บทที่445 หัวของหลี่ฝางมีมูลค่าเท่าไหร่
นายท่านฉินถือว่าเป็นรุ่นพี่ที่มีบารมีอันสูงส่งในเมืองเอก การตายของเขา คนที่พอมีตัวตนบ้างในเมืองเอก จำเป็นต้องมารวมตัวกัน
รวมถึงจ้าวควน พ่อของจ้าวเสี่ยวตาว
หยูเต๋อส่วย ลุงของหยูเถิงด้วย
แล้วก็หูเฟยก็มา
แน่นอนว่า คนพวกนี้ไม่ได้ทำให้หลี่ฝางขี้ขลาด แล้วก็มู่เจิ้งถังกับหมาทิเบตัน
มู่เจิ้งถังคุกเข่าลงหน้าโลงศพคริสทัลของนายท่านฉิน แล้วก็ร้องไห้น้ำตาไหลออกมา
ใครต่างมองออกว่า ตาแก่นี่แสร้งทำเป็นเห็นใจอยู่
มู่เจิ้งถังกับฉินเฟิง คือตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเมืองเอก
ฉินเฟิงตาย เป็นไปได้มากที่ตระกูลฉินจะถอยลงไป
งั้นตระกูลมู่ก็จะเป็นตระกูลขนาดใหญ่
แน่นอนว่า ก็ไม่ได้นับรากฐานอย่างสี่ตระกูลใหญ่ไปด้วย
หลี่ฝางเข้ามา ก็ถูกหมาทิเบตันจ้องเขม็ง
เวลานี้มู่เจิ้งถังก็หันไปมองหลี่ฝาง
มู่เจิ้งถังส่งสายตาให้หมาทิเบตัน พูดเบาๆว่า“หาโอกาสไปจัดการเขา”
ครั้งที่แล้วใส่ร้ายไม่สำเร็จ ทำให้หมาทิเบตันโกรธมาก
ก็ถือว่าฆ่าหยูเถิงไปฟรีๆ
หมาทิเบตันพยักหน้า
ยังไงในนี้ก็มีคนจำนวนมาก อีกอย่างหูเฟยก็อยู่ หมาทิเบตันไม่ลงมือต่อหน้าหูเฟยแน่
“วี่เฟย คุณกลับมาซะที！”
เวลานี้ หวางหงเหมยที่เป็นป้าสองของฉินวี่เฟยก็เดินเข้ามา เธอถือผ้าสีขาว พันที่หัว แขนของฉินวี่เฟย ทำเสร็จก็พูดกับฉินวี่เฟย“รีบไปทำความเคารพ”
“อ้อ”
ฉินวี่เฟยตอบรับไป ไม่กล้าคัดค้าน
ยังไง ถึงฉินวี่เฟยเป็นหัวหน้าครอบครัวที่นายท่านฉินแต่งตั้ง ความอาวุโสในครอบครัวก็ยังถือไว้อยู่
หวางหงเหมยในฐานะผู้อาวุโส ก็มีคุณสมบัติที่จะว่าเขา
หวางหงเหมยมองหลี่ฝางแวบหนึ่ง ถามอย่างสงสัย“คุณคือ？”
คุณชายในตงไห่ที่พอมีตัวตน เรียกได้ว่าหวางหงเหมยเห็นมาหมดแล้ว
แต่ยกเว้นแค่หลี่ฝางคนนี้ หวางหงเหมยรู้สึกไม่คุ้นอย่างมาก
“รับจ้างมาเหรอ？”
“รับจ้างมาทำงานแล้วก็อย่ามายืนโง่ รีบไปทำงาน แขกเยอะขนาดนี้ คุณยังไม่รีบไปปรนนิบัติอีก？”หวางหงเหมยเข้าใจผิดว่าหลี่ฝางเป็นคนงานที่จ้างมา
“ป้าสอง เขาคือคุณชายหลี่”ฉินวี่เฟยช่วยหลี่ฝางพูด
“คุณชายหลี่？คุณชายหลี่อะไร！”
หวางหงเหมยยังไม่ได้สิตคืนมา“เมืองเอกมีตระกูลหลี่ที่ไหน”
“สถานตากอากาศ……”ฉินวี่เฟยพูดเตือนเบาๆ ที่ข้างหูของหวางหงเหมย
“ตระกูลหลี่แห่งสถานตากอากาศ？”
คิ้วของหวางหงเหมย ขมวดลงทันที“ยัยสาวน้อยคนนี้ คุณท่านถูกพวกเขาตระกูลหลี่ฆ่าตาย คุณไม่รู้เหรอไง？”
หวางหงเหมยจ้องหลี่ฝาง พูดด้วยใบหน้าไม่เกรงใจ“ไอ้หมอนี่ ทำไมยังกล้ามาตระกูลหลี่ของพวกเราอีก！”
“ฆ่าคนแล้ว ยังจะกล้ามาอีก？หรือว่าคุณไม่กลัวคุณท่านของตระกูลพวกเราจะกลายเป็นผีร้ายมาเอาชีวิตคุณ”หวางหงเหมยพูดอย่างเย็นชา
หลี่ฝางพูดเบาๆ“นายท่านฉินคือคนดี ตายแล้วไม่มีทางเป็นผีร้ายได้”
เพิ่งพูดจบ ในใจของหลี่ฝาง ก็พึมพำ พูดอย่างซีเรียส ก่อนตายนายท่านฉินเคยทรยศพ่อของตัวเอง ก็ไม่ถือว่าเป็นคนดีอะไร
จากนั้น หลี่ฝางพูดต่อ“คุณแช่งนายท่านฉินให้เป็นผีร้าย เพราะไม่อยากให้นายท่านฉินกลับชาติมาเกิดใช่ไหม？ผมว่านะทำไมหัวใจของคุณเลวทรามได้ขนาดนี้！”
พูดถึงการต่อกร แค่หลี่ฝางพูดก็สามารถเอาชนะผู้หญิงดอกทองได้ถึงสามคน
หวางหงเหมยโกรธจนพูดไม่ออก เธอชี้ไปที่หลี่ฝาง“ไอ้สัตว์เดรัจฉานนี่……”
“มานี่หน่อย……”
หวางหงเหมยตะโกนออกมา เรียกการ์ดของตระกูลฉินมาไม่น้อย“เอาเขาออกไป！”
“ก่อนที่จะเอาออกไป ก็จัดการเขาสักทีก่อน”
หวางหงเหมยพูดจบ ก็คิดว่ายังโกรธไม่หาย จึงพูดเสริมไป
หลี่ฝางขมวดคิ้ว ก่อนที่การ์ดพวกนี้จะมา ทันใดนั้นฉินวี่เฟยก็พูดเสียงทุ้มต่ำ“ฉันจะดูสิว่าใครกล้า！”
“อย่าลืมล่ะ ตอนนี้ฉันคือหัวหน้าของตระกูลฉิน”
ฉินวี่เฟยมองการ์ดของตระกูลฉิน แล้วพูดว่า“ไปทักทายแขกกันให้หมดเลย”
“นังเด็กนี่ กล้ามากเลยนะ ทำไม คำพูดของป้าสองใช้ไม่ได้แล้วใช่ไหม？”
“คุณท่านยังไม่ได้ฝังเลย คุณก็เอาชายชู้ที่ฆ่าเขามาที่ตระกูลฉิน วิญญาณคุณท่านที่อยู่บนฟ้า ไม่ปล่อยคุณแน่”
หวางหงเหมยพูดจบ หลี่ฝางก็ขมวดคิ้ว“คุณไม่มีหลักฐาน ทางที่ดีอย่าใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น”
“ผู้บัญชาการตำรวจหูก็อยู่นี่ พูดเหลวไหลก็ต้องรับผิดชอบด้วยนะ ตาข้างไหนคุณเห็นว่าผมฆ่านายท่านฉินเหรอ？”หลี่ฝางพูดไป ก็มองหูเฟยแวบหนึ่ง
หูเฟยตระหนักได้ เดินเข้ามาทันที พูดกับหวางหงเหมย“พี่หวาง ถ้าไม่มีหลักฐาน อย่ามาใส่ร้ายคุณชายแห่งตระกูลหลี่”
“ไม่อย่างนั้น ก็ต้องรับผิดชอบทางอาญา”
“ก่อนที่นายท่านฉินกระโดดน้ำ โทรมาบอกผมแล้ว เขาบอกผมว่า เขาปล่อยวางเรื่องทางโลกแล้ว ไม่อยากอยู่แล้ว ดังนั้นจึงอยากฆ่าตัวตาย การตายของเขา ไม่เกี่ยวข้องกับใครทั้งนั้น”
“ตอนนั้นผมทำการบันทึกที่คุยกับนายท่านฉินไว้ ไม่งั้น ผมเปิดให้คุณฟังไหม？”หูเฟยมองไปที่หวางหงเหมย
สีหน้าหวางหงเหมยเหยเก ในทุกๆอย่าง เธอแค่ฟังที่เหล่าอู๋คนขับรถพูด
และภายใต้คำพูดไม่กี่คำของมู่หรงฉางเฟิง เหล่าอู๋ก็หนีไปนานแล้ว
นอกจากเหล่าอู๋แล้ว ไม่มีใครเห็นว่านายท่านฉินตายยังไง
แน่นอนว่า ฉินวี่เฟยก็เห็น แต่ฉินวี่เฟยในตอนนี้ ก็พูดอะไรไม่ได้
“คุณชายหลี่……”
ทันใดนั้น ด้านหลังก็มีเสียงที่คุ้นเคยเข้ามา
มู่หรงฉางเฟิงมาแล้ว
ถึงแม้เขาเพิ่งถูกบีบบังคับให้ยอมแพ้ แต่ในฐานะหลานเขยของตระกูลฉิน เขาก็มาตรงหน้าคฤหาสน์ตระกูลฉิน
“พวกเราเจอกันอีกแล้ว”
มู่หรงฉางเฟิงพูดด้วยใบหน้าเย็นชา
“แผลที่หน้าใครทำเหรอ？”หลี่ฝางมองมู่หรงฉางเฟิง พูดขำๆ
สีหน้ามู่หรงฉางเฟิงหม่นลง ไม่พูดอะไร ได้แต่ทำเสียงฮึดฮัด มาตรงหน้าฉินหยีหรัน บ่นพึมพำกับภรรยาของตัวเองขึ้นมา
“ผมไปจุดธูปแล้วจะไปแล้ว”หลี่ฝางหันไปมองฉินวี่เฟย แล้วพูดเบาๆ
“โอเค”
หลี่ฝางมองศพของนายท่านฉินเวบหนึ่ง จุดธูป แล้วเตรียมจะออกไป
หลี่ฝางเพิ่งก้าวออกไป มู่เจิ้งถังก็ตบไหล่ของหมาทิเบตัน“ไปกำจัดเขาซะ”
“คุณแน่ใจเหรอ？ท่านมู่”หมาทิเบตันหัวเราะอย่างมีเลศนัย
“มีอะไรไม่แน่ใจอีก ไอ้เด็กสารเลวนี่ทำร้ายหลานชายสองคนของผมจนน่าเวทนาขนาดนั้น ไม่กำจัดเขา ก็ยากที่จะเอาความเกลียดชังในใจผมออก”มู่เจิ้งถังกัดฟันพูด
“กำจัดเขา แล้วผมจะให้คุณหนึ่งร้อยล้านไปหนี”นิ่งไป มู่เจิ้งถังก็พูดอย่างใจกว้าง
“หนึ่งร้อยล้าน？”
มุมปากของหมาทิเบตันเหยียดหยามมากๆ“ท่านมู่นี่ใจกว้างจริงๆ”
มู่เจิ้งถังไม่พูด ยังคิดว่าหมาทิเบตันจะโดนราคาที่ตัวเองเสนอดึงดูดเสียอีก
“ช่างเถอะ เงินผมไม่เอาหรอก”
หมาทิเบตันส่ายหน้า พูดว่า“ท่านมู่ คุณแค่สามารถต้านทานความโมโหของตระกูลหลี่ก็พอ”
“วางใจเถอะ พวกเราตระกูลมู่มีวิธีช่วยชีวิต”
นายท่านมู่พูดอย่างไม่กลัว
ยังไงเบื้องหลังของเขา ก็มีสี่ตระกูลใหญ่ค้ำจุนเขาอยู่
ตอนนี้ฉินเฟิงตาย งั้นตำแหน่งมู่เจิ้งถังในใจของสี่ตระกูลใหญ่ ก็สูงขึ้นตามธรรมชาติ
ถึงตอนนั้น มู่เจิ้งถังสามารถเรียกสี่ตระกูลใหญ่ให้ลงมือด้วยกัน เพื่อเอาคืนตระกูลหลี่
ก็แค่ มู่เจิ้งถังไม่ค่อยเชื่อว่า ค่าตอบแทนหนึ่งร้อยล้านนี้ หมาทิเบตันจะไม่เอา？
หัวของผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่？
คงไม่ได้คิดว่าตัวเองล้อเล่นหรอกนะ？
“หมาทิเบตัน ชีวิตของเจ้าเด็กนี่คุ้มค่ากับหนึ่งร้อยล้าน”มู่เจิ้งถังพูดกับหมาทิเบตัน
หมาทิเบตันหัวเราะเหอะเหอะ“ท่านมู่ คุณคิดว่าชีวิตของเจ้าเด็กคนนี้มีค่าแค่หนึ่งร้อยล้านเหรอ？”
“งั้นเท่าไหร่？”
มู่เจิ้งถังขมวดคิ้ว คิดว่าหมาทิเบตันจะขอราคาสูง“แค่เด็กคนหนึ่งเท่านั้น หรือว่าต้องจ่ายหนึ่งพันล้านไปจ้างฆ่าเขา？”
“อย่างมากก็หนึ่งร้อยล้าน มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ถ้าคุณไม่เอา ผมก็จะหาคนอื่นมาทำ”มู่เจิ้งถังพูดด้วยใบหน้าหม่น
หมาทิเบตันส่ายหน้า“ท่านมู่ อย่าโกรธสิ ผมไม่ได้เพิ่งบอกเหรอ ผมช่วยคุณฆ่าเด็กนี่ฟรีๆไง”
“แต่ว่า ผมต้องบอกคุณบางอย่าง หัวของเจ้าเด็กคนนี้ เจอกับนักฆ่าที่เชี่ยวชาญ ถึงคุณจ่ายไปเป็นพันล้าน นักฆ่าพวกนั้นก็ไม่กล้าไปรับ！”
“หัวของเจ้าเด็กนี่ คุณซื้อไม่ไหว”
หมาทิเบตันหัวเราะหึหึ จากนั้นก็ตามหลี่ฝาง ออกไปจากตระกูลฉิน
ส่วนหูเฟยในตอนนี้ก็ตามออกมา หูเฟยรีบก้าวเดิน ตามหลี่ฝางไป
“คุณชายหลี่ คนด้านหลังคนนั้นเหมือนจะฆ่าคุณ”จากประสบการณ์การเป็นตำรวจมาหลายปี หูเฟยมองจุดประสงค์ของหมาทิเบตันออก
แน่นอนว่า หมาทิเบตันก็ไม่ได้ปกปิดจุดประสงค์ของตัวเอง
หมาทิเบตันและก็ไม่สนใจหูเฟย
หมาทิเบตันไม่กลัวอะไร เพราะว่าฆ่าหลี่ฝางแล้ว เขาก็ตัดสินใจจะหนี
