“นายจะไปหรือไม่ไปก็ได้ อันที่จริงก็ไม่จำเป็นต้องไป อีกอย่างยังเป็นพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวด้วย ขึ้นอยู่กับนาย”
ในตอนแรกชิวมู่เฉิงก็รู้สึกแปลกๆ เช่นกัน ทำไมอีกฝ่ายถึงรู้ว่าเนี่ยเฟิงเป็นเจ้าของพิพิธภัณฑ์ส่วนตัว? ดูเหมือนเนี่ยเฟิงจะไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
“ว้าว! เสี่ยวเฟิง! นายดังใหญ่แล้ว นายดูข่าวตอนนี้สิ มีแต่นายทั้งนั้นเลย! ที่บ้านเก่าของพวกเรายังมีคนเคยบอกว่าเขาต้องการสัมภาษณ์นายด้วยนะ!”
ในเวลานี้คางเมิ่งได้กลับมาแล้ว เธอถอดแว่นตากันแดดออก หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วโหวกเหวกเสียงดัง
“จริงหรือเปล่าครับ? ไหนผมขอดูหน่อย!”
เนี่ยฟิงกระโดดลงจากโซฟา ลากรองเท้าแตะเดินเข้าไปหาคางเมิ่ง เขาสูงกว่าคางเมิ่ง เขาเอาคางวางบนศีรษะของเธอ เนี่ยเฟิงเห็นหัวข้อข่าวที่จับจองเต็มพื้นที่ “ลูกชายของเนี่ยเจิ้งอัจฉริยะทางธุรกิจ ถูกร่ำลือว่ายังมีชีวิตอยู่ในวันนี้!”
“ใครกันที่เป็นคนเปิดเผยเรื่องนี้? ดูเหมือนว่าพวกเราจะไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลย แบบนี้เนี่ยเฟิงจะเป็นอันตรายหรือเปล่า? คดีในตอนนั้นก็ยังไม่คลี่คลาย สุดท้ายเป็นใครที่ลงมือพวกเราก็ยังไม่กระจ่างเลย!”
คางเมิ่งไม่มีเวลาสนใจว่าเนี่ยเฟิงกำลังใช้ศีรษะของเธอเป็นหมอนหนุนรองคางของเขา ใบหน้าขาวและอ่อนโยนของเธอยับย่นด้วยรอยความกังวล
“ฉันไม่ได้สนใจอินเทอร์เน็ตมากนัก ไม่คิดว่าจะมีข่าวเกี่ยวกับเสี่ยวเฟิงบนอินเทอร์เน็ตด้วย ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันว่านายอย่าไปจะดีกว่า”
แม้ว่าชิวมู่เฉิงจะให้ความสนใจกับข่าวออนไลน์ แต่เธอก็สนใจในด้านเศรษฐกิจ น้อยนักที่จะอ่านข่าวที่ไม่ใช่เรื่องเศรษฐกิจ อีกอย่างข่าวพวกนี้เพิ่งถูกเผยแพร่เมื่อเช้า ตอนนี้ได้กลายเป็นประเด็นร้อนไปแล้ว
เนี่ยเฟิงสามารถปิดปากผู้คนได้ เพราะเขามีความสามารถนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ทำอย่างนั้น เพราะเขาต้องการดูว่าคนกลุ่มนั้นต้องการทำอะไร พูดอีกที เขาได้ปรากฏตัวอย่างอลังการแล้ว เพื่อบอกให้คนพวกนี้รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่
“นี่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร พ่อของผมได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจ มีชื่อเสียงขจรขจาย ทุกคนรู้จักเขา ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะสนใจผม แต่ผมกังวลเล็กน้อยว่าจะทำให้พวกพี่ๆ ตกเป็นขี้ปากของคนอื่นไปด้วย”
“พูดอะไรน่ะ มันเป็นเรื่องที่ดีมากต่างหาก ถ้าให้พวกเราเข้าไปอยู่ในหัวข้อสนทนาของผู้คนได้จริงๆ ภาพยนตร์ของฉันยังอยู่ในระหว่างเตรียมการ ตอนนี้เราจำเป็นต้องโปรโมทมากหน่อย ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ถ้าคนชั่วพวกนั้นมาที่นี่ตั้งแต่เช้าล่ะ? ฉันกลัวว่านายจะถูกรังแก!”
คางเมิ่งพูดจบก็เหลือบมองโทรศัพท์ แล้วก็ต้องขมวดคิ้วอีกครั้ง
“แล้วพี่ไม่กลัวว่าพอพวกเขาจับผมไม่ได้ ก็จะพาลโกรธไปลงมือกับพี่เหรอ ถ้าเป็นแบบนี้ พวกพี่ๆ ก็อันตรายมากกว่าผม!”
คางเมิ่งชะงักไปเล็กน้อย “ฉันจะไป! มันอาจจะมีความเป็นไปได้ งั้นนายก็ควรอยู่ให้ห่างจากฉันหน่อย อย่าบอกคนอื่นว่าฉันเป็นพี่สาวของนาย ถ้าไม่อย่างนั้นฉันถูกลูกหลงไปด้วยแล้วจะทำยังไง?”
คางเมิ่งเบิกตากว้างราวกับระฆัง เธอถอยห่างจากเนี่ยเฟิงทันที
เนี่ยเฟิงย่อมรู้ว่าสิ่งที่คางเมิ่งพูดเป็นเพียงเรื่องล้อเล่น เพราะหากเป็นเช่นนี้ เธอคงจะไม่มาคุ้นเคยกับเขาตั้งนานแล้ว และเธอคงไม่ได้ก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงเพียงเพื่อตามหาเขา
“ความร้อนแรงบนอินเทอร์เน็ต ฉันได้ขอให้บรรเทาลงแล้ว แต่หลายคนน่าจะรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของเสี่ยวเฟิงแล้ว เสี่ยวเฟิงไม่ได้เป็นคนในวงการบันเทิง ดังนั้นมันจะคงอยู่ได้ไม่นานเท่าไรหรอก บวกกับการแทรกแซงของพวกเรา เขาน่าจะยังปลอดภัยอยู่”
เมื่อหมิงอี๋หานพบข่าวบนอินเทอร์เน็ตวันนี้ก็ได้ลงมือจัดการกับมันแล้ว เธอใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อระงับความคิดเห็นของประชาชน
“พี่สี่ ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก ถ้าอีกฝ่ายคิดจะฆ่าผม พอพวกเขามาผมก็สามารถจับพวกเขาไว้ได้!”
“เสี่ยวเฟิง! นายกำลังพูดจาเหลวไหลอะไรน่ะ? มันเป็นเรื่องอันตรายมากนะ ฉันไม่อนุญาตให้นายเสี่ยงชีวิต! นายคิดว่านายเป็นใคร? เป็นเหยื่อตกปลาเหรอ? แม้แต่การล่อเหยื่อก็ไม่สามารถใช้วิธีเช่นนี้ได้”
เย่หรูเสว่ไม่รู้ว่ากลับมาตั้งแต่เมื่อไร เธอยังคงสวมชุดตำรวจ ไม่ได้ถอดมันออก
วันนี้เมื่อเธอไปที่กองตำรวจอาชญากรรมเพื่อตรวจสอบแฟ้มคดี เธอก็พบว่ามีแผนกอื่นกำลังพูดคุยกันเรื่องนี้กันอยู่ เธอจึงเข้าไปฟังใกล้ๆ ปรากฏว่าพวกเขาต้องการตรวจสอบคดีร้ายแรงบนทะเล
ดังนั้นเย่หรูเสว่จึงหันไปขอคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาของเธอทันที ขอให้พวกเขามอบคดีนี้ให้เธอจัดการ เนื่องจากเย่หรูเสว่เคยมีผลงานคลี่คลายคดีมาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงมอบคดีนี้ให้เย่หรูเสว่ จากนั้นเย่หรูเสว่ก็รีบไปหาเนี่ยเฟิงทันที อันที่จริงเธอได้สืบสวนคดีนี้มาหลายปีแล้ว
เพียงแต่ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีตนั้นซับซ้อนเกินไป และมันก็เกิดขึ้นในทะเล หลักฐานมากมายได้ถูกทำลายไป
โชคดีที่เธอได้รับช่วงต่อในคดีนี้
“เรื่องนี้นายไม่ต้องเข้ามายุ่งให้มากนัก ความเห็นสาธารณะบนอินเทอร์เน็ตไม่ดีสำหรับพวกเราที่จะจัดการกับคดีนี้ แม้ว่าจะมีคนต้องการให้นายล่อให้ฆาตกรในตอนนั้นออกมา พวกเขาคิดว่าฆาตกรในตอนนั้นถูกฆ่าตายแล้ว”
เย่หรูเสว่พูดถึงตรงนี้แล้วก็ไม่ได้พูดต่อ เธอกังวลว่ามันจะเป็นการขุดเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเนี่ยเฟิงขึ้นมา ใครจะรู้ว่าเนี่ยเฟิงจะยิ้มแล้วพูดว่า “เล่าต่อไปเถอะ ไม่เป็นไร พี่หกไม่ต้องเป็นห่วง จิตใจของผมแข็งแกร่ง จะว่าไปแล้ว ผมล้มลุกคลุกคลานอยู่ต่างประเทศมานานมาก เห็นความเป็นความตายมาทุกรูปแบบ ผมไม่กลัวคนพวกนี้หรอก พูดอีกอย่างก็คือผมจะไม่มีวันปล่อยพวกบ้าที่ฆ่าพ่อแม่ของผมในตอนนั้นไปแม้แต่คนเดียว ต้องลากพวกเขามาลงโทษตามกฎหมายให้ได้!”
ความจริงที่เนี่ยเฟิงบอกว่าจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาหรือลากมาลงโทษตามกฎหมาย เขาทำตามได้เพียงประโยคแรกเท่านั้น
“มันไม่เหมาะที่จะพูดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้ นายใจเย็นๆ ก่อน ฉันรู้ว่านายอยากรู้ความจริงในตอนนั้น”
เย่หรูเสว่พูดจบก็ก้าวไปข้างหน้าตบหัวไหล่เนี่ยเฟิงเบาๆ สีหน้าของเนี่ยเฟิงทำให้พี่สาวทุกคนรู้สึกเจ็บปวดใจจริงๆ ความจริงเนี่ยเฟิงเพียงแค่สงบอารมณ์เท่านั้น
สิ่งที่บรรดาพี่สาวกลัวมากที่สุดคือเนี่ยเฟิงจะเสียใจ
พี่น้องสตรีคนอื่นๆ ที่ได้ทราบข่าว ต่างก็พากันรีบมาปลอบโยนเนี่ยเฟิง แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มปลอบโยนอย่างไรดี
“พรุ่งนี้พี่ใหญ่ยังคงพาผมไปร่วมกิจกรรมที่หอการค้าในวันพรุ่งนี้ใช่ไหม?”
“ไม่ได้ นายไปไม่ได้”
ชิวมู่เฉิงไม่รู้เรื่องข่าวนี้มาก่อน ดังนั้นเธอจึงบอกว่าจะพาเนี่ยเฟิงไปด้วย แต่ตอนนี้ชิวมู่เฉิงรู้แล้ว ดังนั้นจึงปล่อยให้เนี่ยเฟิงไปกับเธอไม่ได้
“แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ จะว่าไปแล้ว คนพวกนั้นหลายคนก็เคยเป็นเพื่อนของพ่อแม่ผมในอดีต ยังไงผมก็ต้องไปพบหน้าเพื่อทำความเข้าใจเรื่องราวในอดีต คนเราควรจะมองไปข้างหน้า พวกพี่ๆ ว่าถูกไหม? ใครจะมาทำอะไรผมได้ตอนกลางวันแสกๆ? มีผู้คนจำนวนมากกำลังเฝ้ามองผมอยู่ พวกเขาโง่มากถ้าจะลงมือในเวลานี้”
เนี่ยเฟิงพูดถูกเผง
“ให้เสี่ยวเฟิงไปเถอะ”
หมิงอี๋หานชิงพูดขึ้นก่อนที่พี่น้องสตรีคนอื่นๆ จะอ้าปากพูด
“พี่สี่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาตามใจเสี่ยวเฟิงนะ เราปล่อยให้เขาทำตามใจไม่ได้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ฉันคิดว่าอย่าไปจะดีกว่า” โจวลี่ซือรู้สึกว่าจำเป็นต้องหารือเรื่องนี้กันอีกครั้ง
