บทที่ 11 อาหารจักรพรรดิ
ดิโอไม่กล่าวอะไรอีกและไปหยิบกุญแจรถ
เจนนี่หยุดเขาทันทีแล้วพูดพร้อมกับมองแล้วกล่าวว่า
“ไม่ดิโอฉันจะไม่เชื่อนายได้ยังไงฉันขอโทษสำหรับเรื่องนี้โปรดยกโทษให้ฉัน ขอเถอะนะ…ฉันเชื่อแล้ว แน่นอนฉันไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเพราะใครจะไม่เชื่อว่ามีอะไรวิเศษขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วมันมี ตามคำบอกเล่า”
ดิโออาศัยความลังเลของเจนนี่ด้วยการถอย จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า
“ดิโอนายไม่ได้บอกว่าเชิญฉันมาร่วมรับประทานอาหารหรือ? อันที่จริงฉันรอไม่ไหวแล้วก่อนที่จะออกไป ฉันยังไม่ได้กินอาหารเช้าตอนนี้ฉันหิวแล้วให้ฉันชิมอาหารของนายเถอะ”
เจนนี่โง่หรือปล่าว?
ฉันสามารถเล่นกับผู้ชายมากมายบนฝ่ามือของฉัน ฉันจะเป็นผู้หญิงโง่ๆธรรมดาได้ยังไง?
เธอได้เห็นมันแล้ว จุดประสงค์ที่แท้จริงที่ดิโอเชิญเธอมาในวันนี้ไม่ใช่เพื่อเธอ แต่เพื่อสิ่งที่เรียกว่า ‘อาหารบำบัด’
ความคิดของเจนนี่คือไม่ว่าความจริงและของปลอมของอาหารนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่สำคัญ ถ้ามันเป็นจริงเธอก็จะได้ประโยชน์มากมาย มหาศาล หากเป็นของปลอมเธอจะได้รับความไว้วางใจและความอับอายจากดิโอ ที่จะมีประโยชน์ในภายหลัง
สำหรับสิ่งที่เรียกว่า ‘อาหารบำบัด’ มีเพียงคนตาบอดเท่านั้นที่จะเชื่อ…
เจนนี่อยากเลียริมฝีปากบนของเธอมากเธอบอกว่าถ้าดิโอต้องการจริงๆ ไม่จำเป็นต้องเปลืองนํ้าลายขนาดนี้เลยถ้าต้องการแบบนั้น…
ยังไงเธอก็ไม่แพ้ แล้วมาดูสิว่าดิโอจะเล่นอะไร
หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เจนนี่ไม่ได้คิดถึงเรื่องอาหารเลย
ดิโอเหลือบมองเธอเล็กน้อยแล้วพูดอย่างจริงจัง
“ถ้าเธออยากจะลองจริงๆก็มีคำสองสามคำที่ฉันต้องพูดอยู่ข้างหน้าอาจมีบางสิ่งที่แปลกประหลาดในกระบวนการรักษา แต่ได้โปรดเชื่อฉันเถอะไม่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอจะปลอดภัยเพียงทำตามสัญชาตญาณและรอจนกว่าผลการรักษาจะสิ้นสุด”
“ถ้าเธอจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ทำซะ เพราะส่วนผสมทุกอย่างมีราคาแพงเป็นพิเศษ เป็นเพราะเพื่อนฉันถึงจะให้เธอทานฟรีเป็นครั้งแรก”
ใบหน้าของดิโอต็มไปด้วยความจริงใจ
ท่าทีจริงจังของเขาทำให้เจนนี่ค่อนข้างสงสัย การกินอาหารเกี่ยวข้องกับปัญหาด้านความปลอดภัยอย่างไร?
“มันก็แค่ทาน มันจะเกิดอะไรขึ้นเล่า? ทำไมนายต้องยํ้าว่าฉันจะปลอดภัย?”
“เมื่อเธอรู้ เธอจะรู้ว่าคุณเต็มใจที่จะลองและเลือกสิ่งที่ใช่หรือไม่ อันที่จริงฉันจะเปิดร้านอีกไม่กี่วัน และขายแพ็คเกจอาหาร”
เจนนี่ถอนหายใจทันทีแล้วถามว่า
“นายแน่ใจหรอว่าปลอดภัย?”
ดิโอส่ายหัวและพูดว่า
“มันจะไม่มีปัญหาแน่นอน ไม่งั้นฉันคงไม่ยืนคุยกับเธอแน่ หลังจากการรักษาสิ้นสุดลงเธอจะต้องขอบคุณฉันอย่างแน่นอน”
มันน่าทึ่งมาก?
หัวใจของเจนนี่หวั่นไหวอีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เธอพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรบกวนนายแล้วละ ฉันจะลองดูสักครั้งฉันหวังว่ามันจะยอดเยี่ยมจริงๆ”
“เชื่อมือฉันเลย”
แผนสำเร็จ ดิโอถอนหายใจด้วยความโล่งอกในใจสังเกตใบหน้าของเจนนี่อย่างถี่ถ้วนแล้วรีบกลับไปที่ห้องครัวเพื่อสร้าง [Pearl Jam] สองตัว
“เป้าหมายการรักษา – เจนนี่ เลือกอาการรอยคล้ำ ผิวหน้าขาวใส”
“เฮ้! เฮ้!”
น้ำที่ ‘มะเขือเทศลูกเล็ก’ ลงไปในหม้อโดยตรงหายไปและอีกอันเข้าไปในไก่ที่หั่นสุกแล้ว
อาหารที่ซับซ้อนเกินไปดิโอจะไม่ทำ ดังนั้นเขาจะทำซุปและสลัดไก่ และผักในครั้งนี้ ที่จริงแล้วไม่สำคัญว่าคุณจะกินอะไร สิ่งสำคัญคือแสตนด์ได้ทำงานของมันแล้ว!
ดิโอจึงโยนเชื้อราที่ทำความสะอาดแล้วและอินทผลัมสีแดงลงในหม้อแล้วต้ม จากนั้นก็เอาหม้อใส่ผักสับลงไปผัด เขาเทไก่สับที่หั่นเต๋าลงไปและสุดท้ายก็ใส่น้ำสลัดลงไป
รอไปครึ่งชั่วโมงในที่สุดมันก็เสร็จ!
ขณะที่ดิโอกำลังยุ่งอยู่ในครัวเจนนี่ที่รู้สึกเบื่อหน่ายก็เริ่มเดินไปรอบๆ เธอจำได้ว่ามันไม่ได้เป็นแบบนี้เมื่อเธอมาที่นี่ครั้งที่แล้วและมันก็เพียงพอที่จะวาง 6 หรือ 7 โต๊ะ น่าแปลกที่มีเพียงโต๊ะกลมกลางเท่านั้น
เอาโต๊ะออกไปเพื่อเอาใจเธองั้นเหรอ?
เจนนี่นึกหลงตัวเองบ้าง
จากนั้นเธอก็เดินไปที่ผนังและต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าผนังไม่ใช่วอลเปเปอร์ธรรมดา แต่เป็นวัสดุที่แปลกมาก
“ดูเหมือนว่าฉันเคยเห็นมันที่ไหน”
หลังจากครุ่นคิดอยู่นานในที่สุดเจนนี่ก็จำได้ว่ามันคืออะไร
ร้านอาหารเล็กๆ ธรรมดาใช้วัสดุกันเสียงที่ผนังจริงหรือ?
ต้องการที่จะพูดเกินจริงหรือไม่?
เจนนี่รับรู้ได้เพราะเธอมีรุ่นพี่ เป็นนักร้องนำของวงดนตรีโรงเรียน เมื่อเธอไปที่บ้านของเขาเพื่อศึกษาความลับของการสืบพันธุ์ของมนุษย์ ผนังบ้านของเขาถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งเหล่านี้พวกเขาจึงร้องครางตลอดในคืนนั้น น่าผิดหวังที่ไม่มีใครมาเคาะหน้าประตู
“อาหารจักรพรรดิถังฝางโปรดลิ้มรสมัน!”
เมื่อเจนนี่รู้สึกงงงวยในที่สุดดิโอก็ปรากฏตัวขึ้นและเขายังมีซุปพุทราแดงเห็ดอยู่ในมือ
“เร็วขนาดนั้นเชียว?” เจนนี่กลับมานั่งด้วยความประหลาดใจ
“นี้เป็นอาหารเรียกนํ้าย่อย มันยังมีอีก” ดิโออธิบายและเจนนี่ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“แค่กินงั้นเหรอ?”
เปิดฝาแล้วได้กลิ่นหอมสดชื่นเจนนี่อดที่จะถามไม่ได้
ไม่ว่าจะมีผละกระทบอื่นๆ แต่มันก็คุ้มกับกลิ่นของมัน!
ดิโอพยักหน้า
“ยังร้อนอยู่ ค่อยๆทาน”
เจนนี่ก็เอาช้อนคนไปคนก่อน เธอไม่พบอะไรนอกจากเห็ดและอินทผลัมสีแดง
“ดูเหมือนว่ามันจะเป็นลูกเล่นเท่านั้น”
เจนที่รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยลดริมฝีปากสีแดงของเธอเป่าลมหายใจจากนั้นส่งซุปหนึ่งช้อนเข้าปาก
หอม หรูหรา อ่อนหวาน…
ทำไมอร่อยจัง
เมื่อได้สติ ใบหน้าของเจนนี่ก็ดูมึนเมาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“เยี่ยมมาก! ฉันหมายถึงซุปนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ! ยากที่จะจินตนาการว่าส่วนผสมง่ายๆเช่นนี้จะทำให้มีรสชาติเป็นชั้นๆ ได้ยังไง! โอ้พระเจ้าฉันรักมัน!”
คำชมที่ไม่มีใครเทียบได้ดังขึ้นจากปากของเจนนี่แล้วก็มีเสียงหึออกมา
ซุปในหม้อตุ๋นมองเห็นก้นของมันได้อย่างรวดเร็วด้วยตาเปล่า!
