เมื่อนักฆ่าได้ยินเนี่ยเฟิงพูดเช่นนี้ก็กำหมัดแน่น ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ รู้ดีว่ามีพวกเขาซ่อนอยู่ที่นี่กี่คน
“ผมพูดถูกใช่ไหม? อย่าเสียเวลาเลย พวกขึ้นเข้ามาได้ตามสบาย ไม่ว่าในมือของพวกคุณจะมีปืนหรืออาวุธอื่นๆ ก็ตาม ผมก็ไม่กลัว”
เนี่ยเฟิงยังคงนั่งอยู่บนโซฟา ไม่มีทีท่าว่าจะหวาดกลัวแม้แต่น้อย
นักฆ่าโดนดูถูก พวกเขาอับอายจนบังเกิดโทสะ!
ถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นหน่วยทหารรับจ้างชั้นหนึ่ง ในทีมของพวกเขาไม่ว่าใครที่ถูกส่งออกไปตามลำพัง ล้วนแล้วแต่ได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในรายชื่อนักฆ่าอันดับต้นๆ
ไม่รู้ว่าทำไมเจ้าหนุ่มคนนี้จึงหยิ่งผยองเช่นนี้ พวกเขาลอบสบตากัน คนที่เดินเข้าไปหาเนี่ยเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่ใช่นักฆ่า เราบังเอิญเข้าห้องผิด คิดว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้ ถ้าคุณเป็น เจ้าของห้องนี้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะออกไปเดี๋ยวนี้”
เนี่ยเฟิงหันหลังให้นักฆ่า ไม่ว่าในสถานการณ์ใดๆ ก็ตาม จะหันหลังให้กับศัตรูไม่ได้ เพราะคุณไม่รู้เลยว่าฆาตกรจะทำอะไรกับคุณ
เนี่ยเฟิงทำเช่นนี้ได้เพราะเขามั่นใจในตัวเองมาก ความมั่นใจนี้ไม่ใช่เรื่องตาบอด เพราะทุกเส้นประสาทของเนี่ยเฟิงล้วนตื่นตัวอยู่
“ฝีเท้าของคุณเบาและระมัดระวังมาก ในสถานการณ์ที่มองเห็นได้ไม่ชัดเจน คุณเลือกสถานที่ที่สามารถเข้าถึงหน้าต่างและประตูได้โดยเร็วที่สุด เพราะคุณต้องรักษาทางถอยไว้ คนสองคนบนชั้นสองมีปืนสไนเปอร์อยู่ในมือ และตอนนี้กำลังเล็งมาที่หัวของผม”
รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเนี่ยเฟิงในขณะที่เขากำลังเล่นกับถ้วยชาในมือ
นักฆ่าตกใจและมองเนี่ยเฟิงอย่างไม่เชื่อสายตา ตอนแรกเขานึกว่าแค่ตื่นตัวและมีไหวพริบดี ความสามารถในการสังเกตดี แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะสังเกตเห็นว่าพวกเขากำลังซุ่มโจมตีพร้อมด้วยอาวุธในมือ
“อย่ามัวแต่อ้อมค้อมไปมา ผมรู้ว่าพวกคุณมาที่นี่เพื่อเอาชีวิตผม ผมมีทางเลือกให้พวกคุณสองทาง ทางที่หนึ่งคือมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ แต่ต้องบอกผมว่าใครจ้างพวกคุณมา? ทางที่สองคือ ทางตัน”
“พี่ชายอย่ามัวแต่พูดมากอีกเลย เขามาฆ่าผมเลยเถอะ”
มือปืนที่อยู่ชั้นบนทำสัญญาณมือ คนที่อยู่ชั้นล่างพยักหน้า
ในขณะนั้นเอง มือปืนที่อยู่ชั้นบนกำลังจะเหนี่ยวไก แต่คิดไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงจะไวกว่าก้าวหนึ่ง ถ้วยน้ำชาในมือของเขาแตกลงตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ไม่มีแม้แต่เสียง เห็นเพียงเนี่ยเฟิงเก็บเศษชิ้นส่วนขึ้นมา แล้วขว้างออกไปด้วยแรงมหาศาลอย่างแม่นยำ!
มือสไนเปอร์ที่อยู่ชั้นบนพ่นลมหายใจแรง ควบคุมมือของตัวเองไว้ไม่อยู่ กดเหนี่ยวไก!
“พี่รอง!”
นักฆ่าที่ซุ่มอยู่ข้างๆ ตกใจเมื่อเห็นมือสไนเปอร์ล้มลงกับพื้น กระสุนพุ่งไปทุกทิศทุกทาง เขาตกใจ รีบเข้าไปตรวจสอบและพบว่าเขาเสียชีวิตแล้ว มีเศษถ้วยชาฝังอยู่ในลำคอของเขา!
“ลงมือ!”
หลังจากรู้ว่าเนี่ยเฟิงไม่ใช่คนธรรมดา พวกเขาจึงไม่กล้าที่จะชะล่าใจอีกต่อไป เดิมทีคิดว่าภารกิจวันนี้ง่ายดายมาก แต่ใครจะรู้ว่าอีกฝ่ายจะมีฝีมือแบบนี้!
เนี่ยเฟิงซ่อนตัวอยู่ในความมืด แต่คนพวกนั้นสวมแว่นจับคลื่นความร้อน ตราบใดที่มีสิ่งมีชีวิต ก็หนีไม่พ้นจากสายตาของพวกเขาได้
แต่เนี่ยเฟิงก็ไม่เคยคิดว่าความมืดจะทำให้เขาซ่อนตัวได้ เขาต้องการหาระยะโจมตีที่ดีที่สุด
เขาเพิ่งฆ่ามือสไนเปอร์คนนั้นไป ที่ชั้นบนยังมีอีกคนหนึ่ง ก่อนที่เขาจะพบระยะซุ่มยิงที่ปลอดภัย เนี่ยเฟิงก็ไวกว่าเขาหนึ่งก้าว เขามาถึงพื้นที่ตาบอด ดังนั้นคนอื่นๆ จึงทำได้เพียงสามารถค้นหาเนี่ยเฟิงอย่างระมัดระวังเท่านั้น
“ต้องอยู่ในบ้านหลังนี้แน่ รีบค้นหา!”
พวกเขารับงานนี้แล้ว ก็ย่อมไม่สามารถปล่อยให้เหยื่อหนีไปได้ ดังนั้นนักฆ่าที่เหลือจึงรีบเข้าไปโจมตีเนี่ยเฟิงอย่างรวดเร็ว
ขณะที่พวกเขาเปิดประตู ไฟในห้องก็สว่างขึ้นในทันใด พวกเขาตกใจกลัว กำลังจะวิ่งหนี แต่คิดไม่ถึงว่าห้องนี้จะเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย และคนเหล่านี้ก็มากกว่าพวกเขาหลายเท่า
“นี่คือทีมทหารรับจ้างที่ดีที่สุดแล้วเหรอ? พวกคุณไม่รู้เหรอว่า ไข่ไก่หนึ่งตะกร้านั้นแตกง่ายมาก?”
เนี่ยเฟิงนั่งลงบนเก้าอี้ตรงกลาง เอาขาไขว่ห้าง ข้างๆ เขาเป็นสมาชิกของสำนักมังกร
พวกเขามองไปที่นักฆ่าอย่างเย็นชา แม้ว่านักฆ่าเหล่านี้จะมีอุปกรณ์ครบครัน แต่พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรในตอนนี้ เพราะถูกเล็งด้วยปืน
อย่างไรก็ตามด้วยความแตกต่างอย่างมากมายของจำนวนคนและอาวุธ ไม่ว่าพวกเขาจะต่อสู้ดิ้นรนแค่ไหนก็ต้องตายอยู่ดี
หนึ่งในนั้นกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ดูเหมือนว่าเขาจะยั่วยุคนที่ไม่ควรจะยั่วยุเข้าแล้ว!
“ใครส่งพวกคุณมาที่นี่?”
“เนี่ยเฟิงแสยะยิ้ม “พวกคุณคุกเข่าอยู่ที่นี่มานานแล้วใช่ไหม ไม่รู้เหรอว่าพวกเราย้ายบ้านแล้ว? มาคอยตามอยู่ที่นี่มันไม่มีประโยชน์ ว่าไงล่ะ? ข่าวกรองของพวกคุณแย่มากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ในเมื่อถูกคุณจับได้แล้ว ก็อย่าพูดจาให้เสียเวลาเลย จะทำอะไรก็ตามสบายเถอะ!”
เนี่ยเฟิงมองดูสีหน้าท่าทางที่ประมาทและเคร่งขรึมของหัวหน้านักฆ่า เขาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “ในเมื่อคุณเป็นหัวหน้านักฆ่า หน้าที่ของคุณคือนำทีมของคุณเพื่อให้ได้รับค่าตอบแทน ตอนนี้เงินก็ไม่ได้ ทีมของคุณยังถูกทำลายลงอีก มันจะขาดทุนเกินไปหรือเปล่า?”
“ฮึ่ม! อย่าพยายามล้วงข้อมูลอะไรจากผมเลย ทีมนักฆ่าของเราย่อมมีจุดยืนของตัวเอง แม้ว่าจะตาย แต่พวกเราก็ไม่ทรยศนายจ้าง!”
เนี่ยเฟิงพยักหน้าอย่างเข้าใจแจ่มแจ้ง “ฟังดูดีนะ แต่ผมคิดว่าเดี๋ยวคุณอาจเปลี่ยนความคิดก็ได้”
“ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ผมก็ไม่มีวันเปลี่ยนความคิด!”
“บอกพวกเขาว่าเราเป็นใคร”
เนี่ยเฟิงเชิดคางขึ้น สมาชิกที่อยู่ข้างๆ พยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปหาพวกเขาแล้วบอกว่า “ผู้ที่นั่งอยู่ตรงนั้นคือราชามังกรแห่งสำนักมังกร”
เมื่อหัวหน้านักฆ่าได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างทันที มิน่าเล่าเขาถึงรู้สึกว่าความกดดันอย่างน่าหวาดกลัว พุ่งตรงเข้ามาหาเขา คิดไม่ถึงเลยว่าคนผู้นี้คือราชามังกรแห่งสำนักมังกร!
“เป็นไปไม่ได้ คุณจะเป็นคนของสำนักมังกรได้ยังไง!”
หัวหน้านักฆ่าไม่อยากจะเชื่อเลย แต่เสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่นั้นถูกปักด้วยลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ของสำนักมังกร!
ลายปักของสำนักมังกรนั้นมีเอกลักษณ์ ไม่มีใครลอกเลียนแบบได้!
ในตอนนี้ หัวหน้านักฆ่าที่สงสัยมาตลอดว่าคนเหล่านี้คือใคร ทำไมเสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่จึงดูคุ้นเคยนัก เมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดในตอนนี้ เขาก็เข้าใจแล้วว่าเขาอาจไปยั่วยุคนที่ไม่สมควรยั่วยุ!
“ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะเชื่อสิ่งที่ผมพูด แต่มันไม่สำคัญ เชื่อหรือไม่แล้วแต่คุณ มันไม่มีประโยชน์สำหรับผม พาพวกเขาไปให้หน่วยสอบสวน ให้พวกเขาง้างปากคนพวกนี้ออกมาให้ได้”
เนี่ยเฟิงพูดจบก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปช้าๆ “ไม่ต้องสนใจว่าจะเป็นหรือตาย”
คำพูดของเขาทำให้ทุกคนในทีมนักฆ่าตัวสั่น หลังจากที่เขาจากไปแล้ว คนที่ค่อนข้างขี้ขลาดก็คุกเข่าลงกับพื้น ความกดดันอันน่ากลัวทำให้พวกเขายืนไม่อยู่
