บทที่ 109 น่าเสียดาย
ดิโอถอนหายใจ เขารู้ดีว่าโทนี่แสดงความขอบคุณและขอโทษอย่างไม่ดี! ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้โทนี่เป็นตัวของตัวเอง มันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรแม้ว่าเขาจะเรียกร้องให้โทนี่เคารพเขาหรืออะไรก็ตาม
“ดังนั้นฉันต้องบอกคุณว่าไม่มีทางที่ฉันจะเสิร์ฟชีสเบอร์เกอร์ให้คุณที่นี่และฉันต้องการให้คุณถอดเสื้อของคุณ!” ดิโอกล่าวอย่างมั่นใจ
“ฮ้ฉันรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ร้านเบอร์เกอร์และฉันรู้ว่าคุณเป็นคนหล่อ แต่ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น! ฉันขอโทษ!” โทนี่พูดอย่างประชดประชัน
“คุณก็รู้ว่าธุรกิจของฉันอยู่เหนือการทำอาหารเพื่อเติมเต็มกระเพาะของทุกคน! ถ้าคุณรู้ว่าฉันกำลังพูดถึงอะไรก็ควรที่คุณจะทำตาม!” ดิโอพูดด้วยความรำคาญกับคำพูดตลอดเวลาของโทนี่
โทนี่เงียบไปชั่วขณะซึ่งทำให้เปปเปอร์กังวลเล็กน้อย เธอมั่นใจในความสามารถของดิโอหลังจากสอบถามเพื่อนหลายคนที่มาที่ร้านอาหารของดิโอแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานโทนี่ก็ปฏิเสธคำสั่งของดิโอซึ่งทำให้เปปเปอร์โกรธอีกครั้ง เธอกล่าวว่า
“โทนี่คุณรู้ไหมฉันเป็นห่วงคุณ คุณควรใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปไม่ใช่หุ่นยนต์ คุณต้องดูแลร่างกายของคุณ!”
คำพูดของเปปเปอร์ทำให้โทนี่คิดอยู่พักหนึ่งและถอดเสื้อออกทันทีเพื่อให้ดิโอตรวจดูหน้าอก
ดิโอสังเกตเห็นว่ายังไม่เห็นสายรัดจากพิษของพัลลาเดียม
ดิโอรู้ดีว่าเมื่อสายรัดมาถึงขั้นที่มองเห็นได้แล้วโทนี่จะตกอยู่ในปัญหาอย่างหนัก!
“คุณรู้ว่าเครื่องปฏิกรณ์อาร์คที่คุณใช้อยู่นี้กำลังกัดกินร่างกายของคุณใช่ไหม” ดิโอกล่าวสบายๆ
“ว้าวการวิเคราะห์ของคุณดีมาก” โทนี่ตอบด้วยคำพูดที่มีไหวพริบซึ่งดิโอรู้ว่าจะเกิดขึ้นเพราะด้วยความคิดอัจฉริยะของโทนี่เขาจะไม่เชื่อเหตุผลของดิโอโดยไม่มีข้อพิสูจน์!
ดังนั้นโดยไม่ต้องพูดอะไรอีกดิโอจึงเดินไปที่ห้องครัวของเขาและเริ่มทำอาหารให้โทนี่
“สิ่งที่เขาพูดตอนนี้เป็นความจริงงั้นเหรอ?” เปปเปอร์ถามโทนี่ ขณะที่ดิโอย้ายไปที่ห้องครัว
“ไม่! ฉันจะไม่มีวันเสี่ยงชีวิตแบบนั้น!” โทนี่ตอบอย่างมั่นใจ
แต่ความจริงก็คือเขารู้ว่าเครื่องปฏิกรณ์อาร์คกำลังวางยาเขาอย่างช้าๆตามที่ดิโอพูด
ภายในไม่กี่นาทีดิโอก็กลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มสีเขียวหนึ่งแก้วที่ดูเหมือนน้ำคะน้าที่น่าขยะแขยง!
เครื่องดื่มดูน่ากลัวจริงๆซึ่งทำให้โทนี่ขมวดคิ้ว
“น้ำหญ้าชนิดนี้ทำมาจากหญ้าชนิดใด” โทนี่ถามอย่างมีไหวพริบ
“มันเป็นวัชพืชชนิดพิเศษที่ผลิตขึ้นเป็นพิเศษเพื่อยืดอายุของคุณและกำจัดสารพิษที่ไหลเวียนในร่างกายของคุณตอนนี้!” ดิโอตอบขณะยิ้มอย่างขบขัน
หลังจากได้ยินคำพูดของดิโอ โทนี่ก็พูดทันทีว่า
“มาเปลี่ยนร้านกันเถอะ”
เปปเปอร์พูดทันทีว่า
“มันอาจจะไม่แย่อย่างที่คิด”
เปปเปอร์พยายามเอื้อมหยิบแก้วเพื่อลองชิมด้วยตัวเอง แต่ดิโอบอกเธอทันทีว่า
“ไม่ คุณไม่ได้ติดพิษ คนติดควรเป็นคนกินมันทั้งหมด!”
ใบหน้าของเปปเปอร์ซีดลงหลังจากได้ยินว่าโทนี่ติดพิษษ เธอมองโทนี่อย่างเป็นห่วงในขณะที่เธอกลัวว่าโทนี่จะตายโดยไม่รู้ตัวกับเธอ
“คุณรู้ไหมว่าการโกหกลูกค้าของคุณเป็นเรื่องไม่ดี! ถ้าฉันถูกวางยาฉันจะมานั่งคุยกับคุณแบบสบายๆได้ยังไง!” โทนี่พูดอย่างหงุดหงิด
“ถ้าคุณไม่เชื่อฉันก็ไม่ต้องดื่มแล้วไป แต่ครั้งต่อไปเครื่องดื่มแก้วนี้จะไม่ใช่ 100,000 ดอลลาร์อีกต่อไป!” ดิโอกล่าวอย่างมั่นใจ
“100,000 ดอลลาร์! คุณต้องล้อเล่นฉัน! เครื่องดื่มหน้าตาน่าขยะแขยงแบบนี้มันแพงขนาดนี้ได้ยังไง!?” โทนี่พูดด้วยท่าทางประหลาดใจ เขาลุกขึ้นทันทีและหยิบแจ็คเก็ตของเขาพร้อมกับบอกเปปเปอร์ว่า
“เราควรออกไปจากที่นี้เราไม่สามารถไว้วางใจเขาได้!”
“ฉันขอโทษสำหรับความหยาบคายของเขา โทนี่ติดพิษจริงๆหรอ?” เปปเปอร์ขอโทษดิโอ
ดิโอตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า
“มันคือความจริง คุณควรมองหาเขาและลดเหตุผลในการใช้ชุดเกราะของเขาให้น้อยที่สุดเพราะจะทำให้พิษกระจายไปทั่วร่างกายของเขาเร็วขึ้น!”
………….
