บทที่77 เปิดเผยสถานะของเจ้าของผับ
“พิสูจน์？คุณจะเอาอะไรมาพิสูจน์？” ลู่เฉิงถาม
“ลุง ลุงคิดว่าผมไม่เหมือนทายาทเศรษฐี ไม่มีความเป็นทายาทเศรษฐี แต่ผมคิดนะ ทายาทเศรษฐีมีนิสัยเสียอย่างไร ที่จริงทายาทเศรษฐีมีแค่จุดเด่นอย่างหนึ่ง นั้นก็คือรวยไง”
หลี่ฝางเปิดข้อความตัวเอง เอาให้ลู่เฉิงดู： “ลุง ลุงดูแจ้งเตือนหักเงินธนาคารของผมสิ เพิ่งรูดไปห้าแสนใช่ไหมล่ะ？”
“ตอนนี้ในบัตรผมยังมีอีกหกล้านกว่า” หลี่ฝางพูด
“ข้อความนี้คุณทำขึ้นมาแน่ๆ ผมไม่มีทางแน่ใจว่าคุณคือทายาทเศรษฐีเพียงเพราะข้อความนี้แน่ นอกจากคุณจะเอาเงินสดสองสามแสนมาวางตรงหน้าผม ไม่งั้นผมก็ไม่เชื่อคุณ” ลู่เฉิงส่ายหน้า
“เห้อ ลู่หลุ่ยนะ พ่อคุณนี่หัวโบราณจริงๆ เลย”
หลี่ฝางยิ้มฝืนไปพูดไป ลู่หลุ่ยก็ยิ่งละอายมากขึ้น หลี่ฝางให้เธอยืมเงินมากมายขนาดนั้น พ่อตัวเองยังทำให้เขาลำบากใจ
ลู่หลุ่ยคือผู้หญิงปากหนัก เวลานั้นเธอไม่รู้ว่าจะแสดงความขอโทษนี้อย่างไร
หลี่ฝางหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาลุงเฉียน
โทรศัพท์ติด หลี่ฝางก็ถาม： “ลุงเฉียน ผับเรามีเงินสดเท่าไหร่ครับ？”
ลุงเฉียนก็ลังเลเล็กน้อย จึงตอบไปว่า： “ประมาณสามถึงห้าล้านครับ เสี่ยวฝาง คุณจะใช้เหรอ？”
“ครับ ลุงเฉียน รบกวนลุงให้ส้าวส้วยเอามาให้ผมที่โรงพยาบาลประชาชนอันดับหนึ่งหน่อยครับ ให้เขารีบเอามานะครับ ผมต้องใช้ด่วน” หลี่ฝางพูด
“โรงพยาบาล？เสี่ยวฝาง คุณไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม！” ลุงเฉียนถามด้วยใบหน้ากังวล
“ลุงเฉียน วางใจเถอะ ผมไม่เป็นไรครับ เป็นพ่อของเพื่อนผมที่เกิดเรื่อง ลุงให้ส้าวส้วยรีบมานะ” หลี่ฝางพูดจบก็วางสาย
วางสาย หลี่ฝางจึงพูด： “คุณลุงลู่ รอก่อนนะครับ”
“คุณลู่ คุณเพิ่งโมโหไป ร่างกายก็จะยิ่งแย่ พวกเราแนะนำให้คืนนี้คุณผ่าตัดเลย ผมจะโทรหาหมอคนอื่นให้กลับมา อีกหนึ่งชั่วโมง พวกเราก็จะทำการผ่าตัดให้คุณ ไม่งั้น ความสำเร็จของการผ่าตัดจะต่ำลงนะ” หมอคนหนึ่งพูดอย่างโหดๆ
สีหน้าลู่เฉิงแย่มาก ไม่พูดสักคำ ส่วนลู่หลุ่ยก็ยิ่งหน้าซีดขาว พูด： “หมอคะ ลำบากพวกคุณแล้ว”
“ผ่าตัดพวกเราจะพยายามให้ถึงที่สุด แต่เปอร์เซ็นต์การผ่าตัดสำเร็จพวกเราไม่อาจรับประกันได้ ถ้าความคิดที่จะอยู่รอดสูง ความสำเร็จของการผ่าตัดก็จะสูงตาม แต่ตอนนี้ความคิดในการอยู่รอดของคุณลู่เหมือนจะต่ำมาก และยังมีความคิดและจิตใจที่จะปฏิเสธการผ่าตัดอีกด้วย หมอแนะนำให้พวกคุณโน้มน้าวเขา” หมอพูดจบ ก็ออกจากห้องคนไข้ไป
ลู่หลุ่ยจะพูด ลู่เฉิงกลับพูดเสียงดุดัน： “ถ้าอีกเดี๋ยวเพื่อนลูกพิสูจน์ตัวตนของทายาทเศรษฐีตัวเองไม่ได้ล่ะก็ ก็เอาศพพ่อไปได้เลย”
ลู่หลุ่ยมองหลี่ฝางอย่างร้อนใจ พูด： “หลี่ฝาง ขอร้องล่ะ ให้เพื่อนคุณรีบมาได้ไหม”
หลี่ฝางส่งข้อความหาส้าวส้วย ให้เขารีบมาที่โรงพยาบาลภายในครึ่งชั่วโมง
หลี่เสี่ยวเสี่ยวกับถังหยู่ซวนก็เดินเข้ามาในตอนนี้ ถาม： “เป็นไงบ้าง？”
“อาการป่วยของพ่อแย่มาก หมอบอกว่าวันนี้ต้องผ่าตัด” ลู่หลุ่ยส่ายหน้าพูด： “แต่พ่อฉันสงสัยว่าค่ารักษาที่หลี่ฝางจ่ายทั้งหมดนั้น ฉันได้มาจากการขายตัว ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมผ่าตัด”
“นอกจากหลี่ฝางจะพิสูจน์ต่อพ่อได้เพียงพอว่าตัวเองคือทายาทเศรษฐี” ลู่หลุ่ยกล่าวอย่างทุกข์ใจ
“พวกเราก็พิสูจน์ได้นี่ หลี่ฝางเจ้าเด็กนี้เป็นทายาทเศรษฐี เป็นทายาทเศรษฐีสุดๆ เลยโอเคไหม” ถังหยู่ซวนพูด
“ไม่มีประโยชน์ พ่อฉันไม่มีทางเชื่อพวกคุณ” ลู่หลุ่ยส่ายหน้า
“งั้นจะทำไง？” ถังหยู่ซวนร้อนใจ
หลี่ฝางพูด： “พวกคุณอย่าใจร้อน เพื่อนผมจะถึงแล้ว เขาพิสูจน์ตัวตนผมได้”
ถึงลู่หลุ่ยจะเชื่อหลี่ฝางสุดๆ แต่เวลานี้ในใจเธอยังคงร้อนใจมาก
ผ่านไปประมาณสิบนาที โทรศัพท์ของหลี่ฝางดังขึ้นมา หลี่ฝางมอง เป็นส้าวส้วยโทรมา
“ถึงไหนแล้ว？” หลี่ฝางถาม
“ผมถึงโรงพยาบาลแล้ว ห้องคนไข้ไหน？” ส้าวส้วยถามในสาย
“คุณนั่งเครื่องบินมาเหรอไง！” หลี่ฝางไม่ค่อยเชื่อนัก Recalling the pastห่างจากมัธยมตงไห่ไกลขนาดนั้น อย่างน้อยก็ต้องเดินทางครึ่งชั่วโมง จะเร็วขนาดนี้ได้ไง！
หลี่ฝางบอกเลขห้องไป แล้วก็ไม่ถึงหนึ่งนาทีจริงๆ ส้าวส้วยก็ยืนตรงหน้าห้องคนไข้
“เจ้านาย คุณจะเอาเงินมากขนาดนี้ไปทำอะไร？” ส้าวส้วยเอาเงินหนึ่งกระสอบมา
“เจ้านาย？คุณไม่ใช่พนักงานของRecalling the pastเหรอ？เรียกหลี่ฝางว่าเจ้านายแบบนี้！” หลี่เสี่ยวเสี่ยวขมวดคิ้ว ถามอย่างสงสัย
ถังหยู่ซวนได้สติคืนมา ก็อ้าปากมองหลี่ฝาง： “ไม่มั้ง หลี่ฝาง Recalling the pastนี่ของบ้านคุณเปิดเหรอ？”
เวลานี้ หลี่ฝางก็ปิดต่อไปไม่ได้แล้ว
หลี่ฝางจ้องส้าวส้วย ส้าวส้วยพูดด้วยความกลัว： “เจ้านาย ขอโทษครับ เปิดเผยตัวตนของเจ้านายไปแล้ว”
“ช่างเถอะ เปิดเผยก็เปิดเผยสิ แต่ พวกคุณอย่าพูดออกไปเด็ดขาด” หลี่ฝางพูดไม่ออกเล็กน้อย
หลี่ฝางถือเงินไว้ ไปตรงหน้าลู่เฉิง
“ลุงครับ ลุงไม่เชื่อบันทึกรายการเงินออกข้อความของผม บอกว่าข้อความมันปลอมได้ แต่เงินกระสอบนี้ล้วนแต่เป็นของจริง” หลี่ฝางยิ้ม พูด： “ลุงถ้าลุงคิดว่าปลอมขึ้นมา ที่โรงพยาบาลนี้มีเครื่องตรวจเงิน ไปตรวจดูได้ครับ”
ลู่เฉิงมองเงินในกระสอบนั้น ใบหน้าดูเหลือเชื่อ
เขาอยู่มาจะห้าสิบปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนั้น
ลู่เฉิงเอามือไปจับ จากนั้นก็ลูบบนมือ： “นี่เงินจริงทั้งหมด！”
รับเงินในมือ ลู่เฉิงมองหลี่ฝางอย่างตะลึง： “ชายหนุ่ม คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นทายาทเศรษฐีจริงๆ นะ”
“ครับ” หลี่ฝางพยักหน้า
เวลานี้พอดี พี่พยาบาลก็เดินเข้ามา： “พวกหมอใกล้จะถึงกันแล้ว คุณลุงลู่ พวกเราไปเตรียมตัวที่ห้องผ่าตัดกันค่ะ”
“ลุงครับ ผมพิสูจน์ตัวตนของทายาทเศรษฐีตัวเองไปแล้ว ตอนนี้ลุงก็ไปผ่าตัดอย่างสบายใจเถอะครับ” หลี่ฝางพูด
“แต่……” ลู่เฉิงยังลังเล： “ถึงคุณจะเป็นทายาทเศรษฐี ทำไมคุณต้องช่วยพวกเราล่ะ”
“ลุง อย่างที่ลุงพูด ผมชอบลู่หลุ่ยจริงๆ อยากจีบเธอ แต่ลุงวางใจเถอะ ผมไม่มีทางบังคับลู่หลุ่ยหรือลักพาตัวเธอแน่ ค่ารักษาผมให้ลุงยืม รออาการลุงดี หาเงินได้ ค่อยคืนผมก็ได้”
“ลุง แม่ของหลุ่ยหลุ่ยเสียไปแล้ว ลุงจะปล่อยให้หลุ่ยหลุ่ยอยู่คนเดียวไม่ได้นะครับ หลุ่ยหลุ่ยขี้ขลาด ไม่มีคนดูแลไม่ได้” หลี่ฝางพูด
“ผมไม่มีทางทิ้งหลุ่ยหลุ่ยให้อยู่คนเดียวหรอก” เวลานี้ ลู่เฉิงพูดอย่างเด็ดขาด： “ผมจะไปผ่าตัดตอนนี้ ผมจะต้องอยู่ต่อ”
“ลุงครับ สู้ๆ ！” หลี่ฝางยิ้มอย่างชื่นชม
“พ่อ ฉันจะรอพ่อนะ！” ลู่หลุ่ยร้องไห้ไปพูดไป
“หลุ่ยหลุ่ย ลูกสาวของพ่อ ร้องไห้ทำไม พ่อไม่มีทางตาย” ลู่เฉิงพูดจบก็ยิ้ม ตามพี่พยาบาลไปห้องผ่าตัด
และเวลานี้ ส้าวส้วยมองลู่หลุ่ย แล้วก็มองหลี่ฝาง พูดแหย่ขึ้นมา： “เจ้านาย นี่ซ้อของผมในอนาคตสินะ สวยจริงๆ เลย！”
“ไอ้นี่ แม้แต่เจ้านายคุณยังกล้าล้อเล่นนะ ไม่อยากทำแล้วใช่ไหม？” หลี่ฝางกลอกตาใส่ส้าวส้วย
ส้าวส้วยหัวเราะแห้ง สายตาก็สำรวจลู่หลุ่ย จนลู่หลุ่ยเขินอาย
เวลาผ่าตัดยาวนาน หลี่เสี่ยวเสี่ยวรออยู่เป็นเพื่อนลู่หลุ่ยนอกห้องผ่าตัด ส่วนหลี่ฝางกับถังหยู่ซวนกลับเดินออกมา
“หยู่ซวนผมถามคุณหน่อย” มองถังหยู่ซวน หลี่ฝางถาม
“พี่ฝาง คุณอยากถามอะไร？”
“ผมอยากถามเกี่ยวกับเสี่ยวเสี่ยวหน่อย ครั้งแรกของเสี่ยวเสี่ยว ได้ขายให้ตาแก่นั่นแล้วจริงๆ เหรอ？” หลี่ฝางถาม
ถังหยู่ซวนพยักหน้า： “นั่นมันเรื่องหลายปีมาแล้ว พี่ฝาง ถ้าพี่อยากรู้ ผมก็จะบอก แต่ต่อหน้าเสี่ยวเสี่ยว อย่าพูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด”
“งั้นคุณพูดมา”
“ครอบครัวเสี่ยวเสี่ยวน่าเวทนามาก แม่ของเสี่ยวเสี่ยวหนีไปกับชายอื่นนานแล้ว พ่อเธอเป็นผีพนัน นอกจากนี้ เธอยังมีพี่ชาย พี่ชายเธอโสดมาหลายปี เมื่อสองปีก่อนไม่ง่ายเลยที่จะหาภรรยาได้ แล้วก็ยังหาสินสอดไม่ได้ ไม่มีเงินแต่ง เสี่ยวเสี่ยวทำเพื่อพี่ชายตัวเอง เอาครั้งแรกของตัวเองไปขาย ขายไปห้าหมื่น”
“ที่จริงตาแก่นี่ไม่ได้ติดต่อกับเสี่ยวเสี่ยวทางเน็ต แต่เป็นพ่อเธอหาให้เธอต่างหาก” ถังหยู่ซวนกัดฟันพูด： “เสี่ยวเสี่ยวพ่อของเธอน่ะเป็นคนระยำมาก พอเกิดเรื่องนี้ เสี่ยวเสี่ยวเกือบจะฆ่าตัวตาย แต่ผมกับลู่หลุ่ยไปทันเวลา จึงช่วยเธอได้”
“เมื่อก่อนเสี่ยวเสี่ยวเป็นคนนิ่งๆ มาก นิสัยพอๆ กับหลุ่ยหลุ่ย แต่หลังจากเกิดเรื่องนั้น เสี่ยวเสี่ยวก็เริ่มเปลี่ยนไป
