ต้องบอกว่าเย่หลังนี้เป็นคนโหดเหี้ยมจริงๆ ของเถื่อนเหล่านี้ทำให้รู้สึกขนลุกเมื่อเห็นมัน
เพราะตามจำนวนนั้นมันเยอะมาก บวกรวมกันได้เกือบห้าสิบกรัมแล้ว
ของเถื่อนห้าสิบกรัมเหรอ?
ลูกน้องอิงเกอร์ดูแล้วดูอีก จากนั้นก็ลองชิมแล้วพยักหน้า
เมื่ออิงเกอร์เห็นลูกน้องพยักหน้า ใบหน้าก็แสดงรอยยิ้มออกมา “ได้ร่วมงานกับพวกคุณนั้นมีความสุขจริงๆ”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ขอให้คุณอิงเกอร์สดชื่นหน่อยๆ”
อิงเกอร์พยักหน้าจากนั้นเรียกคนนำการ์ดใบหนึ่งออกมา ในตอนที่กำลังจะรูดบัตร กลุ่มคนเสื้อดำก็ได้พุ่งเข้ามาและยกปืนพกขึ้นยิงอย่างไม่เลือกหน้า!
“อะไรเนี่ย! พวกแกเรียกคนมาเหรอ?”
อิงเกอร์ถูกล้อมรอบโดยบอดี้การ์ด เห็นเพียงแค่บอดี้การ์ดยกปืนพกขึ้นยิง!
เนี่ยเฟิงเป็นคนใกล้กับสินค้านั้นที่สุด ตอนนี้ถูกยัดเข้ากระเป๋าเดินทางแล้ว
เห็นเพียงแค่เนี่ยเฟิงวิ่งไปข้างหน้า เขาคว้ากระเป๋าเดินทางและวิ่งออกไปพร้อมกับหมิงอี๋หานแล้ว!
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
“คนโง่เท่านั้นที่จะหยุด! สินค้านี้มีค่าขนาดนี้!”
เนี่ยเฟิงตะโกนและวิ่งนี้ไปโดยไม่หันหลังกลับ
เถียนเถียนรีบตามออกไป “พี่เนี่ยรอฉันด้วย!”
ชายชุดดำอยู่เหนือศีรษะเขาต่อสู้กับพวกเขา และคนอื่นไม่สามารถเข้าใกล้ไม่ได้เลย!
เถียนเถียนตามทันแล้ว แต่เพราะคนข้างบนกำลังขวางทาง ดังนั้นเธอจึงหลงทาง
อันที่จริงกลุ่มคนที่จู่ๆบุกเข้ามาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากสมาชิกสำนักมังกรของเนี่ยเฟิง
และทั้งหมดนี้ถูกจัดเตรียมโดยเนี่ยเฟิง เพื่อดึงเย่หลังออกมา!
หลังจากที่เนี่ยเฟิงและหมิงอี๋หานพุ่งออกไป พวกเขาก็เข้าไปในรถที่เตรียมก่อนหน้านี้ และขับรถออกไป แต่ผู้คนภายในนั้นวุ่นวายอย่างมาก
ในขณะ เสียงไซเรนของตำรวจก็ดังขึ้น และพวกเขาก็ถูกยับยั้งโดยคนจากสำนักมังกร ดังนั้นจึงไม่มีทางหนีรอด
เมื่อรถตำรวจวิ่งเข้ามา สมาชิกหลายคนของสำนักมังกรเงียบ และอพยพออกจากเส้นทางที่วางแผนไว้ ดังนั้น คนที่เหลืออยู่ในโรงงานพังๆจึงเหลือเพียงคนที่มาค้าขาย
หลังจากที่เนี่ยเฟิงออกไปได้ไม่นาน เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากถังต้าสง ถังต้าสงโทรมาอย่างกังวลว่า “ไอ้น้อง! ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?”
“ไอ้พี่ถังต้าสง! พี่อยากหนีใช่มั้ย!”
“ฮ่าๆ! สินค้าชุดนี้มีค่ามาก ฉันไม่จำเป็นต้องบอกนายก็น่าจะรู้เองมั้ย? ขอแค่ฉันขายสินค้าล็อตนี้ได้ ฉันก็สามารถให้เงินไหลเข้ากระเป๋าต่อเนื่องแล้ว ทำไมฉันต้องฟังนาย เพียงไม่กี่ร้อยล้านเท่านั้น”
ทันทีที่เนี่ยเฟิงพูดเช่นนี้ พูดได้ว่าถังต้าสงโมโหมาก เดิมทีสิ่งต่างๆเป็นไปด้วยดี แต่เขาไม่คิดว่าจู่ๆคนๆนี้จะปรากฏขึ้น
“อย่าพูดถึงเรื่องเหลวไหลแบบนี้เข้าใจมั้ย? ถ้าหาคนจัดการกับสินค้าพวกนี้ไม่ได้ แกก็เป็นแค่คนไร้ประโยชน์!”
“ของดีแบบนี้ ทำไมจะหาคนไม่ได้ อย่าหลอกฉันนะ!”
รถที่เนี่ยเฟิงอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่รถอื่น แต่เป็นรถตำรวจ แต่คนในรถตำรวจไม่เอ่ยปากพูด
เย่หรูเสว่ก็ตามมาเช่นกัน และเธอโล่งใจมาก ที่เห็นเนี่ยเฟิงและหมิงอี๋หานกลับมาอย่างปลอดภัย
“แต่นายไม่คิดดู สินค้าล็อตนี้มีเกือบห้าสิบกรัม! ใครกล้าที่จะรับช่วงต่อของสินค้า จำนวนมากเช่นนั้น เหมือนมันฝรั่งร้อนถึงแม้ว่ามันจะอร่อย แต่ก็ไม่มีใครกล้ากิน ยกเว้นคุณอิงเกอร์ นอกจากนี้นายก็ยังหาคนลงมือไม่ได้!”
ถังต้าสงเริ่มลนลานแล้ว และคำพูดที่เขาพูดก็จริงจังขึ้นเล็กน้อย
เนี่ยเฟิงเงียบไปครู่หนึ่ง ถังต้าสงรู้ว่าเขาได้พูดจี้ใจเนี่ยเฟิง
น้ำเสียงของเขาเบาลงเล็กน้อย “ฉันรู้ว่าวันนี้นายคงตกใจกลัว แต่อย่างน้อยนาย ก็นำสินค้าล็อตนั้นออกมาอย่างปลอดภัย ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน ฉันจะให้คนของฉันไปรับนาย!”
“ไม่ได้! นายต้องให้เงินฉัน มิฉะนั้นฉันจะไม่ให้สินค้าล็อตนี้แก่นาย ฉันนำสินค้าล็อตนี้มาตามความต้องการของนาย แต่ตอนนี้เงินไม่ยังถึงในบัญชีของฉัน วันนี้ฉันมีเพียงสินค้าล็อตนี้ ถ้านายพูดกลับคำฉันจะอย่างไร?”
ถังต้าสงส่ายหัวของเขาอย่างดุเดือด และเขาเหลือบมองเย่หลังที่นั่งอยู่ข้างๆเขา
เย่หลังรู้แล้วว่าคนของพวกเขาถูกจับ และตอนนี้เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าว
แต่เย่หลังรู้ดีว่าคนชุดดำที่ปรากฏขึ้นมาจากสำนักมังกร
แม้แต่ผู้คนจากสำนักมังกรยังมาแทรกแซง เวลาของเย่หลังกำลังจะหมดลง
ฉันจะคุยกับเขาเอง
เย่หลังกวักมือเรียกถังต้าสง ถังต้าสงพยักหน้าแล้วยื่นโทรศัพท์ให้
“คุณเนี่ย เราแจ้งตำรวจแล้ว พวกเขาจะค้นหาที่อยู่ของคุณอย่างครึกโครมแน่นอน ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ของคุณ ไม่มีทางที่จะจัดส่งสินค้าล็อตนี้ได้”
“ลูกพี่ นี่พี่กำลังขู่ผมเหรอครับ? ผมบอกพี่ว่าผมไม่กลัว ผมอยู่ในวงการลักลอบขนสินค้า มานานแล้ว ผมมีคดีที่นี่ผมอยากลงมือ แน่นอนว่าผมทำได้!”
“ถ้าสินค้ากลุ่มนี้ขายง่าย ทำไมฉันถึงต้องไปขอความช่วยเหลือจากนาย เพราะสินค้ากลุ่มนี้ยุ่งยากเกินไป ฉันเลยต้องการความช่วยเหลือ ด้วยแรงของนายมันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดส่งสินค้าล็อตนี้”
เย่หลังรู้ว่าอิงเกอร์ถูกจับกุม และเขาต้องหาบ้านอื่นต่อไป แต่สินค้าล็อตนี้ต้องอยู่ในกำมือของเขา
“แล้วนายต้องการอะไร?”
“ง่ายมาก ฉันจะให้เงินนาย และนายให้สินค้าล็อตนั้นกับฉัน”
“นี่มันคนละเรื่อง ฉันไม่รู้ว่าสินค้าของนายสามารถขายได้เท่าไหร่ แต่นายสัญญาว่าจะให้เงินฉันหนึ่งพันล้าน ก็ต้องให้มาถึงมือนะ? อีกอย่างตามที่นายพูด ฉันปรากฏตัวตอนนี้ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เป็นไปได้ว่าพวกเขาน่าจะซุ่มโจมตี ถ้าพวกเขาต้องการจับกุมฉัน ความปลอดภัยส่วนตัวของฉันไม่รับประกันอีกต่อไป! บัญชีของฉันจะถูกระงับไม่ช้าก็เร็ว! ดังนั้นคุณต้องให้เงินฉัน!”
“ฉันสามารถหาเงินสดในตอนนี้ได้อย่างไร? อีกอย่าง นายจะสามารถหอบเงินสดหนีไปได้สักเท่าไหร่?”
ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงก็คำรามและพูดว่า “สิ่งเหล่านี้ฉันไม่สน นายต้องให้เงินฉัน! เข้าใจมั้ย! ฉันต้องการเงิน!”
“โอเค บอกฉันทีว่าตอนนี้นายอยู่ที่ไหน”
“อย่าพยายามหลอกล่อฉัน! เฉพาะในกรณีที่นายให้เงินฉันเอง ฉันจะให้สินค้าล็อตนี้แก่นาย มิฉะนั้นฉันจะเทสินค้าล็อตนี้ลงในแม่น้ำ! อย่าคิดว่าทุกคนจะได้ดี!”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงพูดจบ เขาก็วางสาย
“เสี่ยวเฟิง ทำได้ดีมาก ตอนนี้พวกเขาน่าจะกังวลมากเกี่ยวกับการจัดส่งสินค้านี้ เรากำลังตรวจสอบที่อยู่ครั้งก่อนที่คุณให้ไว้กับเราอย่างใกล้ชิด แต่กระต่ายเจ้าเล่ห์นั้นมีสามรัง ไม่มีใครรับประกันได้”
เย่หรูเสว่มองเนี่ยเฟิงอย่างชื่นชม เนี่ยเฟิงยิ้มและพยักหน้า “เป็นเรื่องที่ดีที่สามารถช่วยคุณได้”
ในความเป็นจริงเนี่ยเฟิงได้ติดตามที่อยู่ของเย่หลัง และพวกเขาเพียงรอให้เขาปรากฏตัว
