“มองไม่ออกเลยนะ ไม่คิดว่าคุณจะเก่งขนาดนี้”
ฝูยานหรงคว้าซาลาเปาหมูแดงมากินอย่างไม่เกรงใจ
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ผมไม่ค่อยแน่ใจ” เนี่ยเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม
“เสี้ยงหรื่อเซิงกับเสี้ยงหนาน ทั้งสองคนนี้ได้ทำสิ่งชั่วร้ายมามากมาย หลายปีผ่านไปก็ไม่มีใครกล้าขุดหา มันเป็นเพราะเหตุใด? แน่นอนว่าเป็นเพราะทั้งสองคนนั้นมีผู้หนุนหลังที่มีอิทธิพลมาก แต่วันนี้เรื่องอื้อฉาวของสมาคมการต่อสู้เขตตะวันออกเฉียงใต้กำลังแพร่กระจายไปทั่วโลก หลักฐานที่เด็ดขาดเช่นนี้ พวกเขาจะทิ้งไว้ได้อย่างไร ?”
เมื่อฝูยานหรงได้ยินข่าวเมื่อเช้านี้ เธอคิดว่าเรื่องนี้มีความเป็นไปได้มากว่าเนี่ยเฟิงเป็นคนทำ ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะเป็นจริงดังคาด
“สมกับที่เป็นราชามังกรแห่งสำนักมังกร เขาร้ายกาจมากจริงๆ สืบหาสถานะได้ก็น่าทึ่งอยู่แล้ว แต่ทำไมคุณถึงไม่ปล่อยข่าวอื้อฉาวเหล่านี้ออกมาในตอนแรกเสียเลย?”
“ถ้าตอนแรกผมปล่อยข่าวทำลายสมาคมการต่อสู้ตั้งแต่แรก หยุนวู่ซานเหรินจะไม่ปรากฏตัวง่ายๆ แบบนี้ ผมกับหยุนวู่ซานเหรินมีปัญหาส่วนตัวที่ต้องจัดการแบบเผชิญหน้า ตอนนี้เขาน่าจะได้รับผลจากการกระทำของเขาเองแล้ว”
เนี่ยเฟิงโยนกล่องนมถั่วเหลืองในมือลงถังขยะ “ว่าแล้วก็ยังมีสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ต้องไป ที่นี่ปล่อยให้เหลยจ้านและคนอื่นๆ ไปกันเอง อยู่ที่นี่ผมไม่มีรถ คุณต้องทำหน้าที่คนรับรถพาผมไปที่นั่น”
ฝูยานหรงบุ้ยปากอย่างไม่พอใจ “ทำไมฉันต้องฟังคุณด้วย?”
“เพราะมันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับประชาชน ผมคิดว่าคุณควรจะช่วยเหลือ”
ฝูยานหรงไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงต้องการทำอะไร แต่เธอก็ยังคงขับรถพาเขาไปยังสถานที่ที่เนี่ยเฟิงบอก
ที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงก็คือ สถานที่ที่เนี่ยเฟิงต้องการจะมาคือสนามประลองใต้ดิน
ตอนนี้ที่สนามประลองใต้ดินกำลังวุ่นวาย ทีมของท่านเทพถูกเนี่ยเฟิงจัดการเก็บไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีทีมราชาเป็นของตัวเอง สนามประลองใต้ดินก็เปิดต่อไปไม่ได้
เนี่ยเฟิงเข้ายึดสนามประลองใต้ดินแล้วสำเร็จโทษท่านเทพ หลังจากที่ท่านเทพรู้สถานะของเนี่ยเฟิงก็ตกใจจนหน้าซีด ไม่กล้าตอบโต้กลับ ยกมือขึ้นเพื่อมอบตัว เขาไม่นึกเลยว่าตัวเองจะไปยั่วยุบุคคลอันตรายเช่นนี้!
ราชามังกรแห่งสำนักมังกร ทั่วโลกไม่มีมีไม่มีใครกล้าต่อต้าน นี่คือทรราช!
ถ้าท่านเทพรู้ตั้งแต่แรกว่าเนี่ยเฟิงเป็นราชามังกรแห่งสำนักมังกร เขาจะไม่มีวันตอบตกลงเฉากวงหมิง ท่านเทพรู้สึกเสียใจมากในตอนนี้ แต่บนโลกนี้ไม่มียาแก้เสียใจทีหลังให้กิน ตอนนี้รู้สึกดีใจมากที่ไม่ได้ฆ่าเขา
“คุณเนี่ยมาแล้ว!”
ท่านเทพถูกเนี่ยเฟิงทำให้ได้รับบาดเจ็บ ทำให้ตอนนี้เขาเดินกะเผลก ไม่สามารถขยับมือได้ เรื่องนี้ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่ท่านเทพเขาก็ยังไร้เรี่ยวแรง
ฝูยานหรงจ้องไปที่ท่านเทพด้วยความไม่พอใจ ท่านเทพก็ไม่กล้ามองเนี่ยเฟิงในตอนนี้ เขากังวลว่าเนี่ยเฟิงจะลงโทษ ตอนนี้เขามีชีวิตที่ดีแล้ว เพราะเขารู้ว่าผู้คนในสำนักมังกรนั้นไม่สมควรไปล่วงเกิน โดยเฉพาะปีศาจจากนรกที่อยู่ตรงหน้าเขา!
“คนของผมยึดครองสนามประลองใต้ดินไว้แล้ว คุณทำได้ไม่เลว ผู้ที่รู้สถานการณ์ทะลุปรุโปร่งเท่านั้นจึงจะเป็นอัจฉริยะ”
“ใช่ๆๆ! สิ่งที่คุณเนี่ยสอนนั้นถูกต้อง! ถ้าคุณเนี่ยมีอะไรจะสั่งก็เต็มที่เลยนะครับ ข้าน้อยพร้อมทุ่มสุดตัว!”
ท่านเทพก็รู้สึกทุกข์ใจ แต่จะทำอย่างไรได้ ? ตอนนี้เขาเป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่รอถูกฆ่า
“ตอนนี้ทรัพย์สินของคุณถูกริบไปแล้ว แน่นอนว่าสำนักมังกรของผมไม่ต้องการเงินจากคุณ เพราะเงินพวกนี้สำหรับสำนักมังกรของผมแล้ว ไม่ได้มีค่าอะไรเลย”
เนี่ยเฟิงไม่ได้สนใจเรื่องเงินที่ท่านเทพหามาเลย แต่ท่านเทพบังคับให้นักมวยจำนวนมากเข่นฆ่ากันเองเพื่อสร้างทีมราชา
เช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในสำนักหุบหยาง หนอนพิษตัวสุดท้ายถูกทิ้งไว้ข้างหลัง และหนอนพิษตัวนี้ที่นักมวยคนอื่นๆ เหยียบได้ตามใจก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากราชาอะไหล
ตราบใดที่ไม่มีค่าท่านเทพก็จะละทิ้งไป บรรดานักมวยที่บาดเจ็บและเกษียณอายุเหล่านี้มีชีวิตที่น่าสังเวช พวกเขาถูกบังคับให้ทำงานเพื่อท่านเทพ
“แล้วคุณคิดจะเอาเงินไปทำอะไร?”
ฝูยานหรงถามด้วยความสงสัย
“เงินก้อนนี้ถูกใช้เพื่อชดเชยนักมวยเกษียณที่พิการเหล่านั้น พวกเขาเป็นกระดูกสันหลังของครอบครัว หลังจากใช้ค่าใช้จ่ายของกลุ่มหมดไม่มีแหล่งเงินทุนแล้ว พวกเขาจะกลายเป็นภาระของครอบครัว”
เนี่ยเฟิงทำเสร็จก็มองไปทางท่านเทพอย่างเย็นชา “พวกเขาทำเงินให้คุณได้มากมาย แต่สุดท้ายคุณปล่อยให้พวกเขาหายไปบนเวทีโดยไม่จ่ายค่าชดเชยแม้แต่นิดเดียว ช่างใจดำจริงๆ”
ท่านเทพเหงื่อออกตลอดเวลา เขาก้มหน้าลง ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร อย่างไรก็ตาม เขาเป็นนักธุรกิจที่ชั่วร้าย เป้าหมายของเขาคือการสร้างรายได้ เขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งและทรงพลังในหูหนาน ไม่มีใครสามารถควบคุมเขาได้ ใครจะรู้ว่าสุดท้ายแล้วจะไปท้าทายคนอย่างท่านเทพ!
เขาเสียใจมากจนร้องไห้ ถ้ารู้มาก่อนก็จะไม่ควรโลภ เขาควรจะปฏิเสธเฉากวงหมิงเมื่อมาขอยืมคนจากเขา แต่บนโลกนี้นั้นไม่มียาสำหรับรักษาอาการเสียใจทีหลัง
“นอกจากค่าชดเชยแล้ว พาเขาไปคุกเข่าขอโทษด้วย”
พอเนี่ยเฟิงได้ยินดังนั้นก็เชิดคางขึ้น ท่านเทพเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อแล้วพูดว่า “คุณยังจะคุกเข่าขอโทษเขาอีกเหรอ?”
“ทำผิดไม่ควรจะขอโทษเหรอ?”
เนี่ยเฟิงส่งสายตาออกไป ท่านเทพก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาก้มหน้าปิดปากเงียบ แล้วเดินตามหลังทั้งสองคนไปทีละก้าว
ฝูยานหรงเพิ่งเข้าใจว่าเรื่องดีๆ ที่ทำให้ประชาชนมีความสุขที่เนี่ยเฟิงบอกไว้คืออะไร
วันรุ่งขึ้น ฝูยานหรงขับรถพาท่านเทพและเนี่ยเฟิงไปเมืองหูหนาน
นักมวยบางคนได้กลับไปถึงบ้านเกิดของตัวเองแล้ว ดังนั้นเนี่ยเฟิงจึงให้คนไปติดต่อโดยตรง พวกเขาส่งเงินชดเชยคลิปวิดีโอที่ท่านเทพคุกเข่าขอโทษ เพื่อให้พวกเขาได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรมและเป็นธรรม
ท่านเทพได้รับบาดเจ็บและยังต้องไปกับพวกเขา แม้ว่าเขาจะไม่พอใจอย่างมาก แต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไร เขารู้ว่าตัวเองได้ล่วงเกินราชามังกรแห่งสำนักมังกร แม้ว่าเขาจะเป็นอัมพาตหรือทุพพลภาพ เขาก็ต้องกัดฟันและปีนออกจากเตียงตราบเท่าที่เขาได้รับคำสั่งจากเนี่ยเฟิง
หลังจากวุ่นวายมาทั้งวัน ฝูยานหรงก็รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเช่นกัน ที่แท้การทำเรื่องดีๆ ต้องใช้ทั้งเวลาและพลังงานอย่างมาก
“ฉันเริ่มเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อคุณ ทัศนคติของฉันที่มีต่อคุณเมื่อก่อนนั้นแย่มาก ฉันคิดว่าคุณกลับมาเพราะมีเจตนาที่จะรบกวนชีวิตของฉันกับปู่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณไม่ใช่คนเลวแบบนั้น”
ระหว่างทางกลับ ฝูยานหรงเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในรถแล้ว เธอจึงพูดขึ้นอย่างเคอะเขิน ด้วยนิสัยของเธอ เธอกล้าที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไป เนื่องจากเธอมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเนี่ยเฟิงมาก่อน เธอจึงยังเคอะเขินอยู่เล็กน้อย
“งั้นคุณก็คิดผิดแล้ว ผมไม่ใช่คนดี ผมเป็นคนมีความแค้น เพียงแต่ผมคิดว่ามันไม่มีความยุติธรรมบนโลกใบนี้ ผมไม่อาจทำแทนสวรรค์ได้”
เนี่ยเฟิงหรี่ตาแล้วพูดต่อ “ผมขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของคุณ แต่ไม่ต้องกังวล ผมจะหาว่าใครอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ ผมจะไม่ปล่อยให้พ่อแม่ของคุณตายไปเปล่าๆ”
พอพูดถึงพ่อแม่ ดวงตาของฝูยานหรงก็มืดลงในทันที “อันที่จริง ฉันไม่ควรตำหนิคุณ ฉันควรโทษตัวเองที่ไร้ประโยชน์”
เธอมักจะคิดว่าถ้าเธอเป็นเด็กผู้ชาย เธอจะสามารถปกป้องครอบครัวได้
