
โดยเฮยเป้าในตอนนี้นั้นยังคงนั่งอยู่บนรถเข็น และมองเนี่ยเฟิงด้วยสายตาที่ความเกลียดชัง
สถานฝึกยุทธเฮยหลงนั้นใหญ่และกว้างขวางว่างเปล่ามาก ซึ่งนอกจากสนามฝึกฝนยุทธแล้ว ยังมีสนามประลองอีกด้วย
เนี่ยเฟิงมองไปที่เฮยเป้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แกเป็นใคร? ฉันรู้จักแกด้วยหรือเปล่า?”
“ไอ้ทุเรศเอ๊ย! แกทำร้ายฉันและฆ่าพ่อของฉันฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!”
เฮยหลงไม่ใช่เนี่ยเฟิงฆ่าและเนี่ยเฟิงเองก็ยังอยากถามเฮยหลงเกี่ยวกับเบาะแสคดีร้ายแรงบนทะเล แต่ใครจะไปรู้ว่าการระเบิดครั้งยิ่งใหญ่จะมาถึง
อย่างไรก็ตาม คาวเลือดบนมือของเนี่ยเฟิงนั้นมีมากมายและไม่ว่าเขาจะฆ่าหรือไม่ได้ฆ่าเฮยหลงก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีความสำคัญอะไรแล้ว
“ได้ พอดีเลยที่ตอนนี้ไม่ได้มีเรื่องอะไร”
เนี่ยเฟิงแสยะยิ้ม “แกต้องการจัดการกับฉันยังไง?”
“เช่นเดียวกับคดีร้ายแรงบนทะเล! ฆ่าแกเหมือนที่ฆ่าพ่อแม่ของแก!”
รูม่านตาเนี่ยเฟิงหดลง รอยยิ้มบนใบหน้าหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที “แกรู้เรื่องคดีร้ายแรงบนทะเลงั้นเหรอ?”
“ถูกต้อง!ฉันรู้แน่นอน!พ่อแม่ของแกตายภายใต้เงื้อมมือของนักฆ่า!”
ทักษะความสามารถของพ่อแม่เนี่ยเฟิงนั้นไม่เลว แม้ในช่วงแรกที่พวกเขาถูกตามล่าบนเรือสำราญสุดหรู ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะตายลงแบบนี้ แม้ว่าเนี่ยเฟิงจะอายุยังน้อย แต่เขาก็ยังจำได้ว่าตอนนั้นมีคนเยอะมาก และพวกเขาก็มีทักษะความสามารถมากเช่นกัน เก่งกาจมาก
“ในขณะที่ฉันยังมีความอดทนอยู่ทางที่ดีแกควรพูดให้ชัดเจนว่าใครเป็นนักฆ่าคนนั้น”
เนี่ยเฟิงหรี่ตาลง และมองไปที่เฮยเป้า
เฮยเป้าภาคภูมิใจ “แกมันไม่มีสิทธิ์รู้แล้ว!b เพราะตอนนี้แกกำลังจะลงไปยังยมโลก!”
“ปัง!”
ปฏิกิริยาร่างกายของเนี่ยเฟิงเร็วยิ่งกว่ากระสุน แกรีบหลีกไปสะ แต่กระสุนก็ยังแค่เฉี่ยวแขนเสื้อของเขาเท่านั้น!
ซุ่มยิงงั้นเหรอ?
เนี่ยเฟิงหรี่ตาลงพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะเยาะ “แค่การแสดงปาหี่นี้เองเหรอ?”
“ฮื้อ! ทั้งสถานฝึกยุทธเฮยหลงถูกคนของฉันควบคุมไว้หมดแล้ว และในตอนนี้แม้แกจะติดปีกก็หนีไม่รอดหรอก!”
ครั้งนี้เฮยเป้าก็ยังคงลงทุนเพราะเขาเชิญเหล่าผู้อาวุโสที่เป็นครูบาอาจารย์ของพ่อเขา และยังเชิญกลุ่มทหารรับจ้างหลายคนด้วยเงินก้อนใหญ่เพียงเพื่อกำจัดเนี่ยเฟิง!
เขาต้องการให้เนี่ยเฟิงตายโดยไม่มีที่ฝังศพ!
เนี่ยเฟิงมาที่นี่เพื่อตรวจสอบข้อมูลจึงพาเพียงไม่กี่คนมาเท่านั้น และเฮยเป้าเองก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน
ไม่ว่าอย่างไรคนของเฮยเป้าที่นี่ก็ยังมีมากกว่าอยู่ดี!
มือปืนซุ่มยิงหลายกองยิงใส่เนี่ยเฟิง!
และในตอนนี้เนี่ยเฟิงเองก็ไม่มีอาวุธอยู่ในมือด้วยดังนั้นเขาจึงหากำแพงเป็นที่กำบังอย่างรวดเร็ว
“เนี่ยเฟิง!ขอให้สนุกกับช่วงเวลาสั้นๆ ที่แกยังมีชีวิตอยู่ล่ะ!”
สีหน้าของเฮยเป้ามุ่งร้ายและพูดออกมาอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยเกลียดชัง!
ตอนที่เนี่ยเฟิงเผชิญกับห่ากระสุนปืน ก็ไม่เคยตื่นตระหนกเลย แล้วจะนับประสาอะไรกับสถานการณ์ในตอนนี้ เพราะสำหรับเนี่ยเฟิงแล้วมันเทียบอะไรไม่ได้เลย
“รายงานราชามังกร ทีมข่าวกรองโดนสกัดกั้น”
“วางมือกำจัดมันถูกแล้วเพราะพวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นทหารรับจ้าง”
สมาชิกในทีมข่าวกรองทั้งห้า ที่เขาพามานั้นล้วนเป็นทหารคลาสเอ หากจะรวบรวมข้อมูลคงไม่ใช่แค่มีมันสมองที่ฉลาดเท่านั้น
คนที่ตามไล่ล่าเนี่ยเฟิงมีเยอะมากและทีมของเฮยเป้าก็เป็นทีมนักฆ่าและได้เชิญมาแล้ว 10 ทีม!
มีเสียงปืนจากทุกทิศ และภายในอาคารขนาดใหญ่ ก็มีเงาร่างหนึ่งที่ฝีมือชำนาญปรากฏตัว !
“นี่คือโซนเอ ที่เป้าหมายก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย”
มันแปลกเมื่อครู่คนยังอยู่เลยทำไมอยู่ๆ ถึงหายตัวไปอย่างกะทันหันอย่างนั้นล่ะ เขาไปไหนแล้ว?
“แคว่ก!”
ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังมา ก็โดนเนี่ยเฟิงบิดจนคอหักไปแล้ว
“เป็นเวลานานแล้วที่ฉันไม่ได้ใช้กล้ามเนื้อแบบนี้”
เนี่ยเฟิงสืบค้นของอีกฝ่ายไปครู่หนึ่ง โดยมีกริช ปืนพก มุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย ดีมากมาสนุกกับการฆ่าดีกว่า!
“เป้าหมายหายไป! นี่คือโซนบี! โซนเอโปรดตอบ! ”
“ขอโทษด้วยจริงๆ โซนเอ ไม่สามารถตอบคุณได้นักฆ่า 18 คนโดนฉันฆ่าไปหมดแล้ว พวกคุณเป็นทีมนักฆ่าไหน? ช่วยบอกผมที ผมจะให้คำวิจารณ์แก่พวกคุณ”
เนี่ยเฟิงถอนหายใจ สำนักมังกรอาศัยตารางจัดอันดับทหารรับจ้างมาโดยตลอด โดยเป็นรายชื่อที่ติดประกาศอันดับที่ 1 ในตารางจัดอันดับทีมนักฆ่า ดังนั้นสำหรับเนี่ยเฟิงแล้วทีมนักฆ่าเหล่านี้ยังอ่อนเกินไป
“แกมาเมื่อไหร่แล้ว?!”
“เมื่อครู่นี้เอง”
การตื่นตัวของเขาแย่เกินไป ถ้าเขายังอยู่ในสถานการณ์แบบนี้คงโดนฆ่าไปแล้ว 8 ร้อยครั้ง
ดูเหมือนว่าเนี่ยเฟิงจะเป็นเหมือนผีร้ายที่ข้ามพรมแดนที่ค่อยๆ ฆ่าทีมนักฆ่าไปหลาย 10 ทีมจากโซนหนึ่งไปอีกโซน และตัดขาดสัญญาณการสื่อสารทั้งหมดทิ้งไป จึงทำให้พวกเขาไม่สามารถรับข้อมูลได้
สุดท้ายเนี่ยเฟิงก็มาถึงที่เวทีประลอง
ที่นั่นมีผู้อาวุโส 3 คนที่เป็นเหมือนไม้ใกล้ฝั่ง
“เกิดอะไรขึ้น? เฮยหลงหาคนไม่ได้แล้วเหรอ? อายุเยอะขนาดนั้นยังเรียกมาอีกเหรอ?”
เนี่ยเฟิงทิ้งกริชสั้นในมือไป และเงยหน้าขึ้นมองผู้อาวุโสทั้ง 3 ที่ยืนอยู่บนเวทีประลอง
“ฉันได้ยินมาว่าเฮยหลงลูกศิษย์ของฉันตายด้วยเงื้อมมือแก”
“พอๆกันแหละครับ พวกคุณเป็นอาจารย์ของเฮยหลงงั้นเหรอ? ช่างน่าอายจริงๆ ผมคงต้องพูดตรงๆนะ ว่า ลูกศิษย์ที่พวกคุณสอน ดูเหมือนจะไม่มีความสามารถอะไรเลย”
เนี่ยเฟิงยักไหล่ผู้อาวุโสทั้งสามโกรธเป็นอย่างมาก!
