บทที่381 สารภาพรักของฉินวี่เฟย
เห็นหลี่ฝางโมโห สีหน้าลู่หลุ่ย ก็นิ่งเรียบไปก่อน แล้วจากนั้นก็ซีดขาว
ดูเหมือน ลู่หลุ่ยจะกลัวหลี่ฝางโมโหมาก
จากนั้นหลี่ฝางก็ก้มหน้าลง เอาจี้หยกเขียวมรกตแขวนที่คอของลู่หลุ่ย พูดขอโทษเบาๆ：“ขอโทษนะ”
“หยกเขียวมรกตนี้แขวนไว้ที่คอคุณเถอะ ดูดีมากๆ ไม่ต้องสนใจราคามากแค่ไหน มันแสดงถึงน้ำใจอย่างหนึ่ง ตอนนั้นพ่อผมให้คุณไป เพราะอยากให้คุณมาเป็นลูกสะใภ้ เหอะเหอะ ผมทำให้เขาผิดหวังแล้ว”หลี่ฝางหัวเราะอย่างขมขื่น น้ำตาเกือบไหลออกมา
แค่รู้สึกถึงอารมณ์ วินาทีที่เลิกกันนั้น ทุกคนไม่น้ำตาไหลไปด้วยกัน ก็ร้องไห้ไปด้วยกัน
“เงิน……ผมรับไว้แล้ว”
“ส่วนจี้หยก คุณก็รับไว้เถอะ”
ลู่หลุ่ยลังเลหน่อยๆ ริมฝีปากเธอขยับ：“เอ่อ……”
จี้หยกอันนี้มีค่าเกินไป สำหรับลู่หลุ่ยที่เรียบง่ายไม่ฟู่ฟ่าแล้ว ดูเหมือนจะไม่คู่ควร
ถ้าแค่ห้าสิบหยวน ลู่หลุ่ยจะชอบมาก
แต่จี้หยกนี้ ราคาตั้งห้าสิบล้าน
ลู่หลุ่ยเด็กที่เติบโตมาจากเขา จะไปกล้าใส่ห้าสิบล้านนี้ที่คอได้ไง？
“ยังยืนยันคำเดิม ถ้าคุณจะคืน ก็ไปคืนที่พ่อผม”หลี่ฝางพูด
“ตอนนี้คุณลุงอยู่ไหน？”
ประโยคนี้ของลู่หลุ่ย ทำให้ความโกรธที่หลี่ฝางเพิ่งระงับไว้ ก็พุ่งขึ้นมาทันที
“คุณ……ผมก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน รอเมื่อไหร่คุณเจอเขา ก็คืนให้เขาตอนนั้นละกัน”หลี่ฝางยังคงระงับความโกรธตัวเองไว้ พูดอย่านิ่งๆ
ลู่หลุ่ยพยักหน้าเบาๆ แล้วจึงพูด：“โอเค”
“ฉันไปละ”ลู่หลุ่ยเงยมองหลี่ฝาง ในแววตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะจาก
หลี่ฝางไม่พูดอะไร
หลี่ฝางคิดไม่ถึงว่าลู่หลุ่ยจะลืมได้ง่ายแบบนี้ เขายังคิดไปเองว่า ลู่หลุ่ยยังคงเหมือนเดิม วิ่งเข้ามาขอร้องตัวเองอีกครั้งหนึ่ง แล้วอธิบาย อีกครั้ง……
ถ้าหากแบบนั้น หลี่ฝางก็จะขอคืนดี
แต่ หลี่ฝางคิดไม่ถึงเลย ลู่หลุ่ยจะปล่อยมันไป
“เดี๋ยว！”
ลู่หลุ่ยเดินไปไม่กี่ก้าว ทันใดนั้นหลี่ฝางก็เรียกเธอไว้ จากนั้นก็วิ่งเข้าไป
“พวกเรา……เป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหม？”หลี่ฝางลังเลหน่อยๆ แล้วถามไป
ลู่หลุ่ยยิ้มให้ รอยยิ้มร่าเริงอย่างมาก
“หลี่ฝาง คุณก้มหน้าลง”ลู่หลุ่ยมองหลี่ฝางแล้วยิ้ม
“ก้มหน้า？”หลี่ฝางไม่ค่อยเข้าใจว่าลู่หลุ่ยจะมาไม้ไหน
แต่ หลี่ฝางก็ก้มหน้าลงไปที่ลู่หลุ่ย
“หลับตาลง”ลู่หลุ่ยพูดต่อ
หลี่ฝางเดาออกว่าลู่หลุ่ยจะทำอะไร
พอหลี่ฝางหลับตาลง เขาก็รู้สึกเปียกชื้นและอบอุ่นที่มุมปาก ทันใดนั้น หลี่ฝางเอากระเป๋าสะพายทิ้งลงที่พื้น จากนั้นก็กอดลู่หลุ่ยไว้ แล้วจูบอย่างรุนแรง
เวลานี้เอง ในใจหลี่ฝาง เต็มไปด้วยความไม่อยากจาก
เขาไม่อยากเลิกแล้ว
ลู่หลุ่ยผละออกจากหลี่ฝาง สีหน้าอึดอัดหน่อยๆ：“นี่คือจูบแรกฉัน และก็ถือเป็นของขวัญวันเกิดชิ้นสุดท้ายที่จะให้คุณ”
“ผมไม่อยากเลิก”
หลี่ฝางหอบ รีบพูด：“ลู่หลุ่ย พวกเราคืนดีกันเถอะ”
ลู่หลุ่ยทำเหมือนไม่ได้ยิน พอหันหลังไป ก็วิ่งหนีไป
ลู่หลุ่ยร้องไห้ ตอนที่เธอหมุนตัวนั้น น้ำตาก็ไหลออกมาจากตา
พอลู่หลุ่ยวิ่งออกไปไกล หลี่ฝางก็รู้สึกถึงแรงทั้งตัว ถูกสูบออกไปทันที
ไม่นานนัก พวกสาวๆก็วิ่งมาตรงหน้าหลี่ฝาง
ที่นำหน้า ก็เป็นเหมิงเหมิง
เหมิงเหมิงคว้าคอเสื้อหลี่ฝาง ดึงขึ้นมา：“ตัวเองจูบกับคุณหนูใหญ่ฉิน ตอนดึกก็จูงมือกันเดิน หลี่ฝาง ทำไมคุณหน้าด้านไปต่อว่าลู่หลุ่ยได้？”
“ลู่หลุ่ยก็ไปเที่ยวกับผู้ชายสองวันเหรอ？แล้วพวกเขาทำอะไรกัน？ไม่ได้ทำอะไรกันเลยสักนิด ทำไมลู่หลุ่ยไปเดทกับคนที่ชื่อเฉียนเฟิงนั่น？ไม่ใช่เพื่อคุณเหรอ？เพื่อเอาเงินคืนคุณ ได้คบกับคุณไวๆ”
“แม่เอ๊ยฉันนี่ยอมจริงๆเลย คุณเป็นผู้ชายนะ ตัวเองทำเองด้วยซ้ำ แต่ยังกล้าไปต่อว่าลู่หลุ่ย หน้าด้านจริงๆเลย คุณช่างไร้ยางอายเหลือเกิน”
“ลู่หลุ่ยพูด ออกไปเที่ยวกับเฉียนเฟิงสองวัน ไม่ได้ทำอะไรกันเลย เงินที่หามาได้ ก็พอที่จะคืนคุณ ถึงตอนนั้น ก็จะได้เป็นแฟนคุณอย่างเหมาะสม ในใจก็ไม่รู้สึกต่ำต้อย เธอไปเที่ยวกับเฉียนเฟิง ก็เพื่อเอาเงินมาคืนคุณ ส่วนคุณกลับไปจูงมือกับคุณหนูใหญ่ฉิน เพราะว่าคุณเจ้าชู้ คุณแอบไปเที่ยวกับผู้หญิงอื่นลับหลังลู่หลุ่ย”
“ฉันเพิ่งคุยกับลู่หลุ่ย ที่จริงคุณนอกใจเธอนานแล้ว ลู่หลุ่ยก็ยังไม่เชื่อ บอกว่าคุณไม่ใช่คนอย่างนั้น เหอะเหอะ！”
เหมิงเหมิงตบไปแรงๆฉาดหนึ่ง บนใบหน้าของหลี่ฝาง
“ฉาดนี้ ฉันตบแทนลู่หลุ่ย ลู่หลุ่ยเป็นผู้หญิงที่ดีขนาดนี้ แม่เอ๊ยกลับไม่รักษาดีๆ ตาบอดจริงๆเลยคุณนี่”
“คุณเป็นคนมีเงินสกปรกพวกนั้นไม่ใช่เหรอ？ลู่หลุ่ยไม่ชอบเงินสกปรกของคุณ ที่เธอชอบ ก็คือคุณ เธอชอบคุณ วันๆเอาแต่บ่นถึงคุณต่อหน้าพวกเรา จนหูพวกเราแทบจะชาอยู่แล้ว ลู่หลุ่ยวันๆเอาแต่บอกว่าคุณดี พวกเราก็คิดว่าคุณจะเพอร์เฟค จะอ้วก！”
พูดไป เหมิงเหมิงก็ยกแขนขึ้น อยากตีหลี่ฝางอีก
“ช่างเถอะ ฉันไม่ทำคุณละ ผู้ชายเลวอย่างคุณ ไม่คู่ควรกับลู่หลุ่ยจริงๆ ต่อไปก็อยู่ให้ไกลลู่หลุ่ยซะ”
“ทำไมไม่จัดการล่ะ เขารังแกลู่หลุ่ยจนเป็นแบบนี้ พี่เหมิงเหมิง พวกเราต้องปล่อยแบบนี้เหรอ พี่ไม่ทำ ฉันทำเอง！”ผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังเหมิงเหมิง เดินหน้าเข้ามา คบดังแปะลงไป ที่ใบหน้าของหลี่ฝาง
หลี่ฝางเหมือนกับคนโง่ ใบหน้าไม่มีความรู้สึกใดๆ ปล่อยให้สาวๆพวกนั้นตบเขา
ส่วนส้าวส้วย ยืนอยู่ไม่ไกลนั้น กลับไม่เข้ามาห้าม
เวลานี้ หลี่ฝางถึงรู้สึกว่าตัวเองระยำ สารเลวแค่ไหน
แต่ไหนแต่ไรลู่หลุ่ยไม่เคยโลภกับตัวเอง ในหัวของหลี่ฝาง จู่ๆก็คิดถึงความใส่ใจและดูแลอย่างมากของลู่หลุ่ย และก็ความเป็นเด็กดีและน่ารักของเธอ
ถึงแม้ลู่หลุ่ยจะชอบหึง แต่ผู้หญิง มีที่ไหนบ้างไม่หึง？
หลี่ฝางร้องไห้ ร้องไห้ต่อหน้าพวกผู้หญิง
หลี่ฝางทนไม่ไหว เหมือนกับคนโง่คนหนึ่ง
“ทำไมคุณยังมีหน้ามาร้องไห้อีก แผลที่ไหล่ลู่หลุ่ย ไม่ใช่คุณยิงเหรอไง？”เหมิงเหมิงถาม
หลี่ฝางพยักหน้าด้วยความตื่นตระหนก
“คุณทำลงกับมือได้ไง วันนี้ ฉันแอบไปดู เนื้อหลุดหายไปด้วย แม่เอ๊ย ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ถ้าฉันไม่ได้มีพ่อแม่ต้องเลี้ยง แทบอยากจะจัดการคุณให้ตายแทนลู่หลุ่ย”
เหมิงเหมิงกัดฟันพูด
“พี่เหมิงเหมิง พวกเราแก้แค้นแทนลู่หลุ่ย！”
พูดไป พวกสาวๆก็เข้ามาด้วยกัน ล้อมรอบหลี่ฝางไว้ แล้วลงมือจัดการเขา
การตบตีครั้งนี้ ดึงดูดให้คนล้อมรอบมาดูไม่น้อย
ลู่เชายืนอยู่ไม่ไกล จะเข้ามาช่วย ส้าวส้วยกลับส่ายหน้าให้เขา ลู่เชาจึงหยุดฝีเท้า
พอพวกเหมิงเหมิงตบตีเสร็จ ส้าวส้วยก็เดินเข้ามา ยื่นทิชชู่ให้หลี่ฝาง พูดว่า：“เจ้านาย เช็ดน้ำมูกที่จมูกคุณเถอะ”
“ร้องจนเป็นแบบนี้ หมายความว่าในใจคุณลืมลู่หลุ่ยไม่ได้”
“ไม่งั้นคุณก็ไปง้อเขาคืนมาสิ ผมว่าสาวน้อยคนนั้นในใจยังมีคุณอยู่นะ”ส้าวส้วยพูดโน้มน้าวอยู่ข้างๆ
หลี่ฝางส่ายหน้า ไม่พูดอะไร
หลี่ฝางก็รู้ ในใจของลู่หลุ่ยยังมีตัวเองอยู่
ตัวเองหน้าด้านไปง้อ ตามกลับมาได้แน่นอน
แต่ หลี่ฝางไม่มีความกล้านี้ ในใจของหลี่ฝาง เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและโทษตัวเองต่อลู่หลุ่ย
ที่จริงหลังจากได้ยินพวกเหมิงเหมิงพูดเสร็จ หลี่ฝางก็ไม่มีหน้าไปง้อแล้ว
หลี่ฝางวิ่งมาที่ข้างสระน้ำโรงเรียน ล้างหน้า มองเงาที่พลิกกลับในน้ำ หลี่ฝางหันหน้าไป
ฉินวี่เฟยเข้ามา
“ได้ยินว่าคุณกับลู่หลุ่ยเลิกกันแล้ว？”ฉินวี่เฟยมองหลี่ฝาง พูดเสียงเบา
หลี่ฝางพยักหน้า ถามว่า：“คุณรู้ได้ไง？”
ฉินวี่เฟยไม่พูดอะไร ได้แต่ถามอย่างเป็นห่วง：“คุณไม่เป็นไรนะ”
สีหน้าของฉินวี่เฟย ดูซับซ้อน เธอดูเหมือนไม่รู้ว่าจะไปปลอบหลี่ฝางยังไง
หลี่ฝางส่ายหน้าอย่างปากไม่ตรงกับใจ พูดว่า：“ไม่เป็นไร”
“ถ้าไม่เป็นไรจริงๆ คุณก็คงไม่ร้องไห้”ฉินวี่เฟยพูดอย่างมองออก：“ฉันรู้ว่าคุณชอบลู่หลุ่ยมาก”
หลี่ฝางไม่พูด มองฉินวี่เฟย ยิ้มให้：“ใช่ ผมชอบเธอมาก”
“ฉันก็ชอบคุณมาก”
ฉินวี่เฟยปลุกความกล้า มองหลี่ฝาง：“ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันอยากเป็นแฟนคุณ”
“ไม่ได้เป็นการเล่นละคร”ฉินวี่เฟยหายใจแรง ดูเหมือนจะกังวลมาก
ใครจะไปคิด สาวสวยสง่างามอันดับหนึ่งของเมืองเอก ดาวมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ จะสารภาพรักกับผู้ชายก่อนเอง
